kłótliwy

См. также в других словарях:

• kłótliwy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, kłótliwywi {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} skłonny do kłótni, lubiący się sprzeczać, kłócić, niezgodny, nieumiejący współżyć z innymi, swarliwy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Kłótliwa… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• kłótliwy — kłótliwywi 1. «skłonny do kłótni, wszczynający kłótnie; niezgodny, swarliwy» 2. «właściwy człowiekowi skłonnemu do kłótni, kłócącemu się» Kłótliwy głos, ton …   Słownik języka polskiego

• awanturniczy — «właściwy awanturnikom; gwałtowny, kłótliwy, niespokojny, nieopanowany; pełen awantur; nacechowany awanturniczością, awanturnictwem; ryzykowny, niezwykły» Awanturnicze usposobienie. Film awanturniczy. Powieść awanturnicza. Wyczyny awanturnicze.… …   Słownik języka polskiego

• gniewliwy — gniewliwywi 1. «skłonny do gniewu, porywczy, kłótliwy» Ktoś stał się gniewliwy, nieopanowany. 2. «wyrażający gniew, wywołany gniewem; gniewny» Gniewliwe głosy, wypowiedzi …   Słownik języka polskiego

• jazgotliwy — jazgotliwywi 1. «skłonny do czynienia jazgotu; kłótliwy, krzykliwy» Jazgotliwa sąsiadka. 2. «o głosie, dźwiękach itp.: przenikliwy, piskliwy, ujadający» Jazgotliwy głos. Jazgotliwe dźwięki piły …   Słownik języka polskiego

• jędzowaty — «zły, złośliwy, dokuczliwy, kłótliwy (zwykle o kobiecie mającej usposobienie, charakter jędzy)» Jędzowata baba. Jędzowaty charakter …   Słownik języka polskiego

• kłótliwie — przysłów. od kłótliwy a) w zn. 1: Usposobiony kłótliwie. b) w zn. 2: Rozmawiać ze sobą kłótliwie …   Słownik języka polskiego

• kłótliwość — ż V, DCMs. kłótliwośćści, blm rzecz. od kłótliwy (zwykle w zn. 1) Wrodzona kłótliwość …   Słownik języka polskiego

• niezgodny — niezgodnyni 1. «trudno skłaniający się do zgody, skłonny do kłótni; nieustępliwy, kłótliwy» Niezgodne rodzeństwo. Niezgodny charakter. Niezgodny w pożyciu małżeńskim. 2. «będący w sprzeczności z czymś, nie odpowiadający czemuś» Postępowanie… …   Słownik języka polskiego

• pyskacz — m II, DB. a; lm M. e, D. y a. ów posp. «człowiek wygadany, kłótliwy, arogancki; krzykacz» …   Słownik języka polskiego

• swarliwy — swarliwywi 1. «skłonny do swarów, lubiący się spierać; kłótliwy» Swarliwa kumoszka. 2. «będący objawem czyjejś kłótliwości; mający cechy kłótni, charakterystyczny dla kłótni» Swarliwy głos, ton. Swarliwa dyskusja …   Słownik języka polskiego