-
1 существовать
глаг.• bytować• być• egzystować• istnieć• mieszkać• należeć• nastąpić• następować• przysługiwać• trwać• utrzymywać• zaistnieć• zamieszkać• zostać• żyć* * *być, bytować, egzystować, istnieć -
2 бытовать
-
3 быть
глаг.• bytować• być• egzystować• istnieć• należeć• nastąpić• następować• przysługiwać• zaistnieć• zdarzać• zostać• żyć* * *bawić, być -
4 жить
глаг.• bytować• być• egzystować• istnieć• mieszkać• osadzać• pozostawać• pozostać• przebywać• rezydować• trwać• umieścić• zaistnieć• zakwaterować• zamieszkać• zamieszkiwać• zatrzymać• zatrzymywać• znajdować• zostawać• zostać• żyć* * *bytować книжн., mieć się, mieszkać, zamieszkiwać, żyć -
5 пребывать
глаг.• istnieć• mieszkać• pozostawać• pozostać• przebywać• rezydować• trwać• utrzymywać• zamieszkać• zamieszkiwać• zatrzymać• zatrzymywać• znajdować• zostawać• zostać• żyć* * *bawić, bytować, przebywać -
6 продолжаться
глаг.• kontynuować• pozostawać• przetrwać• trwać• upierać• utrzymywać• wytrzymać* * *ciągnąć się, przedłużać się, ( istnieć) trwać -
7 содержать
глаг.• chwytać• dotrzymać• dotrzymywać• dzierżyć• egzystować• istnieć• konserwować• mieścić• obejmować• podpierać• podtrzymać• podtrzymywać• pomieścić• popierać• pozostawać• pozostać• przechowywać• przytrzymać• przytrzymywać• trzymać• twierdzić• utrzymać• utrzymywać• wspierać• włączać• zachować• zachowywać• zatrzymać• zatrzymywać• zawierać• zawrzeć• zwierać• ściskać• żywić• żyć* * *streszczać, (в порядке, чистоте и т. п.) utrzymywać, ( mieścić w sobie) zawierać
См. также в других словарях:
istnieć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IIIa, istniećeję, istniećeje, istniećniał, istniećnieli {{/stl 8}}{{stl 7}} być, egzystować, trwać jako pewien byt w rzeczywistości : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wierzyć, że Bóg istnieje. Czy istnieje jakieś życie w kosmosie?… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
istnieć — (tylko) z nazwy zob. nazwa … Słownik frazeologiczny
istnieć — ndk III, istniećeję, istniećejesz, istniećniał, istniećnieli «mieć miejsce w rzeczywistości, być, trwać; egzystować, żyć» Nie istnieją krasnoludki. Istnieje zależność między ilością opadów a wzrostem roślin. Państwo polskie istnieje więcej niż… … Słownik języka polskiego
nazwa — Być jakimś, istnieć (tylko) z nazwy «mieć nazwę nieodpowiadającą rzeczywistości, nie istnieć»: (...) te banki, które działają w Polsce (...) są już w dużej mierze tylko z nazwy polskie – większość z nich jest sprywatyzowana na rzecz kapitału… … Słownik frazeologiczny
kołatać — ndk IX, kołataćaczę (kołataćacę), kołataćaczesz (kołataćacesz), kołataćacz, kołataćał, rzad. I, kołataćam, kołataćasz, kołataćają, kołataćaj «uderzając w coś, powodować głuchy odgłos; stukać, łomotać» Kołatać do drzwi. Kołatać chodakami o podłogę … Słownik języka polskiego
nazwa — ż IV, CMs. nazwazwie; lm D. nazw «wyraz albo połączenie wyrazowe oznaczające kogoś lub coś; miano, nazwanie, określenie, termin» Nazwa oficjalna, urzędowa. Nazwy etniczne, geograficzne. Nazwy osobowe, rzeczowe. Nazwy proste, złożone. Nazwa miasta … Słownik języka polskiego
skończyć — dk VIb, skończyćczę, skończyćczysz, skończ, skończyćczył, skończyćczony 1. «doprowadzić coś do końca, zakończyć jakąś czynność; ukończyć» Skończyć pracę, rozmowę, sprzątanie. Skończyć czytanie książki, pisanie listu a. skończyć książkę, list. ∆… … Słownik języka polskiego
trwać — ndk I, trwam, trwasz, trwają, trwaj, trwał 1. «być, istnieć przez dłuższy czas, w dalszym ciągu; pozostawać bez zmiany w pewnej pozycji, sytuacji» Coś trwa długo, krótko, bez końca, bez przerwy, do świtu, całą noc. Nic nie trwa wiecznie. Seans… … Słownik języka polskiego
unicestwiać — ndk I, unicestwiaćam, unicestwiaćasz, unicestwiaćają, unicestwiaćaj, unicestwiaćał, unicestwiaćany unicestwić dk VIa, unicestwiaćwię, unicestwiaćwisz, unicestwiaćwij, unicestwiaćwił, unicestwiaćwiony «niszczyć coś całkowicie, powodować, aby ktoś… … Słownik języka polskiego
zdematerializować — dk IV, zdematerializowaćzuję, zdematerializowaćzujesz, zdematerializowaćzuj, zdematerializowaćował, zdematerializowaćowany «sprawić, aby ktoś przestał istnieć, aby coś przestało istnieć, spowodować dematerializację» zdematerializować się żart.… … Słownik języka polskiego
zniknąć — dk Va a. Vc, zniknąćnę, zniknąćniesz, zniknąćnij, zniknąćnął a. znikł, zniknąćnęła a. zniknąćkła, zniknąćnęli a. zniknąćkli, zniknąćnąwszy a. zniknąćkłszy znikać ndk I, zniknąćam, zniknąćasz, zniknąćają, zniknąćaj, zniknąćał 1. «stać się… … Słownik języka polskiego
