Перевод: с английского на болгарский

с болгарского на английский

kick+around+with

  • 1 fuss

    {fʌs}
    I. 1. суетене, щуране, шетня, шум, врява, бъркотия, нервничене
    to make a FUSS about протестирам срещу, вдигам голям шум за, правя голям въпрос от
    to make a great FUSS of прекалявам с грижите си за
    to get into a FUSS обърквам се, шашардисвам се, нервирам се
    2. дребна кавга
    II. 1. тревожа (се), безпокоя (се), суетя се, сърдя (се), оплаквам се, карам се, дразня (се)
    2. прекалявам с грижите си, отрупвам с внимание (over, around)
    отделям много внимание (за фризура, тоалети и пр.) (with)
    * * *
    {f^s} n 1. суетене, щуране, шетня; шум, врява; бъркотия; нервнич(2) {f^s} v 1. тревожа (се), безпокоя (се), суетя се; сърдя (се)
    * * *
    шетня; шум; щуране; суетене; суетня; тревога; тревожа; безпокойство; безпокоя; бъркотия; врява; грижа;
    * * *
    1. i. суетене, щуране, шетня, шум, врява, бъркотия, нервничене 2. ii. тревожа (се), безпокоя (се), суетя се, сърдя (се), оплаквам се, карам се, дразня (се) 3. to get into a fuss обърквам се, шашардисвам се, нервирам се 4. to make a fuss about протестирам срещу, вдигам голям шум за, правя голям въпрос от 5. to make a great fuss of прекалявам с грижите си за 6. дребна кавга 7. отделям много внимание (за фризура, тоалети и пр.) (with) 8. прекалявам с грижите си, отрупвам с внимание (over, around)
    * * *
    fuss[fʌs] разг. I. n 1. безпокойство, тревога; суетене, суетня, щуране, шетня; шум, врява, дандания; бъркотия; to make a ( kick up) \fuss about вдигам (голям) шум за нищо; правя демонстрация от; to make a great \fuss of прекалявам с грижи за; he'll make an awful \fuss той ще направи голям въпрос; 2. човек, който се безпокои за дреболии; II. v 1. тревожа (се), безпокоя (се); дразня (се), ядосвам се за нищо (често с about); to \fuss over ( around) прекалявам с грижите си; 2. карам се.

    English-Bulgarian dictionary > fuss

См. также в других словарях:

  • kick around — 1) PHRASAL VERB If you kick around ideas or suggestions, you discuss them informally. [INFORMAL] [V n P] We kicked a few ideas around... [V P n (not pron)] They started to kick around the idea of an electric scraper. Syn: play with 2) PHRASAL… …   English dictionary

  • kick around — phr verb Kick around is used with these nouns as the object: ↑football …   Collocations dictionary

  • kick — ► VERB 1) strike or propel forcibly with the foot. 2) strike out with the foot or feet. 3) informal succeed in giving up (a habit or addiction). 4) (of a gun) recoil when fired. ► NOUN 1) an instance of kicking. 2) infor …   English terms dictionary

  • kick — kick1 [kik] vi. [ME kiken < ?] 1. to strike out with the foot or feet, as in anger, or in swimming, dancing, etc. 2. to spring back suddenly, as a gun when fired; recoil 3. to bounce or ricochet, often in a way that is unexpected or seemingly… …   English World dictionary

  • kick someone around — kick something around, informal 1) I m tired of getting kicked around Syn: abuse, mistreat, maltreat, push around, trample on, take for granted; informal boss around, walk all over 2) they began to kick around some ideas Syn: discus …   Thesaurus of popular words

  • kick — kick1 W3S2 [kık] v [I and T] 1.) to hit something with your foot kick sth down/over/around etc ▪ Billy was kicking a ball around the yard. ▪ The police kicked the door down. kick sb in the stomach/face/shin etc ▪ There was a scuffle and he kicked …   Dictionary of contemporary English

  • kick — kick1 [ kık ] verb *** 1. ) intransitive or transitive to hit something or someone with your foot: Mom! Jimmy kicked me! Some children will bite and kick when they get angry. kick something open/closed/shut: Jerry kicked the door open. kick… …   Usage of the words and phrases in modern English

  • kick — kickable, adj. kickless, adj. /kik/, v.t. 1. to strike with the foot or feet: to kick the ball; to kick someone in the shins. 2. to drive, force, make, etc., by or as if by kicks. 3. Football. to score (a field goal or a conversion) by place… …   Universalium

  • kick — kick1 verb 1》 strike or propel forcibly with the foot.     ↘strike out with the foot or feet.     ↘(chiefly in rugby) score (a goal) by a kick. 2》 informal succeed in giving up (a habit or addiction). 3》 (of a gun) recoil when fired. noun 1》 an… …   English new terms dictionary

  • Kick — Kicking redirects here. For the Austrian villages, see Kicking, Austria. For other uses, see Kick (disambiguation). Kick A Roundhouse kick to the head during Taekwondo Tournament …   Wikipedia

  • kick — I UK [kɪk] / US verb Word forms kick : present tense I/you/we/they kick he/she/it kicks present participle kicking past tense kicked past participle kicked *** 1) a) [intransitive/transitive] to hit someone or something with your foot Mum! Jimmy… …   English dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»