jagnięta

См. также в других словарях:

• jagnić się — ndk VIa, jagnić sięni się, jagnić sięniła się zootechn. «o owcy: rodzić jagnię, jagnięta» …   Słownik języka polskiego

• karakuł — m IV, DB. a, Ms. karakułule; lm M. y 1. «owca tłustoogoniasta wywodząca się z rasy owiec pochodzenia azjatyckiego, których jagnięta mają sierść zwiniętą w charakterystyczne loki; w lm rasa tych owiec» 2. zwykle w lm «futro, wyprawiona skóra z… …   Słownik języka polskiego

• pobekiwać — ndk VIIIb, pobekiwaćkuję, pobekiwaćkujesz, pobekiwaćkuj, pobekiwaćiwał 1. «o niektórych zwierzętach (np. owcach, kozach): beczeć od czasu do czasu, beczeć po cichu» Pobekujące owce, jagnięta. 2. pot. «płakać po cichu, z przerwami; popłakiwać»… …   Słownik języka polskiego

• pozagryzać — dk I, pozagryzaćam, pozagryzaćasz, pozagryzaćają, pozagryzaćaj, pozagryzaćał, pozagryzaćany «zwykle o zwierzętach: zagryźć wiele osób lub zwierząt, jedno po drugim» Wilki pozagryzały jagnięta. pozagryzać się «o zwierzętach: zagryźć jedno drugie»… …   Słownik języka polskiego