-
1 intrō
intrō adv. [* interus; ANA-], to the inside, within, in: intro ad nos venit, T.: intro est itum, Cs.: vocari: vocata centuria, L.* * *Iwithin, in; to the inside, indoorsIIintrare, intravi, intratus Venter; go into, penetrate; reach -
2 intro
intro intro внутрь -
3 intro
intro intro, avi, atum, are проникать -
4 intro
intro intro.avi.atum.are входить -
5 intrō
intrō āvi, ātus, āre [* interus; ANA-], to go into, enter: limen: olearum ordinem: domum, N.: portas, L.: id (flumen), S.: fluminis ripas, to come between, V.: ut domus est intrata, O.: ante quam (animus) in corpus intravisset: in portūs, O.: in Capitolium: intra praesidia, Cs.: protinus ad Alexandrum, Cu.—To penetrate, pierce, enter, force a way in: alquo, Cs.: alqm locum, Cs.: ad munimenta, L.—Fig., to penetrate, pierce, enter, reach, attain: Si intravit dolor, intrude, H.: propius accedo... intrabo etiam magis: quam (domum), L.: intravit animos pavor, Cu.: in possessionem bonorum: in tuam familiaritatem penitus, become your intimate friend.* * *Iwithin, in; to the inside, indoorsIIintrare, intravi, intratus Venter; go into, penetrate; reach -
6 intro-eō
intro-eō īvī, —, īre, to go in, enter: introire neminem Video, T.: locum hostibus introeundi dare, S.: hostīs, si introire vellent, vocare, Cs.: in domum: in tabernaculum, S.: ad amicam, T.: ad Ciceronem, S.: domum tuam: Syracusas, N.: filius introiit videre, quid agat, went in to see, T.—Fig.: ut prius introieram, sic prius exire de vitā. -
7 intro
[st1]1 [-] intrō, adv. (pour intero, s.-ent. loco): dedans, à l'intérieur. - i intro: va à l'intérieur. [st1]2 [-] intro, préfixe: à l'intérieur. - intro-mittere: introduire. [st1]3 [-] intro, āre, āvi, ātum: - tr. et intr. - entrer dans, pénétrer dans, pénétrer. - intrare limen: franchir le seuil. - intrare portum: pénétrer dans un port. - intratur curia: on entre dans la curie. - intravit per corpora somnus, Virg.: le sommeil s'empara des corps.* * *[st1]1 [-] intrō, adv. (pour intero, s.-ent. loco): dedans, à l'intérieur. - i intro: va à l'intérieur. [st1]2 [-] intro, préfixe: à l'intérieur. - intro-mittere: introduire. [st1]3 [-] intro, āre, āvi, ātum: - tr. et intr. - entrer dans, pénétrer dans, pénétrer. - intrare limen: franchir le seuil. - intrare portum: pénétrer dans un port. - intratur curia: on entre dans la curie. - intravit per corpora somnus, Virg.: le sommeil s'empara des corps.* * *Intro, Aduerbium ad locum. Plaut. La dedens, Dedens, Ens.\Intro, intras, intrare. Caesar. Entrer.\Intrant vrsos venabula. Mart. Percent. -
8 intro
1. intrō, Adv. (eig. st. intero, sc. loco, v. *interus, a, um), I) hinein, intro ire, Komik, u. Caes.: intro abire, Komik.: concedere hinc intro, Ter.: alqm intro ducere, Ter.: filiam intro vocare ad nos, Cic.: tribus intro vocare ad suffragium, Liv.; u. bl. tribus intro vocare, Liv.: cibum intro ferre, Cic.: ferrum intro clam in cubiculum ferre, Auct. b. Afr.: ellipt., aquam foras (hinaus)! vinum intro (herein)! Petron. 52, 7. – II) = intus, inwendig, innerlich, Cato u. Pallad. (welchen Gebrauch Quint. 1, 5, 50 für unrichtig erklärt).