-
1 knuta
knuta f Knute f -
2 knuta
knuta f Knute f -
3 KNÚTA
f. knuckle-bone, joint-bone.* * *u, f., mod. hnúta:—a knuckle-bone, joint-bone, head of a bone (lær-knúta, the hip joint); blóð hljóp milli leggjarins ok knútunnar, Bs. i. 179, 253; hann tekr svá við knútunni, þar fylgir leggrinn með, Fas 67. knútu-kast, n. a throwing with knuckle-bones, a game, Bárð. 176. -
4 knuta
-
5 knuta
-
6 knuta
f pencaf zurriagam knutm rebenquem zurriagoazotem -
7 knuta
-
8 knuta
solmukyhmykasvainnoodinivelnystyräpahkuraoksanpaikkanystermäpahka -
9 bein-knúta
u, f. a joint bone, Bs. ii. 82. -
10 leggja-knúta
u, f. the condyle of a leg, MS. 4. 27. -
11 lær-knúta
u, f. a joint bone. -
12 क्नूत
knūtamfn. stinking W. ;
noisy W. ;
wet W.
-
13 hnúta
-
14 RÍÐA
I)(að), v. to tremble, move unsteadily (riðuðu augu).f. shivering fever, ague.* * *1.ríð, pret. reið, reitt (mod. reiðst), reið, pl. riðu; subj. riði; imperat. ríð, ríttu, Lv. 39, mod. ríddu; part. riðinn: [A. S. ridan; Engl. ride; Germ. reiten, etc.]:— to ride; in Icel., where all land-travelling is on horseback, ríða has become almost synonymous with to journey, travel, adding the road or way in acc. (cp. Old Engl. use of to ride); ríða leið sína, veg sinn, etc.; þeir bræðr riðu til alþingis, Nj. 2; nú skalt þú riða vestr, … þá reið í móti þeim Þjóstólfr, reið Höskuldr heim til hús síns, 4; síðan reið hann vestr í Hjarðarholt, Ísl. ii. 199; ok þegar reið hann at leita líkanna, Eg. 601; þá lét Ásgerðr skjóta hesti undir mann, reið sá sem ákafligast vestr í Hjarðarholt … Þorgerðr lét þegar söðla sér hest … riðu þau um kveldit ok nóttina til þess er þau kómu til Borgar, 602, 603; flestir menn riðu Týrsdaginn í brott, Sturl. iii. 183; tóku þeir nú á reið mikilli ok var allgott at ríða ofan eptir héraðinu, 185; þeir riðu Þriðja-daginn, … þeir riðu til Hörgárdals um kveldit, reið Eyjólfr á Möðru-völlu, … riðu þeir upp um Hörgárdal, … Rafn ok Eyjólfr riðu með flokk sinn upp eptir ísinum, 216, 217; géf ek þat ráð at þú ríðir í mót honum, en ek mun ríða til meðan, Fms. i. 70, xi. 364, Gísl. 19, Nj. 85, 86: metaph., at margir Íslendingar mundi kenna á hlut sínum, nema þeir riði sjálfir á vit sín, unless they rode towards themselves, i. e. took counsel with themselves, took care, Ld. 180:—absol. to start, part, ok hvergi í kveldi ríða, Skíða R. 108; jarl bað hann búask ok sagði mál at riðu, Orkn. 48.2. adding the horse (vehicle) in dat.; ríða hesti, ríða svörtum, hvítum, … skjóttum, góðum, vökrum … hesti, Nj. 54, 81, etc.; ríða húsum, to ‘ride’ the ridge of a house (as a ghost), Grett. 83 new Ed.3. trans. with acc.; ríða hest, to break a colt for riding; and hann er vel riðinn, well broken in; ó-riðinn, unbroken: also to cover, of horses, cattle.4. reflex., recipr. ríðask at, to attack one another, Al.; ríðask hjá, to pass by one another, Sturl. ii. 171.B. To swing, sway, with the notion of a heavy, rotary motion, as of a thing in balance, a weapon brandished, a windlass, or the like; [cp. Engl. sea-phrase to ride at anchor]; í því er hann heyrði sverðit ríða, Karl. 161; nú reið sverð at svíra, Bs. ii. 74; maðr nokkurr er sá at öxin reið, Fms. vii. 325; er öxin reið at honum, ii. 82; ef konungr léti ofan ríða sverðit, vii. 172; en er upp reið gáiga-tréit, 13; konungr stóð undir er tréit reið, ix. 386; þá reið at honum brúnássinn, ok hrataði hann inn aptr, Nj. 202; þá er sól riðr upp ok þar til er hón sezk, N. G. L. i. 218; þat tré er riða skal öllum at upp loki, of a door, Hm. 137:—to balance; önnur galeiðrinn sprakk er hón reið á járninu, Fagrsk.: metaph. the phrase, e-t ríðr miklu (or á miklu), to be of great importance, momentous; honum þótti í þér mest vinkaup ok stærstu ríða um þína hollostu, Fb. ii. 289; hve mjök þat er kallat at á hirti (sic) ríði, hversu til fátækra manna var gört í þessu lífi, Bs. i. 104; á-ríðandi, momentous; e-t ríðr e-m at fullu, proves fatal to one.2. to reel, stagger; í því er fíllinn tók at ríða, Al. 76; tók þá kastalinn at ríða mjök, Fms. viii. 429; hann reið á ymsar hliðar, Konr.: impers., reið bátinum svá at honum hvelfir, the boat rolled so that it capsized, Mar.; in mod. usage better, alda ríðr undir skipið, aldan reið að, of the rolling waves, freq. in mod. usage.2.ríð, reið, riðu, declined like the preceding word, but altogether different in etymology, being originally vríða; [A. S. wriðan; Engl. writhe; Dan.-Swed. vride, vrida; cp. Engl. wreath, wreathe; reiðr = angry, distorted, is derived from this verb]:—to writhe, twist, knit, wind; hár riðit í hring, the hair twisted into a ring, Akv. 8; ríða knút, to knit a knot; dúk ok ríða á þrjá knúta, Fb. i. 212; þar var hrískjörr nokkur ok riðu þar á knúta stóra, Orkn. 372; þar á kjörrinu reið ek þér knút, … ekki mun ek leysa þann knút er þú reitt mér þar, en riða mátta ek þér þann kaút, er …, Fms. vii. 123; með hverri list þeir eru saman riðnir, Al. 19; ríða knapp á e-t, to finish, wind a thing up, Ísl. ii. 102; ríða net, ríða ræxna, to net a net; tók hann lín ok garn, ok reið á ræxna svá sem net er síðan, Edda i. 182; ekki ríðanda ræxn, Sd. 188.2. metaph., vera við e-t riðinn, to be wound up with a thing; ok verðr hann lítt við söguna riðinn, Glúm. 334; ef þeir vitu at þú ert nokkuð við hennar mál riðinn, Fbr. 57; and ó-við-riðinn, unconnected with.B. [Prob. the same word], to rub, smear, with dat.; floti var riðit á öl spjótskeptin, Sd. 163; ríða smyrslum á, Hom. (St.); taka hráka sinn, ríða í kross í krismu stað á brjóst ok millum herða, N. G. L. i. 339; hann ríðr því (the lime) heitu á limar ok kvistu viðarins, Fms. vi. 153; hann reið á blóðinu. Eg. 211; hann ríðr á hann vatni sínu, Bs. i. 460; hann lét ríða leiri ok kolum í andlit sér, Fms. ii. 59; taka snjó ok bræða með höndum sér ok ríða á, svá at þat verði alvátt, K. Þ. K. 12; er dreifð síðan askan ok riðit sem víðast um þau kjöt, Stj. 71; hón vill jafnan ríða hann blóði ok róðru, Gísl. 45; hann tekr þá Sköfnungs stein, ok ríðr, ok bindr við hönd Gríms, Ld. 252; tók ek hein ór pússi mínum ok reið ek í eggina, Sturl. ii. 62.II. metaph., with dat. to thrash, flog; ef maðr bregðr manni at hann væri stafkarl, eða