-
1 intorqueo
intorquĕo, ēre, torsi, tortum - tr. - [st1]1 [-] tordre en dedans ou de côté, tordre, tourner. - intorquere mentum in dicendo, Cic. de Or. 2, 266: contourner son menton en plaidant. - intorquere oculos, Virg. G. 4, 451: tourner les yeux sur qqn. - intorqueri, Plin. 17, 183 ou se intorquere, Lucr. 6, 124: se tordre, s'enrouler. --- cf. Plaut. Cist. 729. - angues intorti capillis Eumenidum, Hor. O. 2, 13, 35: serpents enroulés dans la chevelure des Euménides. - fig. intorta oratio, Plaut. Cist. 730: paroles contournées, entortillées. - sonus intortus, Plin. 10, 82: trille, roulade. - mores intorti, Pers. 5, 38: moeurs tordues, de travers = corrompues. [st1]2 [-] faire en tordant. - rudentes intorti, Catul. 64, 235: cordages tordus. --- cf. Ov. M. 3, 679. [st1]3 [-] brandir, darder, lancer. - Virg. En. 2, 231; 10, 322 ; 10, 882. - navis vertice retro intorta, Liv. 28, 30, 9: navire lancé violemment en arrière par un remous. - alternis versibus intorquentur inter fratres gravissimae contumeliae,” Cic. Tusc. 4, 36: des frères se lancent à la face de très graves injures.* * *intorquĕo, ēre, torsi, tortum - tr. - [st1]1 [-] tordre en dedans ou de côté, tordre, tourner. - intorquere mentum in dicendo, Cic. de Or. 2, 266: contourner son menton en plaidant. - intorquere oculos, Virg. G. 4, 451: tourner les yeux sur qqn. - intorqueri, Plin. 17, 183 ou se intorquere, Lucr. 6, 124: se tordre, s'enrouler. --- cf. Plaut. Cist. 729. - angues intorti capillis Eumenidum, Hor. O. 2, 13, 35: serpents enroulés dans la chevelure des Euménides. - fig. intorta oratio, Plaut. Cist. 730: paroles contournées, entortillées. - sonus intortus, Plin. 10, 82: trille, roulade. - mores intorti, Pers. 5, 38: moeurs tordues, de travers = corrompues. [st1]2 [-] faire en tordant. - rudentes intorti, Catul. 64, 235: cordages tordus. --- cf. Ov. M. 3, 679. [st1]3 [-] brandir, darder, lancer. - Virg. En. 2, 231; 10, 322 ; 10, 882. - navis vertice retro intorta, Liv. 28, 30, 9: navire lancé violemment en arrière par un remous. - alternis versibus intorquentur inter fratres gravissimae contumeliae,” Cic. Tusc. 4, 36: des frères se lancent à la face de très graves injures.* * *Intorqueo, intorques, intorsi, intortum, intorquere. Plaut. Colum. Tordre, Entortiller.\Intorquere mentum. Cic. Tordre ou tourner le menton de travers.\Intorquere hastam alicui. Virgil. Darder, Jecter de roideur contre aucun. -
2 intorqueo
intorqueo intorqueo, torsi, tortum, ere бросать размахнувшись -
3 intorqueo
in-torqueo, torsī, tortum, ēre2) вить, скручивать ( rudentes Ctl)3) поворачивать, вращать ( oculos V)4) искривлять (vultum AG; mentum in dicendo C)6) запутать ( orationem Pl)7) извращать, портить ( mores Pers)8) ( после ряда вращательных движений) бросить, метнуть (telum in hostem V, Sen)navis vertice retro intorta L — корабль, отброшенный назад водоворотомi. contumelias C — наносить оскорбления -
4 intorqueo
in-torqueo, torsī, tortum, ēre, I) nach innen umdrehen, -umwinden, A) im allg.: 1) eig. u. übtr.: ramos, Curt.: udum feroci stamen manu, Sen. poët.: undam truncis, umwühlen, Val. Flacc.: paludamentum od. pallium circum brachium, um den A. wickeln, Liv. u. Petron.: intorti capilli, gekräuselte Haare, Mart.: pampini folium intortum, gewundenes, Plaut.: so auch intorta cornua (capri et arietis), Colum.: vertice muricatim intorto, gewunden, Plin.: teneras arbores intorto stramento (mit Strohseilen) vestire, Plin. – übtr., intortus (lusciniae) sonus, ein Triller, Plin.: intortum (noctuae) carmen, schrillendes, Apul. – 2) meton., ineinanderdrehend machen, wie unser drehen, winden, rudentes od. funes intorti, Catull. u. Ov.: intorto verbere (mit gewundener Geißel) terga seca, Tibull. – B) insbes., umdrehend schwingen, schleudern, telum in hostem, Verg. u. Sen.: gladium in pectus piratae, Sen. rhet.: hastam equo od. tergo, Verg. – übtr., ardentes oculos lumine glauco, funkelnde Blicke umherrollen, Verg.: u. so μή μοι γοργείην κεφαλών intorqueat, er möchte einen seiner Medusenblicke auf mich werfen, Cic.: diram vocem, abschleudern, Sil.: dicteria usque in ipsum, Lucil. fr.: alternis versibus intorquentur inter fratres gravissimae contumeliae, schleudern (sprechen) die Brüder die ärgsten Vorwürfe gegeneinander, Cic. – II) nach einer Seite hindrehen, A) im allg.: procella nubibus intorsit sese, dreht sich ein in die W., Lucr.: intorti capillis Eumenidum angues, eingeflochten, Hor.: navis vertice retro intorta, rückwärts gedreht, Liv.: contra enitentes vertice intorti (zu Boden gerissen) affligebantur, Liv. – B) prägn., ver- od. zerdrehen, 1) eig.: vultum, Gell.: mentum in dicendo, schief ziehen (wie einer, der auf der einen Seite des Mundes mit den Zähnen Nüsse knackt), Cic.: talum, verrenken, Auct. b. Hisp. u. Aur. Vict.: caulem, ramulos, zerdrehen, Plin. u. Colum.: bildl., verbo et litterā ius omne intorqueri, Cic. Caecin. 77 Mueller. – 2) übtr.: a) verwirren, orationem, Plaut. cist. 730. – b) verkrümmen = verderben, mores, Pers. 5, 38.
-
5 intorqueo
in-torqueo, torsī, tortum, ēre, I) nach innen umdrehen, -umwinden, A) im allg.: 1) eig. u. übtr.: ramos, Curt.: udum feroci stamen manu, Sen. poët.: undam truncis, umwühlen, Val. Flacc.: paludamentum od. pallium circum brachium, um den A. wickeln, Liv. u. Petron.: intorti capilli, gekräuselte Haare, Mart.: pampini folium intortum, gewundenes, Plaut.: so auch intorta cornua (capri et arietis), Colum.: vertice muricatim intorto, gewunden, Plin.: teneras arbores intorto stramento (mit Strohseilen) vestire, Plin. – übtr., intortus (lusciniae) sonus, ein Triller, Plin.: intortum (noctuae) carmen, schrillendes, Apul. – 2) meton., ineinanderdrehend machen, wie unser drehen, winden, rudentes od. funes intorti, Catull. u. Ov.: intorto verbere (mit gewundener Geißel) terga seca, Tibull. – B) insbes., umdrehend schwingen, schleudern, telum in hostem, Verg. u. Sen.: gladium in pectus piratae, Sen. rhet.: hastam equo od. tergo, Verg. – übtr., ardentes oculos lumine glauco, funkelnde Blicke umherrollen, Verg.: u. so μή μοι γοργείην κεφαλών intorqueat, er möchte einen seiner Medusenblicke auf mich werfen, Cic.: diram vocem, abschleudern, Sil.: dicteria usque in ipsum, Lucil. fr.: alternis versibus intorquentur inter fratres gravissimae contumeliae, schleudern (sprechen) die Brüder die ärgsten Vorwürfe gegeneinander, Cic. – II) nach————einer Seite hindrehen, A) im allg.: procella nubibus intorsit sese, dreht sich ein in die W., Lucr.: intorti capillis Eumenidum angues, eingeflochten, Hor.: navis vertice retro intorta, rückwärts gedreht, Liv.: contra enitentes vertice intorti (zu Boden gerissen) affligebantur, Liv. – B) prägn., ver- od. zerdrehen, 1) eig.: vultum, Gell.: mentum in dicendo, schief ziehen (wie einer, der auf der einen Seite des Mundes mit den Zähnen Nüsse knackt), Cic.: talum, verrenken, Auct. b. Hisp. u. Aur. Vict.: caulem, ramulos, zerdrehen, Plin. u. Colum.: bildl., verbo et litterā ius omne intorqueri, Cic. Caecin. 77 Mueller. – 2) übtr.: a) verwirren, orationem, Plaut. cist. 730. – b) verkrümmen = verderben, mores, Pers. 5, 38.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > intorqueo
