-
1 intuor
-
2 intuor
intuor, tuī, s. in-tueor /.
-
3 intuor
intuor, tuī, s. intueor ⇒. -
4 intuor
intuor —, ī [1 in+tuor, rare for tueor], to gaze upon: qui intuitur nos, T. -
5 intuor
intŭor, tŭi, v. intueor init. -
6 intuor
-
7 intueor
in-tueor, tuitus sum, ērī, genau auf etwas hinsehen, -hinschauen, etw. anschauen, I) eig.: solem, Cic.: mucronem, Liv.: alqm od. in alqm, Cic.: huc atque illuc, Cic.: alqm contra, ins Angesicht schauen, Liv. – v. Örtl., hinliegen nach usw., cubiculum montes intuetur, Plin. ep. 5, 6, 28. – II) übtr.: A) im allg., geistig auf etwas hinschauen, etw. anschauen, betrachten, Cic. u.a. – B) insbes.: 1) mit Verwunderung auf jmd. hinsehen, alqm, Cic. de imp. Pomp. 41; ad Q. fr. 1, 1, 2. § 7. – 2) auf etwas Rücksicht nehmen, etw. im Auge haben, bedenken, beachten, alqd. Cic. u.a. – / Archaist. Nbf. indotueor, Enn. ann. 70 (wo indotuetur). – Nbf. intuor, tuī, Präs. intuor, Plaut. most. 836. Sen. Hippol. (Phaedr.) 906: intuitur, Plaut. capt. 558; truc. 599. Ter. heaut. 403: intuuntur, Nep. Chabr. 3, 3 N. (Halm intueantur): Infin. intui, Acc. tr. 614. Turpil. com. 159. – u. aktiv intuo, ere, Commodian. 1, 31, 1 u. 1, 39, 5. – Infin. intueri passiv, Amm. 23, 5, 13.
-
8 intueor
in-tueor, tuitus sum, ērī, genau auf etwas hinsehen, -hinschauen, etw. anschauen, I) eig.: solem, Cic.: mucronem, Liv.: alqm od. in alqm, Cic.: huc atque illuc, Cic.: alqm contra, ins Angesicht schauen, Liv. – v. Örtl., hinliegen nach usw., cubiculum montes intuetur, Plin. ep. 5, 6, 28. – II) übtr.: A) im allg., geistig auf etwas hinschauen, etw. anschauen, betrachten, Cic. u.a. – B) insbes.: 1) mit Verwunderung auf jmd. hinsehen, alqm, Cic. de imp. Pomp. 41; ad Q. fr. 1, 1, 2. § 7. – 2) auf etwas Rücksicht nehmen, etw. im Auge haben, bedenken, beachten, alqd. Cic. u.a. – ⇒ Archaist. Nbf. indotueor, Enn. ann. 70 (wo indotuetur). – Nbf. intuor, tuī, Präs. intuor, Plaut. most. 836. Sen. Hippol. (Phaedr.) 906: intuitur, Plaut. capt. 558; truc. 599. Ter. heaut. 403: intuuntur, Nep. Chabr. 3, 3 N. (Halm intueantur): Infin. intui, Acc. tr. 614. Turpil. com. 159. – u. aktiv intuo, ere, Commodian. 1, 31, 1 u. 1, 39, 5. – Infin. intueri passiv, Amm. 23, 5, 13. -
9 intueor
in-tŭĕor, ĭtus, 2, v. dep. (in tmesi:I.inque tueri,
Lucr. 4, 713; archaic form indo tuetur, Enn. ap. Non. 378, 18 = Ann. 73 Vahl.;and intuor,
Plaut. Most. 3, 2, 150; Ter. Heaut. 2, 4, 23; Turp. ap. Non. 470, 30; Sen. Hippol. 898, and in the act. form intŭo, ĕre, Commod. 31, 1; 39, 5), to look at, upon, or towards (syn.: adspicio, contemplor, specto).Lit., constr. with simple acc., or in and acc.(α).With simple acc.:(β).terram intuens modeste,
Ter. Eun. 3, 5, 32:solem,
Cic. Rep. 6, 18, 19; id. Tusc. 1, 30, 73:aliquid oculis,
id. Fam. 5, 17, 4:ornamenta rei publicae,
id. Prov. Cons. 9, 22:cum intueor et contemplor unumquemque vestrum,
id. Planc. 1:huc atque illuc,
id. de Or. 1, 40: lasciviam piscium, Pac. ap. Cic. Div. 1, 14, 24:terram,
Cic. Cat. 3, 5, 13:me omnes intueri,
id. Ac. 2, 19, 63:ora omnium atque oculos,
id. Mil. 16, 42:quid, ut noverca, me intueris?
Hor. Epod. 5, 9:faciem alicujus,
Nep. Ages. 8, 1:caelum,
Suet. Aug. 17:nutum illius diligenter,
to watch, Cic. Tusc. 5, 21, 61.—Of situation: cubiculum montes intuentur,
Plin. Ep. 5, 6, 28.—With in and acc.:II.in speciem rerum intuens,
Cic. Univ. 10:in te intuens,
id. Brut. 97, 331.—Trop.A. (α).With acc. (so most freq.):(β).ut tota mente Crassum atque omni animo intueretur,
Cic. de Or. 2, 21, 89; cf.:intentis oculis omnes rei publicae partes,
id. Agr. 2, 28:voluntatem eorum qui audiunt,
id. Or. 8, 24:mentis acies seipsam intuens,
id. Tusc. 1, 30:oratores,
id. de Or. 1, 34, 156: potius, quid se facere par esset, intuebatur, quam quid alii laudaturi forent. he regarded more, had more respect for, Nep. Att. 9, 5; cf. id. Them. 7, 6:rationem,
Quint. 3, 6, 83; 3, 8, 35 al.:tempestatem impendentem,
Cic. Sest. 9:id ille intuens,
Nep. Alcib. 4, 1. — In pass. part.:intuendum quid affectet quisque,
Quint. 5, 10, 28:non tam veteranos intuendos nobis,
Cic. Phil. 11, 15, 39.—With adv.:(γ).quo intuens,
Cic. de Or. 1, 34, 145.—With in and acc.:(δ).in summos homines,
Cic. de Or. 1, 2, 6:tu in tuā mtuens te continebis,
id. Tusc. 2, 13, 31:in aliquod majus malum,
id. ib. 3, 13, 28; id. Univ. 10 init.; Plin. Pan. 58, 8.—With ad (rare):B.ad finiendum bellum,
Liv. 36, 45.—Esp., to regard with admiration, admire, wonder at:► intueri, in pass.Graeci sic te intuebuntur, ut quendam ex annalium memoria esse delapsum putent,
Cic. ad Q. Fr. 1, 1, 2, § 7:sicut aliquem de caelo delapsum,
id. de Imp. Pomp. 14, 41.sense, Amm. 23, 5, 13. -
10 intuo
in-tŭĕor, ĭtus, 2, v. dep. (in tmesi:I.inque tueri,
Lucr. 4, 713; archaic form indo tuetur, Enn. ap. Non. 378, 18 = Ann. 73 Vahl.;and intuor,
Plaut. Most. 3, 2, 150; Ter. Heaut. 2, 4, 23; Turp. ap. Non. 470, 30; Sen. Hippol. 898, and in the act. form intŭo, ĕre, Commod. 31, 1; 39, 5), to look at, upon, or towards (syn.: adspicio, contemplor, specto).Lit., constr. with simple acc., or in and acc.(α).With simple acc.:(β).terram intuens modeste,
Ter. Eun. 3, 5, 32:solem,
Cic. Rep. 6, 18, 19; id. Tusc. 1, 30, 73:aliquid oculis,
id. Fam. 5, 17, 4:ornamenta rei publicae,
id. Prov. Cons. 9, 22:cum intueor et contemplor unumquemque vestrum,
id. Planc. 1:huc atque illuc,
id. de Or. 1, 40: lasciviam piscium, Pac. ap. Cic. Div. 1, 14, 24:terram,
Cic. Cat. 3, 5, 13:me omnes intueri,
id. Ac. 2, 19, 63:ora omnium atque oculos,
id. Mil. 16, 42:quid, ut noverca, me intueris?
Hor. Epod. 5, 9:faciem alicujus,
Nep. Ages. 8, 1:caelum,
Suet. Aug. 17:nutum illius diligenter,
to watch, Cic. Tusc. 5, 21, 61.—Of situation: cubiculum montes intuentur,
Plin. Ep. 5, 6, 28.—With in and acc.:II.in speciem rerum intuens,
Cic. Univ. 10:in te intuens,
id. Brut. 97, 331.—Trop.A. (α).With acc. (so most freq.):(β).ut tota mente Crassum atque omni animo intueretur,
Cic. de Or. 2, 21, 89; cf.:intentis oculis omnes rei publicae partes,
id. Agr. 2, 28:voluntatem eorum qui audiunt,
id. Or. 8, 24:mentis acies seipsam intuens,
id. Tusc. 1, 30:oratores,
id. de Or. 1, 34, 156: potius, quid se facere par esset, intuebatur, quam quid alii laudaturi forent. he regarded more, had more respect for, Nep. Att. 9, 5; cf. id. Them. 7, 6:rationem,
Quint. 3, 6, 83; 3, 8, 35 al.:tempestatem impendentem,
Cic. Sest. 9:id ille intuens,
Nep. Alcib. 4, 1. — In pass. part.:intuendum quid affectet quisque,
Quint. 5, 10, 28:non tam veteranos intuendos nobis,
Cic. Phil. 11, 15, 39.—With adv.:(γ).quo intuens,
Cic. de Or. 1, 34, 145.—With in and acc.:(δ).in summos homines,
Cic. de Or. 1, 2, 6:tu in tuā mtuens te continebis,
id. Tusc. 2, 13, 31:in aliquod majus malum,
id. ib. 3, 13, 28; id. Univ. 10 init.; Plin. Pan. 58, 8.—With ad (rare):B.ad finiendum bellum,
Liv. 36, 45.—Esp., to regard with admiration, admire, wonder at:► intueri, in pass.Graeci sic te intuebuntur, ut quendam ex annalium memoria esse delapsum putent,
Cic. ad Q. Fr. 1, 1, 2, § 7:sicut aliquem de caelo delapsum,
id. de Imp. Pomp. 14, 41.sense, Amm. 23, 5, 13.
Перевод: с латинского на все языки
со всех языков на латинский- Со всех языков на:
- Латинский
- С латинского на:
- Все языки
- Английский
- Немецкий
- Русский
- Французский