-
1 invectus
1.invectus, a, um, Part. and P. a., v. inveho.2.invectus, ūs, m. [inveho], a bringing in (post-Aug.), only in abl. sing.:II.terrae invectu,
Plin. 4, 1, 2, § 5; with gen. subj.:terrae nascuntur fluminum invectu,
id. 2, 85, 87, § 201.—Esp., an importation, Varr. R. R. 1, 16, 2. -
2 inveho
in-vĕho, vexi, vectum, 3, v. a., to carry, bear, or bring to or into a place, in one's hands, on a horse, by water, etc.I.Lit.A.Act.(α).With in and acc.:(β).tantum in aerarium pecuniae invexit, ut,
Cic. Off. 2, 22, 76:Euphrates in Mesopotamiam quasi novos agros invehit,
id. N. D. 2, 52, 130.—With acc. of place ( poet., except with names of towns, etc.):(γ).marmor Romam,
Plin. 36, 6, 8, § 49; 18, 7, 12, § 66:Iamque mare (lyra et lingua) invectae flumen relinquunt,
Ov. M. 11, 54. —With dat.:(δ).Caesar legiones per flumen Oceano invexit,
Tac. A. 2, 23:gazam urbi,
Suet. Aug. 41:quas (opes) mare litoribus invehit,
Curt. 9, 2, 27. —Absol. (sc. frumenta), into the barns, Plin. 18, 30, 73, § 303:B.peregrinas mercis,
id. 29, 1, 8, § 24. —Pass.1.To ride, drive, sail, fly to or into a place:2.dictator triumphans urbem invehitur,
i. e. enters, Liv. 2, 31; 35, 8; 36, 39:invecta corpori patris nefando vehiculo filia,
id. 1, 59, 10:at Caesar triplici invectus Romano triumpho moenia,
Verg. A. 8, 714:invehitur celeri barbarus hostis equo,
Ov. Tr. 3, 10, 54; cf.:equitum acies invecta in dissipatos,
Liv. 8, 39; so id. 25, 34, 4; 38, 18, 6 al.:equo,
Verg. A. 5, 571; Liv. 8, 9; Sil. 15, 436:curru,
Verg. A. 6, 785:invectus mare,
carried into the sea, Ov. M. 11, 54:in portum ex alto invehi,
Cic. Mur. 2, 4; Vell. 2, 42, 2:portum invectus,
Plin. 6, 22, 24, § 84; cf.:ab invectis portum audit,
Liv. 44, 7. —With dat.:classes invectas Tibridis alveo,
Verg. A. 7, 436; Just. 32, 3, 14:ostio fluminis,
id. 12, 10, 5.—To enter, penetrate:C.cum utrimque invehi hostem nunciaretur,
Liv. 5, 8:Alexander ordines... multa caede hostium invehitur,
Curt. 4, 15, 20.—Invehere se, or invehi, to attack, assail, fall upon, assault; to force one ' s way in, penetrate. —With se:II.invehebant se hostes,
Liv. 40, 39 fin.; 6, 32:cum eo ipso acrius victores se undique inveherent,
Curt. 8, 14, 18. — Pass.:Valerius temere invectus in aciem,
Liv. 2, 20;equites in laevum cornu invecti sunt,
Curt. 3, 11, 1; 4, 15, 2; 8, 14, 15:belua invehebatur ordinibus,
id. 8, 14, 33:levi agmine,
id. 8, 14, 5:currus in phalangem invecti erant,
id. 4, 15, 14 et saep.—Trop.A.Act., to introduce, bring in, bring upon:B.quae (mala) tibi casus invexerit,
Cic. Tusc. 3, 12, 26:partem incommodorum,
id. Inv. 1, 1, 1:ut quemcumque casum fortuna invexerit,
brings with it, id. Tusc. 4, 17, 38: divitiae avaritiam invexere, Liv. praef. § 12.—Pass., to attack with words, inveigh against:in homines caros,
Cic. de Or. 2, 75, 304:quod consul in eum ordinem essct invectus,
id. ib. 3, 1, 2:acerbius in aliquem, id, Lael. 16, 57: in adversarios,
Quint. 12, 9, 11; 2, 15, 29:in Philotam,
Curt. 6, 9, 30:aliquid inclementius in te,
Liv. 3, 48:vehementius in causam principum,
Cic. de Or. 1, 7, 24:in eam artem,
Quint. 2, 16, 1.— Act.:* de quo Caesar in senatu aperte in te invehens questus est,
Cic. Phil. 2, 29, 74.— With Gr. acc.:cum nonnulla inveheretur in Timoleonta,
Nep. Timol. 5:multa in Thebanos,
id. Ep. 6. — Hence, invectus, a, um, P. a., brought in: invecta et illata (or without et): invecta illata, things brought into a house by the tenant, i. e. his movables, household stuff, furniture: placet, in urbanis habitationibus locandis, invecta illata, pignori esse locatori, Dig. 2, 14, 4:invecta et illata pignori erunt obligata,
ib. 20, 2, 2. -
3 in-vehō
in-vehō vexī, vectus, ere, to carry in, bring to, introduce: tantum in aerarium pecuniae: quas (opes) mare litoribus invehit, Cu.— Pass, to be carried in, ride into, drive to, be borne in, enter: dictator urbem invehitur, L.: mare invecta (lyra), carried into the sea, O.: in portum ex alto invehi: classīs invectas Tibridis undam, V.—To ride on, drive upon, be carried by, drive over: equo invectus, L.: Quattuor est invectus equis, V.: domitis invecta leonibus, O.—To fall upon, assail, make an assault: equitum acies invecta in dissipatos, L.: cum utrimque invehi hostem nuntiaretur, L.: ordines... multā caede hostium invehitur, Cu.— With se, to assault, assail, fall upon: invehebant se hostes, L.: quantum se invexit acies, L.—Fig., to introduce, bring in, bring upon: quae (mala) tibi casus invexerat: ut quemcumque casum fortuna invexerit, brings with it: divitiae avaritiam invexere, L.— Pass, to attack with words, inveigh against: invectus est copiosius in istum: vehementius in causam principum: multa in Thebanos, N.: aperte in te invehens. -
4 apertus
apertus adj. with comp. and sup. [P. of aperio], without covering, uncovered: magna corporis pars, Cs.: locus: naves, not decked: caelo invectus aperto, unclouded, V.: aperta serena prospicere, V.—Unclosed, open, not shut: nihil non istius cupiditati apertissimum: (milites), without breastworks, Cs.: aditus ad moenia, L.: aequor, O.: latus, exposed, H.: Alpes, i. e. a way through, V.: nostros latere aperto adgressi, on the exposed flank, Cs.—Poet.: Mars, an open fight, O.—As subst n., the open, a clear space: per apertum fugientes, H.: castris in aperto positis, L.—Fig., open, avowed, plain, clear, manifest: latrocinium: simultates: pericula, V.: rabies, H.: quis apertior in iudicium adductus? more plainly guilty: rivi, common (opp. Pindaricus fons), H.: magis magisque in aperto esse, to be evident, S.: agere memoratu digna pronum magisque in aperto erat, easier, Ta. — Of character, frank, open, candid: pectus: cognovi te apertiorem in dicendo.—Outspoken, audacious. ut semper fuit apertissimus.* * *aperta -um, apertior -or -us, apertissimus -a -um ADJopen, public; uncovered, exposed; frank, clear; cloudless; manifest; wide -
5 cōnspiciō
cōnspiciō spēxī, spectus, ere [SPEC-], to look at attentively, get sight of, descry, perceive, observe, fix eyes upon: te in iure: procul vehiculum e monte: milites ab hostibus conspiciebantur, Cs.: lucus ex insulā conspiciebatur, N.: inter se conspecti, L.: conspectis luminibus crebris, L.: locum insidiis, espy, V.: rugas in speculo, O.: conspectos horrere ursos, at the sight of, O.: si illud signum forum conspiceret, face towards: (filium) spoliatum omni dignitate: loca multitudine completa, Cs.: alqm humi iacentem, L.: hunc cupido lumine, Ct.: nostros victores flumen transisse, Cs.: frondere Philemona, O.—To look at with admiration, gaze upon, observe, contemplate: alqm cum egregiā stirpe, L.: alqm propter novitatem orna<*>ūs, N.— Pass, to attract attention, be conspicuous, be noticed, be distinguished, be admired: vehi per urbem, conspici velle: se quisque conspici properabat, S.: maxime conspectus ipse est, curru invectus, L.: formosissimus alto caelo, shine, O.: infestis oculis omnium conspici, be a mark for.— Fig., to perceive, discern: eum mentibus.* * *Iconspicere, conspexi, conspectus V TRANSobserve/see/witness; notice; watch; gaze/stare on; catch/be in sight of; face; have appearance; attract attention; discern; (PASS) be conspicuous/visibleIIlooking/observing/discerning, action of looking; (augury) -
