Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

irrepere

  • 1 irrepere

    вкрадываться (1. 14 § 1 D. 13, 5. 1. 7 C. 9, 9).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > irrepere

  • 2 irrepo

    irrepere, irrepsi, - V
    creep in or into; steal into; insinuate oneself (into)

    Latin-English dictionary > irrepo

  • 3 irrepo

    irrepo (inrepo), ĕre, repsi, reptum    - intr. et tr. - ramper dans, ramper sur, ramper vers, se glisser dans, s'introduire, s’insinuer.    - irrepere arbori, Plin.: grimper à un arbre.    - irrepere caveam, Apul. M.: se faufiler dans l'amphithéâtre.    - irrepere in mentes hominum, Cic. de Or. 3, 53, 203: s'insinuer dans les esprits.    - (lego) draconem irrepsisse ad eam, Suet. Aug. 94: (je lis) qu’un grand serpent s’était glissé jusqu’à elle.    - irrepsit scabies, Col.: la gale se répandit.    - penitus irrepserant, Tac.: ils s'étaient glissés dans l'intimité (du prince).
    * * *
    irrepo (inrepo), ĕre, repsi, reptum    - intr. et tr. - ramper dans, ramper sur, ramper vers, se glisser dans, s'introduire, s’insinuer.    - irrepere arbori, Plin.: grimper à un arbre.    - irrepere caveam, Apul. M.: se faufiler dans l'amphithéâtre.    - irrepere in mentes hominum, Cic. de Or. 3, 53, 203: s'insinuer dans les esprits.    - (lego) draconem irrepsisse ad eam, Suet. Aug. 94: (je lis) qu’un grand serpent s’était glissé jusqu’à elle.    - irrepsit scabies, Col.: la gale se répandit.    - penitus irrepserant, Tac.: ils s'étaient glissés dans l'intimité (du prince).
    * * *
        Irrepo, irrepis, pen. prod. irrepsi, irreptum, irrepere. Plin. Se couler tout doulcement, et trainer par quelque lieu, sans qu'on en appercoive rien.
    \
        Irrepere dicitur res aliqua. Quand secrettement et couvertement est faicte, sans qu'on l'appercoive.
    \
        Irrepere in tabulas publicas. Cic. Trouver maniere d'estre enroolé et enregistré furtivement et par obreption au roole de la bourgeoisie, Entrer dedens par subtil moyen.
    \
        Irrepit in hominum mentes dissimulatio. Cic. Entre subtilement.
    \
        Vt possit in locu pletum testamenta nomen eius irrepere. Cic. Qu'il puisse estre escript heritier.

