-
1 wojenny
adj(korespondent, inwalida, weteran) war (attr), ( port) militarystan wojenny — POL martial law
* * *a.(of) war; (= czasów wojny) war-time; (= wojskowy) martial; barwy wojenne ( u Indian) war paint; bohater wojenny war hero; działania wojenne warfare; inwalida wojenny disabled war veteran; jeniec wojenny prisoner of war, POW; kontrabanda wojenna contraband of war; kontrybucja wojenna ( nakładana na zwyciężonego) tribute; korespondent wojenny dzienn. war correspondent; marynarka wojenna navy; narada wojenna council of war; okręt wojenny warship, man-of-war; podżegacz wojenny warmonger; port wojenny naval base; pożyczka wojenna hist., fin. ( z czasów I wojny światowej) liberty loan; przemysł wojenny ( czasów wojny) war-time industry; ( produkujący na potrzeby wojska) defense industry; reparacje wojenne reparation payments; taktyka wojenna war tactics; sąd wojenny court martial; stan wojenny martial law; straty wojenne ( w ludziach) war losses; ścieżka wojenna warpath; na wojennej ścieżce (t. przen.) on the warpath; zbrodnie wojenne war crimes; zbrodniarz wojenny war criminal; zniszczenia wojenne war damage; zakopać topór wojenny bury the hatchet; żyć z kimś na stopie wojennej be on a war footing with sb, be at daggers drawn with sb.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wojenny
-
2 jeniec
prisoner, captivejeniec wojenny — prisoner-of-war camp, PoW camp
* * *mp- ńc- pl. -y captive; prisoner; jeniec wojenny prisoner of war, POW.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > jeniec
-
3 jeniec
сущ.• заключенный• пленник* * *♂, Р. jeńca (военно)пленный;wymiana jeńców обмен (военно)плёнными;\jeniec wojenny военнопленный
* * *м, Р jeńca(военно)пле́нныйwymiana jeńców — обме́н (военно)пле́нными
jeniec wojenny — военнопле́нный
-
4 wojenny
прил.• военный• воинский• воинственный• ратный* * *wojenn|y\wojennyi военный;flota \wojennya военно-морской флот; jeniec \wojenny военнопленный;
● być (żyć) z kimś na stopie \wojennyej враждовать (быть не в ладах) с кем-л.* * *вое́нныйflota wojenna — вое́нно-морско́й флот
- żyć z kimś na stopie wojennejjeniec wojenny — военнопле́нный
-
5 wojenny
Kriegs-jeniec \wojenny Kriegsgefangene(r) f(m)marynarka wojenna Kriegsmarine fsąd \wojenny Kriegsgericht ntstan \wojenny pol Kriegszustand m -
6 jeniec
-
7 jeniec
-
8 wojenny
wojenny okręt, sąd, korespondent Kriegs-;być na stopie wojennej auf (dem) Kriegsfuß stehen (z I mit D) -
9 prisoner of war
njeniec m wojenny* * *plural - prisoners of war a member of the armed forces captured in a war.) jeniec wojenny -
10 Kriegsgefangene
Kriegsgefangene (Kriegsgefangener) m jeniec wojenny -
11 Kriegsgefangener
Kriegsgefangene (Kriegsgefangener) m jeniec wojenny -
12 Gefangene
2) (Kriegs\Gefangene) jeniec m wojenny -
13 Kriegsgefangene
Krie gsgefangene(r) f(m)dekl wie adj jeniec m wojenny
См. также в других словарях:
jeniec — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIb, W. jeńcu || jeńcze; lm M. jeńcy {{/stl 8}}{{stl 7}} żołnierz wzięty do niewoli przez nieprzyjaciela w czasie konfliktu zbrojnego : {{/stl 7}}{{stl 10}}Jeniec wojenny. Brać jeńców. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wojenny — wojennynni «związany z wojną, z prowadzeniem wojny; istniejący, używany podczas wojny» Wojenna zawierucha, burza, nawałnica. Działania wojenne. Prowokacja wojenna. Taktyka, strategia wojenna. Przemysł wojenny. Port wojenny. Spustoszenia,… … Słownik języka polskiego
jeniec — m II, DB. jeńca; lm M. jeńcy, DB. jeńców «członek sił zbrojnych strony wojującej (lub osoba zrównana z nim wobec prawa) wzięty do niewoli» Jeniec wojenny … Słownik języka polskiego
Bohdan Arct — (b. May 27, 1914 in Warsaw May 14, 1973 in Siedlce, Poland) was a Polish fighter pilot of the Polish Air Force in World War II and writer.Until the fall of Poland at the Beginning of World War II, Arct fought in the Polish Armed forces. Then he… … Wikipedia
kolon — I m IV; D. u, Ms. kolonnie; lm M. y lit. «człon składniowo intonacyjny okresu zdaniowego, zwłaszcza w prozie poetyckiej, stanowiący pewną całość treściową» ‹gr.› II m IV, DB. a, Ms. kolonnie; lm M. i a. owie, DB. ów 1. «w krajach Ameryki… … Słownik języka polskiego
repatriant — m IV, DB. a, Ms. repatriantncie; lm M. repatriantnci, DB. ów «osoba powracająca do kraju po długim pobycie na obczyźnie (zwykle jeniec wojenny, przesiedleniec, uchodźca itp.)» Obóz, transport repatriantów. Osiedlać repatriantów. ‹łac.› … Słownik języka polskiego
repatriant — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos I, Mc. repatriantncie; lm M. repatriantnci {{/stl 8}}{{stl 7}} człowiek, zwykle jeniec wojenny, przesiedleniec itp. powracający do ojczyzny po dłuższym pobycie na obczyźnie (w propagandzie komunistycznej: osoba… … Langenscheidt Polski wyjaśnień