————————2. intro, āvī, ātum, āre (*interus), in etwas hineingehen, -treten, etw. betreten, I) im allg.: 1) eig. (Ggstz. exire), regnum, pomoerium, limen, Cic.: portum (v. einer Flotte), Curt.: cum curru (zu Wagen) urbem ac deinde regiam, Curt.: maria, Verg.: bifores fenestras (v. Mond), Ov.: signum arietis (v. der Sonne), Plin.: terram per occulta foramina (v. der Luft), Sen.: intratae silvae, Liv.: rimas per omnes (v. Liebhaber), Mart.: hāc (v. einem Flusse), Mela: eo, Plin.: quo, Caes.: in hortos, Ov.: in tabernaculum, Curt.: in portum (v. einem Schiffe), Dict.: in corpus (v. Geiste), Cic.: ad se, Cornif. rhet.: ad aegrum, Apul.: ad munimenta, Liv.: intra limen, Plaut.: intra praesidia, Caes.: m. Dat., saeptis et turribus, Stat.: ponto, Sil.: mediis montibus, Val. Flacc. – absol., intraverunt, erschienen (vor der Obrigkeit), Plin. ep.: intrare dextrā ripā, exire laevā (v. den Thunfischen), Plin. – Partiz. subst., intrantēs, ium, m., die Eintretenden (Ggstz. exeuntes, abeuntes), Petron. 28, 8: ut (villicus) intrantium exeuntiumque (Ein- u. Ausgehenden) conspectum habeat, Colum. 1, 6, 6: cuius vultum intrantes tristem, abeuntes hilaratum putant, Plin. 36, 13. – 2) übtr.: a) v. Pers., absol., propius accedo (ich trete der Sache näher)...; intrabo etiam magis (ich bringe noch tiefer in die Sache ein), Cic. – mit in u. Akk., in rerum naturam, eindringen, Cic.: in alcis familiari-————tatem, jmds. volles Vertrauen gewinnen, Cic. – m. Acc., intrat subitus vatem deus, es wirkt in dem Seher der Gott, Sil. (vgl. Phoebo iam intrata sacerdos, von Ph. begeistert, Sil.): ubi quaesitas artis de more vetustae intravit mentes superûm, Sil. – b) v. Lebl., absol., si certus intrarit dolor, Hor.: mox segnitia cum otio intravit (schlich sich ein), Tac. – m. Adv. od. in u. Akk., quo non modo improbitas, sed ne imprudentia quidem possit intrare (eindringen), Cic.: nisi animus, antequam in corpus intravisset (vor ihrem Eintritt in den K.), in rerum cognitione viguisset, Cic.: in sensum et in mentem iudicis (definitio) non intrare potest (kann eindringen), Cic.: nihil potest intrare (kann Eingang finden) in affectus, quod in aure statim offendit, Quint.: cuius ut intravit levior per corpora somnus, Verg. – m. Dat., discordia demens intravit caelo (fand Eingang im H.), Sil. 9, 289. – m. bl. Acc., ut nulla acies humani ingenii tanta sit, quae penetrare in caelum, terram intrare (durchschauen) possit, Cic.: bes. v. Affekten = beschleichen, ergreifen, quos (milites) iam pudor et gloria intrat, Tac.: intravit animum militaris gloriae cupido, Tac. – II) prägn.: A) angreifen, hostem, Stat. Theb. 6, 776. – B) durchstechen, aprum, ursos, Mart. – ⇒ Archaist. Pers.-Form intrassis = intraveris, Plaut. Men. 416. -
9 intro
1.intrō, adv. [contr. from interō sc. loco].I.Inwardly, internally; on the inside:II.omnia sana faciet, intro quae dolitabunt,
Cato, R. R. 157, 7:stare,
Pall. 1, 40, 2; Cato, R. R. 157, 6; cf. Quint. 1, 5, 50.—To the inside, within, in (class.):2.sequere intro me, amabo,
into the house, Plaut. Truc. 3, 2, 19:intro ad nos venit,
Ter. Eun. 5, 7, 2:intro ire,
Plaut. Ps. 2, 2, 59:intro advenire,
id. Truc. 1, 2, 7:abire,
id. Ps. 1, 2, 35:intro est itum,
Caes. B. C. 3, 26, 5:cur ad nos filiam tuam non intro vocari jubes?
Cic. Verr. 2, 1, 26, § 66; cf.:prius quam intro vocarentur ad suffragium tribus,
Liv. 10, 24 fin.; so,intro vocata centuria,
id. 10, 13, 11:accipere,
Plaut. Truc. 4, 2, 36.intro, āvi, ātum (intrassis for intraveris, Plaut. Men. 2, 3, 63), 1, v. a. and n. [1. intro], to go or walk into, to enter (syn.: ingredior, introeo).I.Lit.A.In gen.; constr. with acc., with in and acc.; poet. with dat.(α).With acc.:(β).tu ingredi illam domum ausus es? tu illud sanctissimum limen intrare?