6 cōpiōsē
cōpiōsē adv. with comp. and sup. [copiosus], in great abundance, copiously, abundantly, plentifully: comparare pastum: profectus erat, richly provided: ornatus, by a large majority: Capitolium copiosius ornatum.—Of discourse, copiously, fully, at length: ab eo cultura laudatur: causas defendere: invectus est copiosius in istum: copiosissime dicere.* * *copiosius, copiosissime ADVeloquently/fully/at length; w/abundant provisions, sumptuously/copiously/richly -
7 cursus
cursus ūs, m [1 CEL-], a running, course, way, march, passage, voyage, journey: cursum quom institeris, T.: navium, Cs.: ingressus, cursus, accubitio: cursu cum aequalibus certare, S.: cursu contingere metam, H.: se cursu miratur in ipso, O.: quique pedum cursu valet, V.: huc magno cursu intenderunt, at full speed, Cs.: cursu Troas agebat, V.: cursu in hostem feruntur, advance at a run, L.: cursum in medios dedit, rushed, V.: effuso cursu, L.: eodem cursu contendere, right onward, Cs.: tam brevi tempore tantos cursūs conficere: cursum direxit, quo tendebat, N.: iterare cursūs relictos, H.: Hunc morem cursūs docuit, sort of race, V.: Cursibus decernere, in racing, V.: Quo cursu deserta petiverit, flight, V.: in hoc medio cursu, i. e. half-way across, Cs.: secundissimo vento cursum tenere.—Of things, a course, way, flow: stellarum: mutata suos flumina cursūs, movement, V.: Cursibus obliquis fluens, O. — A passage: cursum exspectare, i. e. a fair wind.—Poet.: et vi cursus in altum Vela vocet, V.—Fig., a course, progress, direction, way, passage, access, succession: rerum: vitae: quem dederat cursum fortuna, V.: temporum: continuus proeliorum, Ta.: vocis per omnīs sonos: invectus contexere cursu, i. e. in a breath, Iu.: In cursu meus dolor est, i. e. is permanent, O.: recto depellere cursu, from virtue, H.* * *running; speed/zeal; charge, onrush; forward movement/march; revolution (wheel); course/direction, line of advance, orbit; voyage/passage; race; career; series; lesson -
8 (īnfēnsē)
(īnfēnsē) adv. [infensus], with hostility, bitterly: invectus, Ta.: Isocrati adversatus infensius: infensius pugnare, L. -
9 quācumque (-cunque)
quācumque (-cunque) adv., by whatever way, wherever, wheresoever: quācumque iter fecit: quācumque equo invectus est, L.—In tmesi: Quā se cunque tulit, V.—Fig., by whatsoever means, by all means: nisi me quācumque novas incidere lites monuisset cornix, V. -
10 triumphus (old, triumpus)
triumphus (old, triumpus) ī, m [cf. τηρίαμβοσ], a triumphal procession, triumph, celebration of victory by a public entrance into Rome: res bellicae triumpho dignae: senatus cum triumphum Africano decerneret: ex provinciā triumphum deportavit, N.: Boiorum triumphi spem collegae reliquit, over the Boii, L.: triumpho clarissimo urbem est invectus, L.: tot habet triumphos, quot sunt partes terrarum: ducere triumphos, i. e. head the processions, V.: Io triumphe (the shout of the people saluting the conqueror), H.—Fig., a celebration of victory, triumph, victory: de classe populi R. triumphum agere: pro triumpho nihil a vobis nisi huius temporis memoriam postulo. -
11 inveho
invehere, invexi, invectus Vcarry/bring in, import; ride (PASS), drive, sail, attack -
12 aperio
ăpĕrĭo, ĕrŭi, ertum, 4, v. a. ( fut. aperibo, Plaut. Truc. 4, 2, 50; Pompon. ap. Non. p. 506, 30) [ab-pario, to get from, take away from, i.e. to uncover, like the opp. operio, from obpario, to get for, to put upon, i. e. to cover; this is the old explanation, and is received by Corssen, Ausspr. I. p. 653; II. p. 410, and by Vanicek, p. 503], to uncover, make or lay bare.I.Lit.:II.patinas,
Plaut. Ps. 3, 2, 51: apertae surae, Turp. ap. Non. p. 236, 16:apertis lateribus,
Sisenn. ib. p. 236, 26:capite aperto esse,
Varr. ib. p. 236, 25;p. 236, 28: ut corporis partes quaedam aperiantur,
Cic. Off. 1, 35, 129:caput aperuit,
id. Phil. 2, 31; Sall. H. Fragm. ap. Non. p. 236, 20:capita,
Plin. 28, 6, 17, § 60:aperto pectore,
Ov. M. 2, 339; and poet. transf. to the person:apertae pectora matres,
id. ib. 13, 688:ramum,
Verg. A. 6, 406 al. — Trop., to make visible, to show, reveal, Liv. 22, 6:dispulsā nebulā diem aperuit,
id. 26, 17 (cf. just before:densa nebula campos circa intexit): dies faciem victoriae,
Tac. Agr. 38:lux aperuit bellum ducemque belli,
Liv. 3, 15:novam aciem dies aperuit,
Tac. H. 4, 29:his unda dehiscens Terram aperit,
opens to view, Verg. A. 1, 107.—From the intermediate idea of making visible,Metaph.A.1.. To unclose, open: aperto ex ostio Alti Acheruntis, Poët. ap. Cic. Tusc. 1, 16, 37:2.aperite aliquis ostium,
Ter. Ad. 4, 4, 26; so id. Heaut. 2, 3, 35:forem aperi,
id. Ad. 2, 1, 13:fores,
id. Eun. 2, 2, 52; Ov. M. 10, 457; Suet. Aug. 82:januas carceris,
Vulg. Act. 5, 19:fenestram,
ib. Gen. 8, 6:liquidas vias,
to open the liquid way, Lucr. 1, 373; so Verg. A. 11, 884:sucum venis fundere apertis,
to pour out moisture from its open veins, Lucr. 5, 812:saccum,
Vulg. Gen. 42, 27:os,
ib. ib. 22, 28:labia, ib. Job, 11, 5: oculos,
ib. Act. 9, 8:accepi fasciculum, in quo erat epistula Piliae: abstuli, aperui, legi,
Cic. Att. 5, 11 fin.; so id. ib. 1, 13;6, 3: aperire librum,
Vulg. Apoc. 5, 5; 20, 12:testamentum,
Plin. 7, 52, 53, § 177 (cf.:testamentum resignare,
Hor. Ep. 1, 7, 9); Suet. Caes. 83; id. Aug. 17:sigillum aperire,
to break, Vulg. Apoc. 6, 3 al.:ferro iter aperiundum est,
Sall. C. 58, 7:locum... asylum,
to make it an asylum, Liv. 1, 8:subterraneos specus,
Tac. G. 16:navigantibus maria,
Plin. 2, 47, 47, § 122:arbor florem aperit,
id. 12, 11, 23, § 40 et saep.: aperire parietem, to open a wall, in order to put a door or window in it, Dig. 8, 2, 40: alicui oculos aperire, to give sight to (after the Heb.), Vulg. Joan. 9, 10; 9, 14 al.; so,aures aperire,
to restore hearing to, ib. Marc. 7, 35.—Trop.:B.nec ita claudenda est res familiaris, ut eam benignitas aperire non possit,
Cic. Off. 2, 15, 54: amicitiae fores. id. Fam. 13, 10:multus apertus cursus ad laudem,
id. Phil. 14, 6 fin.:tibi virtus tua reditum ad tuos aperuit,
id. Fam. 6, 11:philosophiae fontes,
id. Tusc. 1, 3, 6; id. Mil. 31, 85 et saep.: alicujus oculos aperire, to open one's eyes, make him discern (after the Heb.), Vulg. Gen. 3, 5; 3, 7; ib. Act. 26, 18; so,alicujus cor aperire,
ib. ib. 16, 14: ventus [p. 136] incendio viam aperuit, Liv. 6, 2:occasionem ad invadendum,
id. 4, 53; so id. 9, 27: si hanc fenestram aperueritis (i.e. if you enter upon the way of complaint), nihil aliud agi sinetis, Suet. Tib. 28 (cf. Ter. Heaut. 3, 1, 72:Quantam fenestram ad nequitiem patefeceris!): quia aperuisset gentibus ostium fidei,
Vulg. Act. 14, 27; ib. Col. 4, 3.— So of the new year, to open it, i.e. begin:annum,
Verg. G. 1, 217:contigit ergo privatis aperire annum (since the consul entered upon his office the first of January),
Plin. Pan. 58, 4 Gierig and Schaef.—So also of a school, to establish, set up, begin, or open it:Dionysius tyrannus Corinthi dicitur ludum aperuisse,
Cic. Fam. 9, 18; so Suet. Gram. 16; id. Rhet. 4.— Poet.:fuste aperire caput,
i.e. to cleave, split the head, Juv. 9, 98.—Aperire locum (populum, gentes, etc.), to lay open a place, people, etc., i.e. to open an entrance to, render accessible (cf. patefacio);C.most freq. in the histt., esp. in Tacitus: qui aperuerint armis orbem terrarum,
Liv. 42, 52; 42, 4:Syriam,
Tac. A. 2, 70:omnes terras fortibus viris natura aperuit,
id. H. 4, 64:novas gentes,
id. Agr. 22:gentes ac reges,
id. G. 1:Britanniam tamdiu clausam aperit,
Mel. 3, 6, 4; Luc. 1, 465 Cort.:Eoas,
id. 4, 352:pelagus,
Val. Fl. 1, 169.—Transf. to mental objects, to disclose something unknown, to unveil, reveal, make known, unfold, to prove, demonstrate; or gen. to explain, recount, etc.:A.occulta quaedam et quasi involuta aperiri,
Cic. Fin. 1, 9, 30:explicanda est saepe verbis mens nostra de quāque re atque involutae rei notitia definiendo aperienda est,
id. Or. 33, 116:alicui scripturas aperire,
Vulg. Luc. 24, 32:tua probra aperibo omnia,
Plaut. Truc. 4, 2, 50: ne exspectetis argumentum fabulae;hi partem aperient,
Ter. Ad. prol. 23:non quo aperiret sententiam suam, sed etc.,
Cic. de Or. 1, 18, 84:eo praesente conjurationem aperit,
Sall. C. 40, 6:naturam et mores,
id. ib. 53 fin.; so id. ib. 45, 1; 47, 1; id. J. 33, 4:lux fugam hostium aperuit,
Liv. 27, 2:aperiri error poterat,
id. 26, 10:casus aperire futuros,
to disclose the future, Ov. M. 15, 559:futura aperit,
Tac. H. 2, 4.—So also, se aperire or aperiri, to reveal one's true disposition, character:tum coacti necessario se aperiunt,
show themselves in their true light, Ter. And. 4, 1, 8:studio aperimur in ipso,
Ov. A. A. 3, 371:exspectandum, dum se ipsa res aperiret,
Nep. Paus. 3, 7; Quint. prooem. § 3.—Sometimes constr. with acc. and inf., a rel.-clause, or de:cum jam directae in se prorae hostes appropinquare aperuissent,
Liv. 44, 28:domino navis, quis sit, aperit,
Nep. Them. 8, 6; so id. Eum. 13, 3: de clementiā, Auct. ad Her. 2, 31.—In a gen. sense (freq. in epistt.) in Cic. Att. 5, 1, 2: de Oppio factum est, ut volui, et maxime, quod DCCC. aperuisti, you promised, i.e. that it should be paid to him (= ostendisti te daturum, Manut.); cf.the more definite expression: de Oppio bene curāsti, quod ei DCCC. exposuisti,
id. ib. 5, 4, 3.—Hence, ăpertus, a, um, P. a.; pr., opened; hence, open, free.Lit.1.Without covering, open, uncovered (opp. tectus):2.naves apertae,
without deck, Cic. Verr. 2, 5, 40; Liv. 31, 22 fin.; cf. id. 32, 21, 14: centum tectae naves et quinquaginta leviores apertae, et saep.; v. navis.—Also, without covering or defence, unprotected, exposed:locus,
Caes. B. C. 3, 84.— Poet., of the sky, clear, cloudless:caelo invectus aperto,
Verg. A. 1, 155:aether,
id. ib. 1, 587:aperta serena prospicere,
id. G. 1, 393.—Unclosed, open, not shut (opp. clausus):B.Janua cum per se transpectum praebet apertum,
since this affords an open view through it, Lucr. 4, 272:oculi,
id. 4, 339:oculorum lumine aperto,
id. 4, 1139 et saep.:nihil tam clausum, neque tam reconditum, quod non istius cupiditati apertissimum promptissimumque esset,
Cic. Verr. 2, 4, 20:caelum patens atque apertum,
id. Div. 1, 1 (diff. from 1.); so Ov. M. 6, 693:vidit caelos apertos,
Vulg. Marc. 1, 10:apertus et propatulus locus,
Cic. Verr. 2, 4, 49:iter,
Liv. 31, 2:apertior aditus ad moenia,
id. 9, 28:campi,
id. 38, 3:per apertum limitem (viae),
Tac. H. 3, 21; Ov. M. 1, 285:fenestrae,
Vulg. Dan. 6, 10:ostia,
ib. ib. 13, 39:aequor,
Ov. M. 4, 527; so id. ib. 8, 165; 11, 555 et saep. — Poet., of a battle: nec aperti copia Martis Ulla fuit, an action in the open field, Ov. M. 13, 208.—Very freq. ăpertum, subst., that which is open, free; an open, clear space:in aperto,
Lucr. 3, 604:per apertum fugientes,
Hor. C, 3, 12, 10:impetum ex aperto facerent,
Liv. 35, 5:castra in aperto posita,
id. 1, 33; so id. 22, 4:volantem in aperto,
Plin. 10, 8, 9, § 22:in aperta prodeunt,
id. 8, 32, 50, § 117:disjecit naves in aperta Oceani,
Tac. A. 2, 23.—Trop.1.a.. Opp. to that which is concealed, covered, dark, open, clear, plain, evident, manifest, unobstructed:b.nam nihil aegrius est quam res secernere apertas ab dubiis,
nothing is, indeed, more difficult than to separate things that are evident from those that are doubtful, Lucr. 4, 467; so id. 4, 596; 1, 915; 5, 1062:cum illum ex occultis insidiis in apertum latrocinium conjecimus,
Cic. Cat. 2, 1:simultates partim obscurae, partim apertae,
id. Manil. 24:quid enim potest esse tam apertum tamque perspicuum?
id. N. D. 2, 2, 4:quid rem apertam suspectam facimus?
Liv. 41, 24:non furtim, sed vi aperta,
id. 25, 24:apertus animi motus,
Quint. 10, 3, 21:invidia in occulto, adulatio in aperto,
Tac. H. 4, 4 et saep.—So, in rhet., of clear, intelligible discourse:multo apertius ad intellegendum est, si, etc.... apertam enim narrationem tam esse oportet quam, etc.,
Cic. de Or. 2, 80, 328; cf. id. Inv. 1, 20.—Hence,Esp. as subst.: in aperto esse,(α).To be clear, evident, well known, notorious, en tôi phanerôi einai:(β).ad cognoscendum omnia illustria magis magisque in aperto,
Sall. J. 5, 3.—To be easily practicable, easy, facile (the figure taken from an open field or space):2.agere memoratu digna pronum magisque in aperto erat,
there was a greater inclination and a more open way to, Tac. Agr. 1:hostes aggredi in aperto foret,
id. H. 3, 56:vota virtusque in aperto omniaque prona victoribus,
id. Agr. 33.—Of character, without dissimulation, open, frank, candid:I.animus apertus et simplex,
Cic. Fam. 1, 9; id. Off. 3, 13, 57:pectus,
id. Lael. 26, 97. —Hence, ironically: ut semper fuit apertissimus, as he has always been very open, frank (for impudent, shameless), Cic. Mur. 35.—Hence, ăpertē, adv., openly, clearly, plainly.In gen.:II.tam aperte irridens,
Ter. Phorm. 5, 8, 62:ab illo aperte tecte quicquid est datum, libenter accepi,
Cic. Att. 1, 14, 4; id. Or. 12, 38; id. Am. 18, 67:cum Fidenae aperte descissent,
Liv. 1, 27:aperte quod venale habet ostendit,
Hor. S. 1, 2, 83:aperte revelari,
Vulg. 1 Reg. 2, 27:non jam secretis colloquiis, sed aperte fremere,
Tac. A. 11, 28:aperte adulari,
Cic. Am. 26, 99:aperte mentiri,
id. Ac. 2, 6, 18:aperte pugnare, id. ap. Aquil. Rom. 10: aperte immundus est,
Vulg. Lev. 13, 26.— Comp.:cum ipsum dolorem hic tulit paulo apertius,
Cic. Planc. 34; id. Att. 16, 3, 5; Curt. 6, 1, 11:ab his proconsuli venenum inter epulas datum est apertius quam ut fallerent,
Tac. A. 13, 1.— Sup.:hinc empta apertissime praetura,
Cic. Verr. 1, 100:equite Romano per te apertissime interfecto,
id. Har. Resp. 30:largiri,
id. ib. 56:praedari,
id. Verr. 1, 130.—Esp. of what is set forth in words or writing, plainly, clearly, freely, without reserve:nempe ergo aperte vis quae restant me loqui?
Ter. And. 1, 2, 24; id. Phorm. 4, 3, 49:aperte indicat (lex) posse rationem habere non praesentis,
Cic. ad Brut. 1, 5, 3:Non tu istuc mihi dictura aperte es, quicquid est?
Ter. Eun. 5, 1, 3:narrare,
id. Heaut. 4, 3, 24:scribere,
Cic. Fam. 5, 7, 3; Quint. 1, 5, 43.— Comp.:Planius atque apertius dicam,
Cic. Rosc. Com. 14, 43:distinguere,
Quint. 3, 6, 45.— Sup.:istius injurias quam apertissime vobis planissimeque explicare,
Cic. Verr. 2, 64, 156:aliquid apertissime ostendere,
Quint. 5, 12, 11. -
13 aperte
ăpĕrĭo, ĕrŭi, ertum, 4, v. a. ( fut. aperibo, Plaut. Truc. 4, 2, 50; Pompon. ap. Non. p. 506, 30) [ab-pario, to get from, take away from, i.e. to uncover, like the opp. operio, from obpario, to get for, to put upon, i. e. to cover; this is the old explanation, and is received by Corssen, Ausspr. I. p. 653; II. p. 410, and by Vanicek, p. 503], to uncover, make or lay bare.I.Lit.:II.patinas,
Plaut. Ps. 3, 2, 51: apertae surae, Turp. ap. Non. p. 236, 16:apertis lateribus,
Sisenn. ib. p. 236, 26:capite aperto esse,
Varr. ib. p. 236, 25;p. 236, 28: ut corporis partes quaedam aperiantur,
Cic. Off. 1, 35, 129:caput aperuit,
id. Phil. 2, 31; Sall. H. Fragm. ap. Non. p. 236, 20:capita,
Plin. 28, 6, 17, § 60:aperto pectore,
Ov. M. 2, 339; and poet. transf. to the person:apertae pectora matres,
id. ib. 13, 688:ramum,
Verg. A. 6, 406 al. — Trop., to make visible, to show, reveal, Liv. 22, 6:dispulsā nebulā diem aperuit,
id. 26, 17 (cf. just before:densa nebula campos circa intexit): dies faciem victoriae,
Tac. Agr. 38:lux aperuit bellum ducemque belli,
Liv. 3, 15:novam aciem dies aperuit,
Tac. H. 4, 29:his unda dehiscens Terram aperit,
opens to view, Verg. A. 1, 107.—From the intermediate idea of making visible,Metaph.A.1.. To unclose, open: aperto ex ostio Alti Acheruntis, Poët. ap. Cic. Tusc. 1, 16, 37:2.aperite aliquis ostium,
Ter. Ad. 4, 4, 26; so id. Heaut. 2, 3, 35:forem aperi,
id. Ad. 2, 1, 13:fores,
id. Eun. 2, 2, 52; Ov. M. 10, 457; Suet. Aug. 82:januas carceris,
Vulg. Act. 5, 19:fenestram,
ib. Gen. 8, 6:liquidas vias,
to open the liquid way, Lucr. 1, 373; so Verg. A. 11, 884:sucum venis fundere apertis,
to pour out moisture from its open veins, Lucr. 5, 812:saccum,
Vulg. Gen. 42, 27:os,
ib. ib. 22, 28:labia, ib. Job, 11, 5: oculos,
ib. Act. 9, 8:accepi fasciculum, in quo erat epistula Piliae: abstuli, aperui, legi,
Cic. Att. 5, 11 fin.; so id. ib. 1, 13;6, 3: aperire librum,
Vulg. Apoc. 5, 5; 20, 12:testamentum,
Plin. 7, 52, 53, § 177 (cf.:testamentum resignare,
Hor. Ep. 1, 7, 9); Suet. Caes. 83; id. Aug. 17:sigillum aperire,
to break, Vulg. Apoc. 6, 3 al.:ferro iter aperiundum est,
Sall. C. 58, 7:locum... asylum,
to make it an asylum, Liv. 1, 8:subterraneos specus,
Tac. G. 16:navigantibus maria,
Plin. 2, 47, 47, § 122:arbor florem aperit,
id. 12, 11, 23, § 40 et saep.: aperire parietem, to open a wall, in order to put a door or window in it, Dig. 8, 2, 40: alicui oculos aperire, to give sight to (after the Heb.), Vulg. Joan. 9, 10; 9, 14 al.; so,aures aperire,
to restore hearing to, ib. Marc. 7, 35.—Trop.:B.nec ita claudenda est res familiaris, ut eam benignitas aperire non possit,
Cic. Off. 2, 15, 54: amicitiae fores. id. Fam. 13, 10:multus apertus cursus ad laudem,
id. Phil. 14, 6 fin.:tibi virtus tua reditum ad tuos aperuit,
id. Fam. 6, 11:philosophiae fontes,
id. Tusc. 1, 3, 6; id. Mil. 31, 85 et saep.: alicujus oculos aperire, to open one's eyes, make him discern (after the Heb.), Vulg. Gen. 3, 5; 3, 7; ib. Act. 26, 18; so,alicujus cor aperire,
ib. ib. 16, 14: ventus [p. 136] incendio viam aperuit, Liv. 6, 2:occasionem ad invadendum,
id. 4, 53; so id. 9, 27: si hanc fenestram aperueritis (i.e. if you enter upon the way of complaint), nihil aliud agi sinetis, Suet. Tib. 28 (cf. Ter. Heaut. 3, 1, 72:Quantam fenestram ad nequitiem patefeceris!): quia aperuisset gentibus ostium fidei,
Vulg. Act. 14, 27; ib. Col. 4, 3.— So of the new year, to open it, i.e. begin:annum,
Verg. G. 1, 217:contigit ergo privatis aperire annum (since the consul entered upon his office the first of January),
Plin. Pan. 58, 4 Gierig and Schaef.—So also of a school, to establish, set up, begin, or open it:Dionysius tyrannus Corinthi dicitur ludum aperuisse,
Cic. Fam. 9, 18; so Suet. Gram. 16; id. Rhet. 4.— Poet.:fuste aperire caput,
i.e. to cleave, split the head, Juv. 9, 98.—Aperire locum (populum, gentes, etc.), to lay open a place, people, etc., i.e. to open an entrance to, render accessible (cf. patefacio);C.most freq. in the histt., esp. in Tacitus: qui aperuerint armis orbem terrarum,
Liv. 42, 52; 42, 4:Syriam,
Tac. A. 2, 70:omnes terras fortibus viris natura aperuit,
id. H. 4, 64:novas gentes,
id. Agr. 22:gentes ac reges,
id. G. 1:Britanniam tamdiu clausam aperit,
Mel. 3, 6, 4; Luc. 1, 465 Cort.:Eoas,
id. 4, 352:pelagus,
Val. Fl. 1, 169.—Transf. to mental objects, to disclose something unknown, to unveil, reveal, make known, unfold, to prove, demonstrate; or gen. to explain, recount, etc.:A.occulta quaedam et quasi involuta aperiri,
Cic. Fin. 1, 9, 30:explicanda est saepe verbis mens nostra de quāque re atque involutae rei notitia definiendo aperienda est,
id. Or. 33, 116:alicui scripturas aperire,
Vulg. Luc. 24, 32:tua probra aperibo omnia,
Plaut. Truc. 4, 2, 50: ne exspectetis argumentum fabulae;hi partem aperient,
Ter. Ad. prol. 23:non quo aperiret sententiam suam, sed etc.,
Cic. de Or. 1, 18, 84:eo praesente conjurationem aperit,
Sall. C. 40, 6:naturam et mores,
id. ib. 53 fin.; so id. ib. 45, 1; 47, 1; id. J. 33, 4:lux fugam hostium aperuit,
Liv. 27, 2:aperiri error poterat,
id. 26, 10:casus aperire futuros,
to disclose the future, Ov. M. 15, 559:futura aperit,
Tac. H. 2, 4.—So also, se aperire or aperiri, to reveal one's true disposition, character:tum coacti necessario se aperiunt,
show themselves in their true light, Ter. And. 4, 1, 8:studio aperimur in ipso,
Ov. A. A. 3, 371:exspectandum, dum se ipsa res aperiret,
Nep. Paus. 3, 7; Quint. prooem. § 3.—Sometimes constr. with acc. and inf., a rel.-clause, or de:cum jam directae in se prorae hostes appropinquare aperuissent,
Liv. 44, 28:domino navis, quis sit, aperit,
Nep. Them. 8, 6; so id. Eum. 13, 3: de clementiā, Auct. ad Her. 2, 31.—In a gen. sense (freq. in epistt.) in Cic. Att. 5, 1, 2: de Oppio factum est, ut volui, et maxime, quod DCCC. aperuisti, you promised, i.e. that it should be paid to him (= ostendisti te daturum, Manut.); cf.the more definite expression: de Oppio bene curāsti, quod ei DCCC. exposuisti,
id. ib. 5, 4, 3.—Hence, ăpertus, a, um, P. a.; pr., opened; hence, open, free.Lit.1.Without covering, open, uncovered (opp. tectus):2.naves apertae,
without deck, Cic. Verr. 2, 5, 40; Liv. 31, 22 fin.; cf. id. 32, 21, 14: centum tectae naves et quinquaginta leviores apertae, et saep.; v. navis.—Also, without covering or defence, unprotected, exposed:locus,
Caes. B. C. 3, 84.— Poet., of the sky, clear, cloudless:caelo invectus aperto,
Verg. A. 1, 155:aether,
id. ib. 1, 587:aperta serena prospicere,
id. G. 1, 393.—Unclosed, open, not shut (opp. clausus):B.Janua cum per se transpectum praebet apertum,
since this affords an open view through it, Lucr. 4, 272:oculi,
id. 4, 339:oculorum lumine aperto,
id. 4, 1139 et saep.:nihil tam clausum, neque tam reconditum, quod non istius cupiditati apertissimum promptissimumque esset,
Cic. Verr. 2, 4, 20:caelum patens atque apertum,
id. Div. 1, 1 (diff. from 1.); so Ov. M. 6, 693:vidit caelos apertos,
Vulg. Marc. 1, 10:apertus et propatulus locus,
Cic. Verr. 2, 4, 49:iter,
Liv. 31, 2:apertior aditus ad moenia,
id. 9, 28:campi,
id. 38, 3:per apertum limitem (viae),
Tac. H. 3, 21; Ov. M. 1, 285:fenestrae,
Vulg. Dan. 6, 10:ostia,
ib. ib. 13, 39:aequor,
Ov. M. 4, 527; so id. ib. 8, 165; 11, 555 et saep. — Poet., of a battle: nec aperti copia Martis Ulla fuit, an action in the open field, Ov. M. 13, 208.—Very freq. ăpertum, subst., that which is open, free; an open, clear space:in aperto,
Lucr. 3, 604:per apertum fugientes,
Hor. C, 3, 12, 10:impetum ex aperto facerent,
Liv. 35, 5:castra in aperto posita,
id. 1, 33; so id. 22, 4:volantem in aperto,
Plin. 10, 8, 9, § 22:in aperta prodeunt,
id. 8, 32, 50, § 117:disjecit naves in aperta Oceani,
Tac. A. 2, 23.—Trop.1.a.. Opp. to that which is concealed, covered, dark, open, clear, plain, evident, manifest, unobstructed:b.nam nihil aegrius est quam res secernere apertas ab dubiis,
nothing is, indeed, more difficult than to separate things that are evident from those that are doubtful, Lucr. 4, 467; so id. 4, 596; 1, 915; 5, 1062:cum illum ex occultis insidiis in apertum latrocinium conjecimus,
Cic. Cat. 2, 1:simultates partim obscurae, partim apertae,
id. Manil. 24:quid enim potest esse tam apertum tamque perspicuum?
id. N. D. 2, 2, 4:quid rem apertam suspectam facimus?
Liv. 41, 24:non furtim, sed vi aperta,
id. 25, 24:apertus animi motus,
Quint. 10, 3, 21:invidia in occulto, adulatio in aperto,
Tac. H. 4, 4 et saep.—So, in rhet., of clear, intelligible discourse:multo apertius ad intellegendum est, si, etc.... apertam enim narrationem tam esse oportet quam, etc.,
Cic. de Or. 2, 80, 328; cf. id. Inv. 1, 20.—Hence,Esp. as subst.: in aperto esse,(α).To be clear, evident, well known, notorious, en tôi phanerôi einai:(β).ad cognoscendum omnia illustria magis magisque in aperto,
Sall. J. 5, 3.—To be easily practicable, easy, facile (the figure taken from an open field or space):2.agere memoratu digna pronum magisque in aperto erat,
there was a greater inclination and a more open way to, Tac. Agr. 1:hostes aggredi in aperto foret,
id. H. 3, 56:vota virtusque in aperto omniaque prona victoribus,
id. Agr. 33.—Of character, without dissimulation, open, frank, candid:I.animus apertus et simplex,
Cic. Fam. 1, 9; id. Off. 3, 13, 57:pectus,
id. Lael. 26, 97. —Hence, ironically: ut semper fuit apertissimus, as he has always been very open, frank (for impudent, shameless), Cic. Mur. 35.—Hence, ăpertē, adv., openly, clearly, plainly.In gen.:II.tam aperte irridens,
Ter. Phorm. 5, 8, 62:ab illo aperte tecte quicquid est datum, libenter accepi,
Cic. Att. 1, 14, 4; id. Or. 12, 38; id. Am. 18, 67:cum Fidenae aperte descissent,
Liv. 1, 27:aperte quod venale habet ostendit,
Hor. S. 1, 2, 83:aperte revelari,
Vulg. 1 Reg. 2, 27:non jam secretis colloquiis, sed aperte fremere,
Tac. A. 11, 28:aperte adulari,
Cic. Am. 26, 99:aperte mentiri,
id. Ac. 2, 6, 18:aperte pugnare, id. ap. Aquil. Rom. 10: aperte immundus est,
Vulg. Lev. 13, 26.— Comp.:cum ipsum dolorem hic tulit paulo apertius,
Cic. Planc. 34; id. Att. 16, 3, 5; Curt. 6, 1, 11:ab his proconsuli venenum inter epulas datum est apertius quam ut fallerent,
Tac. A. 13, 1.— Sup.:hinc empta apertissime praetura,
Cic. Verr. 1, 100:equite Romano per te apertissime interfecto,
id. Har. Resp. 30:largiri,
id. ib. 56:praedari,
id. Verr. 1, 130.—Esp. of what is set forth in words or writing, plainly, clearly, freely, without reserve:nempe ergo aperte vis quae restant me loqui?
Ter. And. 1, 2, 24; id. Phorm. 4, 3, 49:aperte indicat (lex) posse rationem habere non praesentis,
Cic. ad Brut. 1, 5, 3:Non tu istuc mihi dictura aperte es, quicquid est?
Ter. Eun. 5, 1, 3:narrare,
id. Heaut. 4, 3, 24:scribere,
Cic. Fam. 5, 7, 3; Quint. 1, 5, 43.— Comp.:Planius atque apertius dicam,
Cic. Rosc. Com. 14, 43:distinguere,
Quint. 3, 6, 45.— Sup.:istius injurias quam apertissime vobis planissimeque explicare,
Cic. Verr. 2, 64, 156:aliquid apertissime ostendere,
Quint. 5, 12, 11. -
14 Baiae
Bāiae (dissyl.), ārum, f., = Baiai, a small town in Campania, on the coast between Cumœ and Puteoli, a favorite resort of the Romans on account of its warm baths and pleasant situation; acc. to the fable, built by one of the companions of Ulysses (Serv. ad Verg. A. 3, 441; cf.B.Strabo, 5, p. 376): homo durus ac priscus invectus est in eos, qui mense Aprili apud Balas essent et aquis calidis uterentur,
Cic. Fragm. in Clod. 4, 1; id. Fam. 9, 12; Prop. 1, 11, 1; 1, 11, 27; 3 (4), 18, 2; Hor. C. 2, 18, 20; 3, 4, 24; id. Ep. 1, 1, 83; 1, 15, 2 sqq.; 1, 15, 12; Sen. Ep. 56, 1 sqq.;also called Aquae Cumanae,
Liv. 41, 16, 3.— Adj.:Baiae aquae,
Prop. 1, 11, 30.—Meton., for any wateringplace, Cic. Cael. 16, 38; so id. ib. 15, 35; 20, 47; 20, 49; Mart. 10, 13, 3; so Tib. 3, 5, 3 Huschk.—II.Deriv.: Baiānus, a, um, adj., belonging to Baiœ, of Baiœ, Baian:B.sinus,
Plin. 2, 103, 106, § 227:lacus,
id. 14, 6, 8, § 61:negotia,
Cic. Att. 14, 8, 1:murex,
from the sea-coast, Hor. S. 2, 4, 32:soles,
Mart. 6, 43:Lucrinus,
the Lucrine lake, situated near Baiœ, id. 13, 82 al. —Subst.: Baiānum, i, n., the region of Baiœ, the Baian territory, Varr. R. R. 3, 17, 9; Plin. 9, 8, 8, § 24; 9, 54, 79, § 168. -
15 Baianum
Bāiae (dissyl.), ārum, f., = Baiai, a small town in Campania, on the coast between Cumœ and Puteoli, a favorite resort of the Romans on account of its warm baths and pleasant situation; acc. to the fable, built by one of the companions of Ulysses (Serv. ad Verg. A. 3, 441; cf.B.Strabo, 5, p. 376): homo durus ac priscus invectus est in eos, qui mense Aprili apud Balas essent et aquis calidis uterentur,
Cic. Fragm. in Clod. 4, 1; id. Fam. 9, 12; Prop. 1, 11, 1; 1, 11, 27; 3 (4), 18, 2; Hor. C. 2, 18, 20; 3, 4, 24; id. Ep. 1, 1, 83; 1, 15, 2 sqq.; 1, 15, 12; Sen. Ep. 56, 1 sqq.;also called Aquae Cumanae,
Liv. 41, 16, 3.— Adj.:Baiae aquae,
Prop. 1, 11, 30.—Meton., for any wateringplace, Cic. Cael. 16, 38; so id. ib. 15, 35; 20, 47; 20, 49; Mart. 10, 13, 3; so Tib. 3, 5, 3 Huschk.—II.Deriv.: Baiānus, a, um, adj., belonging to Baiœ, of Baiœ, Baian:B.sinus,
Plin. 2, 103, 106, § 227:lacus,
id. 14, 6, 8, § 61:negotia,
Cic. Att. 14, 8, 1:murex,
from the sea-coast, Hor. S. 2, 4, 32:soles,
Mart. 6, 43:Lucrinus,
the Lucrine lake, situated near Baiœ, id. 13, 82 al. —Subst.: Baiānum, i, n., the region of Baiœ, the Baian territory, Varr. R. R. 3, 17, 9; Plin. 9, 8, 8, § 24; 9, 54, 79, § 168. -
16 Baianus
Bāiae (dissyl.), ārum, f., = Baiai, a small town in Campania, on the coast between Cumœ and Puteoli, a favorite resort of the Romans on account of its warm baths and pleasant situation; acc. to the fable, built by one of the companions of Ulysses (Serv. ad Verg. A. 3, 441; cf.B.Strabo, 5, p. 376): homo durus ac priscus invectus est in eos, qui mense Aprili apud Balas essent et aquis calidis uterentur,
Cic. Fragm. in Clod. 4, 1; id. Fam. 9, 12; Prop. 1, 11, 1; 1, 11, 27; 3 (4), 18, 2; Hor. C. 2, 18, 20; 3, 4, 24; id. Ep. 1, 1, 83; 1, 15, 2 sqq.; 1, 15, 12; Sen. Ep. 56, 1 sqq.;also called Aquae Cumanae,
Liv. 41, 16, 3.— Adj.:Baiae aquae,
Prop. 1, 11, 30.—Meton., for any wateringplace, Cic. Cael. 16, 38; so id. ib. 15, 35; 20, 47; 20, 49; Mart. 10, 13, 3; so Tib. 3, 5, 3 Huschk.—II.Deriv.: Baiānus, a, um, adj., belonging to Baiœ, of Baiœ, Baian:B.sinus,
Plin. 2, 103, 106, § 227:lacus,
id. 14, 6, 8, § 61:negotia,
Cic. Att. 14, 8, 1:murex,
from the sea-coast, Hor. S. 2, 4, 32:soles,
Mart. 6, 43:Lucrinus,
the Lucrine lake, situated near Baiœ, id. 13, 82 al. —Subst.: Baiānum, i, n., the region of Baiœ, the Baian territory, Varr. R. R. 3, 17, 9; Plin. 9, 8, 8, § 24; 9, 54, 79, § 168. -
17 conspiciens
1.con-spĭcĭo, spexi, spectum, 3, v. a. and n., to look at attentively, to get sight of, to descry, perceive, observe (class. in prose and poetry).I.Lit.A.In gen.(α).Absol.:(β).inter eas regiones, quā oculi conspiciant,
