koleś

См. также в других словарях:

• koleś — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos V, lm M. koleśesie, D. koleśesiów, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} kolega, koleżka, towarzysz zabaw i często pijaństwa, kompan, kumpel : {{/stl 7}}{{stl 10}}Grupa kolesiów. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• Koles — One of the most famous of all surnames of Germanic origins, and recorded in some fifty spelling ranging from Klaus, Kloss and Koilas, to Kollatsch, Kulik and Clausen, this is a shortform or nickname. It derives from the ancient Greek name… …   Surnames reference

• koleś — m I, DB. koleśesia; lm M. koleśesie, DB. koleśesiów gw. miejska «koleżka, kompan; kumpel» …   Słownik języka polskiego

• koleś — 1) Kolega lub przyjaciel Eng. A colleague or friend 2) Jakikolwiek mężczyzna, zwłaszcza nieznajomy Eng. (A term of address to) Any man, especially unknown …   Słownik Polskiego slangu

• Pierre Flor-Henry — (March 1, 1934 ) is a Canadian psychiatrist, researcher, lecturer, and professor. His most important initial contribution was the demonstration in the study of epileptic psychosis, that schizophrenia relates to left and manic depressive states… …   Wikipedia

• College — Un college en West Yorkshire. College (léase [kóles], del idioma inglés) es el término utilizado para denominar a una institución educativa, pero su significado varía en los países de habla inglesa; del mismo modo que en francés la variedad de… …   Wikipedia Español

• Kolë Idromeno — Autorretrato del artista[1] Nombre de nacimiento …   Wikipedia Español

• Katariya — Angaben Waffenart: Wurfwaffe …   Deutsch Wikipedia

• caulescent — caulescent, ente [ kolesɑ̃, ɑ̃t ] adj. • 1783; du lat. caulis « tige » ♦ Bot. Pourvu d une tige apparente. Plante caulescente. ⊗ CONTR. Acaule. caulescent, ente [kolesɑ̃, ɑ̃t] adj. ÉTYM. 1783; du rad. du lat. caulis. → Caul . ❖ ♦ Bot. Qui est… …   Encyclopédie Universelle

• sléd — a m (ẹ̑) zool. majhna, ob bokih zelo stisnjena riba z globoko razcepljeno repno plavutjo, ki živi zlasti v severnih morjih, Clupea harengus: loviti slede; sardele in sledi ú stil. a m, mn. sledóvi (ẹ̑) 1. kar ostane zlasti na podlagi in kaže,… …   Slovar slovenskega knjižnega jezika

• stèk — stéka m (ȅ ẹ) glagolnik od steči ali stekati: stek vode v kanal / kraj ob steku rek / stek ljudi v mesto ● knjiž. nepričakovan stek dogodkov, okoliščin splet, sovpad ◊ avt. stek koles medsebojno približevanje sprednjega dela koles; jur. stek… …   Slovar slovenskega knjižnega jezika