-
41 interrogator
-
42 interrogator
слідчий; допитувач; особа, яка проводить допит -
43 interrogator
pemeriksa -
44 interrogator
noun spyrjandi (við yfirheyrslu) -
45 interrogator
-
46 interrogator
-
47 interrogator
-
48 interrogator
-
49 interrogator
n. soru soran kimse, sorgulayan kimse, sorgu yargıcı, gensoru veren kimse* * *sorgu yargıcı* * *noun sorguya çeken kimse -
50 interrogator
noun izpraševalec* * *[intérəgeitə]nounspraševalec, -lka, juridically zasliševalec, -lka; politics interpelant -
51 interrogator
-
52 interrogator
n. 질문자, 심문자, (통신)질문(호출)기 -
53 interrogator
مستنطق، بازپرس، تحقيق كننده، پرسش كننده، بازجوئي كننده -
54 interrogator
istražitelj -
55 interrogator
-
56 interrogator
-
57 interrogator
noun tardytojas -
58 interrogator
-
59 interrogator
2) справочная машина; опросчик; запросчикEnglish-Russian dictionary of mechanical engineering and automation > interrogator
-
60 interrogator
s interrogador
См. также в других словарях:
interrogator — 1751, from L.L. interrogator, agent noun from interrogare (see INTERROGATION (Cf. interrogation)) … Etymology dictionary
Interrogator — In*ter ro*ga tor, n. [L.: cf. F. interrogateur.] One who asks questions; a questioner. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
interrogator — [in ter′ə gāt΄ər] n. 1. a person who interrogates; questioner 2. a radio or radar transmitter whose signals actuate a transponder or a beacon … English World dictionary
interrogator — n. 1) to serve as an interrogator 2) a prisoner of war interrogator * * * [ɪn terəgeɪtə] a prisoner interrogator of interrogator war interrogator to serve as an interrogator … Combinatory dictionary
interrogator — apklausiklis statusas T sritis automatika atitikmenys: angl. interrogator; interrogator unit vok. Abfrageeinheit, f; Abfrageeinrichtung, f rus. опросное устройство, n; устройство опроса, n pranc. interrogateur, m … Automatikos terminų žodynas
interrogator — /in ter euh gay teuhr/, n. 1. a person who interrogates. 2. Also called challenger. Radio. a transmitter that emits a signal to trigger a transponder. [1745 55; < LL interrogator; see INTERROGATE, TOR] * * * … Universalium
interrogator — Synonyms and related words: asker, catechist, cross interrogator, cross questioner, detective, examiner, inquirer, inquisitionist, inquisitor, interlocutor, interpellator, interrogatrix, interviewer, opinion sampler, poller, pollster, prober,… … Moby Thesaurus
interrogator — įvesties įrenginys statusas T sritis Gynyba apibrėžtis Duomenų nuskaitymo įtaisas įrangai atpažinti ir jos vietai bei kiekiui paramos grandinėje nustatyti. pavyzdys( iai) rankinis skaitytuvas atitikmenys: angl. interrogator pranc. interrogateur… … Lithuanian dictionary (lietuvių žodynas)
interrogator — interrogate ► VERB 1) ask questions of (someone) closely, aggressively, or formally. 2) obtain data or information automatically from (a device, database, etc.). DERIVATIVES interrogation noun interrogator noun. ORIGIN Latin interrogare question … English terms dictionary
interrogator unit — apklausiklis statusas T sritis automatika atitikmenys: angl. interrogator; interrogator unit vok. Abfrageeinheit, f; Abfrageeinrichtung, f rus. опросное устройство, n; устройство опроса, n pranc. interrogateur, m … Automatikos terminų žodynas
interrogator — noun Date: 1751 1. one that interrogates 2. a radio transmitter and receiver for sending out a signal that triggers a transponder and for receiving and displaying the reply … New Collegiate Dictionary