Varr. L. L. 7, § 9 Müll.:in tabernam,
Petr. 140, 14.—With acc.:(γ).me interrogas, Qui ipsus equidem nunc primum istanc tecum conspicio semul,
Plaut. Am. 2, 2, 122:quae aedes... quas quotiensquomque conspicio, fleo,
id. Capt. 1, 1, 29:si queat usquam Conspicere amissum fetum,
Lucr. 2, 358: quandoque te in jure conspicio, Leg. Act. ap. Cic. Caecin. 19, 54, and id. Mur. 12, 26:ut procul novum vehiculum Argonautarum e monte conspexit,
Cic. N. D. 2, 35, 89:quisque... quae prima signa conspexit, ad haec constitit,
Caes. B. G. 2, 21:quos cum apud se in castris Ariovistus conspexisset,
id. ib. 1, 47:ubi primum nostros equites conspexerunt,
id. ib. 4, 12;2, 26: sidus in regione caeli, etc.,
Plin. 2, 25, 23, § 94:qui lucus ex insulā conspiciebatur,
Nep. Milt. 7, 3:conspici inter se,
to be visible to one another, Liv. 37, 41, 4:cum inter se conspecti essent,
id. 33, 6, 4:hunc simulac cupido conspexit lumine virgo,
Cat. 64, 86:conspectis luminibus crebris,
Liv. 31, 24, 7:locum insidiis conspeximus ipsi,
Verg. A. 9, 237:quae mihi tunc primum, tunc est conspecta supremum,
Ov. M. 12, 526:super tabernaculum... unde ab omnibus conspici posset, imago Solis fulgebat,
Curt. 3, 3, 8:conspecto delatore ejus,
Suet. Dom. 11:rugas in speculo,
Ov. M. 15, 232:cornua in undā,
id. ib. 1, 640:arcem,
id. ib. 2, 794:scopulum,
id. ib. 4, 731.—Of an inanimate subject:si illud signum (Jovis) solis ortum et forum curiamque conspiceret,
Cic. Cat. 3, 8, 20.—With two accus., when an action, condition, etc., is the object:quam (matrem) paucis ante diebus laureatam in suā gratulatione conspexit, eandem, etc.... eundem (filium) spoliatum omni dignitate conspiciat,
Cic. Mur. 41, 88:strata volgi pedibus detrita viarum Saxea,
Lucr. 1, 315:superiora loca multitudine armatorum completa,
Caes. B. G. 3, 3:quos laborantes,
id. ib. 4, 26:aliquos ex nave egredientes,
id. ib.:aliquem conspiciens ad se ferentem,
Nep. Dat. 4, 5:naves suas oppletas serpentibus,
id. Hann. 11, 6:(Hannibalem) humi jacentem,
Liv. 21, 4, 7:adrasum quendam,
Hor. Ep. 1, 7, 49; cf., pass.:quamvis non alius flectere equum sciens Aeque conspicitur,
id. C. 3, 7, 26:cum interim Metellus, monte degrediens cum exercitu, conspicitur,
Sall. J. 49, 5 dub.;v. conspicor: terribilior niger conspicitur (canis),
Col. 7, 12, 4.—With acc. and inf.:B.corpus ut exanimum siquod procul ipse jacere Conspicias hominis,
Lucr. 6, 706:qui nostros victores flumen transisse conspexerant,
Caes. B. G. 2, 24:centum procurrere currus,
Cato, 64, 389; Plin. 2, 9, 6, § 45.—Pregn., to look at with admiration or close attention, to gaze upon, observe, contemplate.(α).Act.:(β).quid nunc supina sursum in caelum conspicis?
Plaut. Cist. 2, 3, 78:orabat, ne se, quem paulo ante cum egregiā stirpe conspexissent, orbum liberis facerent,
Liv. 1, 26, 9:Demetrium ut pacis auctorem cum ingenti favore conspiciebant,
id. 39, 53, 2:quem cum omnes conspicerent propter novitatem ornatūs ignotamque formam,
Nep. Dat. 3, 3:cum bene notum Porticus Agrippae te conspexerit,
Hor. Ep. 1, 6, 26.—Esp. pass.: conspici, to attract attention, to be conspicuous, noticed, observed, distinguished, admired:II.inania sunt ista... delectamenta paene puerorum, captare plausus, vehi per urbem, conspici velle,
Cic. Pis. 25, 60: in gestu nec [p. 436] venustatem conspiciendam, nec turpitudinem esse, Auct. Her. 3, 15, 26:sic quisque hostem ferire, murum adscendere, conspici dum tale facinus faceret, properabat,
Sall. C. 7, 6:supellex modica, non multa, ut in neutram partem conspici posset,
Nep. Att. 13, 5:quid te ut regium juvenem conspici sinis?
Liv. 1, 47, 5:maxime conspectus ipse est, curru equis albis juncto urbem invectus,
id. 5, 23, 5:vestitus nihil inter aequales excellens, arma atque equi conspiciebantur,
id. 21, 4, 8; 5, 52, 3; 39, 6, 9:quorum Conspicitur nitidis fundata pecunia villis,
Hor. Ep. 1, 15, 46:tu formosissimus alto Conspiceris caelo ( = inter deos versaris),
Ov. M. 4, 19:prima bonis animi conspicerere tui,
id. Tr. 1, 6, 34; Vell. 2, 91, 4; Quint. 11, 3, 137.—Less freq. in an unfavorable sense, to be notorious, to be gazed at with dislike or contempt:carere me adspectu civium quam infestis oculis omnium conspici mallem,
Cic. Cat. 1, 7, 17: ne quid faciat, quod conspici et derideri posset, Aug. ap. Suet. Claud. 4.—Trop., to perceive mentally, to understand, comprehend:A.satis in rem quae sint meam ego conspicio mihi,
Plaut. Trin. 3, 2, 10:quantum ego nunc corde conspicio meo,
id. Ps. 3, 1, 3; cf.:ut conspiciatis eum mentibus, quoniam oculis non potestis,
Cic. Balb. 20, 47:nullus error talis in L. Aemilio Paulo conspectus est,
Val. Max. 7, 5, 3.—Hence,conspĭcĭens, entis, P. a. (acc. to II. B.), having understanding, intelligent:B.ad quas (contumelias) despiciendas non sapiente opus est viro, sed tantum conspiciente,
Sen. Const. 16, 3 Haase (al. consipiente). —conspectus, a, um, P. a.1.(Acc. to I. A. 1.) Visible:2.tumulus hosti conspectus,
Liv. 22, 24, 5; cf. id. 10, 40, 8; 32, 5, 13:agmina inter se satis conspecta,
id. 22, 4, 6. —(Acc. to I. B.) Striking, distinguished, remarkable, gazed at, = conspicuus (perh. not ante-Aug.):C.Pallas chlamyde et pictis conspectus in armis,
Verg. A. 8, 588 (conspicuus, conspicabilis, Serv.); so,victor Tyrio in ostro,
id. G. 3, 17; cf. Hor. A. P. 228:juventus,
Ov. M. 12, 553:patris avique fama conspectum eum faciebat,
Liv. 45, 7, 3:conspectus elatusque supra modum hominis privati,
id. 4, 13, 3.— Comp., Ov. M. 4, 796; Liv. 2, 5, 5; Tac. H. 4, 11; Just. 11, 5; Juv. 8, 140 al.— Sup. and adv. apparently not in use.—conspĭcĭendus, a, um, P. a. (acc. to I. B.), worth seeing, worthy of attention, distinguished (perh. not ante-Aug.):2.insideat celeri conspiciendus equo,
Tib. 1, 2, 70:Nemesis donis meis,
id. 2, 3, 52:Hyas formā,
Ov. F. 5, 170:mater formosa Inter Dictaeos greges,
id. ib. 5, 118:eques,
id. Tr. 2, 114:opus vel in hac magnificentiā urbis,
Liv. 6, 4, 11; Val. Fl. 1, 261; Mart. 9, 50, 10.conspĭcĭo, ōnis, f. [1. conspicio], the survey taken by the augur in fixing the limits of the templum, Varr. L. L. 7, § 9 Müll. -
18 conspicio
1.con-spĭcĭo, spexi, spectum, 3, v. a. and n., to look at attentively, to get sight of, to descry, perceive, observe (class. in prose and poetry).I.Lit.A.In gen.(α).Absol.:(β).inter eas regiones, quā oculi conspiciant,
Varr. L. L. 7, § 9 Müll.:in tabernam,
Petr. 140, 14.—With acc.:(γ).me interrogas, Qui ipsus equidem nunc primum istanc tecum conspicio semul,
Plaut. Am. 2, 2, 122:quae aedes... quas quotiensquomque conspicio, fleo,
id. Capt. 1, 1, 29:si queat usquam Conspicere amissum fetum,
