kjapt

* * *

n. loquacity, slander.

m. a gabbler; hann er mesti kjaptás.

adj. scurrilous.

n. pl. the creek or corner of the mouth, of a beast, = munnvik, of a person.

snatch

* * *

(að), v. to consider, debate (er þeir kníaðu þetta mál milli sín).

v. poet., only in the pret. ‘kníði’, to knock, strike; kníðum unnir we rowed.

* * *

or knjá, ð:

I. to press, urge, debate; eigi kunnu vér at segja hve lengi þeir kníöðu þetta, Fms. xi. 48; en er þeir kníaðu þetta mál milli sín, Ó. H. 127, (Hkr. ii. 207, Fms. iv. 284 wrongly knýaðu.)

II. most freq. in poetry, but only in the pret. kníði, to knock, strike, press; hamri kníði háfjall skarar, Hým. 2. 1; kníði grindr, Am. 35; hörpu kníði, Akv. 32; hirð kníði árar, Rekst.; kníðum unnir, we rowed, Akv. 36; hinn er kjölslóðir kníði, Fms. xi. 196 (in a verse); þeir kníðu ber báðir, pressed the vine, Skálda (in a verse); þeir kníðu hjálma, Fas. ii. 549 (in averse); þeir kníðu blá borð, Sighvat; atróðr mikinn kníðu (gníðu MS.), Jd. 22.

III. reflex. to struggle, fight hard; harðir kníðusk menn at, Fms. xi. 305 (in a verse).

2. part. kníðr, kníðan kjapt, Fms. viii. 208 (in a verse); foldar síðu brimi kníða, a surf-beaten coast, xi. 307.

(pl. -ir), m.

1) fishing-line;

2) a line for measuring (draga vað yfir þveran akrinn).

* * *

m., pl. vaðir, a fishing-line; heimta upp vaði sína, K. Þ. K. 90; Véorr við vélar vað görði sér … egndi á öngli, Hým. 21; vaðr vilgi slakr, Bragi; Þórr greiddi til vað heldr sterkjan, eigi var öngullinn minni, Edda 36; draga fisk annan fyrir öngul hinn þriðja fyrir vað, Fbr. 189; vaðr sá enn sterki, Niðrst. 3; hann tók vað af þíli ok öll veiðar-færi, Band. 1; grefr járnit hans kjapt … fiski-maðrinn kippir at sér vaðinum, Bs. ii. 79.

II. a line for measuring; at vaðr sé dreginn yfir þveran akrinn, Fms. xi. 441. vaðar-hald, n. the management of a fishing-line.