-
6 intorqueo
intorquere, intorsi, intortus Vtwist or turn round, sprain; hurl or launch a missile at -
7 intorqueo
twist, distort -
8 intorqueo
I.Lit.:II.mentum in dicendo,
to distort, Cic. de Or. 2, 66:oculos,
Verg. G. 4, 451:caulem,
Plin. 19, 6, 34, § 114: talum, to sprain, Auct. B. Hisp. 38: vereor, ne Pompeio quid oneris imponam, mê moi Gorgeiên kephalên deinoio pelôrou intorqueat, Cic. Att. 9, 7, 3.— Pass. or with se, to twist or wrap itself:involvulus, quae in pampini folio intorta implicat se,
Plaut. Cist. 4, 2, 64:cum subito... procella nubibus intorsit sese,
Lucr. 6, 124:ipsi palmites intorquentur,
Plin. 17, 22, 35, § 183. —Transf.A.To brandish, hurl, or throw towards:B.hastam tergo,
to launch at its back, Verg. A. 2, 231:jaculum alicui,
to hurl against one, id. ib. 10, 322; Ov. M. 5, 90; Sil. 1, 304:telum,
Verg. A. 10, 381:saxum,
Sil. 7, 623:telum in hostem,
Verg. A. 10, 882; Sen. Ep. 45. —To throw into confusion:III.orationem,
Plaut. Cist. 4, 2, 65; cf.mores,
to corrupt, pervert, Pers. 5, 38.—Trop., to cast upon, throw out against:alternis versibus intorquentur inter fratres gravissimae contumeliae,
Cic. Tusc. 4, 36, 77:vocem diram,
Sil. 11, 342.— Hence, intortus, a, um, P. a., twisted, wound; crisped, curled; trailed, prolonged; perplexed, involved; distorted, corrupted:spirae modo,
Plin. 2, 25, 23, § 91:intorto circa bracchium pallio,
wound about my arm, Petr. 80:paludamentum,
wrapped round, Liv. 25, 16:angues intorti capillis Eumenidum,
entwined, Hor. C. 2, 13, 35:capilli,
curled, Mart. 8, 33; Sil. 3, 284:sonus concisus, intortus,
Plin. 10, 29, 43, § 82:noctuae intorto carmine occinunt,
App. Flor. 13:rudentes,
twisted, made by twisting, Cat. 64, 235:funes,
Ov. M. 3, 679 al. — Adv.: intortē, windingly, crookedly:intortius,
Plin. 16, 16, 27, § 68.— Transf.: hoc dicere, August. de Nat. et Grat. 49. -
9 intortus
intortus, a, um part. passé de intorqueo. [st2]1 [-] tourné, tordu, roulé. [st2]2 [-] brandi, lancé. [st2]3 [-] contourné, entortillé, obscur.* * *intortus, a, um part. passé de intorqueo. [st2]1 [-] tourné, tordu, roulé. [st2]2 [-] brandi, lancé. [st2]3 [-] contourné, entortillé, obscur.* * *Intortus, Participium, siue Nomen ex participio: vt Intortus caudex. Plin. Tortu.\Intorti capilli. Martialis. Tortillez, Crespes.\Intorta cauda suum. Plin. Entortillee.\Intortae fauces. Plin. Quand on a tors et rompu le col à quelcun.\Funes intorti. Ouid. Tors.\Intortum circum laeuum brachium paludamentum. Liu. Entortillé.\Intorta oratio. Plaut. Obscure, Ambigue, Impliquee. -
10 intortio
скручивание или завивка ( crinium Aug) -
11 intortus
1. a, umpart. pf. к intorqueo2. adj.2) дребезжащий, вибрирующий, переливчатый или раскатистый ( carmen noctuarum Ap)sonus i. PM — трель4) извращённый, испорченный ( mores Pers) -
12 intortio
-
13 intortio
Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > intortio
-
14 intortio
-
15 intortus
intortus, a, um, P. a., from intorqueo, q. v. fin.
Перевод: с латинского на все языки
со всех языков на латинский- Со всех языков на:
- Латинский
- С латинского на:
- Все языки
- Английский
- Немецкий
- Русский
- Французский