külqabı

См. также в других словарях:

• külqabı — is. Papiros külünü və kötüyünü tökmək üçün xüsusi qab. Yusif papirosu axıra qədər sümürüb külqabıya atdı. B. Bayramov. Külqabı siqaret kötükləri ilə dolmuşdu. İ. Hüseynov …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

• çubuğaltı — (Şamaxı, İrəvan) külqabı. – Çubuğaltını ver (Şamaxı); – O çubuğaltını bəri gəti (İrəvan) …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

• külləqən — (Zaqatala) külqabı …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

• kültükən — (Quba) külqabı. – U kültükəni quy bıra, sə:nçün urda biri var …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

• təvlə — I (Şəki) külqabı. – A:z, təvləni habıra gəti II (Şəki) mürəbbəqabı. – Mürəbbə də gəti, ho zərri təvlədən də. – Təvlə o biri öydə usdulun üsdündədi …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

• çıxar(t)maq — f. 1. Bir şeyi bir yerdən kənar etmək, xaric etmək, dışarıya atmaq. // Bir yerdən götürüb başqa yerə qoymaq. Mebeli otaqdan çıxar(t)maq. – <Mehriban> vaxtın gec olmasına baxmayaraq, küçə balkonuna bir masa çıxarıb, süfrə düzəltdi. S. H.. 2 …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

• siqaret — <fr.> 1. Kiçik, nazik siqar. <Fərrux> . . siqareti ağ sümük müştüyə keçirib yandırdı və tüstülətməyə başladı. B. Bayramov. 2. Müştüksüz papiros. Külqabı siqaret kötükləri ilə dolmuşdu. İ. Hüseynov …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

• tozlanmış — f. sif. 1. Toz basmış, toza batmış, üstü tozla örtülmüş, üstünə toz qonmuş. Üstü başı gəc ilə tozlanmış ulağı. . gətirdilər. C. M.. Şərəfoğlu stolun alt gözünü açdı, oradan işlənmədiyi üçün tozlanmış bir külqabı çıxartdı. . M. İ.. 2. xüs. Tozlama …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti