-
21 KASTA
* * *(að), v.1) to cast, throw, with dat. (Egill kastaði þegar niðr horninu);kasta akkerum, to cast anchor;kasta verplum, teningum, to throw with dice;kasta orðum á e-n, to address one;refl., kastast orðum á, to exchange words;kasta kalls-yrðum at e-m, to throw taunts at one;kasta eign sinni á e-t, to seize upon, take possession of;kasta á sik sótt, to feign illness;2) to cast off (er H. heyrði þetta, kastaði hann skikkjunni);kasta trú, to cast off one’s faith;3) impers., e-u kastar, is thrown, flung;tóku þeir gneista þá, er kastat hafði ór Múspellsheimi, they took the sparks that had been cast out from M.;skipinu hafði kastat, had capsized;henni var kastat skinni at beini, the skin was, as it were, thrown over her bones (from leanness);4) with ‘um’;kasta um hesti, to turn, wheel, a horse right round;kasta um sínum hug, to alter one’s (own) disposition; absol. to turn round, wheel about.* * *að, [a Scandin. word; Dan.-Swed. kaste, not found in Saxon and Germ., so that Engl. cast must be of Dan. origin]:—to cast, throw, with dat. of the thing ( to throw with a thing), but also absol.; Egill kastaði þegar niðr horninu, E. flung the horn away, Eg. 215; smala-maðr kastar höfðinu niðr, Nj. 71; en er skjöldr Atla var únýttr, þá kastaði hann honum, Eg. 507; hann kastar aptr öllu ok vill ekki þiggja, Man.; kasta brynju, Hkv. 2. 42; kasta akkerum, to cast anchor, Eg. 128; k. farmi, to throw the cargo overboard, 656 C. 21, Sks. 231 B; kasta verplum, to cast with the dice, Grág. ii. 198; Suðrmenn tveir köstuðu um silfr ( gambled); Magn. 528; hana kastaði, ok kómu upp tvau sex, Ó. H. 90: to throw, toss, ef griðungr kastar manni, Grág. ii. 122; k. e-m inn, to cast into prison, Fms. ix. 245.II. with prepp.; kasta um hesti, to turn a horse at full gallop; ven þú hest þinn góðan um at kasta á hlaupanda skrefi, Sks. 374; Jóns-synir köstuðu um hestum sínum, Sturl. ii. 75: metaph., biskupi þótti hann hafa kastað sér um til mótstöðu-manna kirkjunnar, that he had turned round to the enemies of the church, Bs. i. 722; k. um hug sínum, to change one’s mind, Stj. 285: k. til e-s, to cast at one, pelt one, Grág. ii. 7: ef hvarrgi kastar fyrir annan, lay snares for another, Gþl. 426.III. to cast off; kasta trú, to cast off one’s faith, be a renegade, Nj. 166, 272; kasta Kristni, to apostatize, Fms. i. 108, vii. 151.IV. phrases, kasta orðum á e-n, to address one, Ölk. 37; k. kallz-yrðum at e-m, to throw taunts at one, Fms. vi. 194, Fb. i. 214 (at-kast); kasta reiði á e-n, Fms. vii. 228; k. á sik sótt, to feign illness, Nj. 14: k. fram kviðlingi, vísu, stöku, to extemporise, cast abroad, a ditty, Fms. ii. 207; kasta sinni eign á e-t, to seize upon: k. niðr, to cast down, Eg. 730: k. e-u til, to insinuate, Fb. ii. 148; k. móti e-m, to cast in one’s teeth, Stj. 173: kasta upp, to forward, bring forth, Nj. 88.V. impers., of being cast, thrown, flung, esp. by wind, waves, etc.; varð svá mikill eldsgangrinn, at logbröndunum kastaði upp í borgina, Fms. x. 29; er hann frétti at skipinu hafði kastað, capsized, Bs. i. 389; þær síur ok gneista, er kastað hafði ór Múspells-heimi, Edda 5; köldum draug kastar upp á búnka, Skald H. 4. 19; kastaði þú fram seglinu á akkeris-fleininn, Fms. ix. 387; menn dasask, skips-farmi kastar, Sks. 231; enda kasti hvölum eða viði yfir malar-kamb, Grág. ii. 354; þat fé er kastar á land, 388; þá kastar þegar vindi á eptir þeim, it blew up to a breeze, Bs. i. 461; nú kastar á vindi innan eptir firðinum, Fms. ii. 72; henni var kastað skinni at beini, the skin was as it were thrown over her bones, of leanness, Bárð. 176.VI. reflex. or recipr., kastask í móti, to cast against one another, Gþl. 426; kastask orðum á, to exchange words, Eg. 547, Þorst. St. 52.2. pass. to be thrown, Fms. ix. 245, x. 49. -
22 KYLFA
