-
1 knut
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > knut
-
2 knut
m.1 knout, whip, leather whip.2 Knut, Canute the Great. -
3 knut
(et -ter) knout. -
4 knut
• knout• leather pants• leather working• whip -
5 knut
joint, knotkardanknut; cardan jointuniversalknut; steering universal joint -
6 knut
m hist & fig knout I fig pod -om - pod bičem -
7 Knut Vik square
French\ \ carré de Knut VikGerman\ \ Knut-Viksches QuadratDutch\ \ vierkant van Knut Vik; paardensprongvierkantItalian\ \ quadrato di Knut VikSpanish\ \ cuadrado de Knut VikCatalan\ \ quadrat de Knut VikPortuguese\ \ quadrado de Knut VikRomanian\ \ -Danish\ \ -Norwegian\ \ -Swedish\ \ -Greek\ \ κύβος του Knut VikFinnish\ \ Knut Vikin neliöHungarian\ \ Knut Vik négyzetTurkish\ \ Knut Vik karesiEstonian\ \ Knut Viki ruutLithuanian\ \ Knut Vik kvadratas; Knuto Viko kvadratasSlovenian\ \ -Polish\ \ kwadrat Knuta-VikaRussian\ \ квадрат Кнута ВикаUkrainian\ \ -Serbian\ \ -Icelandic\ \ Knut Vík ferningurEuskara\ \ Knut Vik plazanFarsi\ \ mor b -e Knut VikPersian-Farsi\ \ مربع کنوتويکArabic\ \ مربع كنوت فيكAfrikaans\ \ Knut Vik-vierkantChinese\ \ 克 努 特 ― 维 克 方Korean\ \ Knut Vik 제곱 -
8 Knut Hamsun
m.Knut Hamsun, Knut Pedersen. -
9 Knut der Heilige
-
10 kicoš
* * *• buck• dandy• toff• trig• spark• puppy• knut• fop• coxcomb• nut• popinjay• macaroni -
11 knutschen
-
12 Knutscherei
Knut·sche·rei <-, -en> [knu:tʃəʼrai] f -
13 Knüttel
-
14 Knüttelvers
Knüt·tel·vers [ʼknʏtl̩fɛrs] m -
15 кнут
/ˈknut/
whip, knout, scourge -
16 Кнут
Философский камень, ДругоеРусско-английский словарь Гарри Поттер (Народный перевод) > Кнут
-
17 KNÚTR
(-s, -ar), m.2) hump, protuberance.* * *m. [Engl. knot; Dan. knud; Swed. knut], a knot, Stj. 96, Bs. ii. 170; leysa knút, Edda 29, Fms. i. 112; ríða knút, to tie a knot, iii. 97, vii. 123; knýta knút, to knit a knot, Fb. i. 97; ef knútr losnar, gjaldi sá er knút knýtti, N. G. L. ii. 281: metaph., reið Nichulás knút á því, at hann mundi aldri lausar láta þær eignir, Sturl. iii. 144; rembi-knútr, a kind of knot; reipa-k.,—some of these references, esp. Fms. vii. l. c., as also several phrases, refer to a tale akin to that told in Arrian Anab. 2. 3.II. medic. a bump, protuberance, after a bone fracture or the like, 655 xi. 1, Bs. i. 328, Bárð. 174; tóku at losna þeir knútar sem sinarnar höfðu saman dregit, Mar.III. a pr. name, Knútr, m. Cnut, Canute, Fms.: mar-knútr, q. v. -
18 RÍÐA
I)(að), v. to tremble, move unsteadily (riðuðu augu).f. shivering fever, ague.* * *1.ríð, pret. reið, reitt (mod. reiðst), reið, pl. riðu; subj. riði; imperat. ríð, ríttu, Lv. 39, mod. ríddu; part. riðinn: [A. S. ridan; Engl. ride; Germ. reiten, etc.]:— to ride; in Icel., where all land-travelling is on horseback, ríða has become almost synonymous with to journey, travel, adding the road or way in acc. (cp. Old Engl. use of to ride); ríða leið sína, veg sinn, etc.; þeir bræðr riðu til alþingis, Nj. 2; nú skalt þú riða vestr, … þá reið í móti þeim Þjóstólfr, reið Höskuldr heim til hús síns, 4; síðan reið hann vestr í Hjarðarholt, Ísl. ii. 199; ok