-
1 resolutus
resolūtus, a, um, PAdi. (v. resolvo), I) weibisch, wollüstig, Idaeo resolutior cinaedo, Mart. 10, 98, 2. – II) zügellos, ungebunden, ausgelassen, gaudia, Sil. 11, 305.
-
2 resolutus
resolūtus, a, um, PAdi. (v. resolvo), I) weibisch, wollüstig, Idaeo resolutior cinaedo, Mart. 10, 98, 2. – II) zügellos, ungebunden, ausgelassen, gaudia, Sil. 11, 305.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > resolutus
-
3 irresolutus
ir-resolūtus, a, um (in u. resolvo), unaufgelöst, vincula, Ov. ex Pont. 1, 2, 22. – u. unauflösbar, nexus, Boëth. de cons. 3. metr. 2, 4.
-
4 resolute
resolūtē, Adv. (resolutus), ausgelassen, resolutius decachinnari, Tert. ad nat. 1, 19.
-
5 resolvo
re-solvo, solvī, solūtum, ere, wieder auflösen, was gebunden, geschlossen war, dann übh. auflösen, aufbinden, losbinden, I) eig. u. übtr.: 1) eig.: vestes, Ov.: vulnus, Quint.: alqm (vinctum), Colum.: equos, abspannen, Ov.: virginem catenis, Ov.: puella resoluta capillos, mit aufgelöstem Haar, Ov.: resolutis capillis, Liv. – 2) übtr.: a) übh.: glebam in pulverem, Colum.: gleba se resolvit, löst sich auf, wird locker, Verg.: gleba resoluta defluxit, Curt.: nubes resolvuntur in aquas, Sen.: quicquid (natura) composuit, resolvit, quicquid resolvit, componit iterum, Sen.: frenatam tot malis linguam resolvimus, lösen wir von ihren Banden, Plin. pan.: Cerberus immania terga resolvit fusus humi, dehnt aus (zum Schlafe), Verg.: membrum resolutum od. pars resoluta, ein gelähmtes Glied, Cels. – b) öffnen, litteras, Liv.: ora, Ov.: fauces in verba, den Mund zum Reden, Ov. – c) auflösen, schmelzen, nivem, v. Sonne u. Regen, Ov.: margaritas in tabem, Plin.: corpora in tabem iam resoluta, die schon verwesten, Augustin.: auch umschmelzen od. wieder einschmelzen, formas binarias, Geldformen im Werte zweier Goldstücke, Lampr. Alex. Sev. 39. § 18. – d) auflösen, vertreiben, nebulas, Ov.: tenebras, Verg. – e) einreißen, muros ariete, Sil. 5, 533: u. cinctos muros, Sil. 12, 495. – f) bezahlen, argentum, Plaut.: pro vectura, Plaut. – II) bildl.: a) auf lösen, endigen, curas, Verg.: litem lite, Hor. – b) jmds. Körper od. dessen Glieder auflösen, der Spannkraft berauben, dah. teils ermatten, entkräften, erschlaffen, weichlich machen, teils schmelzen, entzücken, felicitas illos totos resolvit, macht weichlich, Sen.: ut iacui totis resoluta medullis, entzückt, Ov.: in omnes lusus, in omnes iocos se resolvebant, Sen. rhet. – c) aufheben, vernichten, ungültig machen, stipulationem, ICt.: iura pudoris, verletzen, Verg.: disciplinam militarem, Tac.: fraudes, vereiteln, Sil.: vectigal, aufheben, abschaffen, Tac. – d) befreien, Ausoniam, Sil.: te piacula nulla resolvent, Hor.: amore resolutus, Tibull. – e) entwirren, auflösen, ins Licht setzen, dolos tecti (Labyrinthi) ambagesque, die trügerischen Irrgänge des Hauses entwirren (= jmd. lehren, darin den Weg zu finden), Verg. Aen. 6, 29: amphiboliam, Quint. 7, 9, 14: ambiguitatem, Quint.: distinguendo, dividendo etc., Quint. 12, 2, 13. – dah. widerlegen, ex parte diversa dicta, Quint. 5, 13, 12: m. folg, indir. Fragesatz, Lucr. 5, 770 (773). – f) abfertigen, abzahlen, bezahlen, unā plagā, Plaut. Amph. 705: quadraginta minas danistae, Plaut. Epid. 142 (und so ibid. 352 und Men. 930 Sch. Cato r. r. 144 u. 149); aber Cic. Phil. 14, 38 Halm soluturum.
-
6 irresolutus
ir-resolūtus, a, um (in u. resolvo), unaufgelöst, vincula, Ov. ex Pont. 1, 2, 22. – u. unauflösbar, nexus, Boëth. de cons. 3. metr. 2, 4.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > irresolutus
-
7 resolute
resolūtē, Adv. (resolutus), ausgelassen, resolutius decachinnari, Tert. ad nat. 1, 19.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > resolute
-
8 resolvo
re-solvo, solvī, solūtum, ere, wieder auflösen, was gebunden, geschlossen war, dann übh. auflösen, aufbinden, losbinden, I) eig. u. übtr.: 1) eig.: vestes, Ov.: vulnus, Quint.: alqm (vinctum), Colum.: equos, abspannen, Ov.: virginem catenis, Ov.: puella resoluta capillos, mit aufgelöstem Haar, Ov.: resolutis capillis, Liv. – 2) übtr.: a) übh.: glebam in pulverem, Colum.: gleba se resolvit, löst sich auf, wird locker, Verg.: gleba resoluta defluxit, Curt.: nubes resolvuntur in aquas, Sen.: quicquid (natura) composuit, resolvit, quicquid resolvit, componit iterum, Sen.: frenatam tot malis linguam resolvimus, lösen wir von ihren Banden, Plin. pan.: Cerberus immania terga resolvit fusus humi, dehnt aus (zum Schlafe), Verg.: membrum resolutum od. pars resoluta, ein gelähmtes Glied, Cels. – b) öffnen, litteras, Liv.: ora, Ov.: fauces in verba, den Mund zum Reden, Ov. – c) auflösen, schmelzen, nivem, v. Sonne u. Regen, Ov.: margaritas in tabem, Plin.: corpora in tabem iam resoluta, die schon verwesten, Augustin.: auch umschmelzen od. wieder einschmelzen, formas binarias, Geldformen im Werte zweier Goldstücke, Lampr. Alex. Sev. 39. § 18. – d) auflösen, vertreiben, nebulas, Ov.: tenebras, Verg. – e) einreißen, muros ariete, Sil. 5, 533: u. cinctos muros, Sil. 12, 495. – f) bezahlen, argentum, Plaut.: pro vectura, Plaut. – II) bildl.: a) auf-————lösen, endigen, curas, Verg.: litem lite, Hor. – b) jmds. Körper od. dessen Glieder auflösen, der Spannkraft berauben, dah. teils ermatten, entkräften, erschlaffen, weichlich machen, teils schmelzen, entzücken, felicitas illos totos resolvit, macht weichlich, Sen.: ut iacui totis resoluta medullis, entzückt, Ov.: in omnes lusus, in omnes iocos se resolvebant, Sen. rhet. – c) aufheben, vernichten, ungültig machen, stipulationem, ICt.: iura pudoris, verletzen, Verg.: disciplinam militarem, Tac.: fraudes, vereiteln, Sil.: vectigal, aufheben, abschaffen, Tac. – d) befreien, Ausoniam, Sil.: te piacula nulla resolvent, Hor.: amore resolutus, Tibull. – e) entwirren, auflösen, ins Licht setzen, dolos tecti (Labyrinthi) ambagesque, die trügerischen Irrgänge des Hauses entwirren (= jmd. lehren, darin den Weg zu finden), Verg. Aen. 6, 29: amphiboliam, Quint. 7, 9, 14: ambiguitatem, Quint.: distinguendo, dividendo etc., Quint. 12, 2, 13. – dah. widerlegen, ex parte diversa dicta, Quint. 5, 13, 12: m. folg, indir. Fragesatz, Lucr. 5, 770 (773). – f) abfertigen, abzahlen, bezahlen, unā plagā, Plaut. Amph. 705: quadraginta minas danistae, Plaut. Epid. 142 (und so ibid. 352 und Men. 930 Sch. Cato r. r. 144 u. 149); aber Cic. Phil. 14, 38 Halm soluturum.
