-
1 jussum
jussum, i, n. [jubeo], an order, command; a law (class.; mostly in plur.; the abl. sing. is supplied by jussu;II.v. 2. jussus): deorum immortalium jussis aliquid facere,
Cic. Rosc. Am. 24, 66:interpres Divūm fert horrida jussa per auras,
Verg. A. 4, 378:tua haud mollia jussa,
id. G. 3, 41:jussis carmina coepta tuis,
id. E. 8, 11:efficere,
to execute, Sall. J. 25:capessere,
to accept, assume to execute, Verg. A. 1, 77:facere,
id. ib. 1, 302:facessere,
id. ib. 4, 295:flectere,
to divert, annul, id. ib. 10, 35:festinare,
id. ib. 1, 177:alicujus detrectare,
to reject, disobey, Tac. A. 3, 17:exuere,
id. ib. 11, 19:spernere,
id. ib. 11, 14:abnuere,
id. ib. 11, 37:exsequi,
Verg. A. 4, 396; Tac. H. 4, 81:patrare,
id. ib. 4, 83:peragere,
Ov. M. 2, 119:explere,
Vulg. Gen. 50, 3:complere,
id. Jos. 3, 6:perficere,
id. Judic. 9, 54:injusta jussa populis describere,
Cic. Leg. 2, 5, 11:jussa ac scita,
id. Balb. 18, 42. —In sing.:putasne, si populus jusserit, id jussum ratum atque firmum futurum?
Cic. Caecin. 33, 96:fac jussum regis,
Vulg. 1 Macc. 2, 18 al.—Esp., a physician's prescription:B.jussa medicorum ministrare,
Ov. H. 20, 133.—A father's consent to the marriage of his son:jussum parentis praecedere debet,
Just. Inst. 1, 10 pr. -
2 ministro
mĭnistro, āvi, ātum, 1, v. a. [minister], to attend, wait upon, serve, esp. at table, to serve up, pour out, hand food or drink (syn.: servio, appareo, praebeo, suggero; class.).I.Lit.(α).With dat.:(β).Acastum retine, quo commodius tibi ministretur,
Cic. Fam. 16, 14, 2:cui matronam ministrasse compererat,
Suet. Aug. 45.—With acc.:(γ).nosmet inter nos ministremus,
Plaut. Stich. 5, 4, 7.—Absol.:II.hic ministrabit dum ego edam,
Plaut. Curc. 2, 3, 90.—Transf., to take care of, manage, govern, direct; and, in gen., to provide, furnish, supply, give, afford:ministrare (naves) velis, of the steersman,
Verg. A. 6, 302:naves nec velis ministrantur, nec, etc.,
Tac. G. 44:ministrare victum alicui,
Varr. R. R. 3, 17, 6:viros et arma alicui,
Tac. H. 4, 12:prolem,
to give, present, produce, Tib. 2, 2, 21:ministrabant ei de facultatibus suis,
Vulg. Luc. 8, 3:faces furiis Clodianis,
Cic. Pis. 11, 26:equus terga ministrat (for mounting),
Val. Fl. 6, 216:jussa medicorum,
to execute, Ov. H. 20, 133.—Also of inanim. subjects:sarmentum colibus sucum ministrat,
Varr. R. R. 1, 31, 2: (vinum) verba ministrat, Hor. [p. 1147] Ep. 1, 15, 20:luna ministrat equis,
serves them, lights them on their way, Prop. 3, 14, 15:reges ministrabunt tibi,
Vulg. Isa. 60, 10; id. Act. 20, 34.
Перевод: с латинского на английский
с английского на латинский- С английского на:
- Латинский
- С латинского на:
- Все языки
- Английский
- Русский
- Французский