þegar reið hann at leita líkanna, Eg. 601; þá lét Ásgerðr skjóta hesti undir mann, reið sá sem ákafligast vestr í Hjarðarholt … Þorgerðr lét þegar söðla sér hest … riðu þau um kveldit ok nóttina til þess er þau kómu til Borgar, 602, 603; flestir menn riðu Týrsdaginn í brott, Sturl. iii. 183; tóku þeir nú á reið mikilli ok var allgott at ríða ofan eptir héraðinu, 185; þeir riðu Þriðja-daginn, … þeir riðu til Hörgárdals um kveldit, reið Eyjólfr á Möðru-völlu, … riðu þeir upp um Hörgárdal, … Rafn ok Eyjólfr riðu með flokk sinn upp eptir ísinum, 216, 217; géf ek þat ráð at þú ríðir í mót honum, en ek mun ríða til meðan, Fms. i. 70, xi. 364, Gísl. 19, Nj. 85, 86: metaph., at margir Íslendingar mundi kenna á hlut sínum, nema þeir riði sjálfir á vit sín, unless they rode towards themselves, i. e. took counsel with themselves, took care, Ld. 180:—absol. to start, part, ok hvergi í kveldi ríða, Skíða R. 108; jarl bað hann búask ok sagði mál at riðu, Orkn. 48.2. adding the horse (vehicle) in dat.; ríða hesti, ríða svörtum, hvítum, … skjóttum, góðum, vökrum … hesti, Nj. 54, 81, etc.; ríða húsum, to ‘ride’ the ridge of a house (as a ghost), Grett. 83 new Ed.3. trans. with acc.; ríða hest, to break a colt for riding; and hann er vel riðinn, well broken in; ó-riðinn, unbroken: also to cover, of horses, cattle.4. reflex., recipr. ríðask at, to attack one another, Al.; ríðask hjá, to pass by one another, Sturl. ii. 171.B. To swing, sway, with the notion of a heavy, rotary motion, as of a thing in balance, a weapon brandished, a windlass, or the like; [cp. Engl. sea-phrase to ride at anchor]; í því er hann heyrði sverðit ríða, Karl. 161; nú reið sverð at svíra, Bs. ii. 74; maðr nokkurr er sá at öxin reið, Fms. vii. 325; er öxin reið at honum, ii. 82; ef konungr léti ofan ríða sverðit, vii. 172; en er upp reið gáiga-tréit, 13; konungr stóð undir er tréit reið, ix. 386; þá reið at honum brúnássinn, ok hrataði hann inn aptr, Nj. 202; þá er sól riðr upp ok þar til er hón sezk, N. G. L. i. 218; þat tré er riða skal öllum at upp loki, of a door, Hm. 137:—to balance; önnur galeiðrinn sprakk er hón reið á járninu, Fagrsk.: metaph. the phrase, e-t ríðr miklu (or á miklu), to be of great importance, momentous; honum þótti í þér mest vinkaup ok stærstu ríða um þína hollostu, Fb. ii. 289; hve mjök þat er kallat at á hirti (sic) ríði, hversu til fátækra manna var gört í þessu lífi, Bs. i. 104; á-ríðandi, momentous; e-t ríðr e-m at fullu, proves fatal to one.2. to reel, stagger; í því er fíllinn tók at ríða, Al. 76; tók þá kastalinn at ríða mjök, Fms. viii. 429; hann reið á ymsar hliðar, Konr.: impers., reið bátinum svá at honum hvelfir, the boat rolled so that it capsized, Mar.; in mod. usage better, alda ríðr undir skipið, aldan reið að, of the rolling waves, freq. in mod. usage.2.ríð, reið, riðu, declined like the preceding word, but altogether different in etymology, being originally vríða; [A. S. wriðan; Engl. writhe; Dan.