-
1 Kloben
-
2 канатный блок
Kloben, Seilrolle, Seilscheibe -
3 ручные тисочки
Kloben, Spannkloben -
4 чурбан
Kloben, Klotz -
5 pritega
Kloben m (-s, -), Knebel m (-s, -); Balla'st m (-es, -e), Ge-wi'chtsausgleich m (-s); Zuwage f (-); (ono što priteže) Anzieheisen n (-s, -) -
6 procijep
Kloben m (-s, -);(pren. škripac) -
7 блок
m Block; Tech. Flaschenzug* * *блок m Block; TECH Flaschenzug* * *<-а>мблок цили́ндров Zylinderblock mоко́нный блок Fensterblock mграни́тный блок Granitblock mоперацио́нный блок Operationsblock/OP-Block m2. (сигаре́т) Stange fполити́ческий блок politischer Block m* * *n1) gener. Block (партий, стран), Bündnissystem (государств), (жилой) Gebäudeblock, Kartell (нескольких партий), Rolle, (стандартный) Bauteil (ÝÂÌ), Block (волейбол), (подъёмный) Kloben, Bündnissystem, (подъёмный) Klöben2) comput. Baukasten, Bauteil, Bücket (участок файла данных, содержащий несколько записей с одинаковым адресом и адресуемый как единое целое), Einrichtung, Gruppe, Kasten (на блок-схеме программы), Speicherblock (данных в памяти)3) geol. Block (напр. очистной), Scholle, Tektogen (земной коры)4) Av. (конструктивный) Baukasten, Gehäuse (цилиндров), Scheibe6) eng. Aggregat, Baueinheit, Bauglied, Baukörper, Baustein, Cluster (напр. диодов), Einzelbau, Fertigteil, Gebäudeabschnitt, Rollenblock, Satz (данных), Einheit, Zugrolle7) construct. Bauelement, (типовой) Bauzelle, Blockstein, Seilrolle, Flasche8) railw. Blockung9) law. Komplex10) econ. Baugruppe, Block (напр. стран)11) auto. Zugrolle (напр. лебёдки)12) road.wrk. Betonierblock, Einzelteil13) forestr. Kloben14) polygr. Kästchen, Kästchenblock15) radio. Block (конструктивная единица), (сменный) Einsatz, Satz16) textile. Flanke (животного)17) electr. Ausrüstungsgruppe (напр., релейный), Blockeinheit, Einbausatz, Satz, Teil, Aufbaustufe18) IT. Anordnung, Baustufe, (страничный) Btx-Seite, Station, Stufe, Stufung, Werk19) commun. Einzelbaustein21) silic. Grobstein22) atom. Baugruppeneinheit, Baugruppenelement23) mechan. Jolle24) progr. Funktionsblock, Schritt (программы)25) philat. (из марочного листа) Block27) wood. (типовая)(типовой) Bauzelle, Block (напр. грузоподъёмный), Flasche (грузоподъёмный, направляющий натяжной)28) nav. Rillenscheibe29) shipb. Blockgehäuse, Hebezeug, Laufträger -
8 нижний стержень для запирания двери
adjrailw. Kloben für Türverschluss (вагона), unterer Kloben für Türverschluss (вагона)Универсальный русско-немецкий словарь > нижний стержень для запирания двери
-
9 полено
n1) gener. Holzkloben, Holzklotz, (австр. тк. -er) Scheit, Schrot, Holzscheit, Kloben, Klöppel, Schleet2) geol. Klöben3) eng. Scheit4) construct. Knüppel5) forestr. Brennholzscheit, Scheitholz6) Austrian. Scheit -er -
10 рудный прожилок
adj1) gener. Gangader, Erzschmitz, Klöben2) geol. Erzschlauch, Erzschnur (òîíêèé), Erztrum, Kloben -
11 ручные тиски
adj1) gener. Feilkloben, Klöben2) eng. Handfeilkloben, Handkloben, Spannkloben, Spannkluppe3) construct. Kloben4) auto. Greifzange5) weld. Feilhandkloben6) wood. (слесарные) Feilgerät, (слесарные) Feilkloben, (слесарные) Feilkluppe -
12 чурбан
n2) geol. Klöben3) colloq. Kanake, Klotz Klötzer, Klotzkopf4) eng. Klotz5) forestr. Haublock, Holzklotz, Holzstumpf6) S.-Germ. Bloch, Blocker, Blöcher7) wood. (отпиленный) Drehling, Klotzholz -
13 стержень
mFRA tourillon mDEU Zapfen mENG trunnionITA perno mPLN sworzeń m, czop mRUS стержень mсм. поз. 788 на—FRA tige f de purgeurDEU Schubstange f für Entwässerungsventil nENG drain-valve rodITA asta f (di comando) dello scaricatorePLN pręt m odwadniaczaRUS стержень m выпускного кранасм. поз. 2311 настержень для запирания двери, верхний
—FRA battement m supérieurDEU Kloben m, oberer, für TürverschlußENG top catchITA bocchetta f superiore di chiusuraPLN zaczep m rygla, górnyRUS стержень m для запирания двери, верхнийсм. поз. 1248 настержень для запирания двери, нижний
—FRA battement m inférieurDEU Kloben m, unterer, für TürverschlußENG bottom catchITA bocchetta f inferiore di chiusuraPLN zaczep m rygla, dolnyRUS стержень m для запирания двери, нижнийсм. поз. 1243 на—FRA tringle f de verrouillageDEU Verschlußstange fENG locking barITA paletto m di chiusuraPLN pręt m ryglującyRUS стержень m замкасм. поз. 1096 на—FRA axe m du fouillotDEU Riegeldorn mENG locking shaftITA perno m del naselloPLN trzpień m kluczowyRUS стержень m запорасм. поз. 1116 на,FRA verrou m de condamnationDEU Sperriegel mENG locking barITA dispositivo m di bloccaggioPLN rygiel m blokującyRUS стержень m запорасм. поз. 1125 на,,
FRA axe m du verrouDEU Riegeldorn mENG locking shaftITA perno m del nottolinoPLN trzpień m kluczowyRUS стержень m запорасм. поз. 1172 на—FRA tringle f de verrouDEU Riegelstange fENG lock barITA tirante m di bloccaggioPLN trzpień m odryglowaniaRUS стержень m запорного механизмасм. поз. 148 на—FRA axe m d’entraînement du pèneDEU Mitnehmerbolzen m für FalleITA perno m di guida del palettoPLN trzpień m zapadki zamkaRUS стержень m защёлкисм. поз. 1141 настержень поперечный, съёмный
—FRA barreau m amovibleDEU Querstange f, abnehmbareENG removable barITA barra f amovibilePLN drążek m zabezpieczający, ruchomyRUS стержень m поперечный, съёмныйсм. поз. 1372 на—FRA connecteur m prolongateur du thermostatITA connessione f o prolunga f del termostatoPLN przedłużacz m termostatuRUS стержень m термостатасм. поз. 2424 на—FRA barre f extrême de tractionDEU Zugstange fENG draw-bar, intermediateITA asta f estrema di trazionePLN cięgło n długieRUS стержень m упряжного крюкасм. поз. 453 настержень уравновешивающего механизма с пружиной
—FRA tige f de l’équilibreurDEU Federdruckstange fITA asta f dell'equilibratorePLN pręt m wyrównywaczaRUS стержень m уравновешивающего механизма с пружинойсм. поз. 1351 настержень, буферный
—FRA plongeur m de tamponDEU Pufferstößel m ohne PuffertellerENG plungerITA asta f cava (di respingente)PLN tuleja f zderzakowaRUS стержень m, буферныйсм. поз. 404 на,
стержень, буферный, с тарелкой
—FRA plongeur m de tampon avec plateauDEU Pufferstößel m mit Teller mENG buffer headITA respingente m (ad asta cava) con piattoPLN trzon m zderzaka z tarcząRUS стержень m, буферный, с тарелкойсм. поз. 403 на,
стержень, изолирующий
—FRA barrette f isolanteDEU Trennstab mENG insulating barITA barretta f isolantePLN pałeczka f odstępowaRUS стержень m, изолирующийсм. поз. 2076 настержень, промежуточный
—FRA barre f centrale de tractionENG centre draw-barITA asta f centrale di trazionePLN cięgło n krótkieRUS стержень m, промежуточныйсм. поз. 456 настержень, сферический
—FRA obturateur mDEU Hahnriegel mENG stop valveITA maschio m sfericoPLN trzpień m kulistyRUS стержень m, сферическийсм. поз. 705 настержень, термостата
—FRA tige f thermostatiqueDEU Schubstange f für Thermostat mENG thermostatic rodITA asta f termostaticaPLN pręt m termostatuRUS стержень m, термостатасм. поз. 2230 на -
14 artemo
artemo u. artemōn, onis, m. (ἀρτέμων), I) ein über dem Marssegel angebrachtes kleineres Segel, das Bramsegel, Nom. artemo, Lucil. sat. 26, 99: artemon, Isid. 19, 3. § 2 u. 3: Akk. artemonem, Labeo dig. 50, 16, 242. Schol. Iuven. 12, 68. Vulg. act. apost. 27, 40: Abl. artemone, Sen. contr. 7, 1 (16), 2 K. – II) die Leitflasche, der dritte Kloben beim Hebezeuge, Vitr. 10, 2, 9 (10, 5).
-
15 baculum
baculum, ī, n. u. (spätere Form) baculus, ī, m. (verwandt mit βάκτρον, von βάω, βάζω, gehen), der Stab, Stock (eig. als Stütze beim Gehen, dann auch = scipio, ein Stab zur Zierde, u. = fustis, ein Stock zum Schlagen), bacula valida, Cels.: summa papaverum capita baculo decutere, Liv.: baculum, quo angui rana excussa sit, parturientes adiuvat, Plin. – als Hirtenstab, baculi cuspis, Plin.: baculum pastorale, Sil.: pastor baculo innixus, Ov. – als Augurstab (lituus), augur dextrā manu baculum sine nodo aduncum tenens, Liv. – als Szepter, ipse veste purpureā argenteoque baculo et regium in morem fronte redimitā, Flor.: u. der Bühnenkönige, elapsum baculum cito resumere, Suet. – als Stütze beim Gehen, baculum aureum inclusum corneo, Liv.: baculum sambuceum, Flor.: innitens baculo, Sen. rhet. u. Ov.: innixa baculo senectus, Sen.: dah. als Attribut der zynischen Philosophen, pera et baculum, Apul., pera, baculus, Auson.: hunc novi cum baculo peraque senem, Mart. – als Stütze, Krücke für Fußkranke, minus baculo eget crus, Cels.: für Blinde, caecorum baculum fuit (bildl. v. einer Pers.), Hier. ep. 60, 10. – zum Dreschen, baculis excutere (ausdreschen) spicas, Col. – als Riegel, durch einen Kloben zu stecken, Vitr. – / Form baculum, zB. Cels. 8, 10, 2. § 4. Plin. 30, 129. Flor. 4, 5, 3. Ov. met. 2, 681 u. 15, 655. Plur. Cels. 8, 20. § 16: Form baculus, zB. Auson. epigr. 49, 1. p. 209 Schenkl. Vulg. genes. 38, 18 u. ö. Ambros. de Tob. 5 extr.; vgl. Prob. append. (IV) 197, 22. u. Caper (VIII) 108, 7.
-
16 clavis
clāvis, is, f. (κλαΐς, κλαϝίς, κλείς), der Kloben, I) als Schlüssel, cellae claves claustra, Varr. fr.: claves adulterinae portarum, Nachschlüssel, Dietriche, Sall.: dass. c. adultera, Ov.: esse sub clavi, verschlossen sein, Varr.: clavem abducere, Plaut., od. eximere, Petr.: clavem vertere (umdrehen), Iulian. bei Augustin.: claves portarum reposcere, reddere, Liv. u. Frontin.: claves portarum atque custodiam arcis ab alqo accipere, Liv.: claves portarum magistratus (vom M.) poscere, Liv.: servata centum clavibus, Hor.: claves tradere, als Zeichen der Übergabe des Hauswesens (als Eigentum od. zur Aufsicht), ICt.: u. das Ggtl., claves uxori adimere = sich von ihr trennen, Cic. Phil. 2, 69. – bildl., clavis agnitionis, Schlüssel der Erkenntnis, Tertul. adv. Marc. 4, 4, 28. – II) als Riegel, a) an Türen, frustra clavis inest foribus, Tibull. 1, 6, 34: alias claves omnibus portis imponere, Liv. 27, 24, 8. – b) clavis torcularii, Cato r. r. 13, 1. – III) als Werkzeug, womit der Spielreif der Knaben (s. trochus) in Bewegung gesetzt wird, Treibkloben, c. adunca trochi, Prop. 3, 14, 6. – / Nom. Sing. clāvēs, Pomp. gramm. 5, 175, 9 u. Gloss. V, 446, 12: Acc. Sing. auch (aber nicht in klass. Prosa) clavim, s. Neue-Wagener Formenl.3 1, 306: Abl. auch clavi, s. Neue-Wagener Formenl.3 1, 328. Vgl. Charis. 126, 4 sqq.
-
17 orbiculus
orbiculus, ī, m. (Demin. v. orbis), eine kleine Scheibe, I) im allg.: radix concisa in orbiculos, in kleine Scheiben zerschnitten, Plin.: oculorum orbiculi mobiles, Arnob.: orbiculi lapillorum (der Perlen), Solin. – II) insbes.: 1) die Rolle im Kloben, Cato r. r. 3, 6. – 2) die Rolle an der Hebemaschine usw., Vitr. 10, 2. § 1 u. 8 sq. u.a.
-
18 rechamus
rechamus, ī, m. = trochlea superior, der erste Kloben am Hebezeuge oder Flaschenzuge (sowie artemon der dritte), Vitr. 10, 2, 1 u. 2.
-
19 repagulum
repāgulum, ī, n. (repango), der vorgeschobene Querbalken, I) Sing., der Schlagbaum, das Gatter, igitur cum equites nihil praeter fugae circumspectantes praesidia vidisset longius Caesar, concito equo eos velut repagulum quoddam cohibuit, Amm. 16, 12, 38. – II) Plur. (wohl weil immer je zwei): a) der doppelte Schlagbaum, das Gatter in der Rennbahn, um die Pferde vom Auslaufen zurückzuhalten, Ov. met. 2, 155. Lucan. 1, 295. Sil. 16, 317. Ven. Fort. carm. 5, 6, 8. – b) zwei Balken, die entweder wagrecht unten u. oben wie Schlagbäume zwischen die beiden Pfosten der Tür eingesetzt oder senkrecht an jede der beiden Türpfosten angesetzt wurden, die Türriegel (vgl. Fest. 281, 6), dextri robusta repagula postis, Ov. met. 5, 120 (v. 123 Ggstz. laevi robora postis): occludite aedes pessulis, repagulis ilico, Plaut. cist. 649: portae cecĭdisse repagula sensit et clausura fuit, nisi etc., Ov. met. 14, 783: in templo Herculis valvae clausae repagulis subito se ipsae aperuerunt, Cic. de div. 1, 74: cardines ad foramina resident, postes ad repagula redeunt, ad claustra pessuli recurrunt, Apul. met. 1, 14: convulsis repagulis effractisque valvis (fani), Cic. Verr. 4, 94: so auch an einem Tierkäfig, repagula versabilia, drehbare Riegel, Art Zylinder, Amm. 19, 6, 4. – im Bilde, omnia repagula pudoris officiique perfringere, alle Riegel, Schranken, Cic. Verr. 5, 39: ille transversā mente mi hodie tradidit repagula, quibus ego iram omnem recludam, die Riegel, Enn. fr. scen. 270 sq. – c) in einer Wurfmaschine (scorpio) die Kloben, auf denen die Seile laufen, repagula, quibus incorporati sunt funes, explicantes, Amm. 23, 4, 6.
-
20 trochlea
trochlea (troclea), ae, f. (τροχαλία), eine Maschine, Lasten in die Höhe zu ziehen, der Kloben, der Flaschenzug, die Winde, Lucr. 4, 902. Vitr. 9, 9 (8), 3; 10, 2, 1 u.a. – ab imo pulmone pituitam trochleis adducere, gleichsam mit Winden den Schleim heraufziehen, von Leuten, die such heftig räuspern, Quint. 11, 3, 56. – / Die Schreibung troclea jetzt im Lucr. u. Vitr. – gedehnt troculea, Cato r.r. 3, 5 cod. A (Keil mit anderen Handschrn. weniger gut trochilea).
См. также в других словарях:
Kloben — Kloben, s.v.w. Haspen, Bandhaken, Stützhaken, Stützkegel, der am Tür oder Fensterpfosten oder futter befestigte eiserne Haken oder Dorn, Kegel, in dem das Band, mit runder Schleife eingehängt, sich dreht und seine feste Unterstützung findet. Man… … Lexikon der gesamten Technik
Klöben — ist: ein anderer Ausdruck für klaiben ein anderer Ausdruck für einen Stuten Diese Seite ist eine Begriffsklärung zur Unterscheidung mehrerer mit demselben Wort bezeichneter Begriffe … Deutsch Wikipedia
Kloben [1] — Kloben, 1) so v.w. Talje; 2) so v.w. Flaschenzug; 3) an Gewichtuhren hölzerne Scheiben, auf der Stirne mit einer Kimme, in welcher die Schnur des Gewichts geht. 4) Röhre von gegossenem Messing, welche in großen Uhren den Wechsel u. das Stundenrad … Pierer's Universal-Lexikon
Kloben [2] — Kloben, Werkzeug zum Fangen kleiner Vögel; insonderheit Meisen, besteht aus zwei neben einander stehenden 3–4 Fuß langen, äußerlich runden; inwendig der Länge nach gekerbten u. ineinander[585] passenden Stäben. Sie sind ein rundes Stück Holz… … Pierer's Universal-Lexikon
Kloben — Kloben, ein Gehäuse, worin eine oder mehrere Rollen drehbar sind (auch Flasche oder Schere genannt). Stützkloben ist ein mit Spitze zum Einschlagen in Türpfosten versehener Bügel mit Dorn zum Anhängen der Türbänder; Schienenkloben, soviel wie… … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Kloben — Kloben, die Flasche (s.d.) des Flaschenzugs. (S. auch Feilkloben.) … Kleines Konversations-Lexikon
Klöben — * Klöben, spalten, ein Niederdeutsches Wort, S. Klieben … Grammatisch-kritisches Wörterbuch der Hochdeutschen Mundart
Kloben — Kloben,der:⇨Klotz(1) … Das Wörterbuch der Synonyme
Kloben — Sm std. (11. Jh.), mhd. klobe gespaltener Stock zum Festhalten, Fessel , ahd. klobo, as. fugalklobo gespaltenes Holz zum Vogelfang , as. klobo Fußfessel Stammwort. Aus g. * klubōn m. Spalte , auch in anord. klofi Felsspalte, Türfuge , afr. klova… … Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache
Klöben — Sm Kuchen mit Rosinen per. Wortschatz ndd. (20. Jh.) Stammwort. Zu klof Spalte gebildet (weil dieser Kuchen zusammengeklappt wird, so daß er auf halber Höhe eine Spalte hat). Also der eine Spalte hat . Weiter zu klieben spalten . deutsch s.… … Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache
Kloben — »Klotz, Stück Holz, Haken«: Zu dem unter ↑ klieben »‹sich› spalten« dargestellten Verb gehören im Sinne von »Gespaltenes, Spalt« mhd. klobe »gespaltenes Holz (zum Klemmen, Festhalten, Fangen); gabel oder hakenförmige Halte oder… … Das Herkunftswörterbuch