riðr honum kinn, bæti hálfa mörk, or smears his cheeks, i. e. buffets him, cp. vulgar Dan. smöre een = to give a sound thrashing, and Swed. han wredh hans bak, i. e. flogged him; ef þat er kennt konu at hón ríði ( that she beats) manni, eða þjónum hans, … þá er hón sek þrem mörkum, 390; hann var blóðrisa um herðarnar, en hlaupit hold af beinum … flutti þat Oddr, at Geirríð mun hafa riðit honum, Eb. 46 (thus, and not from ríða, to ride?).III. to wring, press; mjólk sú er riðin er ór selju börk, Pr. 473. -
15 knout
-
16 rod
[rod](a long thin stick or piece of wood, metal etc: an iron rod; a fishing-rod; a measuring-rod.) palica, drog* * *I [rɔd]nounšiba, prot, sveženj protja; bič; palica, prekla, drog; šiba strahovalka (leskovka); figuratively telesna kazen (šibanje); figuratively knuta, tiranija; žezlo, maršalska palica; drog za merjenje, dolgostna mera (okrog ɜ m); American slang pištola, revolverdivining rod, rod of divination — bajalicafishing rod — ribiška palica, ribnicato give s.o. the rod — kaznovati koga s šiboto have a rod in pickle for s.o. — imeti pripravljeno leskovo šibo v olju za koga (za kaznovanje), imeti pripravljeno maščevanjeto kiss the rod — brez ugovora, ponižno sprejeti kazento make a rod for one's own back figuratively sam sebi jamo (iz)kopati, sam riniti v nesrečo (si nakopati težave, nevšečnosti)spare the rod and spoil the child — kdor ljubi, kaznuje; šiba novo mašo pojeII [rɔd]transitive verbopremiti s palicami ali (zlasti American) strelovodi -
17 AUÐIT
pp. n. of an obs. verb;e-m verðr e-s auðit, it falls to one’s lot;oss varð eigi þeirrar hamingju auðit, this good fortune was not destined for us;þó at mér verði lífs auðit, though life be granted to me;hafði auðit, they had won the day;varð þeim eigi erfingja auðit, to them no heir was granted;auðit fé, means possessed.* * *n. part. of an obsolete verb analogous to auka (‘ablaut’ an—jó—au), [cp. Swed. öde, fatum; auðna, luck; auðr, opes, etc.], used in many phrases, and often answering to the Gr. αισα, with dat. pers. and gen. of the thing; e-m er, verðr, auðit e-s, it falls to one’s lot; úlíkligt er at oss verði þeirrar hamingju a., it is unlikely that this good fortune is destined for us, Eg. 107; koma mun til mín feigðin…, ef mér verðr þess a., if that be ordained for me, Nj. 103; þó at mér verði lífs a., though life may be granted to me, Fms. i. 47; konungr lét græða menn sína sem lífs var a., those whose lot it was to live, who were not mortally wounded, Eg. 34; hafði þeim orðit sigrs a., had won the day, Eg. 86; var þeim eigi erfingja a., to them was no heir granted by fate, 625. 83: with ‘at’ and an infin., mun oss eigi a. verða at fá þvílíkan, Fms. x. 339: absol., hafi þeir gagn er a. er, let them gain the day to whom the god of battles grants it, xi. 66: with the addition of ‘til;’ ek ætla okkr lítt til ástafunda a. hafa orðit, we have had bad luck in love, 310: auðinn, masc. appears twice or thrice in poetry, auðins fjár, means possessed, Skv. 3. 37: in prose in Al. 21 (by Bishop Brand), láta auðins bíða, to submit to fate, to be unconcerned; even in compar., hvárt hyggit ér manni nokkuru at auðnara ( any more chance), at hann fái knúta þessa leysta, of the Gordian knot, 19, at auðnu, v. auðna [cp. A. S. eâden, datus, concessus; Hel. ôdan, genitus, natus: cp. also jóð, proles, a word perhaps of the same root.] -
18 UXI
(pl. uxar, older forms yxn, eyxn, øxn), m. ox; yxninir, the oxen; eyxn margir, many oxen; n. pl., þrjú yxn, three oxen.* * *a, m., older form oxi; in plur. yxn, öxn (cp. the A. S. oxa, pl. oxan; Engl. ox, oxen); also spelt eyxn, exn, eoxn; the masc. forms ‘yxn’ and ‘yxninir’ being formed like menn, menninir from mann-r; uxar is rare and later; thus fjórir öxn, Edda i. 30, v. l. 7; öxnernir, id., v. l. 12, Cod. U; fjóra öxn, id.; but öxninn (for oxninnir), Cod. Reg. l. c.; tvá gamla arðr-yxn, Stj. 446; vexnum, Fms. x. 404; tveir yxn, Bret. 22; feita eyxn, Sks. 697 B; tvá yxn, þrjá yxn, Eg. 181, 733; marga yxn, 181; korn ok yxn, N. G. L. i. 75; yxninir, Fms. vi. 69; yxnennir, xi. 7; yxnina, Bret. 26; eyxn þrír hvítir, Fms. xi. 6; eyxn marga. Eg. 733; öxn mínir, Greg. 44; eoxkn (sic) fyrir arðri, MS. 1812. 65; öxnunum, Bret. 26; yxn þeir er Þórólfr var ekinn á … tvá sterka yxn, … vóru þá þrotnir yxninir ok teknir aðrir …, þá ærðusk yxninir ok urðu þegar lausir, Eb. 6l, 62 new Ed.β. it became neuter; eyna ok yxnin með (yxnina?), Ld. 122, Fas. ii. 232; yxinin (sic), Stj. 446 (but v. l. yxnina and yxnin); yxna-flokkr and öxna-flokkr, a herd or drove of oxen, Edda i. 168. 208; yxna-kaup, Rd. 256; öxna-ok, Greg. 28; yxna réttr, an ox-stall, Sturl. ii. 203; yxna tal, Jb. 103, Gþl. 189.γ. next yxni was used as n. sing.; yxni fimm vetra gamalt, Ísl. ii. 330; þeir hafa drepit yxni mitt, Sd. 158; yxni þrevétt, Sturl. i. 72, v. l.; yxni hans lá í keldu, Landn. 120; yxnis húð, Ísl. ii. 71; yxnis hvarf, id.; yxnis-maðr, an ox-keeper, id.: [Ulf. auhfa = βους; A. S. oxa; Engl. ox; O. H. G. ohso; Germ. ochs; Dan. oxe.]B. An ox; uxi alsvartr, uxa-höfuð, Hým. 18, 22 (Bugge); uxa gamlan, uxanum, Glúm. 348; uxana, Rd. 257; uxarnir, Dropl. 8; uxar, Dipl. iii. 4; uxa þrévetran, Sturl. i. 72; uxum, Eg. 742; uxann, Edda i. 208, but oxanum, 210, l. 1; uxna (gen.), 484; oxa-húð, Landn. 226; oxa höfuð, Edda i. 168, 169 (Cod. Reg.), but uxa, Hým. l. c.; oxans, Ísl. ii. 331; lær af oxa þrévetrum, Fms. x. 398; oxa líki, Bær. 19; uxa-báss, Sturl. ii. 43; uxa-fótr, a nickname, Fb. i; uxa-gjöf, Glúm. 390; uxa-kjöt, Stj. 91; uxa-knúta, -horn, -húð, Fms. iii. 18, 186, Fas. i. 288, ii. 337; uxa merki, Taurus, in the zodiac, Rb. 100; uxa síða, Dipl. iii. 4: oxa-stútr, m., see stútr.II. yxna-megn or öxna-megn, a nickname, Grett., Landn.2. in local names, Öxn-ey, Landn., Eb.: Öxna-brekkur, Öxna-dalr, Öxna-lækr, Öxna-skarð, Landn., Ísl. ii: Öxna-furða, Oxford, Fms. iv. 64 (v. l.), cp. Thom. 544. -
19 VIL