    Dictionarium latinogallicum > irrepo

  • 4 opinio

    opīnio, ōnis, f. ( von opin-or), die Vermutung, Meinung, der Glaube (dah. auch die Erwartung), die Annahme, Einbildung, Ansicht, auch das Vorurteil (Ggstz. veritas), I) im allg.: op. insita, penitus insita, Cic.: falsa, Cic.: mala, Cic.: vana, Cels.: vetus, Colum.: vetusta, Cic. – m. subj. Genet., opinione omnium, Cic.: opinione vulgi, Cic.: pro opinione Thrasybuli, nach der Erwartung des Thr., Nep. – m. obj. Genet., op. eius diei, von dem Erfolge dieses Tages, Caes.: eius (cuius) rei, Caes.: timoris, scheinbare Furcht, Caes.: trium legionum, drei Legionen zu erhalten, Caes.: deorum, Vorstellung von den G., Cic. – m. de u. Abl., op. de dis immortalibus, Cic. – cui opinioni etiam nos accedimus, Quint.: ipse eorum opinionibus accedo, qui etc., Tac.: de alqo falsam opinionem accipere (überliefert bekommen), Cic.: adsunt huic opinioni meae leges, quae etc., es sind für diese meine Ansicht, für diese A. sprechen, Plin. ep.: adducere alqm in eam opinionem, ut putet m. folg. Acc. u. Infin., Cic.: in eam opinionem rem adduxerunt, ut etc., sie haben die M. hervorgerufen, Cic.: cui opinioni et Vergilius assentit, Lact.: timoris opinionem quibuscumque rebus poterat augebat, Caes.: si quam opinionem iam vestris mentibus comprehendistis, si eam ratio convellet, si oratio labefactabit, si denique veritas extorquebit, Cic.: notior est ista vetus agricolis concepta opinio, Colum.: confirmata est opinio mea hesterno Fanniae sermone, Plin. ep.: cuius opinionis levitas confutata a Cotta non desiderat orationem meam, Cic.: nunc peto, ut, si quam huc graviorem de illo iudicio opinionem attulistis (mitgebracht habt), hanc causā perspectā atque omni veritate cognitā deponatis, Cic.: opinio, quae de Romanis Aetolisque est (herrscht), Liv.: quod opinio de dis immortalibus et omnium esset et cotidie cresceret, Cic.: est eadem opinio cuiusdam eruditissimi, diese Meinung (Ansicht) hat ein usw., Plin. ep.: cuius opinionis etiam Corn. Celsus est, derselben M. ist auch K. Celsus, Colum. 2, 12, 6: ut opinio nostra est (als Parenthese), Cic.: haec tamen opinio est (herrscht) populi Romani m. folg. Acc. u. Infin., Cic.: magna nobis pueris opinio fuit mit folg. Acc. u. Infin., zur Zeit unseres Knabenalters herrschte stark die Ansicht, daß usw., Cic.: est enim non vana opinio mit folg. Acc. u. Infin., Cels.: res non erat in opinione dubia, es handelte sich nicht um eine zweifelhafte M., Cic.: unde intellegi debet perturbationem quoque omnem esse in opinione, beruhe auf der Einbildung, Cic.: ante fuisse in illa populari opinione, vorher diese volkstümliche Meinung geteilt haben, Cic.: in qua me opinione sine causa esse, ne quis vestrûm credat, Liv.: in qua opinione etiam M. Tullius fuit, Lact.: neque enim sum in hac opinione, quā quidam, ut credam mit folg. Acc. u. Infin., Quint.: his litteris lectis in eadem opinione fui, quā reliqui omnes, te esse venturum, war ich gleich den übrigen der M., daß du usw., Cic.: evellam ex animis hominum tantam opinionem? tam penitus insitam? Cic.: inserit novas opiniones (Ansichten), evellit insitas, Cic.: ne opinionem fracti ossis frustra faciat, uns fälschlich zu der Ansicht bringe, der Knochen sei gebrochen, Cels.: non fallam opinionem tuam ( deine Erwartung), Cic.: neque eum prima opinio fefellit, Caes.: ne usu manuque reliquorum opinionem fallerent, sie sollten nun durch die praktische Ausführung ihres Gedankens der Erwartung der übrigen entsprechen, Caes.: ut mea fert opinio u. ut opinio mea fert (als Parenthese), Cic.: ut mea quoque fert opinio, Colum.: mea tamen fert opinio, ut tempus spectandum sit captivitatis, Ulp. dig. 24, 1, 32. § 14: de his eandem fere quam reliquae gentes habent opinionem, Caes.: vere (wahrheitsgetreu) quam habuerant opinionem ad eum perferunt, Caes.: falsam de illis habuit opinionem, malam de vobis, Cic.: nisi de vobis malam opinionem animo imbibisset, Cic.: ne possum quidem in ullam aliam incĭdere opinionem, nisi in eam, in qua etc., man kann gar nicht anders von mir denken, als daß ich usw., Dolab. in Cic. ep.: quo facilius nostra quoque opinio interponi (dazwischengeschoben werden) possit, Cic.: inveteravit (es hat sich festgesetzt) enim iam opinio perniciosa rei publicae vobisque periculosa, Cic.: libenter irrepere in opinionem gratiae, gern die M. erschleichen, daß man beliebt sei, Cic.: labi opinione, Cic.: ut haec opinio minuatur, Cic.: opinio non modo Romae, sed etiam apud exteras nationes omnium sermone percrebruit mit folg. Acc. u. Infin., Cic.: speciem atque opinionem pugnantium praebere, scheinbar den Glauben erregen, als ob sie kämpften, Caes.: tantam opinionem timoris praebuit, ut etc., es hatte so sehr den Anschein, daß er sich fürchte, Caes.: haec eius diei praefertur opinio, ut etc., man trägt sich mit der M., Caes.: ipsa evidentia eius opinioni repugnat, Cels.: subire duarum rerum opinionem, sich einem zweifachen Urteil aussetzen, Liv.: ne vos falsa opinio teneat, Liv.: tenet vicinitatem opinio (die N. steht in der M.) tamquam et natus ibi sit, Suet.: cuius rei opinio tolli non poterit, Caes.: in eam opinionem Cassius veniebat (K. kam in den Verdacht) finxisse bellum, Cael. in Cic. ep.: nemini in opinionem veniebat (n. fiel es ein) m. folg. Acc. u. Infin., Nep.: utrisque venit in opinionem (beiden kam der Gedanke) m. folg. Acc. u. Infin., Nep.: laetitia et libido in bonorum opinione versantur, beruhen auf der Einbildung von Gütern, Cic.: vicit opinionem meam, er hat meine Erwartung noch übertroffen, Cic.: praeter opinionem, wider Vermuten, Cic.: u. so contra opinionem, Caes.: contra opinionem meam, Plin. ep.: contra opinionem omnium, Caes.: ultra opiniones omnium, Iul. Val.: opinione celerius, schn. als man vermutet hatte, Cic.: celerius omni opinione, Caes.: celerius omnium opinione, Auct. b. Alex.: reditus eius fuit celerior omnium opinione, ibid.

