Перевод: со словенского на английский

с английского на словенский

jedyny

  • 1 edìnъ

    edìnъ; edьnъ Grammatical information: num. o Proto-Slavic meaning: `one'
    Page in Trubačev: VI 11-13
    Old Church Slavic:
    jedinъ `one' [num o];
    jedьnъ `one' [num o] \{1\}
    Russian:
    odín `one' [num o], odnogó [Gens], odná [Nomsf]
    Czech:
    jeden `one' [num o]
    Polish:
    jeden `one' [num o];
    jedyny `only' [num o]
    Old Polish:
    jedziny `only' [num o]
    Slovincian:
    jȧ̃dĕn `one' [num o]
    Serbo-Croatian:
    jèdan `one' [num o], jȅdna [Nomsf];
    Čak. jedå̃n (Vrgada) `one' [num o], jednȁ [Nomsf], jednȍ [Nomsn];
    Čak. jedãn (Orbanići) `one, some, a certain, a' [num o], jenȁ [Nomsf], jenȍ [Nomsn]
    Slovene:
    edín `only, lonesome' [num o];
    jedín `only, lonesome' [num o];
    édǝn `one' [num o];
    jédǝn `one' [num o];
    èn `one' [num o]
    Bulgarian:
    edín `one' [num. o]
    Indo-European reconstruction: h₁edʰ-HiH-no-
    IE meaning: one
    Certainty: +
    Page in Pokorny: 284, 286
    Comments: In view of Ru. odín, Gsg. odnogó etc., the form *jedьnь must be due to analogy. The vowel of the second syllable behaves similarly to a so-called "tense jer": in strong postion we find i (sometimes e), in weak position the vowel is lost. This behaviour might be linked to the j of *jьnъ. Though the j, which before words beginning with a front vowel had arisen as an automatic Hiatustilger, is absent in *jedinъ/jedьnъ, it is conceivable that it conformed to the pattern of *jьnъ. The problem with this hypothesis is that forms with *jn- < *jьn appear to be lacking. Andersen's reconstruction *edeino- next to *edino- (1996: 116) is, in my opinion, an unsatisfactory explanation for the alternation mentioned above. The origin of the element *jed- < *(h₁)edʰ- is unclear. Pokorny's reconstruction *ed- is in conflict with Winter's law.
    Notes:
    \{1\} The form with ь is less common than jedinъ.

    Slovenščina-angleščina big slovar > edìnъ

  • 2 edьnъ

    edìnъ; edьnъ Grammatical information: num. o Proto-Slavic meaning: `one'
    Page in Trubačev: VI 11-13
    Old Church Slavic:
    jedinъ `one' [num o];
    jedьnъ `one' [num o] \{1\}
    Russian:
    odín `one' [num o], odnogó [Gens], odná [Nomsf]
    Czech:
    jeden `one' [num o]
    Polish:
    jeden `one' [num o];
    jedyny `only' [num o]
    Old Polish:
    jedziny `only' [num o]
    Slovincian:
    jȧ̃dĕn `one' [num o]
    Serbo-Croatian:
    jèdan `one' [num o], jȅdna [Nomsf];
    Čak. jedå̃n (Vrgada) `one' [num o], jednȁ [Nomsf], jednȍ [Nomsn];
    Čak. jedãn (Orbanići) `one, some, a certain, a' [num o], jenȁ [Nomsf], jenȍ [Nomsn]
    Slovene:
    edín `only, lonesome' [num o];
    jedín `only, lonesome' [num o];
    édǝn `one' [num o];
    jédǝn `one' [num o];
    èn `one' [num o]
    Bulgarian:
    edín `one' [num. o]
    Indo-European reconstruction: h₁edʰ-HiH-no-
    IE meaning: one
    Certainty: +
    Page in Pokorny: 284, 286
    Comments: In view of Ru. odín, Gsg. odnogó etc., the form *jedьnь must be due to analogy. The vowel of the second syllable behaves similarly to a so-called "tense jer": in strong postion we find i (sometimes e), in weak position the vowel is lost. This behaviour might be linked to the j of *jьnъ. Though the j, which before words beginning with a front vowel had arisen as an automatic Hiatustilger, is absent in *jedinъ/jedьnъ, it is conceivable that it conformed to the pattern of *jьnъ. The problem with this hypothesis is that forms with *jn- < *jьn appear to be lacking. Andersen's reconstruction *edeino- next to *edino- (1996: 116) is, in my opinion, an unsatisfactory explanation for the alternation mentioned above. The origin of the element *jed- < *(h₁)edʰ- is unclear. Pokorny's reconstruction *ed- is in conflict with Winter's law.
    Notes:
    \{1\} The form with ь is less common than jedinъ.

