-
1 karność
انتظام ; انضباط ; تاديب ; ترتيب ; نظم -
2 дисциплина
сущ.• badanie• dyscyplina• etiuda• karność• mores• nauka• rygor• studiowanie• studium* * *dyscyplina, karność -
3 дисциплинированность
сущ.• dyscyplina• karność• rygor• zdyscyplinowanie* * *karność, zdyscyplinowanie -
4 воспитание
сущ.• chów• edukacja• hodowanie• hodowla• instrukcja• instruktaż• instruowanie• karność• kindersztuba• kształcenie• nauczanie• oświata• polecenie• pouczenie• przeszkolenie• rozkaz• rozpłód• szkolenie• trening• trenowanie• tresura• wychowanie• wychowawstwo• wychowywanie• wykształcenie• wyszkolenie• zaszczepienie* * *edukacja, wychowanie -
5 инструктаж
сущ.• instrukcja• instruktaż• instruowanie• karność• nauczanie• polecenie• pouczenie• rozkaz* * *instruktaż, odprawa -
6 инструкция
сущ.• instrukcja• instruktaż• instruowanie• karność• nauczanie• polecenie• pouczenie• przepis• rozkaz* * * -
7 команда
сущ.• brygada• dowodzenie• dowództwo• drużyna• dyspozycja• dywizjon• ekipa• grupa• instrukcja• instruktaż• instruowanie• karność• komenda• nauczanie• polecenie• pouczenie• rozkaz• załoga• zespół* * *drużyna, ekipa, komenda, ( załoga) obsługa, (гребцов, саночников и т. п.) osada спорт., załoga -
8 образование
сущ.• dydaktyka• dyspozycja• edukacja• formacja• formowanie• habilitacja• instrukcja• instruktaż• instruowanie• karność• kreacja• nauczanie• nauka• oświata• polecenie• pouczenie• powstawanie• rozkaz• stworzenie• szkolenie• szkolnictwo• szyk• tworzenie• twór• ukształcenie• utworzenie• utwór• wychowanie• wychowywanie• wykształcenie* * *edukacja, twór, wykształcenie -
9 обучение
сущ.• badanie• czesne• dydaktyka• dyspozycja• edukacja• etiuda• habilitacja• instrukcja• instruktaż• instruowanie• karność• kształcenie• nauczanie• nauka• oświata• polecenie• pouczenie• przeszkolenie• rozkaz• studiowanie• studium• szkolenie• szkolnictwo• trening• trenowanie• tresura• wiedza• wychowanie• wychowywanie• wykształcenie• wyszkolenie• ćwiczenie* * *nauka, przeszkolenie, szkolenie -
10 предписание
сущ.• dyspozycja• instrukcja• instruktaż• instruowanie• karność• kolejność• nakaz• nauczanie• pełnomocnictwo• polecenie• porządek• pouczenie• prawidło• przedawnienie• przepis• recepta• reglamentacja• regulamin• rozkaz• rozkład• rozporządzenie• skłonność• stan• ujednostajnianie• ujednostajnienie• uregulowanie• usposobienie• zakon• zarządzenie• zlecenie• ład* * * -
11 приказ
сущ.• dekret• dekretowanie• dowodzenie• dowództwo• dyspozycja• instrukcja• instruktaż• instruowanie• karność• kolejność• komenda• mandat• nakaz• nauczanie• pełnomocnictwo• polecenie• porządek• pouczenie• przepis• przykazanie• rozkaz• rozporządzenie• stan• wyrok• zakon• zarządzenie• zlecenie• ład* * *nakaz, polecenie, rozkaz -
12 приказание
сущ.• dowodzenie• dowództwo• dyspozycja• instrukcja• instruktaż• instruowanie• karność• kolejność• komenda• mandat• nakaz• nauczanie• pełnomocnictwo• polecenie• porządek• pouczenie• przepis• przykazanie• rozkaz• stan• zakon• zlecenie• ład* * * -
13 просвещение
сущ.• edukacja• iluminacja• instrukcja• instruktaż• instruowanie• karność• nauczanie• oświata• oświecenie• oświetlenie• polecenie• pouczenie• rozkaz• wychowanie• wychowywanie• wykształcenie• świecenie* * *oświata, oświecenie -
14 учеба
сущ.• badanie• dydaktyka• etiuda• habilitacja• karność• nauczanie• nauka• studiowanie• studium• szkolenie• wiedza* * *nauka, szkolenie -
15 учение
сущ.• badanie• doktryna• dydaktyka• etiuda• habilitacja• karność• nauczanie• nauka• studiowanie• studium• szkolenie• teoria• wiedza* * * -
16 карність
karnist'ж. -
17 памятка
сущ.• instrukcja• instruktaż• instruowanie• karność• nauczanie• polecenie• pouczenie• rozkaz -
18 discipline
1. bicz2. dyscyplina3. karność4. nauka5. rygor -
19 subordination
1. karność2. podległość3. podporządkowanie4. posłuszeństwo5. subordynacja6. zależność -
20 disiplin
dyscyplina; karność; nauka
- 1
- 2
См. также в других словарях:
karność — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, DCMc. karnośćści, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} postawa charakteryzująca się posłuszeństwem, zdyscyplinowaniem, podporządkowaniem przepisom, rozkazom; dyscyplina : {{/stl 7}}{{stl 10}}żelazna karność. Zaprowadzić karność … Langenscheidt Polski wyjaśnień
karność — ż V, DCMs. karnośćści, blm «postawa tego, kto jest karny; przestrzeganie przepisów, dyscypliny; dyscyplina, rygor, posłuszeństwo» Ślepa, wzorowa karność. Karność żołnierska. Trzymać, utrzymywać, wychowywać kogoś w karności … Słownik języka polskiego
apel — m I, D. u; lm M. e, D. i a. ów 1. «zbiórka, np. członków organizacji, uczestników obozu, żołnierzy, więźniów, w celu sprawdzenia obecności, stanu umundurowania, uzbrojenia, ogłoszenia zebranym rozkazu, programu zajęć itp.» Apel poranny, wieczorny … Słownik języka polskiego
dyscyplina — ż IV, CMs. dyscyplinanie; lm D. dyscyplinain 1. «podporządkowanie się przepisom regulującym stosunki wewnętrzne danej grupy ludzi; karność, rygor, ustalony porządek» Dyscyplina wojskowa, szkolna. Żelazna dyscyplina. Dyscyplina pracy. Utrzymywać,… … Słownik języka polskiego
mores — m IV, D. u, Ms. moressie, blm przestarz. «zdyscyplinowane zachowanie się; posłuszeństwo, karność, rygor, subordynacja» dziś tylko we fraz. Nauczyć kogoś moresu «zmusić kogoś do karności, do posłuszeństwa, często w pogróżce; zagrozić jakimiś… … Słownik języka polskiego
posłuszeństwo — n III, Ms. posłuszeństwowie, blm «poddawanie się czyjejś woli, wykonywanie czyichś rozkazów, słuchanie kogoś; karność, subordynacja» Całkowite, ślepe posłuszeństwo. Posłuszeństwo rodzicom a. dla rodziców, wobec rodziców. Wypowiedzieć komuś… … Słownik języka polskiego
rygor — m IV, D. u, Ms. rygororze; lm M. y 1. «ustalony porządek zmuszający do zachowania ściśle określonych przepisów; zespół przepisów, reguł ograniczający swobodę działania; także ścisłe podporządkowanie się przepisom; karność, dyscyplina» Żelazny… … Słownik języka polskiego
ryza — I ż IV, CMs. ryzazie; lm D. ryz «jednostka miary ilości papieru równa 500 arkuszom; 500 arkuszy papieru» ‹niem.› II ż IV, CMs. ryzazie; lm D. ryz 1. leśn. «urządzenie w postaci rynny ziemnej lub drewnianego koryta, służące do spuszczania drewna w … Słownik języka polskiego
subordynacja — ż I, DCMs. subordynacjacji, blm «podporządkowanie się wymogom dyscypliny służbowej; karność» Żołnierska subordynacja. Subordynacja wobec przełożonych. Nauczyć się, przestrzegać subordynacji. ‹śrdwłc.› … Słownik języka polskiego
zdyscyplinowanie — n I «postawa osoby podporządkowanej dyscyplinie; karność» Wyróżniać się zdyscyplinowaniem. Praca wymagająca zdyscyplinowania … Słownik języka polskiego
dyscyplina — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. dyscyplinanie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} podporządkowanie przepisom, zasadom, regułom postępowania obowiązującym w danej społeczności, organizacji, instytucji itp.; stan… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