    II) insbes.: A) die beurteilende, richtende Meinung der Leute, 1) übh., die gute Meinung, das günstige Vorurteil, de quo nulla umquam opinio fuerit, nulla in hoc ipso iudicio exspectatio futura sit, Cic.: magna est hominum opinio de te, die Welt denkt groß von dir, Cic.: opinione non ullā, quam de meis moribus habeat, Cic.: opinio, quam is vir haberet integritatis meae (von der Redlichkeit meiner Gesinnung hegt), Cic.: contra opinionem militum famamque omnium (gegenüber der g. M. der Soldaten [über Cäsar]) videri proelium defugisse magnum detrimentum afferebat, Caes.: opinionem afferunt populo (sie flößen dem V. das günstige V. ein) eorum fore se similes, Cic. – 2) der Ruf, a) der gute Ruf, α) m. obj. Genet.: amor multitudinis commovetur ipsa famā et opinione liberalitatis, beneficentiae, iustitiae, Cic.: propter eximiam opinionem virtutis, Caes.: nondum eandem vetustatis ac virtutis cepisse opinionem, noch nicht denselben Ruf der Kriegserfahrung u. Tapferkeit erworben haben, Caes.: in Gallia maximam virtutis opinionem habere, in gr. R. der T. stehen, Caes.: summam habere iustitiae et bellicae laudis opinionem, Caes. – β) m. subj. Genet.: iam pridem auditā Alexandri opinione, Iustin. 12, 8, 2. – γ) absol., verb. opinio et fama, Tac. dial. 10, 1: cupidi opinionis, Quint. 12, 9, 4: affert et ista res opinionem, Quint. 2, 12, 5 (u. dazu Spalding): tantae opinionis viros habere, Sen. contr. 1. praef. § 1: tantae opinionis fuit, ut etc., Sen. contr. 1, 1, 22. – b) der üble Ruf, malignitatis opinionem vereri, Tac. dial. 15: ne invidiae et ingrati animi adversus clarissimum civem opinionem habeat, Liv. 45, 38, 6. – B) das Gerücht, divulgatā opinione tam gloriosae expeditionis, Iustin. 42, 2, 11: quae opinio erat edita in vulgus, dieses G. hatte sich nämlich allgemein verbreitet, Caes. b. c. 3, 29, 3: exiit opinio m. folg. Acc. u. Infin., Suet. Ner. 53: opinio etiam sine auctore exierat (es hatte sich das unverbürgte G. verbreitet) m. folg. Acc. u. Infin., Liv. 3, 36, 9: per regna mittit, qui opinionem sererent (ausstreuen sollten) m. folg. Acc. u. Infin., Iustin. 8, 3, 8.

    lateinisch-deutsches > opinio

  • 5 opinio

    opīnio, ōnis, f. ( von opin-or), die Vermutung, Meinung, der Glaube (dah. auch die Erwartung), die Annahme, Einbildung, Ansicht, auch das Vorurteil (Ggstz. veritas), I) im allg.: op. insita, penitus insita, Cic.: falsa, Cic.: mala, Cic.: vana, Cels.: vetus, Colum.: vetusta, Cic. – m. subj. Genet., opinione omnium, Cic.: opinione vulgi, Cic.: pro opinione Thrasybuli, nach der Erwartung des Thr., Nep. – m. obj. Genet., op. eius diei, von dem Erfolge dieses Tages, Caes.: eius (cuius) rei, Caes.: timoris, scheinbare Furcht, Caes.: trium legionum, drei Legionen zu erhalten, Caes.: deorum, Vorstellung von den G., Cic. – m. de u. Abl., op. de dis immortalibus, Cic. – cui opinioni etiam nos accedimus, Quint.: ipse eorum opinionibus accedo, qui etc., Tac.: de alqo falsam opinionem accipere (überliefert bekommen), Cic.: adsunt huic opinioni meae leges, quae etc., es sind für diese meine Ansicht, für diese A. sprechen, Plin. ep.: adducere alqm in eam opinionem, ut putet m. folg. Acc. u. Infin., Cic.: in eam opinionem rem adduxerunt, ut etc., sie haben die M. hervorgerufen, Cic.: cui opinioni et Vergilius assentit, Lact.: timoris opinionem quibuscumque rebus poterat augebat, Caes.: si quam opinionem iam vestris mentibus comprehendistis, si eam ratio convellet, si oratio labefactabit, si denique veritas extorquebit, Cic.: notior est ista vetus
    ————
    agricolis concepta opinio, Colum.: confirmata est opinio mea hesterno Fanniae sermone, Plin. ep.: cuius opinionis levitas confutata a Cotta non desiderat orationem meam, Cic.: nunc peto, ut, si quam huc graviorem de illo iudicio opinionem attulistis (mitgebracht habt), hanc causā perspectā atque omni veritate cognitā deponatis, Cic.: opinio, quae de Romanis Aetolisque est (herrscht), Liv.: quod opinio de dis immortalibus et omnium esset et cotidie cresceret, Cic.: est eadem opinio cuiusdam eruditissimi, diese Meinung (Ansicht) hat ein usw., Plin. ep.: cuius opinionis etiam Corn. Celsus est, derselben M. ist auch K. Celsus, Colum. 2, 12, 6: ut opinio nostra est (als Parenthese), Cic.: haec tamen opinio est (herrscht) populi Romani m. folg. Acc. u. Infin., Cic.: magna nobis pueris opinio fuit mit folg. Acc. u. Infin., zur Zeit unseres Knabenalters herrschte stark die Ansicht, daß usw., Cic.: est enim non vana opinio mit folg. Acc. u. Infin., Cels.: res non erat in opinione dubia, es handelte sich nicht um eine zweifelhafte M., Cic.: unde intellegi debet perturbationem quoque omnem esse in opinione, beruhe auf der Einbildung, Cic.: ante fuisse in illa populari opinione, vorher diese volkstümliche Meinung geteilt haben, Cic.: in qua me opinione sine causa esse, ne quis vestrûm credat, Liv.: in qua opinione etiam M. Tullius fuit, Lact.: neque enim sum in hac opinione, quā quidam, ut credam mit folg. Acc.
    ————
    u. Infin., Quint.: his litteris lectis in eadem opinione fui, quā reliqui omnes, te esse venturum, war ich gleich den übrigen der M., daß du usw., Cic.: evellam ex animis hominum tantam opinionem? tam penitus insitam? Cic.: inserit novas opiniones (Ansichten), evellit insitas, Cic.: ne opinionem fracti ossis frustra faciat, uns fälschlich zu der Ansicht bringe, der Knochen sei gebrochen, Cels.: non fallam opinionem tuam ( deine Erwartung), Cic.: neque eum prima opinio fefellit, Caes.: ne usu manuque reliquorum opinionem fallerent, sie sollten nun durch die praktische Ausführung ihres Gedankens der Erwartung der übrigen entsprechen, Caes.: ut mea fert opinio u. ut opinio mea fert (als Parenthese), Cic.: ut mea quoque fert opinio, Colum.: mea tamen fert opinio, ut tempus spectandum sit captivitatis, Ulp. dig. 24, 1, 32. § 14: de his eandem fere quam reliquae gentes habent opinionem, Caes.: vere (wahrheitsgetreu) quam habuerant opinionem ad eum perferunt, Caes.: falsam de illis habuit opinionem, malam de vobis, Cic.: nisi de vobis malam opinionem animo imbibisset, Cic.: ne possum quidem in ullam aliam incĭdere opinionem, nisi in eam, in qua etc., man kann gar nicht anders von mir denken, als daß ich usw., Dolab. in Cic. ep.: quo facilius nostra quoque opinio interponi (dazwischengeschoben werden) possit, Cic.: inveteravit (es hat sich festgesetzt) enim iam
    ————
    opinio perniciosa rei publicae vobisque periculosa, Cic.: libenter irrepere in opinionem gratiae, gern die M. erschleichen, daß man beliebt sei, Cic.: labi opinione, Cic.: ut haec opinio minuatur, Cic.: opinio non modo Romae, sed etiam apud exteras nationes omnium sermone percrebruit mit folg. Acc. u. Infin., Cic.: speciem atque opinionem pugnantium praebere, scheinbar den Glauben erregen, als ob sie kämpften, Caes.: tantam opinionem timoris praebuit, ut etc., es hatte so sehr den Anschein, daß er sich fürchte, Caes.: haec eius diei praefertur opinio, ut etc., man trägt sich mit der M., Caes.: ipsa evidentia eius opinioni repugnat, Cels.: subire duarum rerum opinionem, sich einem zweifachen Urteil aussetzen, Liv.: ne vos falsa opinio teneat, Liv.: tenet vicinitatem opinio (die N. steht in der M.) tamquam et natus ibi sit, Suet.: cuius rei opinio tolli non poterit, Caes.: in eam opinionem Cassius veniebat (K. kam in den Verdacht) finxisse bellum, Cael. in Cic. ep.: nemini in opinionem veniebat (n. fiel es ein) m. folg. Acc. u. Infin., Nep.: utrisque venit in opinionem (beiden kam der Gedanke) m. folg. Acc. u. Infin., Nep.: laetitia et libido in bonorum opinione versantur, beruhen auf der Einbildung von Gütern, Cic.: vicit opinionem meam, er hat meine Erwartung noch übertroffen, Cic.: praeter opinionem, wider Vermuten, Cic.: u. so contra opinionem, Caes.: contra opinionem meam, Plin.
    ————
    ep.: contra opinionem omnium, Caes.: ultra opiniones omnium, Iul. Val.: opinione celerius, schn. als man vermutet hatte, Cic.: celerius omni opinione, Caes.: celerius omnium opinione, Auct. b. Alex.: reditus eius fuit celerior omnium opinione, ibid.
    II) insbes.: A) die beurteilende, richtende Meinung der Leute, 1) übh., die gute Meinung, das günstige Vorurteil, de quo nulla umquam opinio fuerit, nulla in hoc ipso iudicio exspectatio futura sit, Cic.: magna est hominum opinio de te, die Welt denkt groß von dir, Cic.: opinione non ullā, quam de meis moribus habeat, Cic.: opinio, quam is vir haberet integritatis meae (von der Redlichkeit meiner Gesinnung hegt), Cic.: contra opinionem militum famamque omnium (gegenüber der g. M. der Soldaten [über Cäsar]) videri proelium defugisse magnum detrimentum afferebat, Caes.: opinionem afferunt populo (sie flößen dem V. das günstige V. ein) eorum fore se similes, Cic. – 2) der Ruf, a) der gute Ruf, α) m. obj. Genet.: amor multitudinis commovetur ipsa famā et opinione liberalitatis, beneficentiae, iustitiae, Cic.: propter eximiam opinionem virtutis, Caes.: nondum eandem vetustatis ac virtutis cepisse opinionem, noch nicht denselben Ruf der Kriegserfahrung u. Tapferkeit erworben haben, Caes.: in Gallia maximam virtutis opinionem habere, in gr. R. der T. stehen, Caes.: summam habere iustitiae et bellicae laudis
    ————
    opinionem, Caes. – β) m. subj. Genet.: iam pridem auditā Alexandri opinione, Iustin. 12, 8, 2. – γ) absol., verb. opinio et fama, Tac. dial. 10, 1: cupidi opinionis, Quint. 12, 9, 4: affert et ista res opinionem, Quint. 2, 12, 5 (u. dazu Spalding): tantae opinionis viros habere, Sen. contr. 1. praef. § 1: tantae opinionis fuit, ut etc., Sen. contr. 1, 1, 22. – b) der üble Ruf, malignitatis opinionem vereri, Tac. dial. 15: ne invidiae et ingrati animi adversus clarissimum civem opinionem habeat, Liv. 45, 38, 6. – B) das Gerücht, divulgatā opinione tam gloriosae expeditionis, Iustin. 42, 2, 11: quae opinio erat edita in vulgus, dieses G. hatte sich nämlich allgemein verbreitet, Caes. b. c. 3, 29, 3: exiit opinio m. folg. Acc. u. Infin., Suet. Ner. 53: opinio etiam sine auctore exierat (es hatte sich das unverbürgte G. verbreitet) m. folg. Acc. u. Infin., Liv. 3, 36, 9: per regna mittit, qui opinionem sererent (ausstreuen sollten) m. folg. Acc. u. Infin., Iustin. 8, 3, 8.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > opinio

