Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

irruptio

  • 1 irruptio

    irruptio, ōnis, f. (irrumpo), das Eindringen, der Einfall, Einbruch, a) im allg.: α) leb. Wesen: ferarum, Plin. pan. 81, 4: irruptionem facere in popinam, Plaut. Poen. prol. 42. – β) lebl. Subjj.: diluvialis, Solin. 9, 8: luminis, Pallad. 10, 17: statim undique ex aperto et abdito, superne, ab infimo aquarum fiet irruptio, Sen. nat. qu. 3, 30, 5: Plur., irruptiones maris extra litus eiecti, Sen. nat. qu. 6, 2, 6. – b) als milit. t. t.: hostis, Suet. Tib. 6, 1: Chaldaici exercitus, Hieron. epist. 28, 5: subita belli, Flor. 2, 12, 5: illa Gallorum, Augustin. de civ. dei 3, 31: etiamsi irruptio nulla facta est, Cic. de imp. Pomp. 15: Silium legatum cum expedita manu irruptionem in Chattos facere iubet, Tac. ann. 2, 7. – irruptio urbis suae (in ihre St.), Oros. 3, 23, 17.

    lateinisch-deutsches > irruptio

  • 2 irruptio

    irruptio, ōnis, f. (irrumpo), das Eindringen, der Einfall, Einbruch, a) im allg.: α) leb. Wesen: ferarum, Plin. pan. 81, 4: irruptionem facere in popinam, Plaut. Poen. prol. 42. – β) lebl. Subjj.: diluvialis, Solin. 9, 8: luminis, Pallad. 10, 17: statim undique ex aperto et abdito, superne, ab infimo aquarum fiet irruptio, Sen. nat. qu. 3, 30, 5: Plur., irruptiones maris extra litus eiecti, Sen. nat. qu. 6, 2, 6. – b) als milit. t. t.: hostis, Suet. Tib. 6, 1: Chaldaici exercitus, Hieron. epist. 28, 5: subita belli, Flor. 2, 12, 5: illa Gallorum, Augustin. de civ. dei 3, 31: etiamsi irruptio nulla facta est, Cic. de imp. Pomp. 15: Silium legatum cum expedita manu irruptionem in Chattos facere iubet, Tac. ann. 2, 7. – irruptio urbis suae (in ihre St.), Oros. 3, 23, 17.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > irruptio

  • 3 irruptio

    irruptio (inruptio), ōnis, f. irruption, invasion, attaque.    - locus obscurus sine luminis irruptione, Pall. 10, 17: endroit obscur et impénétrable à la lumière.    - irruptionem facere in popinam, Plaut. Poen. prol. 42: faire irruption dans un cabaret.
    * * *
    irruptio (inruptio), ōnis, f. irruption, invasion, attaque.    - locus obscurus sine luminis irruptione, Pall. 10, 17: endroit obscur et impénétrable à la lumière.    - irruptionem facere in popinam, Plaut. Poen. prol. 42: faire irruption dans un cabaret.
    * * *
        Irruptio, irruptionis, Verbale. Cic. Entree impetueuse, Irruption.

    Dictionarium latinogallicum > irruptio

  • 4 irruptio

    irruptĭo, ōnis, f. [irrumpo], a breaking or bursting in, an irruption.
    I.
    In gen.:

    irruptionem facere in popinam,

    Plaut. Poen. prol. 42:

    ferarum,

    Plin. Pan. 81:

    belli,

    Flor. 2, 12, 5:

    luminis,

    Pall. 10, 17:

    aquarum,

    Sen. Q. N. 3, 30, 5.—
    II.
    Esp., as milit. t. t., an invasion, incursion, sally:

    hostis,

    Suet. Tib. 6:

    etiamsi irruptio facta nulla sit,

    Cic. de Imp. Pomp. 6, 15: Gallorum, Aug. Civ. Dei, 3, 31.

    Lewis & Short latin dictionary > irruptio

  • 5 irruptio

    ōnis f. [ irrumpo ]
    вторжение, проникновение PJ, Sen etc.
    irruptionem facere Pl, C, T — вторгнуться, напасть

    Латинско-русский словарь > irruptio

  • 6 irruptio

    attack, sally, assault; violent/forcible entry

    Latin-English dictionary > irruptio

  • 7 diluvialis

    dīluviālis, e [ diluvium ]
    d. irruptio Sol — разлив, паводок

    Латинско-русский словарь > diluvialis

  • 8 diluvialis

    dīluviālis, e (diluvium), zur Überschwemmung geeignet, überschwemmend, irruptio, Solin. 9, 8.

    lateinisch-deutsches > diluvialis

  • 9 inaccessus

    in-accessus, a, um (in u. accedo), unzugänglich, a) eig.: lucus, Verg.: arx, Plin. pan.: aditus, Flor.: rupes, Vulg.: montes scopulis (durch F.)., Plin.: saltus, Plin. u. Flor.: Rhaeticarum Alpium inaccessus ac praeceps vertex, Tac.: terras diluvialis irruptio inaccessas reliquit, Solin.: neutr. pl. subst., vagi per inaccessa mapalium, durch die unz. Wohnstätten, Tac. hist. 4, 50. – b) übtr., unerreichbar, formositas, Apul. met. 4, 28: pulchritudo, Amm. 31, 16, 7: Pindarus, quem Flaccus imitationi inaccessum fatetur, Macr. sat. 5, 17, 7.