-Swed. vride, vrida; cp. Engl. wreath, wreathe; reiðr = angry, distorted, is derived from this verb]:—to writhe, twist, knit, wind; hár riðit í hring, the hair twisted into a ring, Akv. 8; ríða knút, to knit a knot; dúk ok ríða á þrjá knúta, Fb. i. 212; þar var hrískjörr nokkur ok riðu þar á knúta stóra, Orkn. 372; þar á kjörrinu reið ek þér knút, … ekki mun ek leysa þann knút er þú reitt mér þar, en riða mátta ek þér þann kaút, er …, Fms. vii. 123; með hverri list þeir eru saman riðnir, Al. 19; ríða knapp á e-t, to finish, wind a thing up, Ísl. ii. 102; ríða net, ríða ræxna, to net a net; tók hann lín ok garn, ok reið á ræxna svá sem net er síðan, Edda i. 182; ekki ríðanda ræxn, Sd. 188.2. metaph., vera við e-t riðinn, to be wound up with a thing; ok verðr hann lítt við söguna riðinn, Glúm. 334; ef þeir vitu at þú ert nokkuð við hennar mál riðinn, Fbr. 57; and ó-við-riðinn, unconnected with.B. [Prob. the same word], to rub, smear, with dat.; floti var riðit á öl spjótskeptin, Sd. 163; ríða smyrslum á, Hom. (St.); taka hráka sinn, ríða í kross í krismu stað á brjóst ok millum herða, N. G. L. i. 339; hann ríðr því (the lime) heitu á limar ok kvistu viðarins, Fms. vi. 153; hann reið á blóðinu. Eg. 211; hann ríðr á hann vatni sínu, Bs. i. 460; hann lét ríða leiri ok kolum í andlit sér, Fms. ii. 59; taka snjó ok bræða með höndum sér ok ríða á, svá at þat verði alvátt, K. Þ. K. 12; er dreifð síðan askan ok riðit sem víðast um þau kjöt, Stj. 71; hón vill jafnan ríða hann blóði ok róðru, Gísl. 45; hann tekr þá Sköfnungs stein, ok ríðr, ok bindr við hönd Gríms, Ld. 252; tók ek hein ór pússi mínum ok reið ek í eggina, Sturl. ii. 62.II. metaph., with dat. to thrash, flog; ef maðr bregðr manni at hann væri stafkarl, eða riðr honum kinn, bæti hálfa mörk, or smears his cheeks, i. e. buffets him, cp. vulgar Dan. smöre een = to give a sound thrashing, and Swed. han wredh hans bak, i. e. flogged him; ef þat er kennt konu at hón ríði ( that she beats) manni, eða þjónum hans, … þá er hón sek þrem mörkum, 390; hann var blóðrisa um herðarnar, en hlaupit hold af beinum … flutti þat Oddr, at Geirríð mun hafa riðit honum, Eb. 46 (thus, and not from ríða, to ride?).III. to wring, press; mjólk sú er riðin er ór selju börk, Pr. 473. -
19 abknutschen
v/t (trennb., hat -ge-) umg. canoodle, have a (good old) snog with s.o., smooch, bes. Am. neck; du hast dich einfach von ihm abknutschen lassen? you let him kiss you just like that?* * *ạb|knut|schenvt sep (inf)to canoodle (Brit inf) or cuddle withsich abknutschen — to canoodle (Brit inf), to cuddle
* * *ab|knut·schenvt (fam)* * *transitives Verb (ugs.)2) (sexuell)jemanden abknutschen/sich mit jemandem abknutschen — smooch (coll.) or (sl.) neck with somebody
sich abknutschen — smooch (coll.); neck (coll.)
* * *abknutschen v/t (trennb, hat -ge-) umg canoodle, have a (good old) snog with sb, smooch, besonders US neck;du hast dich einfach von ihm abknutschen lassen? you let him kiss you just like that?* * *transitives Verb (ugs.)2) (sexuell)jemanden abknutschen/sich mit jemandem abknutschen — smooch (coll.) or (sl.) neck with somebody
sich abknutschen — smooch (coll.); neck (coll.)
-
20 knutschen
umg.I v/i neck, Brit. auch snog, Am. auch make outII v/t neck (Brit. auch snog, Am. auch make out) with; sie knutschten sich in einer dunklen Ecke they were smooching (Brit. auch snogging) in a dark corner* * *to canoodle; to pet* * *knut|schen ['knuːtʃn] (inf)1. vtto pet with, to smooch with (inf), to neck with (inf)2. virto pet, to smooch (inf), to neck (inf)* * *knut·schen[ˈknu:tʃn̩](fam)I. vtII. vi▪ \knutschend smooching* * *1. 2.* * *knutschen umgA. v/i neck, Br auch snog, US auch make outB. v/t neck (Br auch snog, US auch make out) with;sie knutschten sich in einer dunklen Ecke they were smooching (Br auch snogging) in a dark corner* * *1. 2.* * *v.to neck v.to smooch v.to snog (UK) v.
См. также в других словарях:
Knut I. — Knut ist ein männlicher Vorname. Inhaltsverzeichnis 1 Varianten 2 Herkunft und Bedeutung 3 Namenstag 4 Bekannte Namensträger 4.1 Herrscher mit dem Namen Knut … Deutsch Wikipedia
Knut — puede referirse a: Un nombre de pila escandinavo. También escrito Cnut, Knute o Kanute. Knut es la forma en noruego y sueco; en danés es Knud; y anglizado, Canute. Deriva del nórdico antiguo Knútr (nudo). Forma el apellido derivado Knudsen.… … Wikipedia Español
Knut — oder Knud bezeichnet: einen männlichen Vornamen, siehe Knut (Vorname) Detlef Knut (* 1956), einen deutschen Fachbuch Autor Lord Knud (* 1944), einen deutschen Radiomoderator St. Knut Tag, ein skandinavisches Fest Knut (Eisbär) (2006–2011), einen… … Deutsch Wikipedia
Knut — Knut, Herrscher: Dänemark: 1) Knut der Große, dänisch Knud den Store, König von Dänemark (seit 1018), England (seit 1016) und Norwegen (seit 1028), * um 995, ✝ Shaftesbury (County Dorset) 12. 11. 1035 … Universal-Lexikon
Knut — m Scandinavian: from Old Norse Knútr ‘knot’, originally a byname given to a short, squat man. King Knut (d. 1035) ruled over Denmark, Norway, and England in the 11th century. His great nephew Knut (d. 1086) was another king of Denmark, who… … First names dictionary
Knut Mø — Nation Norwegen Norwegen Geburtstag … Deutsch Wikipedia
Knut VI. — Knut VI. (* 1162/1163; † 1202) war König von Dänemark (1182 1202). Seine Krönung erfolgte 1170, als man die Gebeine seines Großvaters nach Ringsted brachte. 1176 heiratete er Gertrud, die Tochter Heinrichs des Löwen. Die Ehe blieb kinderlos. Sie… … Deutsch Wikipedia
Knut — Knut, so v.w. Kanut … Pierer's Universal-Lexikon
Knut — (Knud, Kanut), Name mehrerer dänischen Könige, von denen zu erwähnen sind: 1) K. der Große, in Dänemark K. II., in England K. 1., geb. um 995, gest. 12. Nov. 1035 in Shaftesbury, setzte nach dem Tode seines Vaters Sven Gabelbart (1014) den Kampf… … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Knut — (Kanut) der Große, König von Dänemark und England (1016 35), geb. 995, Sohn des Königs Sven, gelangte nach der Ermordung des Königs Edmund Ironside (1016) zur Herrschaft in England, bestieg 1018 nach seines Bruders Harald Tode auch den dän. Thron … Kleines Konversations-Lexikon
Knut — Knut, Kanut II., König von Dänemark seit 1014, eroberte Schweden und Norwegen, erlangte durch Gewalt und List die engl. Krone, herrschte aber mit Kraft und Umsicht, behandelte Engländer und Dänen als Gleichberechtigte, gründete Kirchen und… … Herders Conversations-Lexikon
