Перевод: с немецкого на все языки

со всех языков на немецкий

inusitatus

  • 1 nagelneu

    nagelneu, recens. – novus et inusitatus inusitatus et recens (neu u. ungewöhnlich, z.B. portentum inusitatum et recens).

    deutsch-lateinisches > nagelneu

  • 2 außerordentlich

    außerordentlich, extraordinarius (was wider die bestehende Ordnung u. gesetzliche Form geschieht). – inusitatus. insolitus. insolens. non vulgaris (ungewöhnlich). – novus. inauditus. verb. novus et inauditus (neu u. noch nicht gehört). – incredibilis (unglaublich). – rarus. singularis (selten, einzig in seiner Art). – mirus. mirificus. mirabilis (Bewunderung erregend, auffallend, sonderbar, [296] im guten u. üblen Sinne). – insignis (hervorstechend und so auffallend. im guten u. üblen Sinne). – summus (sehr groß, z. B. celeritas). – immanis (ungeheuer groß etc.). – divinus (göttlich = unvergleichlich, z. B. ingenium, memoria); verb. singularis et divinus (z. B. Antonii vis ingenii). – ein au. Redner, divinus homo in dicendo; praecipuus eloquentiā: Afrikanus, ebenso au. als Mensch, wie als Feldherr, Africanus, singularis et vir et imperator: au. Talente besitzen, plus in alqo est ingenii quam videtur humana natura ferre posse: au. Beifall ernten, mire placere (vom Schauspieler etc.): jmdm. au. Dienste leisten, mirabiles utilitates alci praebere: jmdm. etwas als au. Steuer auferlegen, extra ordinem imperare alci alqd.Adv.extra ordinem. – praeter morem od. consuetudinem (gegen Sitte od. Gewohnheit). – incredibiliter (unglaublich). – mire. mirifice. mirum in modum (auf bewundernswerte Weise. auffallend: z. B. au. gefallen [v. Schauspieler etc.], mire placere); verstärkt (ganz au.) mirum quantum od. quam; incredibile quantum – insigniter (hervorstechend u. so auffallend, im guten u. üb len Sinne). – summe (äußerst). Oft ist es in Verbdg. mit einem Adj. durch den Superl. oder durch zwei Synonyma auszudrücken, s. »äußerst« (Adv.) die Beispp.

    deutsch-lateinisches > außerordentlich

  • 3 unerhört

    unerhört, I) nicht erfüllt, z.B. Bitten, preces. quibus non est satis factum. – un. bleiben (v. Bitten), sperni; repudiari: un. lassen, s. (nicht) erhören. – II) seltsam: inauditus. incognitus (bis jetzt noch unbekannt, z.B. flagitium, libidines). inusitatus (ungewöhnlich, z.B. consilium). – novus (neu); verb. inauditus ante hoc tempus ac novus. infandus (unaussprechlich, unsäglich, z.B. in cor pora ipsorum, in liberos, in coniuges infandae contumeliae editae sunt). portenti sim ilis (höchst seltsam). – Sulla bewies nach dem Sieg eine un. Grausamkeit, Sulla post victoriam audito fuit crudelior: es ist un., daß etc, facinus indignum est m. folg. [2389] Akk. u. Infin.: es ist unerhört! facinus indignum! u. bl. indignum!

    deutsch-lateinisches > unerhört

  • 4 ungebräuchlich

    ungebräuchlich, inusitatus. non tritus (nicht gang und gäbe). – exoletus. obsoletus (veraltet; alle z.B. verbum). – ung. sein, in usu non esse (im allg.); non dici (nicht gesagt werden, von Wörtern, z.B. carere in morte non dicitur): ung. werden, in usu esse oder [2393] versari desisse (aufgehört haben in Gebrauch zu sein); exolescere. obsolescere (veralten, auch v. Wörtern).

    deutsch-lateinisches > ungebräuchlich

  • 5 ungewöhnlich

    ungewöhnlich, insolitus (ungewohnt, z.B. labor, spectaculum, verba). – insolens (noch nicht gewohnt, z.B. verbum). – minus usitatus. inusitatus (ungebräuchlich, z.B. verbum). ab usu remotus (ungebräuchlich geworden, z.B. verbum). – inauditus (noch nicht gehört, z.B. verbum). – novus (neu, erst entstanden, und daher ungewöhnlich); verb. inauditus et novus. – non vulgaris (nicht gewöhnlich vorkommend, nicht alltäglich, z.B. commendatio). – egregius (vorzüglich in seiner Art). – singularis (einzig in seiner Art, ausgezeichnet). – mirus. mirificus (wunderbar = außerordentlich, ungemein, z.B. mira vilitas: u. mirum me desiderium tenet urbis: u. mirif. studium, mirif. voluptas). – ingens (ungeheuer, bei Angabe von Größen, z.B. magnitudo, numerus). solito maior (größerals gewöhnlich, z.B. apparatus). – das Ungewöhnliche der Sache, novitasrei: etw. Ungewöhnliches sagen, contra morem consuetudinemque loqui. Adv. insolenter. – egregie (ausgezeichnet, z.B. egr. fidelis). praeter modum (über die Maßen, z.B. commoveri). – mirum in modum (auf wunderbare Weise = ungemein). – Bei Adjektt. u. Adverbb. auch durch solito u. den Komparativ des Adjektivs oder Adverbs, z.B. ung. groß, solito maior (z.B. apparatus): ein ung. schnell geführter Zug, solito celerius ductum agmen.

    deutsch-lateinisches > ungewöhnlich

  • 6 unregelmäßig

    unregelmäßig, enormis (unregelmäßig angelegt etc., z.B. vicus: u. versus). – incompositus (nicht regelrecht gebaut etc., z.B. aedificium). inusitatus (ungewöhnlich, z.B. species alcis rei). – ein unr. Leben, vita dissoluta: unr. (in [2413] der Eile aufgebotene) Soldaten, Truppen, milites tumultuarii: exercitus tumultuarius.

    deutsch-lateinisches > unregelmäßig

См. также в других словарях:

  • Pristimantis inusitatus — Pristimantis inusitatus …   Wikipédia en Français

  • Eleutherodactylus inusitatus — Pristimantis inusitatus Pristimantis inusitatus …   Wikipédia en Français

  • Pristimantis inusitatus — Pristimantis inusitatus …   Wikipédia en Français

  • Kleptochthonius inusitatus — Kleptochthonius inusitatus …   Wikipédia en Français

  • Eleutherodactylus inusitatus — Taxobox name = Eleutherodactylus inusitatus status = VU | status system = IUCN3.1 regnum = Animalia phylum = Chordata classis = Amphibia ordo = Anura familia = Leptodactylidae genus = Eleutherodactylus species = E. inusitatus binomial =… …   Wikipedia

  • Hesperochernes inusitatus —   Hesperochernes inusitatus Clasificación científica Reino …   Wikipedia Español

  • Kleptochthonius inusitatus —   Kleptochthonius inusitatus Clasificación científica Reino …   Wikipedia Español

  • Minyichthys inusitatus —   Minyichthys inusitatus Clasificación científica Reino …   Wikipedia Español

  • inusité — inusité, ée [ inyzite ] adj. • 1455; lat. inusitatus 1 ♦ Qui n est pas usité. ⇒ inutilisé. Ling. Que personne, ou presque personne n emploie. ⇒ rare. Mot inusité, tournure inusitée. Formes inusitées de l imparfait du subjonctif, d un verbe… …   Encyclopédie Universelle

  • inusitado — (Derivado del lat. usitare, emplear con frecuencia.) ► adjetivo Que no es habitual o resulta extraño: ■ hoy tiene un humor inusitado en él. SINÓNIMO insólito inusual * * * inusitado, a (del lat. «inusitātus») adj. Se dice de lo que no es habitual …   Enciclopedia Universal

  • inusitée — ● inusité, inusitée adjectif (latin inusitatus) Qui n est pas usité couramment ; rare : Mot inusité. Qui n est pas habituel, ordinaire ; anormal : Bruit inusité. ● inusité, inusitée (synonymes) adjectif (latin inusitatus) Qui n est pas usité… …   Encyclopédie Universelle

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»