* * *I)(-da), v. to aim; kylfa til orðanna, to hesitate for words.f. club (kylfa eða klumba).* * *u, f. [Engl. club; Germ. kolbe; Dan. kolle]:—a club, Fms. i. 177, xi. passim, Sd. ch. 14: the saying, láta kylfu ráða kasti, to take a chance, metaphor from the ball and the bat. kylfu-högg, n. a blow with a club, Fms. xi. 144, Fas. ii. 367.II. the club-formed beak on a ship’s stem; svartar kylfur, Sighvat. -
23 síð-kast
n. the last throw, of dice; in the phrase, uppa á síðkastið, at the last moment. -
24 þrjótr
m.1) knave;2) defiance; bjóða e-m þrjót, to bid defiance to one.* * *m. [þrjóta], prop. as a law term, a defaulter; nú hafa þeir þrjót af jörðu færðan, hefir hinn jörð er á, N. G. L. i. 90; hverr ok sem hann görisk þrjótr, ok er skoraðr til leiðangrs ok sóttr til ok vill eigi göra ok hleypsk undan sókn …, Gþl. 92; en ef sýslu-maðr fyrir-nemsk at sækja þann þrjót er í sýslu hans er, N. G. L. iii. 133.2. a bad debtor; fara til heimilis þess er skuld á at gjalda, ok virða honum þar fullrétti eptir laga-dómi af fé þrjóts, Gþl. 479.II. metaph. a knave; sem þrjótr brjóti myksleða, Kormak; jörmun-þ., a great knave, Haustl.; þembi-þ., a sulky knave; urðar þ., the knave of the rocks, i. e. a giant, Þd., Orkn. (in a verse): and passim in mod. usage, a scoundrel, það skal á þrjót þorna sem á þræl vöknar, let a knave wash a knave, a saying.III. [Germ. trotz], of a thing, as a law phrase, defiance; in the phrase, bjóða e-m þrjót, to bid defiance to one; nú byðr maðr þrjót þeim er skuld á at honum. ok vill eigi vinna fyrir honum, færi hann á þing, ok bjóði frændum at leysa hann ór skuld þeirri, N. G. L. i. 31; en ef hann býðr þrjót ok vill eigi af fara, 245; valin-kunnir menn kasti í hlut þrjóts úmerktum, ok lýsi þar hvat hverr hlaut, 43. -
25 विकस्ति
-
26 castigliano
* * *[kastiʎ'ʎano] 1.aggettivo Castilian2.sostantivo maschile (f. -a) Castilian* * *castigliano/kastiλ'λano/ ⇒ 30, 16Castilian( f. -a) Castilian. -
27 castigare
vt [kasti'ɡare]to punish, chastise -
28 castigatamente
avv [kastiɡata'mente](vestirsi) demurely -
29 castigatezza
sf [kastiɡa'tettsa](irreprensibilità) faultlessness -
30 castigato
agg [kasti'ɡato] castigato (-a)(casto, modesto) pure, chaste, (abbigliamento) demure, (emendato: prosa, versione) expurgated, amended -
31 castigliano
agg sm/f [kastiʎ'ʎano] castigliano (-a) -
32 castità
sf [kasti'ta] -
33 kasta
v.to throw(kasti, kastaði, kastaðu, kastaður)
- 1
- 2
См. также в других словарях:
kasti — • kasti, kansankerros, kansanluokka, sääty, yhteiskuntaluokka … Suomi sanakirja synonyymejä
kasti — kàsti vksm. Kùrmiai kãsasi ùrvus … Bendrinės lietuvių kalbos žodyno antraštynas
kasti — kàsti, kãsa, kãsė tr. 1. kapstyti; rausti duobę, griovį; žerti, versti į krūvą (žemes, grūdus, šiaudus, šieną...): Krapštau žemę, kasu, kasinėju nagais SD68. Pabalnotas jau pegasas kojom žemę kasa S.Nėr. Kãsa [arklys] kojom, tai ir padkavas… … Dictionary of the Lithuanian Language
kąsti — kąsti, kanda, kando 1. intr., tr. SD86, R, K, M, Š, BŽ212, OP38 griebti, spausti, žeisti dantimis; pjauti: Šuva kanda, kiek jam gana Trgn. Nors į pirštą kąsk (kansk) VP35. Nė šunys pamesto nekąstų VP34. Vilko kąsta avelė nebeis rankon (nebebus… … Dictionary of the Lithuanian Language
kastı olmak — (birine) ona karşı kötülük etmek, zarar verme isteği beslemek Bana kastı mı var? … Çağatay Osmanlı Sözlük
kasti — sf., Ar. ḳaṣdī 1) Bilerek, isteyerek yapılan 2) zf. Kasıtlı olarak, bilerek, isteyerek … Çağatay Osmanlı Sözlük
kąsti — vksm. Neérzink šuñs, kõl nekánda … Bendrinės lietuvių kalbos žodyno antraštynas
kasti — f. əskilmə, azalma, nöqsanı olma … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
vi-kasti — विकस्ति … Indonesian dictionary
kastilis — ×kastìlis (brus. кacтыль) sm. (2) 1. didelė vinis: Šitą kastìlį labiau įvaryk sienon Ktk. Dalgė užkabinta ant kastilio Ktk. 2. akėčvirbalis: Įvaryk kastìlį akėčiosna Lkm. Ot geri kastìliai: pervažiavai per žemę, tai lygiai su grėbliu Lkm … Dictionary of the Lithuanian Language
kąstinis — kąsti̇̀nis, kąsti̇̀nė bdv. Tepalai̇̃ ir balzãmai plėšti̇̀nėms, durti̇̀nėms ir kąsti̇̀nėms žaizdóms gýdyti … Bendrinės lietuvių kalbos žodyno antraštynas
