kimlə+kim

См. также в других словарях:

• kim — 1. əvəz. 1. Cümlədə sual mənasında işlənib, insan adlarını və insan təsəvvürü verən varlıqların adlarını əvəz edir; hansı adam. Kim gəlib? O sözü kim dedi? Bu gün kim növbə çəkəcək? – Uşaq mənimdir, baba, dəxli nədir sizlərə? Kim sizi qəyyum edib …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

• həkim — is. <ər.> 1. Ali tibb təhsili olan adam; təbib, doktor. Uşaq həkimi. Göz həkimi. Diş həkimi. Sanitar həkimi. – . . Mənim xahişimə görə bacım oğlunu gətirmişdi bizə ki, həm bir iki ay bizə qonaq olsun, həm də İrəvan həkimləri uşaqları… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

• düşmək — f. 1. Öz ağırlığının təsiri ilə yerə enmək, yuxarıdan aşağıya enmək, tökülmək. Göydən üç alma düşdü. . . (nağılların sonu). Paraşütlə düşmə. Qayadan dərəyə iri daşlar düşürdü. – Bu zaman bir bomba düşür uzağa; Dalğa vurub onu sərir torpağa. M. R …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

• bilmək — f. 1. Bir şey haqqında məlumatı olmaq, xəbərdar olmaq, vaqif olmaq. Mən bunu çoxdan bilirdim. Bu xüsusda mən heç bir şey bilmirəm. Bilirsənsə, gəl söylə. Mən sənin fikrini bilmək istərdim. – Ey dil, aman dı, sirrini biganə bilməsin. M. Ə. S.. Qoy …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

• dad — 1. is. 1. Yeyilən və ya içilən şeyin acılıq, şirinlik, turşluq, duzluluq, şitlik və s. cəhətdən hiss olunan xüsusiyyəti; tam. Kür suyunun dadı nə acıdır, nə şordur, nə turşdur, . . nə iylidir. C. M.. Dad orqanı (üzvü) anat. – dilin səthində olan… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

• həkimbaşı — is. köhn. Baş həkim, həkimlərin başçısı. Günün birində həkimbaşı küçədə çıxır mollanın qabağına. M. N. lətif.. <Odabaşı:> Mirzə Mehdi həkimbaşı həftədə iki üç dəfə onu yoluxurdu. Ə. H.. // Hörmətlə həkimə müraciət. <Nurcahan:> Başına… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

• müayinə — is. <ər.> 1. Hərtərəfli yoxlama, nəzərdən keçirmə, baxma. Müayinə etmək (eləmək) – hərtərəfli yoxlamaq, nəzərdən keçirmək, müayinədən keçirmək, ora burasına baxmaq. <Polis:> Rüstəm bəy, Mirzə Məhəmməd Əli və Səməd Vahidin mənzilini… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

• ürək — is. 1. İnsanda qan dövranının, döş boşluğunun sol tərəfində yerləşən əzələli kisə şəklində mərkəzi orqanı; qəlb. Ürəyin döyünməsi. Ürək xəstəliyi. // Döşün qol tərəfində həmin orqanın üstündəki yer. Ürəyini tutmaq. – Bibixanım əlini ürəyinin… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

• hükəma’ — ə. «həkim» c. həkimlər, müdriklər, filosoflar …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

• aləm — is. <ər.> 1. Kainat, dünya, yer üzü. Qış günü qurtarmaqda idi, üfüqlərdən qatı bir qaranlıq aləmə yayılırdı. M. İ.. // Məc. mənada. Ey Füzuli, aləmin gördüm qamu nemətlərin; Hiç nemət görmədim didari dilbər tək ləziz. F.. Təbii qanun hamı… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

• azar — is. <fars.> 1. Xəstəlik, naxoşluq. <Ağakərim xan:> . . Mən heç ömrümdə azar çəkməmişəm, pamazı paltarım olur həmişə qalın. . N. V.. <Həkim:> . . Ciddi müalicə edilsə, ümid var ki, azar rəf olar. Ə. H.. Azar gəzmək – yoluxma… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti