Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

irrideo

  • 1 irrideo

    irrīdĕo (inrīdĕo), ēre, rīsi, rīsum    - intr. et tr. - se moquer, rire de, railler, tourner en ridicule.    - irridere aliquem ou irridere in aliquem ou irridere alcui: se moquer de qqn.    - irridere deos, Cic.: se moquer des dieux.    - irrides in re tanta! Ter. Heaut. 5, 2, 29: tu railles sur un pareil sujet!    - meas res irrides malas, Plaut. Trin. 2.4.45: tu ris de mon malheur.    - irridenda mora, Plin. Pan. 63, 2: longueur dérisoire.    - venis inrisum dominum, Plaut. Am. 2.1.40: tu viens te moquer de ton maître.
    * * *
    irrīdĕo (inrīdĕo), ēre, rīsi, rīsum    - intr. et tr. - se moquer, rire de, railler, tourner en ridicule.    - irridere aliquem ou irridere in aliquem ou irridere alcui: se moquer de qqn.    - irridere deos, Cic.: se moquer des dieux.    - irrides in re tanta! Ter. Heaut. 5, 2, 29: tu railles sur un pareil sujet!    - meas res irrides malas, Plaut. Trin. 2.4.45: tu ris de mon malheur.    - irridenda mora, Plin. Pan. 63, 2: longueur dérisoire.    - venis inrisum dominum, Plaut. Am. 2.1.40: tu viens te moquer de ton maître.
    * * *
        Irrideo, irrides, pen. prod. irrisi, irrisum, pen. prod. irridere, Ex in et rideo compositum. Terent. Mocquer.

    Dictionarium latinogallicum > irrideo

  • 2 irrideo

    irrideo irrideo, risi, risum, ere насмехаться

    Латинско-русский словарь > irrideo

  • 3 irrideo

    irrīdĕo ( inr-), rīsi, rīsu, 2, v. n. and a. [1. in-rideo] (collat. form irrīdo, ĕre, M. Brutus ap. Diom. p. 378 P.).
    I.
    Neutr., to laugh at a person or thing, to joke, jeer:

    irrides in re tanta,

    Ter. Heaut. 5, 2, 29; id. And. 1, 2, 33:

    tam aperte,

    id. Phorm. 5, 7, 63:

    Caesar mihi irridere visus est,

    Cic. Att. 12, 6, 3:

    Lemnii irridentes responderunt,

    Nep. Milt. 1, 5; cf.:

    multum irridentibus,

    Tac. A. 1, 8:

    qui irrident, quod, etc.,

    Cic. Off. 1, 35, 128:

    et ille irridens... inquit,

    Suet. Galb. 4:

    irridens respondit,

    id. Tib. 52.—
    II.
    Act., to mock, ridicule, laugh to scorn:

    bonis tuis rebus meas res irrides malas,

    Plaut. Trin. 2, 4, 45:

    venis ultro irrisum dominum,

    id. Am. 2, 1, 40:

    nos,

    Ter. Eun. 5, 7, 17:

    per jocum deos irridens,

    Cic. N. D. 2, 3, 7:

    Romam atque contemnere,

    id. Agr. 2, 35, 96:

    vos ab illo irridemini,

    id. Ac. 2, 39, 123:

    semel irrisus,

    Hor. Ep. 1, 17, 58:

    perpessus es non irridendam moram,

    Plin. Pan. 63, 2:

    quae irrideri ab imperitis solent,

    Cic. Fin. 3, 22, 75:

    irrisam sine honore ratem Sergestus agebat,

    Verg. A. 5, 272:

    vox praeconis irrisa est,

    Suet. Claud. 21:

    tantam irridendi sui facultatem dare,

    Cic. Div. 2, 17, 39.— Aliquem irrisum habere, to make a laughing-stock:

    me impune irrisum esse habitum,

    Plaut. Ep. 3, 4, 83.—Hence, irrī-denter, adv., jeeringly, scoffingly (anteand post-class.): petit, Laber. ap. Charis. p. 181 P. (Com. Fragm. v. 93 Rib.):

    admonere,

    Aug. Ep. 5 med.

    Lewis & Short latin dictionary > irrideo

  • 4 irrideo

    ir-rīdeo, rīsī, rīsum, ēre
    1) смеяться, подшучивать ( in aliquā re Ter)
    2) насмехаться, осмеивать, высмеивать, вышучивать (aliquem и aliquid Lcr, C etc.)

    Латинско-русский словарь > irrideo

  • 5 irrideo

    ir-rīdeo (in-rīdeo), rīsī, rīsum, ēre, I) intr. bei-, zu-, über etwas lachen, -scherzen, -spotten, Cic. u.a. – II) tr. verlachen, verspotten, verhöhnen, zum besten haben, alqm, Cic. u.a.: Romam, Cic.: rursus procos irrisa (ein Gegenstand des Spottes) priores experiar, Verg.: irrisum habere alqm, verhöhnen, zum besten haben, Plaut. – Nbf. irrīdo (in-rīdo), ere, wov. inridunt horum lacrimas, Brut. de patient. fr. bei Diom. 383, 7: prodigere et, cum nil habeas, te inridier, Caecil. com. fr. bei Fest. 229 (a), 20 cod. (wofür Ribbeck Caecil. com. 74 ted inridier).

    lateinisch-deutsches > irrideo

  • 6 irrideo

    ir-rīdeo (in-rīdeo), rīsī, rīsum, ēre, I) intr. bei-, zu-, über etwas lachen, -scherzen, -spotten, Cic. u.a. – II) tr. verlachen, verspotten, verhöhnen, zum besten haben, alqm, Cic. u.a.: Romam, Cic.: rursus procos irrisa (ein Gegenstand des Spottes) priores experiar, Verg.: irrisum habere alqm, verhöhnen, zum besten haben, Plaut. – Nbf. irrīdo (in-rīdo), ere, wov. inridunt horum lacrimas, Brut. de patient. fr. bei Diom. 383, 7: prodigere et, cum nil habeas, te inridier, Caecil. com. fr. bei Fest. 229 (a), 20 cod. (wofür Ribbeck Caecil. com. 74 ted inridier).

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > irrideo

  • 7 irrideo

    irridere, irrisi, irrisus V
    ridicule, mock, make fun of; laugh at

    Latin-English dictionary > irrideo

  • 8 irrideo

    , irrisi, irrisum, irridere 2
      насмехаться

    Dictionary Latin-Russian new > irrideo

  • 9 inrideo

    irrīdĕo ( inr-), rīsi, rīsu, 2, v. n. and a. [1. in-rideo] (collat. form irrīdo, ĕre, M. Brutus ap. Diom. p. 378 P.).
    I.
    Neutr., to laugh at a person or thing, to joke, jeer:

    irrides in re tanta,

    Ter. Heaut. 5, 2, 29; id. And. 1, 2, 33:

    tam aperte,

    id. Phorm. 5, 7, 63:

    Caesar mihi irridere visus est,

    Cic. Att. 12, 6, 3:

    Lemnii irridentes responderunt,

    Nep. Milt. 1, 5; cf.:

    multum irridentibus,

    Tac. A. 1, 8:

    qui irrident, quod, etc.,

    Cic. Off. 1, 35, 128:

    et ille irridens... inquit,

    Suet. Galb. 4:

    irridens respondit,

    id. Tib. 52.—
    II.
    Act., to mock, ridicule, laugh to scorn:

    bonis tuis rebus meas res irrides malas,

    Plaut. Trin. 2, 4, 45:

    venis ultro irrisum dominum,

    id. Am. 2, 1, 40:

    nos,

    Ter. Eun. 5, 7, 17:

    per jocum deos irridens,

    Cic. N. D. 2, 3, 7:

