-
1 invidia
invĭdĭa, ae, f. [invidus], envy, grudge, jealousy, act. and pass.; cf.:I.ut effugiamus ambiguum nomen invidiae,
Cic. Tusc. 3, 9, 20:quoniam invidia non in eo qui invidet solum dicitur, sed etiam in eo cui invidetur,
id. ib. 4, 7, 16; Quint. 6, 2, 21 (whereas invidentia is only act.; class.).Act., envy jealousy, ill-will. —With gen. of person envying:B.invidiā ducum perfidiāque militum Antigono est deditus,
Nep. Eum. 10:nobilium,
Liv. 9, 46.—With gen. of obj.:invidia atque obtrectatio laudis suae,
Caes. B. G. 1, 7:divitiarum,
Liv. 10, 3. More freq. absol.:invidia adducti,
Caes. B. G. 7, 77:invidiam sequi,
Sall. J. 55, 3:virtus digna imitatione, non invidiā,
Cic. Phil. 14, 6:invidia Siculi non invenere tyranni majus tormentum,
Hor. Ep. 1, 2, 58; Verg. G. 3, 38; Liv. 9, 46. —Esp., in phrases: sine invidia, without ill-will, ungrudgingly:C. II.laudem invenire,
Ter. And. 1, 1, 39:dare oscula,
willingly, with pleasure, Mart. 3, 65, 10.—Pass., envy, ill-will, odium, unpopularity:ne quae me illius temporis invidia attingeret,
Cic. Fam. 3, 10, 10:in invidia esse,
id. Div. in Caecil. 14; Sall. J. 25, 5:in invidiam invidia magna esse,
Plin. 18, 6, 8, § 41:habere,
to be hated, Cic. de Or. 2, 70, 283:reformidare,
id. Rab. Post. 17, 48:in summam invidiam adducere,
id. Fam. 1, 1, 4:extinguere,
id. Balb. 6, 16:in eum... invidia quaesita est,
id. Rab. Post. 17, 46:invidiam placare paras, virtute relictā,
Hor. S. 2, 3, 13: non erit invidiae victoria nostra ferendae, not sufficient to endure, i. e. not so great as to justify so odious a result, Ov. M. 10, 628; cf. id. Am. 3, 6, 21:venire in invidiam,
Nep. Epam. 7, 3:invidiā onerare quemquam,
Suet. Tib. 8:cumulare alicui invidiam,
id. Ner. 34:conflare,
Liv. 3, 12:invidiae alicui esse,
Cic. Cat. 1, 9:invidiam a se removere,
Ov. M. 12, 626:sedare,
Cic. Clu. 33:lenire,
Sall. C. 22:pati,
Ov. H. 20, 67: intacta invidiā media sunt: ad summa [p. 996] ferme tendit, Liv. 45, 35, 5:Ciceronis,
the unpopularity of, Sall. C. 22, 3:Caesaris,
Hirt. B. G. 8, 53; Suet. Rhet. 6:fraterna,
Sall. J. 39, 5:Decemviralis,
Liv. 3, 43.—Esp., in phrase: absit invidia verbo,
to be said without boasting, Liv. 9, 19, 15; 36, 7, 7.— Plur.:vita remota a procellis invidiarum,
Cic. Clu, 56, 153; Amm. 17, 5. -
2 invidia
invidia ae, f [invidus], envy, grudge, jealousy, ill-will, prejudice: invidiā abducti, Cs.: invidiam sequi, S.: virtus imitatione digna, non invidiā: Sine invidiā laudem invenire, ungrudgingly, T.: invidiā ducum perfidiāque militum Antigono est deditus, N.: nobilium, L.: invidia atque obtrectatio laudis suae, Cs.—Person., Envy, O.—Envy, ill-will, odium, unpopularity: gloriā invidiam vicisti, S.: ullā esse invidiā, to incur: mortis illius: res in invidiā erat, S.: habere, to be hated: in summam invidiam adducere: in eum... invidia quaesita est: Non erit invidiae victoria nostra ferendae, i. e. will bring me intolerable hate, O.: venire in invidiam, N.: cumulare invidiam, L.: invidiae nobis esse: pati, O.: intacta invidiā media sunt, L.: Ciceronis invidiam leniri, unpopularity, S.: absit invidia verbo, be it said without boasting, L.: vita remota a procellis invidiarum. —Fig., envy, an envious man: Invidia infelix metuet, etc., V.: invita fatebitur usque Invidia, etc., will reluctantly confess, H.— A cause of envy: aut invidiae aut pestilentiae possessores, i. e. of lands whether desirable or pestilential: summa invidiae eius, L.: Quae tandem Teucros considere... Invidiae est? i. e. why is it odious, etc., V.* * *hate/hatred/dislike; envy/jealousy/spite/ill will; use of words/acts to arouse -
3 invidia
f envy* * *invidia s.f. envy: per invidia, out of envy; sguardi d'invidia, envious looks; fare invidia, to be envied (o to arouse envy): fare invidia a qlcu., to make s.o. envious; suscitare invidia, to excite envy; nutrire, provare invidia per qlcu., to envy s.o. (o to feel envy for s.o.); un'abbronzatura che fa invidia, an enviable tan; ha una salute da fare invidia, his good health is to be envied; essere roso dall'invidia, to be eaten up with envy; essere verde d'invidia, to be green with envy // è meglio fare invidia che pietà, (prov.) (it is) better to be envied than pitied.* * *[in'vidja]sostantivo femminile envyprovare invidia per qcn. — to envy sb.
suscitare l'invidia di qcn. — to make sb. envious
••* * *invidia/in'vidja/sostantivo f.envy; morire d'invidia to be sick with envy; provare invidia per qcn. to envy sb.; suscitare l'invidia di qcn. to make sb. envious; ricco da fare invidia enviably rich\essere verde per l'invidia to be green with envy. -
4 invidia sf
[in'vidja]avere o provare invidia per qn/qc — to be envious of sb/sth
è tutta invidia, la tua — you're just jealous
-
5 invidia
sf [in'vidja]avere o provare invidia per qn/qc — to be envious of sb/sth
è tutta invidia, la tua — you're just jealous
-
6 invidia
envy, jealousy, hatred / censure -
7 invidia
envy, jealousy -
8 essere verde per l'invidia
-
9 morire d'invidia
-
10 provare invidia per qcn.
-
11 ricco da fare invidia
-
12 suscitare l'invidia di qcn.
-
13 consumato dall'invidia
-
14 crepare di invidia, gelosia
-
15 essere verde di invidia
-
16 nel suo animo alberga l'invidia
Dizionario Italiano-Inglese > nel suo animo alberga l'invidia
-
17 schiattare d'invidia
-
18 scoppiare di invidia
-
19 Absit invidia
-
20 Caeca invidia est
• Envy is blind. (Livy)
См. также в других словарях:
invidia — INVIDIÁ, invidiez, vb. I. tranz. 1. A fi stăpânit de invidie faţă de cineva, a privi cu invidie pe cineva sau reuşita, bunăstarea, calităţile altuia; a pizmui. 2. A dori, a râvni, a pofti ceva ce aparţine altuia. [pr.: di a] – Din it. invidiare.… … Dicționar Român
Invidia — gravure de Jacques Callot (1620) Dans la mythologie romaine, Invidia est la déesse de l envie et de la jalousie. Pour des fins littéraires, celles ci sont personnifiées. Les Anciens romains utilisaient Invidia à la place de deux concepts… … Wikipédia en Français
invidia — (ant.) f. Envidia. * * * invidia. f. desus. envidia … Enciclopedia Universal
invidia — /in vidja/ s.f. [dal lat. invidia, der. di invĭdus invido, mal disposto ]. 1. a. [sentimento spiacevole e acrimonioso verso chi possiede un bene o una qualità che si vorrebbero per sé, spec. con la prep. di : avere i. di qualcuno ] ▶◀ ‖ gelosia,… … Enciclopedia Italiana
Invidĭa — (lat.), Neid, s.d … Pierer's Universal-Lexikon
Invidia — INVIDIA, æ, (⇒ Tab. II.) Neid, des Pallas und der Styx Tochter, Hygin. Præf. p. 8. Sie wurde als eine besondere Göttinn verehret, und gebildet, wie sie im Gesichte ganz blaß aussah, am Leibe ganz dürr und mager war, niemand recht ansehen konnte.… … Gründliches mythologisches Lexikon
invidia — index disfavor, malice, rancor Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
INVIDIA — Dea a priscis Ethnicis est habita: Graeci hanc masculam finxêrunt, quippe quam hominis effige male habiti, et ex morbo nondum plane convalescentis effingunt. Antiqui Invidiam anguillâ designabant, quando eâ feratut esse naturâ anguilla, ut… … Hofmann J. Lexicon universale
invídia — s. f. Inveja … Dicionário da Língua Portuguesa
invidia — f. desus. envidia … Diccionario de la lengua española
invidia — 1in·vì·dia s.f. 1a. AU sentimento di astio, ostilità e rammarico per la felicità, il benessere, la fortuna altrui: avere, provare, nutrire invidia per, nei confronti di qcn., crepare, morire d invidia, destare l invidia di qcn., fare, dire qcs.… … Dizionario italiano