-
1 kłótliwy
پرپشتكار ; پرتكاپو ; پرخاشگر ; جنگار ; ستيزگر ; متجاوز ; مهاجمواژه نامه لهستانی فارسی (Dictionary Farsi-Polish) > kłótliwy
-
2 batailleur
kłótliwy -
3 querelleur
kłótliwy -
4 kverelema
-
5 dawaly
kłótliwy -
6 jedilli
kłótliwy -
7 igenjeň
kłótliwy; napastliwy; swarliwy -
8 igenjeňlik
kłótliwy; napastliwy; swarliwy -
9 καβγατζής
kłótliwy przym. -
10 جنگار
kłótliwy; napastliwy; swarliwy -
11 ستيزگر
kłótliwy; napastliwy; swarliwy -
12 сварливый
прил.• gderliwy• jędzowaty• kruchy• kłótliwy• niezgodny• skorupiasty• swarliwy• zadzierzysty• zgryźliwy• zrzędny* * *kłótliwy, swarliwy -
13 contentious
-
14 quarrelsome
-
15 брюзгливый
прил.• gderliwy• kłótliwy• ponury• posępny• zgryźliwy• zrzędliwy• zrzędny* * *gderliwy, marudny, stetryczały -
16 вздорный
прил.• bzdurny• kłótliwy• swarliwy• zadzierzysty* * *bzdurny, niedorzeczny -
17 сварливий
swarływyjприкм.kłótliwy, swarliwy -
18 streitsüchtig
-
19 argumentative
-
20 cantankerous
[kæn'tæŋkərəs]adj* * *[kæn'tæŋkərəs](quarrelsome: a cantankerous old man.) kłótliwy
См. также в других словарях:
kłótliwy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, kłótliwywi {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} skłonny do kłótni, lubiący się sprzeczać, kłócić, niezgodny, nieumiejący współżyć z innymi, swarliwy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Kłótliwa… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
kłótliwy — kłótliwywi 1. «skłonny do kłótni, wszczynający kłótnie; niezgodny, swarliwy» 2. «właściwy człowiekowi skłonnemu do kłótni, kłócącemu się» Kłótliwy głos, ton … Słownik języka polskiego
awanturniczy — «właściwy awanturnikom; gwałtowny, kłótliwy, niespokojny, nieopanowany; pełen awantur; nacechowany awanturniczością, awanturnictwem; ryzykowny, niezwykły» Awanturnicze usposobienie. Film awanturniczy. Powieść awanturnicza. Wyczyny awanturnicze.… … Słownik języka polskiego
gniewliwy — gniewliwywi 1. «skłonny do gniewu, porywczy, kłótliwy» Ktoś stał się gniewliwy, nieopanowany. 2. «wyrażający gniew, wywołany gniewem; gniewny» Gniewliwe głosy, wypowiedzi … Słownik języka polskiego
jazgotliwy — jazgotliwywi 1. «skłonny do czynienia jazgotu; kłótliwy, krzykliwy» Jazgotliwa sąsiadka. 2. «o głosie, dźwiękach itp.: przenikliwy, piskliwy, ujadający» Jazgotliwy głos. Jazgotliwe dźwięki piły … Słownik języka polskiego
jędzowaty — «zły, złośliwy, dokuczliwy, kłótliwy (zwykle o kobiecie mającej usposobienie, charakter jędzy)» Jędzowata baba. Jędzowaty charakter … Słownik języka polskiego
kłótliwie — przysłów. od kłótliwy a) w zn. 1: Usposobiony kłótliwie. b) w zn. 2: Rozmawiać ze sobą kłótliwie … Słownik języka polskiego
kłótliwość — ż V, DCMs. kłótliwośćści, blm rzecz. od kłótliwy (zwykle w zn. 1) Wrodzona kłótliwość … Słownik języka polskiego
niezgodny — niezgodnyni 1. «trudno skłaniający się do zgody, skłonny do kłótni; nieustępliwy, kłótliwy» Niezgodne rodzeństwo. Niezgodny charakter. Niezgodny w pożyciu małżeńskim. 2. «będący w sprzeczności z czymś, nie odpowiadający czemuś» Postępowanie… … Słownik języka polskiego
pyskacz — m II, DB. a; lm M. e, D. y a. ów posp. «człowiek wygadany, kłótliwy, arogancki; krzykacz» … Słownik języka polskiego
swarliwy — swarliwywi 1. «skłonny do swarów, lubiący się spierać; kłótliwy» Swarliwa kumoszka. 2. «będący objawem czyjejś kłótliwości; mający cechy kłótni, charakterystyczny dla kłótni» Swarliwy głos, ton. Swarliwa dyskusja … Słownik języka polskiego