kimsesiz

См. также в других словарях:

• kimsesiz — sf. 1) Annesi babası, yakını, koruyucusu olmayan (kimse), sahipsiz Ocağın kimsesiz çocukları okuttuğunu da biliyordum. F. R. Atay 2) Boş, ıssız, içinde kimse bulunmayan Sokaktayım, kimsesiz bir sokak ortasında / Yürüyorum arkama bakmadan… …   Çağatay Osmanlı Sözlük

• BÎ-KES — Kimsesiz …   Yeni Lügat Türkçe Sözlük

• koruyucu aile — Kimsesiz veya bakıma muhtaç bir çocuğun belli bir süre içinde ilgili yasaya göre her türlü bakımını ve sorumluluğunu üstlenen gönüllü aile …   Çağatay Osmanlı Sözlük

• yetimi okşamışlar, vay sırtım demiş — kimsesiz veya arkası olmayan kimsenin hayatta hep sıkıntı çekeceğini anlatan bir söz …   Çağatay Osmanlı Sözlük

• HAZUL — Kimsesiz. Yardımsız olarak her şeyden mahrum sürünmek …   Yeni Lügat Türkçe Sözlük

• bikes — sf., Far. bīkes 1) Kimsesiz 2) zf., esk. Kimsesiz olarak Memleket öksüz, bikes ve sahipsiz kalakalmıştır. S. Ayverdi …   Çağatay Osmanlı Sözlük

• boynu bükük — sf., ğü 1) Zavallı, boynu eğri 2) zf. Üzgün, kırılmış, kimsesiz, acınacak ve yardım bekler durumda, zavallı bir biçimde Umudu kırılınca boynu bükük, ahıra, ineği sağmaya indi. H. E. Adıvar …   Çağatay Osmanlı Sözlük

• edinme — is. Edinmek işi, kazanma, iktisap Kimsesiz bir çocuk bulup evlat edinmeyi düşünmeye başlamıştım. R. N. Güntekin …   Çağatay Osmanlı Sözlük

• fakir — sf., Ar. faḳīr 1) Geçimini güçlükle sağlayan, yoksul, fukara, zengin karşıtı En fakir köyler taştandır ve üstü kiremittir. F. R. Atay 2) Olması gerekenden az Seni fakir, soluk bir dekor içinde görmek istemem. M. Yesari 3) is. Hindistan da yokluğa …   Çağatay Osmanlı Sözlük

• gariban — sf., tkz., Ar. ġarīb + Far. ān Kimsesiz, zavallı, garip …   Çağatay Osmanlı Sözlük

• garip — sf., bi, Ar. ġarīb 1) Kimsesiz, zavallı 2) Yabancı, gurbette yaşayan, elgin 3) Acayip Yağmur, ortalığa garip bir kış serinliği getirmişti. A. İlhan 4) ünl. Şaşılacak bir şey karşısında söylenen söz Demek Bekir böyle utangaç bir çocukmuş. Garip! A …   Çağatay Osmanlı Sözlük