    Slovenščina-angleščina big slovar > edьnъ

См. также в других словарях:

  • jedyny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, jedynyni {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} tylko jeden, tylko ten, niemający poza sobą innego; wyłączny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Rozwiązywanie krzyżówek to moja jedyna rozrywka. Jedyne… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • jedyny — w swoim rodzaju «wyróżniający się czymś szczególnym; wyjątkowy, niepowtarzalny»: Każde dzieło sztuki jest czymś wielkim, bo jest jedynym w swoim rodzaju. S. I. Witkiewicz, Dramaty. (...) jestem największym skrzypkiem wszystkich czasów, jedynym w… …   Słownik frazeologiczny

  • jedyny — jedynyni 1. «tylko jeden, nie mający poza sobą innego; tylko ten, wyłączny» Jedyny przyjaciel, żywiciel rodziny. Jedyna pociecha. Jedyne dziecko. ◊ Jeden jedyny «wyrażenie używane dla podkreślenia jedyności danej rzeczy czy zjawiska; bezwzględnie …   Słownik języka polskiego

  • jedyny w swoim rodzaju — {{/stl 13}}{{stl 7}} niedający się niczym innym zastąpić; wyjątkowy, niepowtarzalny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Bardzo trudno opisać tę rzeźbę, jest jedyna w swoim rodzaju. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • jeden jedyny — {{/stl 13}}{{stl 7}} absolutnie jedyny, nie ma (nie było lub nie będzie) drugiego takiego : {{/stl 7}}{{stl 10}}Jeden jedyny brat mi pomógł. Jeden jedyny raz byłem nad morzem. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • Радио Колор — Radio Kolor Город Варшава Страна …   Википедия

  • rodzaj — Brzydka (brzydsza) połowa rodzaju ludzkiego zob. brzydki 2. Jedyny w swoim rodzaju zob. jedyny. Piękna (piękniejsza) połowa rodzaju ludzkiego zob. piękny 3 …   Słownik frazeologiczny

  • indywidualistyczny — 1. «wynikający z indywidualizmu jednostki lub zbiorowości; będący tworem jednostki jako indywidualności» Działanie indywidualistyczne. 2. «odnoszący się do indywidualizmu filozoficznego» ∆ pedag. Wychowanie indywidualistyczne «system wychowawczy… …   Słownik języka polskiego

  • jeden — + jedna, jedno jedni, odm. jak przym. 1. «liczebnik główny oznaczający liczbę 1» Jeden kandydat. Jeden grosz. Jedna sztuka. Rękawiczki z jednym palcem. ∆ Jedna druga, jedna trzecia, jedna dziesiąta «połowa, trzecia, dziesiąta część czegoś» ◊… …   Słownik języka polskiego

  • monotyp — m IV, D. u, Ms. monotyppie; lm M. y 1. biol. «jedyny gatunek jakiegoś rodzaju, jedyny przedstawiciel tego rodzaju» 2. druk. «maszyna drukarska do odlewania pojedynczych czcionek i automatycznego składania ich w wiersze o żądanej długości» 3. żegl …   Słownik języka polskiego

  • один — одна, одно, укр. один, одна, одно, блр. одзiн, др. русск. одинъ, одина, ст. слав. ѥдинъ, ѥдина, ѥдино, но также ѥдьнъ, ѥдьна, ѥдьного и т. д. (часто в Супр., Ляпунов 167 и сл.; Дильс, Aksl. Gr. 94), болг. един, една, едно, сербохорв. jѐдан,… …   Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»