-
1 kolację
приглаша́ть обе́дать, у́жинать (на обе́д, на у́жин) -
2 fundować
глаг.• жертвовать• наделить• наделять• одарять• оделять• основывать* * *fundowa|ć\fundowaćny несов. 1. co разг. приглашать (на свой счёт); угощать чем; ставить что;\fundować kino приглашать в кино; \fundować kolację угощать ужином; \fundować butelkę wódki ставить бутылку водки;
2. основывать, учреждать;\fundować stypendia учреждать стипендии
* * *fundowany несов.fundować kino — приглаша́ть в кино́
fundować kolację — угоща́ть у́жином
fundować butelkę wódki — ста́вить буты́лку во́дки
2) осно́вывать, учрежда́тьfundować stypendia — учрежда́ть стипе́ндии
-
3 jeść
глаг.• доверять• есть• иметь• кушать• наесться• обладать• поглощать• пожирать• покормиться• съедать• съесть* * *есть (кушать)jestem, jesteś, jest, jesteśmy, jesteście, są книжн. естьjest есть, находится, является, (не переводится)wojsk. tak jest!, rozkaz! воен. есть!(on, ona) je (он, она) ест* * *jem, je, jedzą, jedz, jadł, jedli, jedzony несов. ест/ь, кушать;\jeść śniadanie (obiad, kolację) завтракать (обедать, ужинать); \jeść przy stole есть за столом; ● \jeść oczyma есть глазами;
dawać \jeść komuś кормить (содержать) кого-л.;\jeść (komuś) z ręki по струнке ходить (у кого-л., перед кем-л.)* * *jem, je, jedzą, jedz, jadł, jedli, jedzony несов.есть, ку́шатьjeść śniadanie (obiad, kolację) — за́втракать (обе́дать, у́жинать)
- dawać jeść komuśjeść przy stole — есть за столо́м
- jeść z ręki -
4 prosić
глаг.• запрашивать• запросить• молить• молиться• нуждаться• попросить• приглашать• просить• сзывать• спрашивать• спросить• требовать• умолять• упрашивать• упросить• ходатайствовать* * *pro|sić\prosićszę, \prosićszony несов. просить;\prosić o coś просить чего-л., о чём-л.;\prosić do tańca просить (приглашать) на танец; \prosić о ciszę просить соблюдать тишину; \prosić do stołu просить к столу; nie dać się długo \prosić не заставить долго просить себя;
● \prosić о czyjąś rękę просить чьей-л. руки;\prosić na obiad, kolację приглашать обедать, ужинать (на обед, на ужин); \prosićszę а) пожалуйста; \prosićszę mi wybaczyć простите меня, пожалуйста;
б) (zaproszenie do wejścia) войдите;\prosićszę pana (pani, państwa) вежливая форма обращения, напр.: \prosićszę pana, która jest godzina? скажите, пожалуйста, который час?
* * *proszę, proszony несов.проси́тьprosić o coś — проси́ть чего́-л., о чём-л.
prosić do tańca — проси́ть (приглаша́ть) на та́нец
prosić o ciszę — проси́ть соблюда́ть тишину́
prosić do stołu — проси́ть к столу́
- prosić na obiadnie dać się długo prosić — не заста́вить до́лго проси́ть себя́
- kolację
- proszę
- proszę pana
- proszę pani
- proszę państwa -
5 zadysponować
глаг.• распорядиться* * *zadysponowa|ć\zadysponowaćny сов. co, czym распорядиться о чём, чем, насчёт чего;\zadysponować majątkiem распорядиться имуществом (состоянием); \zadysponować kolację распорядиться насчёт ужина
* * *zadysponowany сов. co, czymраспоряди́ться о чём, чем, насчёт чегоzadysponować majątkiem — распоряди́ться иму́ществом (состоя́нием)
zadysponować kolację — распоряди́ться насчёт у́жина
-
6 zafundować
глаг.• врачевать• лечить• потчевать• разделывать• трактовать• угощать* * *zafundowa|ć\zafundowaćny сов. komu разг. купить кому что; угостить кого чем;\zafundować kolację komuś угостить ужином кого-л.+* * *zafundowany сов. komu разг.купи́ть кому что; угости́ть кого чемzafundować kolację komuś — угости́ть у́жином кого́-л.
Syn: -
7 zaprosić
глаг.• пригласить• приглашать• просить• сзывать* * *пригласить, позватьskierować zapytanie, zwrócić się z zapytaniem запросить (сделать запрос)zażądać zbyt wysokiej ceny, pot. krzyknąć sobie разг. запросить (назначить слишком высокую цену)zacząć prosić разг. запросить (начать просить)* * *zapro|sić\zaprosićszę, \zaprosićszony сов. пригласить;\zaprosić na kolację пригласить ужинать (на ужин); został \zaprosićszony его пригласили, он приглашён
* * *zaproszę, zaproszony сов.пригласи́тьzaprosić na kolację — пригласи́ть у́жинать (на у́жин)
został zaproszony — его́ пригласи́ли, он приглашён
-
8 zjeść
глаг.• есть• кушать• наесть• наесться• поглощать• пожирать• покормиться• расхлебать• съедать• съесть* * *zje|ść\zjeśćm, zje, \zjeśćdzą, zjadł, zjadła, \zjeśćdli, \zjeśćdzony сов. 1. съесть;\zjeść kolację, obiad, śniadanie поужинать, пообедать, позавтракать; \zjeść naprędce перекусить, перехватить;
2. разг. (wydać na żywność) проесть;● zęby \zjeść na czymś собаку (зубы) съесть на чём-л. (в чём-л.); \zjeść beczkę soli z kimś пуд соли съесть с кем-л.* * *zjem, zje, zjedzą, zjadł, zjadła, zjedli, zjedzony сов.1) съестьzjeść kolację, obiad, śniadanie — поу́жинать, пообе́дать, поза́втракать
zjeść naprędce — перекуси́ть, перехвати́ть
2) разг. ( wydać na żywność) прое́сть•- zjeść beczkę soli z kimś -
9 Essen
festliches Essen wystawne przyjęcie;warmes Essen gorący posiłek;Essen kochen gotować obiad oder kolację;jemanden zum Essen einladen zaprosić k-o na obiad oder na kolację;vor dem Essen przed jedzeniem oder posiłkiem -
10 kolacja
сущ.• обед• пансион• совет• ужин* * *kolacj|a♀ ужин ♂;(z)jeść \kolacjaę (по)ужинать
+ wieczerza* * *жу́жин m(z)jeść kolację — (по)у́жинать
Syn: -
11 spożyć
глаг.• есть• кушать• наесться• поглощать• пожирать• покормиться• съедать• съесть* * *spożyty сов. книжн.spożyć kolację — поу́жинать, съесть у́жин
Syn: -
12 spożyj
ć, \spożyjty сов. книжн. съесть;\spożyj kolację поужинать, съесть ужин
+ zjeść -
13 poużynać
отрезать, порезатьzjeść kolację поужинать -
14 użynać
нажинать, отрезать, отрезыватьjeść kolację, książk. wieczerzać ужинать -
15 Abend
am Abend wieczorem;am Heiligen Abend w Wigilię Bożego Narodzenia;zu Abend essen <z>jeść kolację;es wird Abend nastaje wieczór;gegen Abend pod wieczór;guten Abend! dobry wieczór!;heute Abend dziś wieczorem;jeden Abend co wieczór;den Abend über przez cały wieczór -
16 speisen
-
17 spendabel
spen'dabel fam. hojny;spendabel sein (und jemanden zum Essen einladen) <za>fundować (k-u obiad oder kolację)
См. также в других словарях:
kolacja — ż I, DCMs. kolacjacji; lm D. kolacjacji (kolacjacyj) 1. «wieczorny posiłek; także: wieczorne przyjęcie z większą ilością dań i napojów alkoholowych, urządzane w restauracji, rzadziej w domu prywatnym» Gorąca, zimna kolacja. Suta, wystawna, huczna … Słownik języka polskiego
być — ndk jestem, jesteś, są, będę, będziesz, będą, bądź, był I w funkcji samodzielnej «zajmować pewne miejsce w rzeczywistości» 1. «mieć byt, istnieć, żyć» Cichy, jakby go nie było. Pomnik jest do dzisiaj. Nie było cię jeszcze na świecie. Był sobie… … Słownik języka polskiego
wydać — dk I, wydaćdam, wydaćdasz, wydaćdadzą, wydaćdaj, wydaćdał, wydaćdany wydawać ndk IX, wydaćdaję, wydaćdajesz, wydaćwaj, wydaćwał, wydaćany 1. «wyłożyć, wydatkować pieniądze na coś, zapłacić za coś» Wydać całą pensję. Wydawać pieniądze na… … Słownik języka polskiego
kolacja — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa, lm D. kolacjacji {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} posiłek spożywany wieczorem w domu; wieczorne, uroczyste przyjęcie w domu bądź w restauracji; wieczerza : {{/stl 7}}{{stl 10}}Co… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ustronny — euf. Ustronne miejsce «ubikacja»: Ambasador brytyjski w Warszawie, wydając kolację na cześć znakomitego gościa, wpadł na fatalny pomysł, żeby zaprosić na nią również korespondenta Murdocha w Polsce. Ów młody człowiek już następnego dnia opisał w… … Słownik frazeologiczny
węgiel — Spalić coś na węgiel «spalić coś całkowicie»: W ognisku upieczemy kilka królików na kolację. Ci najbardziej niezręczni będą jeść mięso spalone prawie na węgiel (...). J. Pałkiewicz, Przepustka. Siedzieć, stać itp. jak na rozżarzonych węglach zob … Słownik frazeologiczny
włożyć — 1. Nie mieć co na siebie, pot. na grzbiet włożyć «nie mieć odpowiedniego ubrania»: (...) przypomniała sobie, że jest zaproszona następnego dnia na bardzo ważną kolację. I, o zgrozo, że nie ma co na siebie włożyć. WO 07/10/2000. 2. Nie mieć, nie… … Słownik frazeologiczny
wkładać — 1. Nie mieć co na siebie, pot. na grzbiet włożyć «nie mieć odpowiedniego ubrania»: (...) przypomniała sobie, że jest zaproszona następnego dnia na bardzo ważną kolację. I, o zgrozo, że nie ma co na siebie włożyć. WO 07/10/2000. 2. Nie mieć, nie… … Słownik frazeologiczny
znaleźć — 1. Coś (jest) jak znalazł «coś jest bardzo odpowiednie, korzystne w określonej sytuacji»: Chusteczki do oczyszczania i demakijażu twarzy oraz oczu. W opakowaniu mieści się 20 jednorazowych chusteczek. Nasączone są wyciągiem z wybielającego ogórka … Słownik frazeologiczny
znajdować — 1. Coś (jest) jak znalazł «coś jest bardzo odpowiednie, korzystne w określonej sytuacji»: Chusteczki do oczyszczania i demakijażu twarzy oraz oczu. W opakowaniu mieści się 20 jednorazowych chusteczek. Nasączone są wyciągiem z wybielającego ogórka … Słownik frazeologiczny
znajdywać — 1. Coś (jest) jak znalazł «coś jest bardzo odpowiednie, korzystne w określonej sytuacji»: Chusteczki do oczyszczania i demakijażu twarzy oraz oczu. W opakowaniu mieści się 20 jednorazowych chusteczek. Nasączone są wyciągiem z wybielającego ogórka … Słownik frazeologiczny