Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

invĕ-rēcundē

  • 1 inverecundus

    in-vĕrēcundus, a, um (inverĕcundus, Ven. de Vit. S. Mart. 1, 393), adj., without shame, shameless, immodest.
    I.
    Of persons:

    impudens, impurus, inverecundissimus,

    Plaut. Rud. 3, 2, 43:

    deus,

    i. e. Bacchus, Hor. Epod. 11, 13. —
    II.
    Of things:

    frons,

    Quint. 2, 4, 16: animi ingenium, Poët. ap. Cic. Inv. 1, 45, 83:

    animus,

    Suet. Gram. 15. —In neutr, sing.:

    inverecundum est,

    it is shameful, Dig. 32, 1, 23.— Comp.:

    quid inverecundius,

    Val. Max. 7, 7, 1.— Adv.: invĕ-rēcundē, without shame, shamelessly (postAug.):

    aliqua aetas fuerit, quae translationis jure uteretur inverecunde,

    Sen. Ep. 114, 1:

    dicere,

    Quint. 7, 4, 10:

    privatorum parietes, aedibus sacris inverecunde conexi,

    irreverently, Amm. 27, 9, 10.— Comp., Hier. Ep. 128, 2:

    dicere,

    Aug. Ep. 155, 3, § 11.

    Lewis & Short latin dictionary > inverecundus

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»