    lateinisch-deutsches > inaccessus

  • 10 diluvialis

    dīluviālis, e (diluvium), zur Überschwemmung geeignet, überschwemmend, irruptio, Solin. 9, 8.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > diluvialis

  • 11 inaccessus

    in-accessus, a, um (in u. accedo), unzugänglich, a) eig.: lucus, Verg.: arx, Plin. pan.: aditus, Flor.: rupes, Vulg.: montes scopulis (durch F.)., Plin.: saltus, Plin. u. Flor.: Rhaeticarum Alpium inaccessus ac praeceps vertex, Tac.: terras diluvialis irruptio inaccessas reliquit, Solin.: neutr. pl. subst., vagi per inaccessa mapalium, durch die unz. Wohnstätten, Tac. hist. 4, 50. – b) übtr., unerreichbar, formositas, Apul. met. 4, 28: pulchritudo, Amm. 31, 16, 7: Pindarus, quem Flaccus imitationi inaccessum fatetur, Macr. sat. 5, 17, 7.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > inaccessus

  • 12 irrumpere

    вторгаться, irr. fundum alienum (1. 9 C. 7, 32);

    irruptio, вторженie, irr. fluminis (1. 8 pr. D. 10, 1); также = exsecutio s. a. (1. 4 § 2 C. Th. 3, 17).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > irrumpere

  • 13 diluvialis

    dīlŭvĭālis, e, adj. [diluvium], of a deluge or flood:

    irruptio, i. e. diluvium,

    Sol. 9, 8.

    Lewis & Short latin dictionary > diluvialis

См. также в других словарях:

  • Irruptio osteogenica primaria — pirminio kaulo kilmės įsiskverbimas statusas T sritis embriologija atitikmenys: lot. Irruptio osteogenica primaria ryšiai: platesnis terminas – endochondrinis kaulėjimas …   Medicininės histologijos ir embriologijos vardynas

  • irruption — [ irypsjɔ̃ ] n. f. • 1495; lat. irruptio 1 ♦ Invasion soudaine et violente (d éléments hostiles, dans un pays). ⇒ attaque, envahissement, incursion. L irruption des Barbares dans l Empire romain. 2 ♦ Entrée de force et en masse, ou de façon… …   Encyclopédie Universelle

  • irupţie — IRÚPŢIE, irupţii, s.f. Izbucnire violentă, apariţie neaşteptată şi bruscă; revărsare bruscă a apelor unui râu; năpădire, năvălire. [var.: irupţiúne s.f.] – Din fr. irruption, lat. irruptio. Trimis de valeriu, 28.05.2008. Sursa: DEX 98  IRÚPŢIE s …   Dicționar Român

  • Irruption — Ir*rup tion, n. [L. irruptio: cf. F. irruption. See {Irrupted}.] [1913 Webster] 1. A bursting in; a sudden, violent rushing into a place; as, irruptions of the sea. [1913 Webster] Lest evil tidings, with too rude irruption Hitting thy aged ear,… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Otto I, Holy Roman Emperor — Otto I redirects here. For other uses, see Otto I (disambiguation). Otto I The Magdeburger Reiter: a tinted sandstone equestrian monument, c. 1240, traditionally intended as a portrait of Otto I (detail), Magdeburg …   Wikipedia

  • irruption — /i rup sheuhn/, n. 1. a breaking or bursting in; a violent incursion or invasion. 2. Ecol. a sudden increase in an animal population. [1570 80; < L irruption (s. of irruptio), equiv. to irrupt(us), ptp. of irrumpere to burst into (see IR 1,… …   Universalium

  • irruption — Act or process of breaking through to a surface. [L. irruptio, fr. irrumpo, to break in] …   Medical dictionary

  • irrupción — ► sustantivo femenino 1 Entrada violenta en un sitio: ■ disculpen la irrupción, pero el tema es urgente. SINÓNIMO intrusión 2 Ataque brusco y violento: ■ una irrupción de cólera. SINÓNIMO invasión * * * irrupción 1 f. Acción de irrumpir. ⊚… …   Enciclopedia Universal

  • NORUNT Fideles — seu Quod norunt fideles seu Norunt initiati quod dicitur, ἴσασιν οἱ μεμυγμένος, formula frequens in Patrum scriptis, in mentione potissimum Sacramentorum usu trita. In unius Chrysostomi Homiliis aliisque scriptis minimum quinquaginta in locis… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • PROTEUS — Deus marinus, Neptuni et Phoenices fil. teste Tzetze hist. 44. Chil. 2. qui in Pharo Alexandriae habitavit, Toronenque ex Aegypto in Phlegram Pallenes profectus uxorem duxit, ex qua filios suscepit Tmylum ac Telegonum, de quibus Eurip. in Hecuba …   Hofmann J. Lexicon universale

  • SEPTERIUM — una ex 3. sollennitatibus nonô quôque annô Delphis olim celebrari solitis: quarum mentio apud Plut. Quaestion. Graec. Erat autem Σεπτήριον μίμημα τῆς πρὸς τὸν πύθωνα τȏυ θεοῦ μάχης, καὶ τῆς μετα τὴν μάχυς̔ν ἐπὶ τὰ τέμπη φυγῆς καὶ ἐκδιώξες.… …   Hofmann J. Lexicon universale

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»