См. также в других словарях:
resuelto — ► adjetivo 1 Que actúa con decisión o audacia: ■ no se achica ante los problemas, es muy resuelta. SINÓNIMO intrépido ANTÓNIMO irresoluto 2 Que actúa con prontitud o diligencia: ■ termina rápido su trabajo porque es muy resuelto. SINÓNIMO … Enciclopedia Universal
resoluto — (Del lat. resolutus.) ► adjetivo 1 Que actúa con resolución o audacia: ■ es un hombre muy resoluto ante la vida. SINÓNIMO decidido resuelto 2 Que tiene facilidad y destreza para hacer una cosa: ■ es muy resoluto en su trabajo. SINÓNIMO diestro … Enciclopedia Universal
rezolut — REZOLÚT, Ă, rezoluţi, te, adj. (livr.) Hotărât, ferm, îndrăzneţ, decis. – Din lat. resolutus, germ. resolut. Trimis de Iris, 12.05.2004. Sursa: DEX 98 REZOLÚT adj. v. categoric, decis, expres, ferm, formal, hotărât, neezitant, neoscilant, net,… … Dicționar Român
resuelto — resuelto, ta (Del part. irreg. de resolver; lat. *resolŭtus, por resolūtus). 1. adj. Demasiado determinado, audaz, arrojado y libre. 2. Pronto, diligente, expedito … Diccionario de la lengua española
резолюция — начиная с Петра I; см. Христиани 21. Через польск. rezolucja из лат. resolūtiō: resolūtus, resolvō, еrе распускать, решать ; ср. также Смирнов 258 … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
Resolute — Res o*lute (r?z ? l?t), a. [Cf. F. r[ e]solu. The L. resolutus (p. p. of resolvere) means, relaxed, enervated, effeminate. See {Resolve}, v. t. & i.] 1. Having a decided purpose; determined; resolved; fixed in a determination; hence, bold; firm;… … The Collaborative International Dictionary of English
resolute — I. adjective Etymology: Latin resolutus, past participle of resolvere Date: 1533 1. marked by firm determination ; resolved < a resolute character > 2. bold, steady < a resolute gaze > Synonyms: see … New Collegiate Dictionary
List of Latin nicknames of the Middle Ages — Doctor Acutissimus Doctor Angelicus … Wikipedia
Liste der lateinischen Beinamen des Mittelalters — Es war im Mittelalter üblich, genauer gesagt in der Zeit der Scholastik, die sich bis in die frühe Neuzeit reicht, berühmte Doktoren der Theologie mit Beinamen auszustatten, die ihre charakteristischen Stärke oder Würde zum Ausdruck bringt. Die… … Deutsch Wikipedia
resolute — resolutely /rez euh looht lee, rez euh looht /, adv. resoluteness, n. /rez euh looht /, adj. 1. firmly resolved or determined; set in purpose or opinion. 2. characterized by firmness and determination, as the temper, spirit, actions, etc. [1375… … Universalium
Baconthorpe, John — ▪ English theologian and philosopher also called John Bacon, Johannes De Baconthorpe , or Johannes De Anglicus , byname Doctor Resolutus born c. 1290, Baconsthorpe, Norfolk, England died 1346?, London English theologian and philosopher … Universalium