jedynowładca

См. также в других словарях:

• jedynowładca — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos VIIIa, lm M. jedynowładcacy {{/stl 8}}{{stl 7}} władca niepodzielnie sprawujący rządy, skupiający w swym ręku całą władzę {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• jedynowładca — m odm. jak ż II, DCMs. jedynowładcacy; lm M. jedynowładcacy, DB. jedynowładcaców «władca sprawujący rządy bez ograniczeń, panujący samowładnie» Despotyczny, potężny jedynowładca. Być, ogłosić się jedynowładcą …   Słownik języka polskiego

• jedynowładczy — przym. od jedynowładca Jedynowładcze panowanie …   Słownik języka polskiego

• tyran — m IV, DB. a, Ms. tyrannie; lm M. ci tyranni, te y, DB. ów 1. «człowiek okrutny, bezwzględny, wymuszający posłuszeństwo, narzucający otoczeniu swoją wolę» Była domowym tyranem. Miał w biurze opinię tyrana. 2. «w starożytnej Grecji: jedynowładca,… …   Słownik języka polskiego