I)(gen. vilja), n. pl. entrails.n.1) desire, lust (dul ok v.);2) í v. e-m, at one’s will, to one’s liking (ráða drauma í v. e-m).* * *n. pl., root vili, dat. viljum, the bowels; þau vil er fúnat hafa af sællífis krásum, 677. 9; ok er hann sundraði griðunginn knýtti hann tvá knúta á viljunum, Róm. 187 (a loose version of ‘pallida taetris viscera tincta notis,’ Lucan. Phars. i. 619, which, may be, the translator misread as ‘cincta nodis’); takið ór mér svangann ok langan, … takið ór mér svilin og vilin, Ísl. Þjóðs. i. (in a ditty). -
20 knot
n. knut; rosett; (sjö:) knop; utväxt; grupp, gäng; problem, slips, loop; ögla; knyta; nautisk måttenhet; utbuktning; grupp; komplicerat problem--------v. knyta; knyta kontakter; knuta sig; trassla till* * *[not] 1. noun1) (a lump or join made in string, rope etc by twisting the ends together and drawing tight the loops formed: She fastened the string round the parcel, tying it with a knot.) knut2) (a lump in wood at the join between a branch and the trunk: This wood is full of knots.) kvist3) (a group or gathering: a small knot of people) klunga, grupp4) (a measure of speed for ships (about 1.85 km per hour).) knop2. verb(to tie in a knot: He knotted the rope around the post.) knyta- knotty
Страницы
- 1
- 2
См. также в других словарях:
knuta — knȕta ž <G mn knȗtā> DEFINICIJA v. knut ETIMOLOGIJA vidi knut … Hrvatski jezični portal
knuta — • knöl, bula, utväxt, svullnad, svulst, knuta, klimp, buckla, knota, knast … Svensk synonymlexikon
knūta — क्नूत … Indonesian dictionary
knúta — e ž (ú) v ruskem okolju, nekdaj bič s tremi, na koncu razpletenimi jermeni z vozli: udariti s knuto / obsodili so ga na sto udarcev s knuto; pren., ekspr. trepetati pod knuto izkoriščevalcev … Slovar slovenskega knjižnega jezika
knuta — I s ( n, knutor) II v ( de, t) … Clue 9 Svensk Ordbok
svullnad — • bulnad, svullnad, bula, böld, svulst, abscess • knöl, kula, bula, utväxt, svullnad, svulst, knuta, klimp, buckla, knota, knast • knöl, bula, utväxt, svullnad, svulst, knuta, klimp, buckla, knota, knast • bula, svullnad, böld, abscess, knöl,… … Svensk synonymlexikon
svulst — • knöl, kula, bula, utväxt, svullnad, svulst, knuta, klimp, buckla, knota, knast • bulnad, svullnad, bula, böld, svulst, abscess • bulnad, böld, fistel, pustel, svulst, varhärd, varsamling • knöl, bula, utväxt, svullnad, svulst, knuta, klimp,… … Svensk synonymlexikon
Thomas Balvay — (b. 1888 d. 1945) [ [http://www.weltfussball.de/schiedsrichter profil.php?id=17277 John Balway :: Einsätze ] ] was a football referee in the 1920s and 1930s and one of four European referees who participated in the first FIFA World Cup in 1930 in … Wikipedia
buckla — • häkta, hake, fäste, krok, spänne • knöl, bula, utväxt, svullnad, svulst, knuta, klimp, buckla, knota, knast • bula, svullnad, böld, abscess, knöl, upphöjning, buckla, bulle … Svensk synonymlexikon
bula — • bulnad, svullnad, bula, böld, svulst, abscess • bula, svullnad, böld, abscess, knöl, upphöjning, buckla, bulle • bula, bulnad, svullnad, knöl, blåsa, abscess, svulst • knöl, bula, utväxt, svullnad, svulst, knuta, klimp, buckla, knota, knast … Svensk synonymlexikon
klimp — • knöl, bula, utväxt, svullnad, svulst, knuta, klimp, buckla, knota, knast … Svensk synonymlexikon
