Перевод: с болгарского на все языки

со всех языков на болгарский

irrefutable

  • 1 необорим

    irrefutable, incontestable, unimpeachable, incontrovertible, unanswerable; inexpugnable
    необорим аргумент an irrefutable argument, разг. a clincher
    * * *
    необорѝм,
    прил. irrefutable, incontestable, unimpeachable, incontrovertible, unanswerable; inexpugnable; \необорим аргумент irrefutable/compelling argument, разг. clincher; \необорим довод irresistible/invulnerable argument.
    * * *
    impregnable: an необорим argument - необорим аргумент; irresistible
    * * *
    1. irrefutable, incontestable, unimpeachable, incontrovertible, unanswerable;inexpugnable 2. НЕОБОРИМ аргумент an irrefutable argument, разг. a clincher

    Български-английски речник > необорим

  • 2 неопровержим

    irrefutable, indisputable, incontestable, incontrovertible, unanswerable, unassailable, watertight
    * * *
    неопровержѝм,
    прил. irrefutable, indisputable, incontestable, incontrovertible, unanswerable, unassailable; \неопровержим факт hard/incontestable fact; \неопровержими улики decisive evidence.
    * * *
    cogent; incontestable; irrefutable{iri`fyutxbl}; irresistible; unanswerable
    * * *
    irrefutable, indisputable, incontestable, incontrovertible, unanswerable, unassailable, watertight

    Български-английски речник > неопровержим

  • 3 неоспорим

    (за довод) irrefutable, indisputable, undisputed, incontrovertible, stringent
    (за факт) incontestable, undeniable, unquestionable, incontrovertible
    неоспоримо право an irrefutable/a clear right
    неоспорима истина an undeniable truth
    той има неоспорими заслуги за... his contribution to... is undeniable
    * * *
    неоспорѝм,
    прил. unarguable; unchallengeable; (за довод) irrefutable, indisputable, undisputed, incontrovertible, stringent; demonstrative; (за факт) incontestable, undeniable, unquestionable, incontrovertible; ( ненадминат) beyond contest; \неоспорима истина an undeniable truth; \неоспоримо право an irrefutable/a clear right; той има \неоспорими заслуги за … his contribution to … is undeniable.
    * * *
    apodictic; indisputable{indis`pyutxbl}; irrefrangible: an неоспорим right - неоспоримо право; plumb (разг.); stringent (за довод); undoubted{Xn`dautid}; unquestionable
    * * *
    1. (за довод) irrefutable, indisputable, undisputed, incontrovertible, stringent 2. (за факт) incontestable, undeniable, unquestionable, incontrovertible 3. НЕОСПОРИМa истина an undeniable truth 4. НЕОСПОРИМo право an irrefutable/a clear right 5. той има НЕОСПОРИМи заслуги за... his contribution to... is undeniable

    Български-английски речник > неоспорим

  • 4 безспорен

    indisputable, undisputed, undeniable, undoubted
    (за истина) irrefutable
    нещо безспорно a matter of fact
    * * *
    безспо̀рен,
    прил., -на, -но, -ни indisputable, unarguable, undisputed, undeniable, undoubted; (за истина) irrefutable; \безспоренен факт a matter of fact.
    * * *
    decided; indisputable{indis`pyutxbl}:an безспорен fact - безспорен факт; irrefutable; undoubted{Xn`dautid}
    * * *
    1. (за истина) irrefutable 2. indisputable, undisputed, undeniable, undoubted 3. нещо безспорно a matter of fact

    Български-английски речник > безспорен

  • 5 безспорен

    прил indiscutable, incontestable, irréfutable, irréfragable, irrécusable, formel, elle; безспорно доказателство témoignage (preuve) irréfutable (irrécusable, incontestable, indiscutable); безспорен авторитет autorité irréfragable.

    Български-френски речник > безспорен

  • 6 неопровергаем

    вж. неопровержим
    * * *
    неопроверга̀ем,
    прил. irrefutable, indisputable, incontestable.
    * * *
    вж. неопровержим

    Български-английски речник > неопровергаем

  • 7 безспорно

    нрч indiscutablement, irréfutablement, d'une manière irréfutable, incontestablement, sans conteste, sans contestation; доказвам безспорно prouver irréfutablement.

    Български-френски речник > безспорно

  • 8 необорим

    прил irréfutable, incontestable, invincible; необорими аргументи arguments irréfutables (invincibles, incontestables).

    Български-френски речник > необорим

  • 9 неопровержим

    прил irréfutable, indéniable; incontestable, indubitable; юр irrécisable; неопровержими доказателства preuves irréfutables (indéniables).

    Български-френски речник > неопровержим

  • 10 неопровержимо

    нрч incontestablement, d'une manière irréfutable (indéniable).

    Български-френски речник > неопровержимо

  • 11 неоспорим

    прил irréfutable, indéniable, incontestable, indiscutable.

    Български-френски речник > неоспорим

См. также в других словарях:

  • irréfutable — [ irefytabl ] adj. • 1747; de 1. in et réfutable ♦ Qui ne peut être réfuté. Argument, preuves irréfutables. ⇒ formel, incontestable, indéniable, indiscutable, irrécusable. « Il est impossible de prouver que de telles affirmations sont vraies [ou] …   Encyclopédie Universelle

  • irrefutable — (adj.) 1610s, from L. irrefutabilis irrefutable, from assimilated form of in not, opposite of (see IN (Cf. in ) (1)) + refutabilis, from refutare (see REFUTE (Cf. refute)). Related: Irrefutably; irrefutability …   Etymology dictionary

  • Irrefutable — Ir re*fut a*ble (?; 277), a. [L. irrefutabilis: cf. F. irr[ e]futable. See {Refute}.] Incapable of being refuted or disproved; indisputable. {Ir re*fut a*ble*ness}, n. {Ir re*fut a*bly}, adv. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • irrefutable — I adjective axiomatic, axiomatical, beyond doubt, certain, certus, demonstrable, firmus, inappealable, incontestable, incontrovertible, indisputable, indubious, indubitable, irrefragable, past dispute, positive, proven, questionless, sure,… …   Law dictionary

  • irrefutable — meaning ‘that cannot be refuted’, should be pronounced with the stress on the second syllable, although pronunciation with stress on the third syllable is gaining ground …   Modern English usage

  • irrefutable — [adj] beyond question accurate, apodictic, can bet on it*, certain, doublechecked, evident, final, inarguable, incontestable, incontrovertible, indisputable, indubitable, invincible, ironclad, irrebuttable, irrefragable, irresistible, nof ifs… …   New thesaurus

  • irrefutable — adjetivo 1. Que no se puede refutar o contradecir por ser muy claro o evidente: Tus razonamientos son irrefutables, lo que dices no tiene vuelta de hoja. Sinónimo: irrebatible, indiscutible …   Diccionario Salamanca de la Lengua Española

  • irrefutable — (Del lat. irrefutabĭlis). adj. Que no se puede refutar …   Diccionario de la lengua española

  • irrefutable — ► ADJECTIVE ▪ impossible to deny or disprove. DERIVATIVES irrefutably adverb …   English terms dictionary

  • irrefutable — [i ref′yo͞o tə bəl, ir΄i fyo͞ot′ə bəl] adj. [LL irrefutabilis] that cannot be refuted or disproved irrefutability n. irrefutably adv …   English World dictionary

  • irrefutable — ir|re|fu|ta|ble [ˌırıˈfju:təbəl US ıˈrefjutəbəl, ˌırıˈfju: ] adj an irrefutable statement, argument etc cannot be proved to be wrong, and must be accepted irrefutable evidence/proof/facts ▪ irrefutable proof of his innocence >irrefutably adv …   Dictionary of contemporary English

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»