Lucr. 2, 358: quandoque te in jure conspicio, Leg. Act. ap. Cic. Caecin. 19, 54, and id. Mur. 12, 26:ut procul novum vehiculum Argonautarum e monte conspexit,
Cic. N. D. 2, 35, 89:quisque... quae prima signa conspexit, ad haec constitit,
Caes. B. G. 2, 21:quos cum apud se in castris Ariovistus conspexisset,
id. ib. 1, 47:ubi primum nostros equites conspexerunt,
id. ib. 4, 12;2, 26: sidus in regione caeli, etc.,
Plin. 2, 25, 23, § 94:qui lucus ex insulā conspiciebatur,
Nep. Milt. 7, 3:conspici inter se,
to be visible to one another, Liv. 37, 41, 4:cum inter se conspecti essent,
id. 33, 6, 4:hunc simulac cupido conspexit lumine virgo,
Cat. 64, 86:conspectis luminibus crebris,
Liv. 31, 24, 7:locum insidiis conspeximus ipsi,
Verg. A. 9, 237:quae mihi tunc primum, tunc est conspecta supremum,
Ov. M. 12, 526:super tabernaculum... unde ab omnibus conspici posset, imago Solis fulgebat,
Curt. 3, 3, 8:conspecto delatore ejus,
Suet. Dom. 11:rugas in speculo,
Ov. M. 15, 232:cornua in undā,
id. ib. 1, 640:arcem,
id. ib. 2, 794:scopulum,
id. ib. 4, 731.—Of an inanimate subject:si illud signum (Jovis) solis ortum et forum curiamque conspiceret,
Cic. Cat. 3, 8, 20.—With two accus., when an action, condition, etc., is the object:quam (matrem) paucis ante diebus laureatam in suā gratulatione conspexit, eandem, etc.... eundem (filium) spoliatum omni dignitate conspiciat,
Cic. Mur. 41, 88:strata volgi pedibus detrita viarum Saxea,
Lucr. 1, 315:superiora loca multitudine armatorum completa,
Caes. B. G. 3, 3:quos laborantes,
id. ib. 4, 26:aliquos ex nave egredientes,
id. ib.:aliquem conspiciens ad se ferentem,
Nep. Dat. 4, 5:naves suas oppletas serpentibus,
id. Hann. 11, 6:(Hannibalem) humi jacentem,
Liv. 21, 4, 7:adrasum quendam,
Hor. Ep. 1, 7, 49; cf., pass.:quamvis non alius flectere equum sciens Aeque conspicitur,
id. C. 3, 7, 26:cum interim Metellus, monte degrediens cum exercitu, conspicitur,
Sall. J. 49, 5 dub.;v. conspicor: terribilior niger conspicitur (canis),
Col. 7, 12, 4.—With acc. and inf.:B.corpus ut exanimum siquod procul ipse jacere Conspicias hominis,
Lucr. 6, 706:qui nostros victores flumen transisse conspexerant,
Caes. B. G. 2, 24:centum procurrere currus,
Cato, 64, 389; Plin. 2, 9, 6, § 45.—Pregn., to look at with admiration or close attention, to gaze upon, observe, contemplate.(α).Act.:(β).quid nunc supina sursum in caelum conspicis?
Plaut. Cist. 2, 3, 78:orabat, ne se, quem paulo ante cum egregiā stirpe conspexissent, orbum liberis facerent,
Liv. 1, 26, 9:Demetrium ut pacis auctorem cum ingenti favore conspiciebant,
id. 39, 53, 2:quem cum omnes conspicerent propter novitatem ornatūs ignotamque formam,
Nep. Dat. 3, 3:cum bene notum Porticus Agrippae te conspexerit,
Hor. Ep. 1, 6, 26.—Esp. pass.: conspici, to attract attention, to be conspicuous, noticed, observed, distinguished, admired:II.inania sunt ista... delectamenta paene puerorum, captare plausus, vehi per urbem, conspici velle,
Cic. Pis. 25, 60: in gestu nec [p. 436] venustatem conspiciendam, nec turpitudinem esse, Auct. Her. 3, 15, 26:sic quisque hostem ferire, murum adscendere, conspici dum tale facinus faceret, properabat,
Sall. C. 7, 6:supellex modica, non multa, ut in neutram partem conspici posset,
Nep. Att. 13, 5:quid te ut regium juvenem conspici sinis?
Liv. 1, 47, 5:maxime conspectus ipse est, curru equis albis juncto urbem invectus,
id. 5, 23, 5:vestitus nihil inter aequales excellens, arma atque equi conspiciebantur,
id. 21, 4, 8; 5, 52, 3; 39, 6, 9:quorum Conspicitur nitidis fundata pecunia villis,
Hor. Ep. 1, 15, 46:tu formosissimus alto Conspiceris caelo ( = inter deos versaris),
Ov. M. 4, 19:prima bonis animi conspicerere tui,
id. Tr. 1, 6, 34; Vell. 2, 91, 4; Quint. 11, 3, 137.—Less freq. in an unfavorable sense, to be notorious, to be gazed at with dislike or contempt:carere me adspectu civium quam infestis oculis omnium conspici mallem,
Cic. Cat. 1, 7, 17: ne quid faciat, quod conspici et derideri posset, Aug. ap. Suet. Claud. 4.—Trop., to perceive mentally, to understand, comprehend:A.satis in rem quae sint meam ego conspicio mihi,
Plaut. Trin. 3, 2, 10:quantum ego nunc corde conspicio meo,
id. Ps. 3, 1, 3; cf.:ut conspiciatis eum mentibus, quoniam oculis non potestis,
Cic. Balb. 20, 47:nullus error talis in L. Aemilio Paulo conspectus est,
Val. Max. 7, 5, 3.—Hence,conspĭcĭens, entis, P. a. (acc. to II. B.), having understanding, intelligent:B.ad quas (contumelias) despiciendas non sapiente opus est viro, sed tantum conspiciente,
Sen. Const. 16, 3 Haase (al. consipiente). —conspectus, a, um, P. a.1.(Acc. to I. A. 1.) Visible:2.tumulus hosti conspectus,
Liv. 22, 24, 5; cf. id. 10, 40, 8; 32, 5, 13:agmina inter se satis conspecta,
id. 22, 4, 6. —(Acc. to I. B.) Striking, distinguished, remarkable, gazed at, = conspicuus (perh. not ante-Aug.):C.Pallas chlamyde et pictis conspectus in armis,
Verg. A. 8, 588 (conspicuus, conspicabilis, Serv.); so,victor Tyrio in ostro,
id. G. 3, 17; cf. Hor. A. P. 228:juventus,
Ov. M. 12, 553:patris avique fama conspectum eum faciebat,
Liv. 45, 7, 3:conspectus elatusque supra modum hominis privati,
id. 4, 13, 3.— Comp., Ov. M. 4, 796; Liv. 2, 5, 5; Tac. H. 4, 11; Just. 11, 5; Juv. 8, 140 al.— Sup. and adv. apparently not in use.—conspĭcĭendus, a, um, P. a. (acc. to I. B.), worth seeing, worthy of attention, distinguished (perh. not ante-Aug.):2.insideat celeri conspiciendus equo,
Tib. 1, 2, 70:Nemesis donis meis,
id. 2, 3, 52:Hyas formā,
Ov. F. 5, 170:mater formosa Inter Dictaeos greges,
id. ib. 5, 118:eques,
id. Tr. 2, 114:opus vel in hac magnificentiā urbis,
Liv. 6, 4, 11; Val. Fl. 1, 261; Mart. 9, 50, 10.conspĭcĭo, ōnis, f. [1. conspicio], the survey taken by the augur in fixing the limits of the templum, Varr. L. L. 7, § 9 Müll. -
19 hospitalia
I.Lit.A.Adj. (class.):B.illam ipsam sedem hospitalem, in quam erit deductus, publicam populi Romani esse dicet,
Cic. Agr. 2, 17, 46:deversorium,
Liv. 21, 63 fin.:cubiculum,
guest-chamber, id. 1, 58:beneficia,
id. 2, 14 fin.:aves,
set before a guest, Varr. R. R. 3, 2, 3; cf.:cena Augusti,
Plin. 33, 4, 24, § 83:umbra,
Hor. C. 2, 3, 10:tessera,
which guests gave to the host, Plaut. Poen. 5, 2, 87 sq.; cf. ib. 5, 1, 25:Juppiter,
the patron of hospitality, Cic. Deiot. 6, 18; id. Fin. 3, 20, 66; id. Q. Fr. 2, 12, 3 al.; cf.deus,
Plaut. Poen. 5, 1, 25:non dubitavit illud insigne Penatium hospitaliumque deorum ex hospitali mensa tollere,
Cic. Verr. 2, 4, 22, § 48: fulmina, of Jupiter hospitalis, Sen. Q. N. 2, 49:caedes,
the murder of a guest, Liv. 25, 18, 7:TABVLA,
i. e. a municipal decree for the reception of a guest, Inscr. Grut. 456, 1:Theophrastus scribit, Cimonem Athenis etiam in suos curiales Laciadas hospitalem fuisse,
Cic. Off. 2, 18, 64; cf.:homo qui semper hospitalissimus amicissimusque nostrorum hominum existimatus esset (shortly before: cum suae partes essent hospitum recipiendorum),
id. Verr. 2, 1, 26, § 65:tua illa Venus,
id. Cael. 21, 52:tibi hospitale pectus,
Hor. Epod. 17, 49:nihil hospitalius mari (Campaniae): hospitalem hostem appellare,
Liv. 25, 18, 8:hinc illi nobiles portus Cajeta, Misenus, etc.,
Flor. 1, 16:appulsus litorum,
Plin. 2, 46, 45, § 118.—Subst.1.hospĭtālis, is, m., a guest: injuriae potestatum in hospitales ad visendum venientium, Hipponenses in necem ejus (delphini) compulerunt, Plin. 9, 8, 8, § 26.—2.hospĭtālia, ium, n.a.Apartments for guests, guest-chambers, Vitr. 6, 10.—b.On the stage, the two entrances on the right and left for strangers, Vitr. 5, 7.—c.(Sc. jura.) The dues of hospitality, Liv. 42, 24 fin. —II.Transf., of things: ut in Fucino lacu invectus amnis, in Lario Addua, etc.... in Lemanno Rhodanus: hic trans Alpes superiores in Italia multorum milium transitu hospitales suas tantum nec largiores quam intulere aquas evehentes, foreign, i. e. that flow through without mingling, Plin. 2, 103, 106, § 224; 17, 10, 14, § 69. —Hence, adv.: hospĭtālĭter, hospitably, as a guest:invitati hospitaliter per domos,
Liv. 1, 9, 9:vocare (opp. hostiliter),
id. 6, 26, 3:excipere aliquem,
Curt. 7, 6 med.:ingredi ad deos Penates,
Just. 8, 3. -
20 hospitalis
I.Lit.A.Adj. (class.):B.illam ipsam sedem hospitalem, in quam erit deductus, publicam populi Romani esse dicet,
Cic. Agr. 2, 17, 46:deversorium,
Liv. 21, 63 fin.:cubiculum,
guest-chamber, id. 1, 58:beneficia,
id. 2, 14 fin.:aves,
set before a guest, Varr. R. R. 3, 2, 3; cf.:cena Augusti,
Plin. 33, 4, 24, § 83:umbra,
Hor. C. 2, 3, 10:tessera,
which guests gave to the host, Plaut. Poen. 5, 2, 87 sq.; cf. ib. 5, 1, 25:Juppiter,
the patron of hospitality, Cic. Deiot. 6, 18; id. Fin. 3, 20, 66; id. Q. Fr. 2, 12, 3 al.; cf.deus,
Plaut. Poen. 5, 1, 25:non dubitavit illud insigne Penatium hospitaliumque deorum ex hospitali mensa tollere,
Cic. Verr. 2, 4, 22, § 48: fulmina, of Jupiter hospitalis, Sen. Q. N. 2, 49:caedes,
the murder of a guest, Liv. 25, 18, 7:TABVLA,
i. e. a municipal decree for the reception of a guest, Inscr. Grut. 456, 1:Theophrastus scribit, Cimonem Athenis etiam in suos curiales Laciadas hospitalem fuisse,
Cic. Off. 2, 18, 64; cf.:homo qui semper hospitalissimus amicissimusque nostrorum hominum existimatus esset (shortly before: cum suae partes essent hospitum recipiendorum),
id. Verr. 2, 1, 26, § 65:tua illa Venus,
id. Cael. 21, 52:tibi hospitale pectus,
Hor. Epod. 17, 49:nihil hospitalius mari (Campaniae): hospitalem hostem appellare,
Liv. 25, 18, 8:hinc illi nobiles portus Cajeta, Misenus, etc.,
Flor. 1, 16:appulsus litorum,
Plin. 2, 46, 45, § 118.—Subst.1.hospĭtālis, is, m., a guest: injuriae potestatum in hospitales ad visendum venientium, Hipponenses in necem ejus (delphini) compulerunt, Plin. 9, 8, 8, § 26.—2.hospĭtālia, ium, n.a.Apartments for guests, guest-chambers, Vitr. 6, 10.—b.On the stage, the two entrances on the right and left for strangers, Vitr. 5, 7.—c.(Sc. jura.) The dues of hospitality, Liv. 42, 24 fin. —II.Transf., of things: ut in Fucino lacu invectus amnis, in Lario Addua, etc.... in Lemanno Rhodanus: hic trans Alpes superiores in Italia multorum milium transitu hospitales suas tantum nec largiores quam intulere aquas evehentes, foreign, i. e. that flow through without mingling, Plin. 2, 103, 106, § 224; 17, 10, 14, § 69. —Hence, adv.: hospĭtālĭter, hospitably, as a guest:invitati hospitaliter per domos,
Liv. 1, 9, 9:vocare (opp. hostiliter),
id. 6, 26, 3:excipere aliquem,
Curt. 7, 6 med.:ingredi ad deos Penates,
Just. 8, 3.
- 1
- 2
См. также в других словарях:
PITORNIUS — Latii fluv. per lacum Fucinum impermixtus transiens; Iuvencus, seu Invectus Plinio, ut quidam falso scribunt, cum invectus ibi participium sit, non nomen fluvii … Hofmann J. Lexicon universale
Invected — In*vec ted, a. [L. invectus carried in. See {Inveigh}.] (Her.) Having a border or outline composed of semicircles with the convexity outward; the opposite of {engrailed}. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
invective — I. adjective Etymology: Middle English invectif, from Middle French, from Latin invectivus, from invectus, past participle of invehere Date: 15th century of, relating to, or characterized by insult or abuse • invectively adverb • invectiveness… … New Collegiate Dictionary
Invective — (noun), from Middle English invectif , or Old French and Late Latin invectus , is an abusive, reproachful or venomous language used to express blame or censure; also, a rude expression or discourse intended to offend or hurt. Vituperation, or… … Wikipedia
List of Phytoseiidae species — This is a list of the described species of the mite family Phytoseiidae. The data is taken from Joel Hallan s Biology Catalog.AmblyseiinaeAmblyseiinae Muma, 1961* Amblyseiella Muma, 1955:* Amblyseiella denmarki (Zaher El Brollosy, 1986):*… … Wikipedia
Potsdamer Altertumswissenschaftliche Beiträge — Die Potsdamer Altertumswissenschaftlichen Beiträge (PAwB) sind eine wissenschaftliche Schriftenreihe auf dem Gebiet der klassischen Altertumswissenschaften. Die Potsdamer Altertumswissenschaftlichen Beiträge erscheinen seit 1999 im Franz Steiner… … Deutsch Wikipedia
Römischer Triumph — Der Triumphbogen Konstantins des Großen in Rom. Die Quadriga und die übrigen Aufbauten oben auf dem Triumphbogen und damit die eigentliche Ehrung fehlen heute Ein Triumph (lateinisch: triumphus; auch Triumphzug) war im alten Rom der feierliche… … Deutsch Wikipedia
Rymailus — Rymailus, Mönch zu »Solen« in Frankreich leuchtete nach unserm hdf. H. L. um das J. 690. 1 Folgende von ihm herrührenden Verse mögen seine innige Frömmigkeit noch besser beleuchten: Esuries te Christe Deus sitis atque videndi Jam modo carnales me … Vollständiges Heiligen-Lexikon
Typhlodromus — Typhlodromus Clasificación científica Reino … Wikipedia Español
Список видов златок рода Agrilus — Приложение к статье Agrilus В роде Agrilus около 3000 видов. Список видов Agrilus abantiades Descarpentries Villiers, 1963 Agrilus abditus Horn, 1891 Agrilus abdominalis Saunders, 1874 Agrilus abductus Horn, 1891 Agrilus abeillei (Théry, 1905)… … Википедия
invective — [ ɛ̃vɛktiv ] n. f. • 1404; bas lat. invectivae (orationes) « (discours) agressifs », de invehi « attaquer » ♦ Parole ou suite de paroles violentes contre qqn ou qqch. ⇒ injure, insulte. Se répandre en invectives contre qqn. Invectives contre les… … Encyclopédie Universelle