    Romam atque contemnere,

    id. Agr. 2, 35, 96:

    vos ab illo irridemini,

    id. Ac. 2, 39, 123:

    semel irrisus,

    Hor. Ep. 1, 17, 58:

    perpessus es non irridendam moram,

    Plin. Pan. 63, 2:

    quae irrideri ab imperitis solent,

    Cic. Fin. 3, 22, 75:

    irrisam sine honore ratem Sergestus agebat,

    Verg. A. 5, 272:

    vox praeconis irrisa est,

    Suet. Claud. 21:

    tantam irridendi sui facultatem dare,

    Cic. Div. 2, 17, 39.— Aliquem irrisum habere, to make a laughing-stock:

    me impune irrisum esse habitum,

    Plaut. Ep. 3, 4, 83.—Hence, irrī-denter, adv., jeeringly, scoffingly (anteand post-class.): petit, Laber. ap. Charis. p. 181 P. (Com. Fragm. v. 93 Rib.):

    admonere,

    Aug. Ep. 5 med.

    Lewis & Short latin dictionary > inrideo

  • 10 irrido

    irrīdĕo ( inr-), rīsi, rīsu, 2, v. n. and a. [1. in-rideo] (collat. form irrīdo, ĕre, M. Brutus ap. Diom. p. 378 P.).
    I.
    Neutr., to laugh at a person or thing, to joke, jeer:

    irrides in re tanta,

    Ter. Heaut. 5, 2, 29; id. And. 1, 2, 33:

    tam aperte,

    id. Phorm. 5, 7, 63:

    Caesar mihi irridere visus est,

    Cic. Att. 12, 6, 3:

    Lemnii irridentes responderunt,

    Nep. Milt. 1, 5; cf.:

    multum irridentibus,

    Tac. A. 1, 8:

    qui irrident, quod, etc.,

    Cic. Off. 1, 35, 128:

    et ille irridens... inquit,

    Suet. Galb. 4:

    irridens respondit,

    id. Tib. 52.—
    II.
    Act., to mock, ridicule, laugh to scorn:

    bonis tuis rebus meas res irrides malas,

    Plaut. Trin. 2, 4, 45:

    venis ultro irrisum dominum,

    id. Am. 2, 1, 40:

    nos,

    Ter. Eun. 5, 7, 17:

    per jocum deos irridens,

    Cic. N. D. 2, 3, 7:

    Romam atque contemnere,

    id. Agr. 2, 35, 96:

    vos ab illo irridemini,

    id. Ac. 2, 39, 123:

    semel irrisus,

    Hor. Ep. 1, 17, 58:

    perpessus es non irridendam moram,

    Plin. Pan. 63, 2:

    quae irrideri ab imperitis solent,

    Cic. Fin. 3, 22, 75:

    irrisam sine honore ratem Sergestus agebat,

    Verg. A. 5, 272:

    vox praeconis irrisa est,

    Suet. Claud. 21:

    tantam irridendi sui facultatem dare,

    Cic. Div. 2, 17, 39.— Aliquem irrisum habere, to make a laughing-stock:

    me impune irrisum esse habitum,

    Plaut. Ep. 3, 4, 83.—Hence, irrī-denter, adv., jeeringly, scoffingly (anteand post-class.): petit, Laber. ap. Charis. p. 181 P. (Com. Fragm. v. 93 Rib.):

    admonere,

    Aug. Ep. 5 med.

    Lewis & Short latin dictionary > irrido

  • 11 irrisus

    I irrīsus, a, um part. pf. к irrideo II irrīsus, ūs m. [ irrideo ]
    осмеивание, осмеяние, насмешка
    alicui irrisui esse Cs, T (haberi Pl, Ap) — быть чьим-л. посмешищем

    Латинско-русский словарь > irrisus

  • 12 inrisus

    1.
    irrīsus, a, um, Part., from irrideo.
    2.
    irrīsus ( inr-), ūs, m. [irrideo], a scoffing, mocking, mockery, derision:

    irrisu coarguere aliquid,

    Plin. 28, 8, 29, § 114:

    irrisum pueri sperans,

    Tac. A. 13, 15:

    irrisui esse,

    to be a laughing-stock, Caes. B. C. 2, 15:

    hostibus irrisui fuit,

    Tac. A. 14, 39; id. H. 1, 7:

    scripsisse eos non sine irrisu generis humani arbitror,

    Plin. 37, 9, 40, § 124:

    irrisui haberi,

    to be made a laughing-stock of, be made game of, App. M. 5, p. 172:

    ab irrisu,

    out of mockery, Liv. 7, 10.

    Lewis & Short latin dictionary > inrisus

  • 13 irrisus

    1.
    irrīsus, a, um, Part., from irrideo.
    2.
    irrīsus ( inr-), ūs, m. [irrideo], a scoffing, mocking, mockery, derision:

    irrisu coarguere aliquid,

    Plin. 28, 8, 29, § 114:

    irrisum pueri sperans,

    Tac. A. 13, 15:

    irrisui esse,

    to be a laughing-stock, Caes. B. C. 2, 15:

    hostibus irrisui fuit,

    Tac. A. 14, 39; id. H. 1, 7:

    scripsisse eos non sine irrisu generis humani arbitror,

    Plin. 37, 9, 40, § 124:

    irrisui haberi,

    to be made a laughing-stock of, be made game of, App. M. 5, p. 172:

    ab irrisu,

    out of mockery, Liv. 7, 10.

    Lewis & Short latin dictionary > irrisus

  • 14 irridenter

    irrīdenter [ irrideo ]

    Латинско-русский словарь > irridenter

  • 15 irridiculum

    irrīdiculum, ī n. [ irrideo ]
    насмешки, издевательство
    irridicŭlo haberi ab aliquo Pl — быть предметом чьих-л. насмешек

    Латинско-русский словарь > irridiculum

  • 16 irrisio

    irrīsio, ōnis f. [ irrideo ]
    осмеивание, насмешка rhH., C

    Латинско-русский словарь > irrisio

  • 17 irrisor

    irrīsor, ōris m. [ irrideo ]
    насмехающийся, насмешник Prp, C etc.

    Латинско-русский словарь > irrisor

  • 18 irridenter

    irrīdenter, Adv. (irridens v. irrideo), höhnisch, spöttisch, Laber. com. 93. Nepot. epit. Val. Max. 10, 22. p. 501, 1 H. Augustin. epist. 148, 4 u. 232, 2; serm. 227 extr. – Compar. irridentius, Fronto de eloqu. 1. p. 142, 13 N.

    lateinisch-deutsches > irridenter

  • 19 irridiculum

    ir-rīdiculum (inrīdiculum), ī, n. (v. irrideo, wie ridiculus v. rideo), das Gespött, irridiculo haberi ab alqo, Plaut. Poen. 1183.

    lateinisch-deutsches > irridiculum

  • 20 irrisibilis

    irrīsibilis, e (irrideo), verlachenswert, Augustin. serm. 87, 9 u. in psalm. 46, 4. Vgl. Gloss. II, 216, 11.

    lateinisch-deutsches > irrisibilis

Страницы
  • 1
  • 2

См. также в других словарях:

  • ԱՅՊՆ — ( ) NBH 1 0093 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 11c, 12c գ. Որպէս տճկ. ա՛յպ, այը՛պ Ամօթ. ամօթալի պակասութիւն. առիթ այպանութեան. խայտառակ ինչ. խաղքութիւն. ... αἱσχρόν, αἷσχος probrum, probrosum, turpitudo, dedecus, pudor… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ԱՅՊԱՆԵՄ — (եցի.) NBH 1 0093 Chronological Sequence: Early classical, 6c, 8c, 12c ն. (լծ. թ. այըպլամագ) παίζω, ἑμπαίζω, καταπαίζω , καταγελάω, μυκτηρίζω, χλευάζω, γελάω illudo, derideo, irrideo, subsanno Այպն առնել. խազ առնել. ծաղր առնել. ունչս առնել.… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ԴՍՐՈՎԵՄ — (եցի.) NBH 1 0641 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 6c, 8c, 10c, 11c, 12c ն. ԴՍՐՈՎԵՄ որ եւ ԴՐՍՈՎԵԼ. διασύρω, καταγινώσκω , καταγελάω, ὐβρίζω, κακούω, κακῶς λέγω, διαβάλλω distraho, detraho, irrideo, contumelia afficio,… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ԴՐՍՈՎԵՄ — (եցի.) NBH 1 0641 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 6c, 8c, 10c, 11c, 12c ն. ԴՍՐՈՎԵՄ որ եւ ԴՐՍՈՎԵԼ. διασύρω, καταγινώσκω , καταγελάω, ὐβρίζω, κακούω, κακῶς λέγω, διαβάλλω distraho, detraho, irrideo, contumelia afficio,… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ԾԱՂՐ — (ղու, կամ ղեր, եւս եւղրու.) NBH 1 1003 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 6c, 7c, 10c, 11c, 12c, 13c գ. γέλως risus γελοιασμός , κατάγελως irrisio, derisio. Արմատ բառիս Ծիծաղ. եւ Ծաղիկ. (լծ. ընդ ձաղ. խաղ.) Ուախ ժպտումն.… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ԾԻԾԱՂԻՄ — (եցայ.) NBH 1 1015 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 5c, 8c, 10c, 11c, 12c, 13c ձ. γελάω, ἑκγελάω, καταγελάω rideo, irrideo, derideo եւն. Ծաղկիլ երեսաց ծաղու. ցուցանել զծաղր ուրախական, կամ այպանողական. ժպտիլ, որ է թեթեւ ծաղր …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ԿԱՏԱԿԵՄ — (եցի.) NBH 1 1060 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 8c, 10c ն.չ. ἑμπαίζω illudo καταγελάω irrideo εὑτραπελεύω facetiis vel scurrilitati deditus sum. Կատակ առնելով ծաղրել. խաղ առնել. հեգնել. երգիծանել. խաղալ բանիւք. ...… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ՀԵՆԳՆԵՄ — (եցի.) NBH 2 0085 Chronological Sequence: Unknown date, 8c, 10c, 11c, 12c, 13c ն. ՀԵՆԳՆԵՄ καταγελάω, χλευάζω, διασύρω derideo, irrideo, sibilum edo κωμῳδέω mordacibus verbis incesso, traduco. որ եւ ՀԵԳՆԵԼ. Այպն առնել. խաղ առնել. ծաղր առնել. շչել …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ՁԱՂԵՄ — (եցի.) NBH 2 0145 Chronological Sequence: Early classical, 8c, 10c, 12c ն. ἑμπαίζω illudo, deludo μωκάω, ομαι irrideo, derideo, subsanno ἑκπομπεύω , θριαμβεύω traduco ignominiose, triumpho. Ձաղ՝ խաղ՝ ծաղր կամ այպն առնել. հրապարակաւ ծանակել.… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ՅԱՅ — ( ) NBH 2 0320 Chronological Sequence: Early classical ՅԱ՛Յ ԿԱՐԴԱԼ կամ ԱՌՆԵԼ. ἑπιτωθάζω irrideo, effuse cachinnor ἑγκαλέω , συντρίβω accuso, contero. Հեգնական կամ անհաստատ բանիւ այպն առնել, ծաղրել, եւ աշխատ առնել. պարտաւոր առնել. եա՛, հա՛, հա՛յ… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ՈՒՆՉ — (ունչք, ընչաց, կամ ունչաց.) NBH 2 0551 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 5c, 8c, 12c, 15c գ. ῤίς, μυκτήρ nares, nasus եւ μύσταξ mystax. իտ. mustacchio, baffe, baffette. (արմատ Շունչ բառին.) Զգայարան հոտառութեան եւ շնչառութեան …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
… Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»