-
1 kompromitować
(-uję, -ujesz); perf; s-; vt* * *ipf.(= zawstydzić) embarrass; (= dyskredytować) discredit.ipf.1. (= błaźnić się) disgrace o.s.2. (= wzajemnie się ośmieszać, ubliżać sobie) discredit one another.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > kompromitować
-
2 kompromitować się
vrto compromise o.s.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > kompromitować się
-
3 skompromit|ować
pf Ⅰ vt 1. (wystawić na wstyd) to disgrace, to bring shame to- skompromitowałeś dobre imię rodziny you brought shame to a. you disgraced the family name- skompromitował szkołę he was a disgrace to the school ⇒ kompromitować2. (narazić na represje, krytykę) to compromise- zniszczył listy, które mogłyby go skompromitować he destroyed the letters which could have compromised him- skompromitowany polityk opuścił kraj the disgraced politician left the country ⇒ kompromitowaćⅡ skompromitować się (ośmieszyć się) to compromise oneself, to disgrace oneself- skompromitował się swoją niewiedzą he disgraced himself with his ignorance ⇒ kompromitować sięThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > skompromit|ować
-
4 skompromitować
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > skompromitować
-
5 kompromit|ować
impf Ⅰ vt 1. (ośmieszać) to expose to ridicule, to embarrass; to do down pot.- kompromitował podwładnego w oczach szefa he embarassed his subordinate in front of the boss- kompromitujesz go takimi uwagami your remarks are exposing him to ridicule ⇒ skompromitować2. (demaskować) to compromise- kompromitujące listy/dokumenty compromising letters/documentsⅡ kompromitować się 1. (ośmieszać się) to compromise oneself- kompromitował się w swoim zachowaniem he compromised himself by acting like that ⇒ skompromitować się2. (wzajemnie) to embarrass one anotherThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > kompromit|ować
-
6 kompromitując|y
Ⅰ pa kompromitować Ⅱ adj. [postępek, zachowanie] embarrassing; [dokument, list] compromising- bitwa zakończyła się kompromitującą klęską the battle ended in an ignominious defeatThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > kompromitując|y
См. также в других словарях:
kompromitować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, kompromitowaćtuję, kompromitowaćtuje, kompromitowaćany {{/stl 8}}– skompromitować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} narażać na szwank czyjąś reputację,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
kompromitować — ndk IV, kompromitowaćtuję, kompromitowaćtujesz, kompromitowaćtuj, kompromitowaćował, kompromitowaćowany 1. «narażać, wystawiać kogoś na wstyd albo śmieszność, szkodzić czyjejś opinii» Kompromitować podwładnego w oczach szefa. Kompromitować… … Słownik języka polskiego
kompromitować się – skompromitować się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} narażać na szwank swoją reputację; ośmieszać się, wystawiać siebie na wstyd : {{/stl 7}}{{stl 10}}Kompromitować się swoją nieudolnością. Skompromitować się nieuctwem podczas… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wstyd — 1. Nie mieć (za grosz) wstydu «być bezczelnym, nie liczyć się z zasadami moralnymi»: Tata Marcina powiedział, że dzisiaj ludzie w ogóle nie mają wstydu. Tylko się patrzą, gdzie się można nachapać i nic więcej ich nie obchodzi. Dial film 1996. 2.… … Słownik frazeologiczny
blamować się — ndk IV, blamować sięmuję się, blamować sięmujesz się, blamować sięmuj się, blamować sięował się «kompromitować się, ośmieszać» Blamować się wobec kogoś. ‹fr.› … Słownik języka polskiego
błaźnić się — ndk VIa, błaźnić sięnię się, błaźnić sięnisz się, błaźnić sięnij się, błaźnić sięnił się «zachowywać się jak błazen; ośmieszać się, kompromitować się» Błaźnić się dla jakiegoś powodu, wobec kogoś … Słownik języka polskiego
dyskredytować — ndk IV, dyskredytowaćtuję, dyskredytowaćtujesz, dyskredytowaćtuj, dyskredytowaćował, dyskredytowaćowany «pomniejszać czyjś autorytet, czyjąś wartość, podważać zaufanie do kogoś lub czegoś; kompromitować, demaskować» dyskredytować się strona… … Słownik języka polskiego
kompromitowanie — ↨ kompromitowanie się n I rzecz. od kompromitować (się) … Słownik języka polskiego
prostytuować — ndk IV, prostytuowaćtuuję, prostytuowaćtuujesz, prostytuowaćtuuj, prostytuowaćował, prostytuowaćowany 1. rzad. «czynić prostytutką, doprowadzać do prostytucji» 2. przestarz. «bezcześcić, hańbić» Prostytuował swój talent. prostytuować się 1. rzad … Słownik języka polskiego
blamować się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, blamować sięmuję się, blamować sięmuje się {{/stl 8}}– zblamować się {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia, blamować sięmuję się, blamować sięmuje się {{/stl 8}}{{stl 7}} ośmieszać się, kompromitować się : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
błaźnić się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, błaźnić sięnię się, błaźnić sięni się, błaźnić sięnij się {{/stl 8}}– zbłaźnić się {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb {{/stl 8}}{{stl 7}} ośmieszać się niestosownym zachowaniem, postępowaniem; kompromitować się : {{/stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
