Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

intuor

  • 1 intuor

    intuor, arch. c. intueor.
    * * *
    intuor, arch. c. intueor.
    * * *
        Intuor, intueris, pen. corr. intutus vel intuitus sum, intui. Plaut. Veoir.

    Dictionarium latinogallicum > intuor

  • 2 intuor

    intuor, tuī, s. in-tueor /.

    lateinisch-deutsches > intuor

  • 3 intuor

    intuor, tuī, s. intueor .

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > intuor

  • 4 intuor

        intuor —, ī    [1 in+tuor, rare for tueor], to gaze upon: qui intuitur nos, T.

    Latin-English dictionary > intuor

  • 5 intuor

    intŭor, tŭi, v. intueor init.

    Lewis & Short latin dictionary > intuor

  • 6 intuor

    —, tuī depon. Pl, Ter, SenT etc. = intueor

    Латинско-русский словарь > intuor

  • 7 intueor

    in-tueor, tuitus sum, ērī, genau auf etwas hinsehen, -hinschauen, etw. anschauen, I) eig.: solem, Cic.: mucronem, Liv.: alqm od. in alqm, Cic.: huc atque illuc, Cic.: alqm contra, ins Angesicht schauen, Liv. – v. Örtl., hinliegen nach usw., cubiculum montes intuetur, Plin. ep. 5, 6, 28. – II) übtr.: A) im allg., geistig auf etwas hinschauen, etw. anschauen, betrachten, Cic. u.a. – B) insbes.: 1) mit Verwunderung auf jmd. hinsehen, alqm, Cic. de imp. Pomp. 41; ad Q. fr. 1, 1, 2. § 7. – 2) auf etwas Rücksicht nehmen, etw. im Auge haben, bedenken, beachten, alqd. Cic. u.a. – / Archaist. Nbf. indotueor, Enn. ann. 70 (wo indotuetur). – Nbf. intuor, tuī, Präs. intuor, Plaut. most. 836. Sen. Hippol. (Phaedr.) 906: intuitur, Plaut. capt. 558; truc. 599. Ter. heaut. 403: intuuntur, Nep. Chabr. 3, 3 N. (Halm intueantur): Infin. intui, Acc. tr. 614. Turpil. com. 159. – u. aktiv intuo, ere, Commodian. 1, 31, 1 u. 1, 39, 5. – Infin. intueri passiv, Amm. 23, 5, 13.

    lateinisch-deutsches > intueor

  • 8 intueor

    in-tueor, tuitus sum, ērī, genau auf etwas hinsehen, -hinschauen, etw. anschauen, I) eig.: solem, Cic.: mucronem, Liv.: alqm od. in alqm, Cic.: huc atque illuc, Cic.: alqm contra, ins Angesicht schauen, Liv. – v. Örtl., hinliegen nach usw., cubiculum montes intuetur, Plin. ep. 5, 6, 28. – II) übtr.: A) im allg., geistig auf etwas hinschauen, etw. anschauen, betrachten, Cic. u.a. – B) insbes.: 1) mit Verwunderung auf jmd. hinsehen, alqm, Cic. de imp. Pomp. 41; ad Q. fr. 1, 1, 2. § 7. – 2) auf etwas Rücksicht nehmen, etw. im Auge haben, bedenken, beachten, alqd. Cic. u.a. Archaist. Nbf. indotueor, Enn. ann. 70 (wo indotuetur). – Nbf. intuor, tuī, Präs. intuor, Plaut. most. 836. Sen. Hippol. (Phaedr.) 906: intuitur, Plaut. capt. 558; truc. 599. Ter. heaut. 403: intuuntur, Nep. Chabr. 3, 3 N. (Halm intueantur): Infin. intui, Acc. tr. 614. Turpil. com. 159. – u. aktiv intuo, ere, Commodian. 1, 31, 1 u. 1, 39, 5. – Infin. intueri passiv, Amm. 23, 5, 13.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > intueor