  • 6 inrepo

    irrēpo ( inr-), repsi, reptum, 3, v. n. [1. in-repo], to creep in, into, upon, or to a place.
    I.
    Lit., with ad:

    draconem repente irrepsisse ad eam,

    Suet. Aug. 94.— With dat.:

    (salamandra) si arbori irrepsit,

    Plin. 29, 4, 23, § 74.— Absol.:

    irrepsi tamen,

    Petr. 87.—With acc. of place:

    cubiculum,

    App. M. 3, p. 139; 8, p. 206:

    caveam,

    id. ib. 4, p. 149:

    hospitium,

    id. ib. 9, p. 219:

    Mogontiacum,

    Amm. 27, 10, 1.—
    II.
    Transf., of things:

    haec lues... inrepsit in Italiam,

    Plin. 26, 1, 3, § 3; cf. id. 26, 1, 3, § 9:

    inrepsisse medicinam,

    to be gradually introduced, id. 30, 1, 1, § 2:

    irrepentes radiculae,

    Col. 4, 1, 2:

    irrepentibus aquis,

    id. 3, 18, 5 Schneid. —
    III.
    Trop., to come or get into in an imperceptible manner, to steal in, insinuate one ' s self: laetitia in sinum, Pompon. ap. Non. 500, 26 (Com. Rel. v. 141 Rib.):

    eloquentia irrepit in sensus,

    Cic. Or. 28, 97:

    in mentes hominum,

    id. de Or. 3, 53, 203:

    in tabulas municipiorum,

    id. Arch. 5, 10:

    in testamenta locupletium,

    id. Off. 3, 19, 75.—
    (β).
    With acc.:

    inrepere paulatim militares animos,

    Tac. A. 4, 2.—
    (γ).
    With dat.:

    dolor animo irrepet,

    Sen. Cons. ad Polyb. 26: irrepsit subito canities seni, Prud. prooem. 23.—
    (δ).
    Absol.:

    lentoque irrepunt agmine poenae,

    Stat. Th. 5, 60:

    penitus irrepere per luxum,

    Tac. A. 13, 12; cf. id. H. 2, 63.

    Lewis & Short latin dictionary > inrepo

  • 7 irrepo

    irrēpo ( inr-), repsi, reptum, 3, v. n. [1. in-repo], to creep in, into, upon, or to a place.
    I.
    Lit., with ad:

    draconem repente irrepsisse ad eam,

    Suet. Aug. 94.— With dat.:

    (salamandra) si arbori irrepsit,

    Plin. 29, 4, 23, § 74.— Absol.:

    irrepsi tamen,

    Petr. 87.—With acc. of place:

    cubiculum,

    App. M. 3, p. 139; 8, p. 206:

    caveam,

    id. ib. 4, p. 149:

    hospitium,

    id. ib. 9, p. 219:

    Mogontiacum,

    Amm. 27, 10, 1.—
    II.
    Transf., of things:

    haec lues... inrepsit in Italiam,

    Plin. 26, 1, 3, § 3; cf. id. 26, 1, 3, § 9:

    inrepsisse medicinam,

    to be gradually introduced, id. 30, 1, 1, § 2:

    irrepentes radiculae,

    Col. 4, 1, 2:

    irrepentibus aquis,

    id. 3, 18, 5 Schneid. —
    III.
    Trop., to come or get into in an imperceptible manner, to steal in, insinuate one ' s self: laetitia in sinum, Pompon. ap. Non. 500, 26 (Com. Rel. v. 141 Rib.):

    eloquentia irrepit in sensus,

    Cic. Or. 28, 97:

    in mentes hominum,

    id. de Or. 3, 53, 203:

    in tabulas municipiorum,

    id. Arch. 5, 10:

    in testamenta locupletium,

    id. Off. 3, 19, 75.—
    (β).
    With acc.:

    inrepere paulatim militares animos,

    Tac. A. 4, 2.—
    (γ).
    With dat.:

    dolor animo irrepet,

    Sen. Cons. ad Polyb. 26: irrepsit subito canities seni, Prud. prooem. 23.—
    (δ).
    Absol.:

    lentoque irrepunt agmine poenae,

    Stat. Th. 5, 60:

    penitus irrepere per luxum,

    Tac. A. 13, 12; cf. id. H. 2, 63.

    Lewis & Short latin dictionary > irrepo

См. также в других словарях:

  • Irreptitious — Ir rep*ti tious, a. [L. irrepere, irreptum, to creep in; pref. ir in + repere to creep.] Surreptitious; spurious. [Obs.] Dr. Castell (1673). [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • ANICETUS — I. ANICETUS Libertus pueritiae Neronis educator, classis apud Misenum praefectus, quiinvenror navis solnatilis, quâ Agrippina effunderetur in mare ac casu perîsse crederetur. Pòst interficiendae matris scelus iubente Nerone, suscepit in se.… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • INDEPENDENTES — I. INDEPENDENTES nomen Sectariorum in Anglia, qui ex Separatistis orti Quid enim, post Eccl. illius refotmationem sub Eduardo VI. coeptam, et sub Elizabetha consummatam, dissidii ortum sit, ex residua cerimoniarum, vestium et Hierarchiae pompa,… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • PERVIGILIA — dicebantur olim sacra nocturna, quibus in honorem variorum Numinum pervigiles duci solebant noctes. Ita Cereri, Veneri, Fortunae aliisque Numinibus Pervigilia legimus decreta. apud Livium l. 23. Tacitum Annal. l. 15. c. 44. etc. Unde de Vitellio… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • couler — Couler, acut. Ores est neutre, comme, L eau coule, le vin coule, Fluit, defluit, et signifie un doux cours d eau, et une filure de vin, comme quand on a tiré le vin d un marc, on dit qu il ne fait que couler, qu on dit autrement filer, qui est ce …   Thresor de la langue françoyse

  • heritier — Heritier, Haeres. Heritier à qui le testateur se fiant en luy, a baillé quelque succession en garde jusqu à un certain temps, Fiduciarius haeres. Heritier substitu, ou substitué, Secundus haeres. Heritier universel, et pour le tout, Haeres ex… …   Thresor de la langue françoyse

  • trainer — Trainer, act. acut. C est tirer et mener derriere soy, A tergo trahere, ducere, comme, Il traine une corde, Il traine une grande suite de gens qu on dit autrement, Mener une trainée de gens. Il vient de train, qui signifie aussi le derriere de la …   Thresor de la langue françoyse

  • irreption — ə̇ˈrepshən noun ( s) Etymology: Late Latin irreption , irreptio, from Latin irreptus (past participle of irrepere to creep in, from in in (II) + repere to creep) + ion , io ion more at reptile : an act or instance of entering by stealth or… …   Useful english dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»