-
81 interrogator
noun interrogateur/-trice -
82 interrogator
noun interrogador -
83 interrogator
1) запросчик -
84 interrogator
nგამომკითხველი -
85 interrogator
n запитувач -
86 interrogator
n.тексеруңгі, сұраушы -
87 interrogator
-
88 interrogator
запросчик; устройство опросаEnglish-Russian dictionary of program "Mir-Shuttle" > interrogator
-
89 interrogator
-
90 interrogator
kb. 1 penanya. 2 pemeriksa. -
91 INTERROGATOR
-
92 interrogator
sorgu yargıcı -
93 interrogator
/in'terəgeitə/ * danh từ - người hỏi dò - người tra hỏi, người thẩm vấn, người chất vấn -
94 interrogator
nounചോദ്യകാരന്, പ്രശ്നകര്ത്താവ് -
95 interrogator
English-Ukrainian dictionary of aviation terms > interrogator
-
96 interrogator
[in΄terəgeitə] n իրավ. քննիչ -
97 interrogator-responsor
English-Russian electronics dictionary > interrogator-responsor
-
98 interrogator-responder
= interrogator-responsorEnglish-Russian electronics dictionary > interrogator-responder
-
99 interrogator-responder
= interrogator-responsor; рлк.The New English-Russian Dictionary of Radio-electronics > interrogator-responder
-
100 interrogator-responsor
The New English-Russian Dictionary of Radio-electronics > interrogator-responsor
См. также в других словарях:
interrogator — 1751, from L.L. interrogator, agent noun from interrogare (see INTERROGATION (Cf. interrogation)) … Etymology dictionary
Interrogator — In*ter ro*ga tor, n. [L.: cf. F. interrogateur.] One who asks questions; a questioner. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
interrogator — [in ter′ə gāt΄ər] n. 1. a person who interrogates; questioner 2. a radio or radar transmitter whose signals actuate a transponder or a beacon … English World dictionary
interrogator — n. 1) to serve as an interrogator 2) a prisoner of war interrogator * * * [ɪn terəgeɪtə] a prisoner interrogator of interrogator war interrogator to serve as an interrogator … Combinatory dictionary
interrogator — apklausiklis statusas T sritis automatika atitikmenys: angl. interrogator; interrogator unit vok. Abfrageeinheit, f; Abfrageeinrichtung, f rus. опросное устройство, n; устройство опроса, n pranc. interrogateur, m … Automatikos terminų žodynas
interrogator — /in ter euh gay teuhr/, n. 1. a person who interrogates. 2. Also called challenger. Radio. a transmitter that emits a signal to trigger a transponder. [1745 55; < LL interrogator; see INTERROGATE, TOR] * * * … Universalium
interrogator — Synonyms and related words: asker, catechist, cross interrogator, cross questioner, detective, examiner, inquirer, inquisitionist, inquisitor, interlocutor, interpellator, interrogatrix, interviewer, opinion sampler, poller, pollster, prober,… … Moby Thesaurus
interrogator — įvesties įrenginys statusas T sritis Gynyba apibrėžtis Duomenų nuskaitymo įtaisas įrangai atpažinti ir jos vietai bei kiekiui paramos grandinėje nustatyti. pavyzdys( iai) rankinis skaitytuvas atitikmenys: angl. interrogator pranc. interrogateur… … Lithuanian dictionary (lietuvių žodynas)
interrogator — interrogate ► VERB 1) ask questions of (someone) closely, aggressively, or formally. 2) obtain data or information automatically from (a device, database, etc.). DERIVATIVES interrogation noun interrogator noun. ORIGIN Latin interrogare question … English terms dictionary
interrogator unit — apklausiklis statusas T sritis automatika atitikmenys: angl. interrogator; interrogator unit vok. Abfrageeinheit, f; Abfrageeinrichtung, f rus. опросное устройство, n; устройство опроса, n pranc. interrogateur, m … Automatikos terminų žodynas
interrogator — noun Date: 1751 1. one that interrogates 2. a radio transmitter and receiver for sending out a signal that triggers a transponder and for receiving and displaying the reply … New Collegiate Dictionary