Cic. Phil. 2, 27, 68:pomoerium,
id. N. D. 2, 4, 11; id. Caecin. 8, 22:regnum,
id. Rab. Post. 8, 22:postes,
Ov. M. 8, 639:domum,
Nep. Ages. 7, 4; id. Dat. 2, 1:limen,
Val. Max. 2, 2, 1; 4, 5, 5; Vell. 2, 59 fin.; Just. 18, 7, 10; Suet. Tib. 30:portas,
Liv. 1, 29, 1:flumen,
Sall. J. 110, 6:januam,
Petr. 139:fumum et flammam,
Hirt. B. G. 8, 16:maria,
Verg. A. 6, 59:amnis intrans aequora,
emptying into the sea, Val. Fl. 2, 11:notus medullas intravit calor,
Verg. A. 8, 390:fluminis ripas,
to come between, id. ib. 7, 201.—With in and acc.:(γ).ante quam (animus) in corpus intravisset,
Cic. Tusc. 1, 24, 57:in tabernaculum,
Curt. 3, 12, 10:in flumen,
Plin. 32, 1, 4, § 10; 9, 15, 20, § 50:in eum mundum,
Sen. Ep. 91, 15:intravit in hortos,
Ov. M. 14, 656:in portus,
id. ib. 7, 492:in Capitolium,
Cic. Dom. 3, 5.—With dat.:(δ).montibus undae,
Val. Fl. 1, 590:ponto,
Sil. 11, 473:vulneribus mare,
id. 14, 550:discordia caelo,
id. 9, 289.—With intra (rare):(ε).intra praesidia,
Caes. B. G. 7, 8, 1.—With ad:B.protinus ad Alexandrum,
Curt. 6, 7, 19. —In partic.1.To penetrate, pierce, enter, force a way into:2.quo qui intraverant,
Caes. B. G. 7, 73:intravere eo arma Romana,
Plin. 6, 29, 35, § 181:intra praesidia,
Caes. B. G. 7, 8:ne quo loco nostri intrare possent,
id. B. C. 3, 44:ne hostes intrare ad se possent,
Hirt. B. Afr. 79:ad munimenta,
Liv. 6, 2. — Absol.: in-trantes, ium, m., as subst. (opp. abeuntes), Petr. S. 28, 8; Col. 1, 6:cujus vultum intrantes tristem, abeuntes hilarum putant,
Plin. 36, 5, 4, § 13.— Pass.:si mare intretur,
Tac. A. 2, 5.— Impers.:quo non modo intrari, sed ne perspici quidem possit,
Caes. B. G. 2, 17.—To appear before court:3.alio senatu Vicetini sine advocato intraverunt,
Plin. Ep. 5, 4, 2; 6, 31, 10.—To attack, Stat. Th. 6, 774. —4.To pierce, transfix ( poet.):II.aprum,
Mart. 7, 27, 3:intravit torvum Gortynia lumen harundo,
Sil. 5, 447; Sid. Carm. 2, 147.—Trop., to penetrate or pierce into (class.); constr. usu. with in and acc.:nulla acies humani ingenii tanta est, quae penetrare in caelum, terram intrare possit,
Cic. Ac. 2, 39, 122:in rerum naturam,
id. Fin. 5, 16:in sensum et in mentem judicis,
id. de Or. 2, 25, 109; 1, 47, 204: penitus in alicujus familiaritatem, to become one ' s intimate friend, id. Q. Fr. 1, 1, 5, § 15:in pectus,
Sen. ad Helv. 13, 2; Quint. 9, 4, 10.—With acc.:domus quam nec honor nec gratia intrare posset,
Liv. 6, 34, 9; cf.terram,
Cic. Ac. 2, 39, 122:vatem Deus,
inspires, Sil. 3, 697; cf. id. 12, 323:animum militaris gloriae cupido,
Tac. Agr. 5:pavidos intrat metus,
id. A. 1, 39; 1, 43:intravit animos pavor,
Curt. 4, 16, 17; cf. Sil. 1, 124. — Absol.:propius accedo... intrabo etiam magis,
Cic. Fl. 10, 23. -
10 intro [1]
1. intrō, Adv. (eig. st. intero, sc. loco, v. *interus, a, um), I) hinein, intro ire, Komik, u. Caes.: intro abire, Komik.: concedere hinc intro, Ter.: alqm intro ducere, Ter.: filiam intro vocare ad nos, Cic.: tribus intro vocare ad suffragium, Liv.; u. bl. tribus intro vocare, Liv.: cibum intro ferre, Cic.: ferrum intro clam in cubiculum ferre, Auct. b. Afr.: ellipt., aquam foras (hinaus)! vinum intro (herein)! Petron. 52, 7. – II) = intus, inwendig, innerlich, Cato u. Pallad. (welchen Gebrauch Quint. 1, 5, 50 für unrichtig erklärt).