  • 9 intueor

    in-tŭĕor, ĭtus, 2, v. dep. (in tmesi:

    inque tueri,

    Lucr. 4, 713; archaic form indo tuetur, Enn. ap. Non. 378, 18 = Ann. 73 Vahl.;

    and intuor,

    Plaut. Most. 3, 2, 150; Ter. Heaut. 2, 4, 23; Turp. ap. Non. 470, 30; Sen. Hippol. 898, and in the act. form intŭo, ĕre, Commod. 31, 1; 39, 5), to look at, upon, or towards (syn.: adspicio, contemplor, specto).
    I.
    Lit., constr. with simple acc., or in and acc.
    (α).
    With simple acc.:

    terram intuens modeste,

    Ter. Eun. 3, 5, 32:

    solem,

    Cic. Rep. 6, 18, 19; id. Tusc. 1, 30, 73:

    aliquid oculis,

    id. Fam. 5, 17, 4:

    ornamenta rei publicae,

    id. Prov. Cons. 9, 22:

    cum intueor et contemplor unumquemque vestrum,

    id. Planc. 1:

    huc atque illuc,

    id. de Or. 1, 40: lasciviam piscium, Pac. ap. Cic. Div. 1, 14, 24:

    terram,

    Cic. Cat. 3, 5, 13:

    me omnes intueri,

    id. Ac. 2, 19, 63:

    ora omnium atque oculos,

    id. Mil. 16, 42:

    quid, ut noverca, me intueris?

    Hor. Epod. 5, 9:

    faciem alicujus,

    Nep. Ages. 8, 1:

    caelum,

    Suet. Aug. 17:

    nutum illius diligenter,

    to watch, Cic. Tusc. 5, 21, 61.—

    Of situation: cubiculum montes intuentur,

    Plin. Ep. 5, 6, 28.—
    (β).
    With in and acc.:

    in speciem rerum intuens,

    Cic. Univ. 10:

    in te intuens,

    id. Brut. 97, 331.—
    II.
    Trop.
    A.
    Of the mind, to regard, observe, contemplate, consider, give attention to.
    (α).
    With acc. (so most freq.):

    ut tota mente Crassum atque omni animo intueretur,

    Cic. de Or. 2, 21, 89; cf.:

    intentis oculis omnes rei publicae partes,

    id. Agr. 2, 28:

    voluntatem eorum qui audiunt,

    id. Or. 8, 24:

    mentis acies seipsam intuens,

    id. Tusc. 1, 30:

    oratores,

    id. de Or. 1, 34, 156: potius, quid se facere par esset, intuebatur, quam quid alii laudaturi forent. he regarded more, had more respect for, Nep. Att. 9, 5; cf. id. Them. 7, 6:

    rationem,

    Quint. 3, 6, 83; 3, 8, 35 al.:

    tempestatem impendentem,

    Cic. Sest. 9:

    id ille intuens,

    Nep. Alcib. 4, 1. — In pass. part.:

    intuendum quid affectet quisque,

    Quint. 5, 10, 28:

    non tam veteranos intuendos nobis,

    Cic. Phil. 11, 15, 39.—
    (β).
    With adv.:

    quo intuens,

    Cic. de Or. 1, 34, 145.—
    (γ).
    With in and acc.:

    in summos homines,

    Cic. de Or. 1, 2, 6:

    tu in tuā mtuens te continebis,

    id. Tusc. 2, 13, 31:

    in aliquod majus malum,

    id. ib. 3, 13, 28; id. Univ. 10 init.; Plin. Pan. 58, 8.—
    (δ).
    With ad (rare):

    ad finiendum bellum,

    Liv. 36, 45.—
    B.
    Esp., to regard with admiration, admire, wonder at:

    Graeci sic te intuebuntur, ut quendam ex annalium memoria esse delapsum putent,

    Cic. ad Q. Fr. 1, 1, 2, § 7:

    sicut aliquem de caelo delapsum,

    id. de Imp. Pomp. 14, 41.
    intueri, in pass.
    sense, Amm. 23, 5, 13.

    Lewis & Short latin dictionary > intueor

  • 10 intuo

    in-tŭĕor, ĭtus, 2, v. dep. (in tmesi:

    inque tueri,

    Lucr. 4, 713; archaic form indo tuetur, Enn. ap. Non. 378, 18 = Ann. 73 Vahl.;

    and intuor,

    Plaut. Most. 3, 2, 150; Ter. Heaut. 2, 4, 23; Turp. ap. Non. 470, 30; Sen. Hippol. 898, and in the act. form intŭo, ĕre, Commod. 31, 1; 39, 5), to look at, upon, or towards (syn.: adspicio, contemplor, specto).
    I.
    Lit., constr. with simple acc., or in and acc.
    (α).
    With simple acc.:

    terram intuens modeste,

    Ter. Eun. 3, 5, 32:

    solem,

    Cic. Rep. 6, 18, 19; id. Tusc. 1, 30, 73:

    aliquid oculis,

    id. Fam. 5, 17, 4:

    ornamenta rei publicae,

    id. Prov. Cons. 9, 22:

    cum intueor et contemplor unumquemque vestrum,

    id. Planc. 1:

    huc atque illuc,

    id. de Or. 1, 40: lasciviam piscium, Pac. ap. Cic. Div. 1, 14, 24:

    terram,

    Cic. Cat. 3, 5, 13:

    me omnes intueri,

    id. Ac. 2, 19, 63:

    ora omnium atque oculos,

    id. Mil. 16, 42:

    quid, ut noverca, me intueris?

    Hor. Epod. 5, 9:

    faciem alicujus,

    Nep. Ages. 8, 1:

    caelum,

    Suet. Aug. 17:

    nutum illius diligenter,

    to watch, Cic. Tusc. 5, 21, 61.—

    Of situation: cubiculum montes intuentur,

    Plin. Ep. 5, 6, 28.—
    (β).
    With in and acc.:

    in speciem rerum intuens,

    Cic. Univ. 10:

    in te intuens,

    id. Brut. 97, 331.—
    II.
    Trop.
    A.
    Of the mind, to regard, observe, contemplate, consider, give attention to.
    (α).
    With acc. (so most freq.):

    ut tota mente Crassum atque omni animo intueretur,

    Cic. de Or. 2, 21, 89; cf.:

    intentis oculis omnes rei publicae partes,

    id. Agr. 2, 28:

    voluntatem eorum qui audiunt,

    id. Or. 8, 24:

    mentis acies seipsam intuens,

    id. Tusc. 1, 30:

    oratores,

    id. de Or. 1, 34, 156: potius, quid se facere par esset, intuebatur, quam quid alii laudaturi forent. he regarded more, had more respect for, Nep. Att. 9, 5; cf. id. Them. 7, 6:

    rationem,

    Quint. 3, 6, 83; 3, 8, 35 al.:

    tempestatem impendentem,

    Cic. Sest. 9:

    id ille intuens,

    Nep. Alcib. 4, 1. — In pass. part.:

    intuendum quid affectet quisque,

    Quint. 5, 10, 28:

    non tam veteranos intuendos nobis,

    Cic. Phil. 11, 15, 39.—
    (β).
    With adv.:

    quo intuens,

    Cic. de Or. 1, 34, 145.—
    (γ).
    With in and acc.:

    in summos homines,

    Cic. de Or. 1, 2, 6:

    tu in tuā mtuens te continebis,

    id. Tusc. 2, 13, 31:

    in aliquod majus malum,

    id. ib. 3, 13, 28; id. Univ. 10 init.; Plin. Pan. 58, 8.—
    (δ).
    With ad (rare):

    ad finiendum bellum,

    Liv. 36, 45.—
    B.
    Esp., to regard with admiration, admire, wonder at:

    Graeci sic te intuebuntur, ut quendam ex annalium memoria esse delapsum putent,

    Cic. ad Q. Fr. 1, 1, 2, § 7:

    sicut aliquem de caelo delapsum,

    id. de Imp. Pomp. 14, 41.
    intueri, in pass.
    sense, Amm. 23, 5, 13.

    Lewis & Short latin dictionary > intuo

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»