-
1 jest, była mowa o kimś, czymś
идёт, шла речь о ко́м-л., чём-л. -
2 mowa
сущ.• вопрос• выражение• высказывание• говор• дело• диалект• звучание• разговор• речь• язык* * *mow|a♀, мн. Р. mów 1. речь;wygłosić \mowaę произнести речь; stracić \mowaę потерять речь, онеметь;
\mowa wiązana стихотворная речь;odjęło (odebrało) mu \mowaę он онемел;
2. язык ♂;\mowa ojczysta, obca родной, чужой (иностранный) язык; \mowa potoczna (codzienna) разговорный язык; ● części \mowaу грам. части речи; narządy \moway анат. органы речи;
jest, była \mowa o kimś, czymś идёт, шла речь о ком-л., чём-л.;nie ma (nawet) \moway о czymś не может быть (даже) и речи о чём-л., и разговору быть не может о чём-л.; władać jakimś językiem w \mowaie i piśmie говорить и писать на каком-л. языке;\mowa-trawa разг. пустозвонство, пустословие;
(со za) \mowaI разг. ещё бы, конечно (разумеется)!; ро со ta \mowa разг. нечего (не стоит) говорить+2. język
* * *ж, мн Р mów1) речьwygłosić mowę — произнести́ речь
stracić mowę — потеря́ть речь, онеме́ть
odjęło (odebrało) mu mowę — он онеме́л
mowa wiązana — стихотво́рная речь
2) язы́к mmowa ojczysta, obca — родно́й, чужо́й (иностра́нный) язы́к
mowa potoczna (codzienna) — разгово́рный язы́к
•- narządy mowy
- jest, była mowa o kimś, czymś
- nie ma mowy o czymś
- nie nawet mowy o czymś
- władać jakimś językiem w mowie i piśmie
- mow-trawa
- mowa!
- co za mowa!
- po co ta mowaSyn:język 2)
См. также в других словарях:
podobny — podobnyni, podobnyniejszy 1. «mający pewne cechy zbieżne, prawie identyczne z czymś, z kimś; zbliżony do kogoś wyglądem, przypominający kogoś» Bardzo, bliźniaczo, uderzająco podobny. Sen podobny do omdlenia. Bracia podobni do siebie z charakteru … Słownik języka polskiego
ręka — 1. Być, znajdować się, spoczywać w czyichś rękach, w czyimś ręku a) «być czyjąś własnością, należeć do kogoś»: Wieczorem większa część Pragi znajdowała się w rękach powstańców. J. Andrzejewski, Popiół. b) «zależeć od kogoś»: W tym czasie ogólne… … Słownik frazeologiczny
miara — 1. Dopełniła się, przepełniła się, przebrała się miara, miarka; coś dopełniło miary czegoś, przepełniło miarę czegoś «jest czegoś, zwykle czegoś złego, więcej niż można znieść lub tolerować»: Miarka się przebrała i oczekujemy, że premier dojdzie… … Słownik frazeologiczny