-
11 intro
I intrō adv. [из intero sc. loco]1)а) внутрь (i. ire Pl; i. aliquem vocare L)i. me Pl — ко мне (домой)б) сюда! (vinum i.! Pt)2) внутри Cato, PallII intro, āvī, ātum, āre1)а) входить, вступать, въезжать (i. regnum, limen C; urbem QC; portum V или in portum L; muros V; triclinium Pt; реже с dat.: ponto Sil; saeptis et turribus St)i. culpam (v. l.) PS — становиться соучастником преступленияб) проходить, проникать (terrain per foramina Sen; intra praesidia Cs)2) вникать, углубляться ( in rerum naturam C)3) нападать (i. hostem St)4) пронзать (i. aprum M) -
12 intro [2]
2. intro, āvī, ātum, āre (*interus), in etwas hineingehen, -treten, etw. betreten, I) im allg.: 1) eig. (Ggstz. exire), regnum, pomoerium, limen, Cic.: portum (v. einer Flotte), Curt.: cum curru (zu Wagen) urbem ac deinde regiam, Curt.: maria, Verg.: bifores fenestras (v. Mond), Ov.: signum arietis (v. der Sonne), Plin.: terram per occulta foramina (v. der Luft), Sen.: intratae silvae, Liv.: rimas per omnes (v. Liebhaber), Mart.: hāc (v. einem Flusse), Mela: eo, Plin.: quo, Caes.: in hortos, Ov.: in tabernaculum, Curt.: in portum (v. einem Schiffe), Dict.: in corpus (v. Geiste), Cic.: ad se, Cornif. rhet.: ad aegrum, Apul.: ad munimenta, Liv.: intra limen, Plaut.: intra praesidia, Caes.: m. Dat., saeptis et turribus, Stat.: ponto, Sil.: mediis montibus, Val. Flacc. – absol., intraverunt, erschienen (vor der Obrigkeit), Plin. ep.: intrare dextrā ripā, exire laevā (v. den Thunfischen), Plin. – Partiz. subst., intrantēs, ium, m., die Eintretenden (Ggstz. exeuntes, abeuntes), Petron. 28, 8: ut (villicus) intrantium exeuntiumque (Ein- u. Ausgehenden) conspectum habeat, Colum. 1, 6, 6: cuius vultum intrantes tristem, abeuntes hilaratum putant, Plin. 36, 13. – 2) übtr.: a) v. Pers., absol., propius accedo (ich trete der Sache näher)...; intrabo etiam magis (ich bringe noch tiefer in die Sache ein), Cic. – mit in u. Akk., in rerum naturam, eindringen, Cic.: in alcis familiaritatem, jmds. volles Vertrauen gewinnen, Cic. – m. Acc., intrat subitus vatem deus, es wirkt in dem Seher der Gott, Sil. (vgl. Phoebo iam intrata sacerdos, von Ph. begeistert, Sil.): ubi quaesitas artis de more vetustae intravit mentes superûm, Sil. – b) v. Lebl., absol., si certus intrarit dolor, Hor.: mox segnitia cum otio intravit (schlich sich ein), Tac. – m. Adv. od. in u. Akk., quo non modo improbitas, sed ne imprudentia quidem possit intrare (eindringen), Cic.: nisi animus, antequam in corpus intravisset (vor ihrem Eintritt in den K.), in rerum cognitione viguisset, Cic.: in sensum et in mentem iudicis (definitio) non intrare potest (kann eindringen), Cic.: nihil potest intrare (kann Eingang finden) in affectus, quod in aure statim offendit, Quint.: cuius ut intravit levior per corpora somnus, Verg. – m. Dat., discordia demens intravit caelo (fand Eingang im H.), Sil. 9, 289. – m. bl. Acc., ut nulla acies humani ingenii tanta sit, quae penetrare in caelum, terram intrare (durchschauen) possit, Cic.: bes. v. Affekten = beschleichen, ergreifen, quos (milites) iam pudor et gloria intrat, Tac.: intravit animum militaris gloriae cupido, Tac. – II) prägn.: A) angreifen, hostem, Stat. Theb. 6, 776. – B) durchstechen, aprum, ursos, Mart. – / Archaist. Pers.-Form intrassis = intraveris, Plaut. Men. 416.
