klamkę

См. также в других словарях:

• pocałować klamkę — {{/stl 13}}{{stl 7}} zastać gdzieś zamknięte drzwi, coś nieczynne, odejść z niczym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pójść gdzieś i pocałować klamkę. Zapisy przyjmowano do wtorku. Kto zgłosił się później, musiał pocałować klamkę. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• pocałować klamkę — Nie zastać kogoś w domu Eng. Not to find someone in their home; to knock at someone s door in vain because someone is absent …   Słownik Polskiego slangu

• klamka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. klamkamce; lm D. klamkamek {{/stl 8}}{{stl 7}} część zamka u drzwi w postaci ruchomej rączki, której naciśnięcie zwalnia element blokujący i powoduje otwarcie drzwi : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nacisnąć klamkę. Urwać… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• klamka — 1. Klamka zapadła «decyzja została podjęta, stało się coś, czego nie da się cofnąć, odwołać»: Pociąg ruszył. A więc klamka zapadła. Tylko na co właściwie się decyduję? Na to, co przyniesie życie. K. Dunin, Tabu. 2. Pocałować klamkę «zastać… …   Słownik frazeologiczny

• Klamm — * Klamm, er, este, adj. et adv. ein Wort, welches nur in den gemeinen Mundarten, besonders Niedersachsens, üblich ist. Es bedeutet, 1. enge; im gemeinen Leben der Hochdeutschen auch knapp. Die Schuhe sind mir zu klamm. Klamme Schuhe. Noch mehr, 2 …   Grammatisch-kritisches Wörterbuch der Hochdeutschen Mundart

• Transportgeschwader 1 — Période Mai 1943 – Mai 1945 Pays Allemagne Allégeance Troisième Reich Branche Luftwaffe …   Wikipédia en Français

• pocałować — pot. Pocałuj, całuj psa w nos; pocałuj, całuj mnie w nos; posp. pocałuj mnie gdzieś, wulg. w dupę «zwroty wyrażające obojętność, niechęć lub zniecierpliwienie wobec kogoś lub czegoś»: – Panie Jerzy!... Jurek! Natychmiast na dół do mamy! – Całuj… …   Słownik frazeologiczny

• brać — I ndk IX, biorę, bierzesz, bierz, brał, brany 1. «ujmować, chwytać, obejmować ręką, oburącz (także narządem chwytnym, np. u zwierząt, albo narzędziem); przystosowywać do niesienia, trzymania» Brać co palcami, ręką, zębami, łyżką, widelcem, łopatą …   Słownik języka polskiego

• chwytać — ndk I, chwytaćam, chwytaćasz, chwytaćają, chwytaćaj, chwytaćał, chwytaćany chwycić dk VIa, chwytaćcę, chwytaćcisz, chwyć, chwytaćcił, chwytaćcony 1. «brać, ujmować kogoś, coś szybko (np. rękami, pazurami, zębami, dziobem, narzędziem); łapać»… …   Słownik języka polskiego

• docisnąć — dk Va, docisnąćnę, docisnąćciśniesz, docisnąćciśnij, docisnąćnął, docisnąćnęła, docisnąćnęli, docisnąćciśnięty, docisnąćnąwszy dociskać ndk I, docisnąćam, docisnąćasz, docisnąćają, docisnąćaj, docisnąćał, docisnąćany 1. «wykonać do jakiegoś… …   Słownik języka polskiego

• klamka — ż III, CMs. klamkamce; lm D. klamkamek «ruchoma, zwykle metalowa lub plastykowa rączka przy zamku u drzwi, służąca do ich otwierania i zamykania» Nacisnąć klamkę. ◊ Klamka zapadła, zapadnie «stało się, stanie się coś, czego nie da się cofnąć,… …   Słownik języka polskiego