karakułowy

См. также в других словарях:

• karakułowy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} zrobiony z karakułów : {{/stl 7}}{{stl 10}}Karakułowa czapka. Karakułowe futro. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• karakułowy — przym. od karakuł a) w zn. 1: Hodowla owiec karakułowych. b) w zn. 2: Kołnierz karakułowy. Czapka karakułowa. Futro karakułowe. ∆ Łapki karakułowe «skórki z dolnej części nóg owiec karakułowych; futro zszywane z tych skórek» …   Słownik języka polskiego

• błam — m IV, D. u, Ms. błammie; lm M. y «zszyte z sobą brzegami, wyprawione skóry futerkowe ze zwierząt jednego gatunku, służące zwykle do podszycia płaszcza» Błam karakułowy. Błam z jagniąt. ‹z niem.› …   Słownik języka polskiego

• kołnierz — m II, D. a; lm M. e, D. y 1. «wykończenie ubrania przy szyi» Aksamitny, koronkowy, karakułowy kołnierz. Kołnierz okrągły, prosty, szalowy, wykładany. Kołnierz marynarki a. od marynarki. Kołnierz u koszuli. Palto z futrzanym kołnierzem. Chwycić,… …   Słownik języka polskiego

• błam — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. błammie {{/stl 8}}{{stl 7}} zszyte skóry ze zwierząt futerkowych dobrane pod względem jakości, wykorzystywane zwykle do podszywania płaszczy, szycia futer : {{/stl 7}}{{stl 10}}Błam karakułowy.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień