-
1 ironiczny
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ironiczny
-
2 ironiczny
ironiczny ironisch -
3 ironiczny
-
4 ironiczny
прил.• иронический* * *ironiczn|y\ironicznyi иронический+uszczypliwy, drwiący, kpiący
* * *ирони́ческийSyn: -
5 ironiczny
1. ironique2. narquois -
6 ironiczny
adj -
7 ironiczny
1 tirim 2 tíortha 3 íorónta -
8 ironiczny
adj(= sarkastyczny, kąśliwy) ironic -
9 ironiczny
[іронічнії]adj -
10 ironiczny
іронічний -
11 ironiczny
iróniäle gr. -
12 ironiczny
kinaýaly -
13 ironiczny błysk
иронический блескOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > ironiczny błysk
-
14 ironiczny duch
иронический духOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > ironiczny duch
-
15 ironiczny dystans
ироническая дистанцияOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > ironiczny dystans
-
16 ironiczny głos
иронический голосOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > ironiczny głos
-
17 ironiczny grymas
ироническая гримасаOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > ironiczny grymas
-
18 ironiczny odgłos
иронический отзвукOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > ironiczny odgłos
-
19 ironiczny stosunek
ироническое отношениеOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > ironiczny stosunek
-
20 ironiczny ton
иронический тонOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > ironiczny ton
- 1
- 2
См. также в других словарях:
ironiczny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, ironicznyni {{/stl 8}}{{stl 7}} wyrażający ironię; wyrażający znaczenie przeciwne do dosłownego; drwiący, szyderczy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ironiczny ton. Ironiczne uwagi, spojrzenia, uśmieszki. Ironiczny wyraz twarzy … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ironiczny — ironicznyni «pełen ironii, uszczypliwy, drwiący, szyderski» Ironiczne spojrzenie. Ironiczny ton. Ironiczny uśmieszek. Ironiczna uwaga … Słownik języka polskiego
schodzić — I. Coś nie schodzi komuś z ust, z czyichś ust a) «zwykle o uśmiechu: być stale obecnym na czyjejś twarzy, na czyichś ustach»: Patrzyłem na niego bez drgnienia, z ust moich nie schodził ironiczny uśmiech. B. Schulz, Sanatorium. b) «być stałym… … Słownik frazeologiczny
ironicznie — ironicznieej «w sposób ironiczny» Patrzyć ironicznie. Uśmiechać się ironicznie … Słownik języka polskiego
kpiarski — kpiarskiscy «właściwy kpiarzowi, skłonny do kpin; kpiący, ironiczny» Kpiarski ton, uśmiech. Kpiarskie usposobienie. Kpiarski wyraz twarzy … Słownik języka polskiego
półuśmieszek — m III, D. półuśmieszekszku, N. półuśmieszekszkiem; lm M. półuśmieszekszki zdr. od półuśmiech Przymilny, ironiczny, bezczelny półuśmieszek … Słownik języka polskiego
przebiec — + rzad. przebiegnąć dk Vc, przebiecbiegnę, przebiecbiegniesz, przebiecbiegnij, przebiecbiegł, przebiecbiegła, przebiecbiegli przebiegać ndk I, przebiecam, przebiecasz, przebiecają, przebiecaj, przebiecał 1. «biegnąc przenieść się z miejsca na… … Słownik języka polskiego
sardoniczny — «szyderczy, gorzki, ironiczny» Sardoniczny śmiech. ‹łac. z gr.› … Słownik języka polskiego
sarkastyczny — sarkastycznyni «odznaczający się sarkazmem, pełen sarkazmu; zjadliwy, złośliwy, ironiczny, szyderczy» Sarkastyczny krytyk. Sarkastyczny ton, uśmiech. Sarkastyczne słowa. Sarkastyczne usposobienie … Słownik języka polskiego
uśmiech — m III, D. u; lm M. y «lekkie wygięcie ust ku górze, połączone z mimiką twarzy, będące zwykle wyrazem uczuć radości, zadowolenia, niekiedy ironii, zakłopotania itp.; bezgłośny śmiech» Beztroski, godny, promienny, radosny, wesoły uśmiech. Błogi,… … Słownik języka polskiego
zgrubienie — n I 1. rzecz. od zgrubieć. 2. lm D. zgrubienieeń «miejsce zgrubiałe, wypukłość» Zgrubienia w stawach. 3. lm D. zgrubienieeń jęz. «formacja słowotwórcza (rzeczownik, przymiotnik, przysłówek), która odnosi się najczęściej do desygnatu większego niż … Słownik języka polskiego