-
13 intro
are, первое спряжение входить, проникатьЛатинско-русский медицинско-фармацевтический словарь > intro
-
14 intro
to walk into, enter, make one's way into. -
15 intro
,avi,atum,areвходить -
16 intro
I.adv.внутрьII., intravi, intratum, intrare 1входить, вступать, проникать -
17 intrō-ferō or intrō ferō
intrō-ferō or intrō ferō —, lātus, ferre, to carry in, bring in: liberis suis cibum: lecticā est introlatus, L. -
18 intro versus
intrō-versus (also separately intrō versus), adv. for introrsus, towards the inside, inwards (ante-class.): introversus, et ad te Spectant, Lucil. ap. Non. 402, 7:spectantia genua,
Varr. R. R. 2, 7, 5:se proicere,
Petr. 63. -
19 intrō-dūcō
intrō-dūcō dūxī, ductus, ere, to lead in, bring in, introduce, conduct within, admit: Chremem, T.: noctu milites, S.: praesidium, Cs.: suas copias in finīs, Cs.: in cubiculum introductus: ad regem, Cu.: eo navīs, Cs.—Fig., to bring in, introduce: philosophiam in domūs: ambitionem in senatum. —In speaking, to introduce, represent, bring forward: Catonem senem disputantem: introducta rei similitudo.—To bring forward as an assertion, insist, maintain: natum mundum.—To institute, found, establish: hac introductā consuetudine: novum in re p. exemplum, set, Cs.: exemplum a patricio homine introductum, L. -
20 intrō-mittō
intrō-mittō mīsī, missus, ere, to send in, let in, admit: heri intromissus non est, T.: ut intromissus me trucidaret: legiones (in oppidum), Cs.: sex milia peditum Nolam, L.: ad Senecam alqm, Ta.—With supine acc: Phaedriam comissatum, T.
См. также в других словарях:
Intro — The Gift Recordings … Википедия
intro- — ♦ Élément, du lat. intro « dedans ». intro élément, du lat. intro, dedans . intro ❖ ♦ Élément, du latin intro signifiant « dedans, à l intérieur » … Encyclopédie Universelle
intro — Element prim de compunere savantă cu semnificaţia înăuntru , spre interior . [< it., fr. intro , lat. intro]. Trimis de LauraGellner, 04.03.2009. Sursa: DN INTRO elem. intra . Trimis de raduborza, 10.01.2009. Sursa: MDN … Dicționar Român
intro... — intro..., Intro...: Quelle für die Vorsilbe mit der Bedeutung »hinein, nach innen«, wie in »introvertiert«, ist gleichbed. lat. intro (vgl. ↑ inter..., ↑ Inter...) … Das Herkunftswörterbuch
Intro... — intro..., Intro...: Quelle für die Vorsilbe mit der Bedeutung »hinein, nach innen«, wie in »introvertiert«, ist gleichbed. lat. intro (vgl. ↑ inter..., ↑ Inter...) … Das Herkunftswörterbuch
intro- — [in′trō, in′trə] [L intro < intro, inwardly, on the inside < * intero, akin to inter: see INTER ] prefix combining form into, within, inward [introvert] … English World dictionary
Intro- — In tro [L. intro, adv., inwardly, within. See {Inter }.] A prefix signifying within, into, in, inward; as, introduce, introreception, introthoracic. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
intro- — [dal lat. intro dentro (anche come elemento comp.)]. Primo elemento di parole composte (in genere verbi, o sost. e agg. derivati da questi), che significa dentro e indica per lo più movimento, direzione verso l interno, penetrazione … Enciclopedia Italiana
intro- — [ıntrə] prefix [: French; Origin: Latin, from intro inside , from an unrecorded Latin interus; INTERIOR2] into, especially into the inside ▪ introspection (=examining your own feelings) … Dictionary of contemporary English
intro- — [ıntrə] prefix [: French; Origin: Latin, from intro inside , from an unrecorded Latin interus; INTERIOR2] into, especially into the inside ▪ introspection (=examining your own feelings) … Dictionary of contemporary English
intro- — Präfix hinein, nach innen, innerlich (z.B. introvertiert, Introduktion) erw. fach. ( ) Beschreibung von Affixen. Das Präfix wurde vornehmlich in lateinischen Entlehnungen ins Deutsche übernommen; sein Ursprung ist l. intro , ursprünglich ein… … Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache