-
1 irreconcilability
irreconcilability /ɪrɛkənsaɪləˈbɪlətɪ/n. [u]irreconciliabilità; inconciliabilità; incompatibilità. -
2 irreconcilability
irreconcilability [ıˌrekənsaıləˈbılətı] s1. Unvereinbarkeit f2. Unversöhnlichkeit f* * *n.Unvereinbarkeit f.Unversöhnlichkeit f. -
3 irreconcilability
irreconcilability [ɪ‚rekən‚saɪlə'bɪlɪtɪ](a) (of aims, views, beliefs) inconciliabilité f(b) (of conflict, disagreement) caractère m insoluble, insolubilité f; (of enemies) irréconciliabilité fUn panorama unique de l'anglais et du français > irreconcilability
-
4 irreconcilability
{i,rekənsailə'biliti}
1. несъвместимост, антагонизъм, противоречивост
2. непримиримост, вражда* * *{i,rekъnsailъ'biliti} n 1. несъвместимост, антагони* * *несъвместимост;* * *1. непримиримост, вражда 2. несъвместимост, антагонизъм, противоречивост* * *irreconcilability[i¸rekənsailə´biliti] n 1. несъвместимост, несъгласуемост, противоречивост; 2. непримиримост; вражда. -
5 irreconcilability
непримиримость имя существительное: -
6 irreconcilability
[ı͵rekənsaıləʹbılıtı] n1) непримиримость; несогласие2) несовместимость -
7 irreconcilability
[ɪˌrekənsaɪlə'bɪlɪtɪ]Общая лексика: непримиримость, несовместимость, несогласие -
8 irreconcilability
непримиримостьАнгло-русский большой универсальный переводческий словарь > irreconcilability
-
9 irreconcilability
[ir·rec·on·cil·a·bil·i·ty || ɪ‚rekənsaɪlə'bɪlətɪ]◙ n. אי-ניתנות לריצוי; אי-ניתנות לפיוס; סתירה, אי-התיישבות* * *◙ תובשייתה-יא,הריתס ;סויפל תונתינ-יא ;יוצירל תונתינ-יא◄ -
10 irreconcilability
ir.re.c.on.cil.a.bil.i.ty[irekənsailəb'iliti] n irreconciliabilidade (to com). -
11 irreconcilability
n1) непримиренність; незгода2) несумісність* * *nнепримиренність; незгода; несумісність -
12 irreconcilability
nнепримиренність; незгода; несумісність -
13 irreconcilability
[irekənsailəbíliti]nounnespravljivost; nezdružljivost (to, with s, z); protislovnost -
14 irreconcilability
n. -
15 irreconcilability
وفقناپذيري،اصلاحناپذيري،سختيدر عقيده -
16 irreconcilability
n. Is onverzoenlijk; is onverenigbaar; is niet te overbruggen -
17 irreconcilability
n. oförsonlighet, oförenbarhet; obelåtenhet; oförmåga att mäta sig med -
18 irreconcilability
• neizgladljivost; neizmirljivost; nepomirljivost; neraspravljivost; nesaglašljivost; nesložljivost -
19 irreconcilability
• nesmiřitelnost -
20 irreconcilability
- 1
- 2
См. также в других словарях:
Irreconcilability — Ir*rec on*ci la*bil i*ty, n. The quality or state of being irreconcilable; irreconcilableness. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
irreconcilability — I noun absolute difference, conflict, contention, contrariety, difference, disagreement, discongruity, discrepancy, disinclination, disparity, enmity, hostility, implacability, incommensurability, incompatibility, incongruity, inconsistency,… … Law dictionary
irreconcilability — noun see irreconcilable I … New Collegiate Dictionary
irreconcilability — See irreconcilable. * * * … Universalium
irreconcilability — noun The quality of being irreconcilable; irreconcilableness … Wiktionary
irreconcilability — ir·rec·on·cil·a·bil·i·ty || ɪ‚rekÉ™nsaɪlÉ™ bɪlÉ™tɪ n. unwillingness to reconcile; incompatibility; lack of agreement; opposition, hostility … English contemporary dictionary
irreconcilability — ir·reconcilability … English syllables
irreconcilability — (|)i, ə, |ir, |iə+ noun : the quality or state of being irreconcilable : irreconcilableness … Useful english dictionary
irreconcilable — irreconcilability, irreconcilableness, n. irreconcilably, adv. /i rek euhn suy leuh beuhl, i rek euhn suy /, adj. 1. incapable of being brought into harmony or adjustment; incompatible: irreconcilable differences. 2. incapable of being made to… … Universalium
Inconsistencies — Inconsistency In con*sist en*cy, n.; pl. {Inconsistencies}. [Cf. F. inconsistance.] [1913 Webster] 1. The quality or state of being inconsistent; discordance in respect to sentiment or action; such contrariety between two things that both can not … The Collaborative International Dictionary of English
Inconsistency — In con*sist en*cy, n.; pl. {Inconsistencies}. [Cf. F. inconsistance.] [1913 Webster] 1. The quality or state of being inconsistent; discordance in respect to sentiment or action; such contrariety between two things that both can not exist or be… … The Collaborative International Dictionary of English