-
1 jedyny
прил.• единичный• единовременный• единственный• единый• исключительный• несравненный• одинокий• одиночный• уникальный* * *единственный, единичныйjeden, jednolity, niepodzielny, wspólny единый* * *jedyn|y\jedynyi 1. единственный;\jedyny syn единственный сын; \jedyny w swoim rodzaju (swego rodzaju) единственный в своём роде;
2. незаменимый, самый лучший;\jedyny do roboty отличный работник;
3. \jedynyе ☼ единственное, одно;\jedynyе со go martwi единственное, что его огорчает; ● jeden \jedyny один-единственный
* * *1) еди́нственныйjedyny syn — еди́нственный сын
jedyny w swoim rodzaju (swego rodzaju) — еди́нственный в своём ро́де
2) незамени́мый, са́мый лу́чшийjedyny do roboty — отли́чный рабо́тник
3) jedyne с еди́нственное, одно́jedyne co go martwi — еди́нственное, что его́ огорча́ет
• -
2 jedyny
adjonly; ( ukochany) dearestjedyne, co mnie pociesza, to... — my only comfort is that...
* * *a.1. (= jednostkowy) only, one; jeden jedyny emf. one and only; jedyny w swoim rodzaju one of a kind, unique.2. (= wyjątkowy) special.mpdecl. like a. (= ukochany) sweetheart.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > jedyny
-
3 jedyny
jedyny einzig;jedyny w swoim rodzaju einzigartig, einmalig, unnachahmlich;jedyny (do G) unübertroffen (in D) -
4 jedyny
1) ( wyłączny)\jedyny żywiciel rodziny Alleinverdiener m2) ( niepowtarzalny)\jedyny w swoim rodzaju einzigartig, unnachahmlich4) ( ukochany) [aller]liebst, geliebt -
5 jedyny
-
6 jedyny
-
7 jedyny
1. seul2. solitaire3. un4. unique5. uniquement -
8 jedyny
1 amháin 2 aon 3 aonarach 4 bonn 5 nocht 6 sainiúil -
9 jedyny
njëvetëm -
10 jedyny
bir; ıssız; tek; yalnız -
11 jedyny
[едини]adj -
12 jedyny
vienasvienintelisvienišas -
13 jedyny
трохутрошку -
14 jedyny
трохутрошку -
15 jedyny
єдиний; поодинокий -
16 jedyny
ber genä -
17 jedyny
1 Nag-iisá2 bugtong3 bukod-tangì4 isá5 lamang6 lámang7 minsan8 nag-iisa9 nag-íisa10 tangì11 uno12 íisa -
18 jedyny
aýra; bir; birlik; bitewi; daban; diňe; dinge; täk; ýeke; ýeke-çäk; ýekelik -
19 jedyny
1) ένα2) ένας3) μοναδικός4) μοναχός5) μόνο6) μονός7) μόνος -
20 jedyny
1) תחא2) דבל
См. также в других словарях:
jedyny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, jedynyni {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} tylko jeden, tylko ten, niemający poza sobą innego; wyłączny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Rozwiązywanie krzyżówek to moja jedyna rozrywka. Jedyne… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
jedyny — w swoim rodzaju «wyróżniający się czymś szczególnym; wyjątkowy, niepowtarzalny»: Każde dzieło sztuki jest czymś wielkim, bo jest jedynym w swoim rodzaju. S. I. Witkiewicz, Dramaty. (...) jestem największym skrzypkiem wszystkich czasów, jedynym w… … Słownik frazeologiczny
jedyny — jedynyni 1. «tylko jeden, nie mający poza sobą innego; tylko ten, wyłączny» Jedyny przyjaciel, żywiciel rodziny. Jedyna pociecha. Jedyne dziecko. ◊ Jeden jedyny «wyrażenie używane dla podkreślenia jedyności danej rzeczy czy zjawiska; bezwzględnie … Słownik języka polskiego
jedyny w swoim rodzaju — {{/stl 13}}{{stl 7}} niedający się niczym innym zastąpić; wyjątkowy, niepowtarzalny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Bardzo trudno opisać tę rzeźbę, jest jedyna w swoim rodzaju. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
jeden jedyny — {{/stl 13}}{{stl 7}} absolutnie jedyny, nie ma (nie było lub nie będzie) drugiego takiego : {{/stl 7}}{{stl 10}}Jeden jedyny brat mi pomógł. Jeden jedyny raz byłem nad morzem. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
Радио Колор — Radio Kolor Город Варшава Страна … Википедия
rodzaj — Brzydka (brzydsza) połowa rodzaju ludzkiego zob. brzydki 2. Jedyny w swoim rodzaju zob. jedyny. Piękna (piękniejsza) połowa rodzaju ludzkiego zob. piękny 3 … Słownik frazeologiczny
indywidualistyczny — 1. «wynikający z indywidualizmu jednostki lub zbiorowości; będący tworem jednostki jako indywidualności» Działanie indywidualistyczne. 2. «odnoszący się do indywidualizmu filozoficznego» ∆ pedag. Wychowanie indywidualistyczne «system wychowawczy… … Słownik języka polskiego
jeden — + jedna, jedno jedni, odm. jak przym. 1. «liczebnik główny oznaczający liczbę 1» Jeden kandydat. Jeden grosz. Jedna sztuka. Rękawiczki z jednym palcem. ∆ Jedna druga, jedna trzecia, jedna dziesiąta «połowa, trzecia, dziesiąta część czegoś» ◊… … Słownik języka polskiego
monotyp — m IV, D. u, Ms. monotyppie; lm M. y 1. biol. «jedyny gatunek jakiegoś rodzaju, jedyny przedstawiciel tego rodzaju» 2. druk. «maszyna drukarska do odlewania pojedynczych czcionek i automatycznego składania ich w wiersze o żądanej długości» 3. żegl … Słownik języka polskiego
один — одна, одно, укр. один, одна, одно, блр. одзiн, др. русск. одинъ, одина, ст. слав. ѥдинъ, ѥдина, ѥдино, но также ѥдьнъ, ѥдьна, ѥдьного и т. д. (часто в Супр., Ляпунов 167 и сл.; Дильс, Aksl. Gr. 94), болг. един, една, едно, сербохорв. jѐдан,… … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера