Перевод: с латинского на русский

с русского на латинский

interrogatio

  • 1 interrogatio

    interrogatio interrogatio, onis f вопрос

    Латинско-русский словарь > interrogatio

  • 2 interrogatio

    interrogatio interrogatio, onis f спрос

    Латинско-русский словарь > interrogatio

  • 3 interrogatio

    interrogātio, ōnis f. [ interrogo ]
    1) вопрос, спрашивание ( responsio ab interrogatione dissentit Q)
    2) опрос, допрос ( testium T)
    4) ритор. постановка вопроса Q
    5) лог. заключение, выведенное из вопросов, умозаключение, вывод C, Sen

    Латинско-русский словарь > interrogatio

  • 4 interrogatio

    см. interrogare.

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > interrogatio

  • 5 interrogatio

    ,onis f
    расспрос

    Latin-Russian dictionary > interrogatio

  • 6 interrogare

    спрашивать, а) = consulere (1. 9 § 8. 1. 22 D. 12, 1. 1. 17 § 4 D. 21, 1);

    b) народ на = счет нового закона (§ 4 J. 1, 2); с) при заключении стипуляции вопрос стипулятора, верителя (1. 7 D. 3, 5. 1. 1 § 7 D. 44, 7. 1. 1 § 1. 1. 75 § 6. 1. 83 § 2. 1. 141 § 3 D. 45, 1. 1. 6 pr. § 2 D. 45, 2. 1. 1 D. 46, 4. 1. 7 D. 50. 16); отсюда interrogare = stipulari, rogare (1. 41 pr. D. 18, 1), interrogari = oblidari, spondere: fideiussor inlerrogatus pro magistratu (1. 3 § 4 D. 50. 8);

    d) в производстве in iure: предлагать вопросы ответчику для разъяснения известных обстоятельств;

    interrogatio s. interrogatus, такой допрос in iure перед магистратом (tit. D. 11, 1); напр. an heres vel quota ex parte sit? (1. 1 pr. 1. 2. 5. 6 § 1. 1. 9. 11. 12. eod. 1. 7 eod. 1. 10 eod.);

    an fundum possideat? (1. 20 § 1 eod.);

    interrogator, истец, предлагающий вопросы (1. 11 § 7 eod.);

    interrogatoria actio, иск, основывающийся на признании со стороны ответчика или противника известных фактов или обстоятельств (1. 1 § 1. 1. 22 eod.). е) допрашивать свидетелей (1. 3 § 3 1. 24 D. 22, 5);

    f) допрашивать ответчика;

    interrogatio, допрос обвиняемого (1. 7 D. 22, 3. 1. 17 D. 29, 5. 1. 15 § 41 D. 47, 10. 1. 6 § 1 D. 48, 3. 1. 1 § 21. 22. 1. 18 § 6-8 D. 48, 18).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > interrogare

  • 7 respondere

    1) отвечать;

    responsum (subst.) responsio s. responsus, ответ; особ. a) об ответе, данном стипулятору на его interrogatio (1. 1. 7 D. 44, 7. 1. 52 § 2 eod. 1. 1 § 1 seq. D. 45, 1);

    b) ответ на interrogatio in iure (1. 39 pr. D. 3, 3. 1. 26 § 3. 1. 27 § 1 D. 9, 4);

    ex sua responsione, ex responso suo conveniri (1. 12 § 1. 1. 22 eod.);

    c) показание свидетеля (1. 3 § 1. 1. 7 D. 22, 5. 1. 9 § 1 C. 4, 20);

    d) ответ юристов на запросы о юридических случаях, судебных делах, спорных мнениях, постановленных решениях, consulentibus respondere;

    publice respondendi ius (1. 2 § 47 D. 1, 2. cf. consulere s. 1);

    responsa prudentium (§ 4. 8 I. 1, 2. Gai, I. 2. 7);

    responsum Iuliani (1. 47 § 3 D. 38, 2);

    ad consulutiones Legatorum resp. (1. 6 § 2 D. 1, 16. 1. 79 § 1 D. 5, 1. 1. 10 D. 49, 14. 1. 70 D. 23, 3);

    e) о рескриптах императоров (1. 21 D. 26, 8. 1. 4 C. Th. 2; 4. 1. 8 § 1 C. Th. 11, 30);

    f) тк. ответ на предъявленный иск, защита перед судом, pro tribunali respondens aut defensus (1. 23 § 3 D. 49, 1. 1. 35 § 1 D. 3, 3. 1. 5 D. 46, 8. 1. 2 § 3 D. 5, 1. 1. 2 C. 2, 13. 1. 4 pr. C. 12, 26).

    2) отвечать ожиданиям, quod in sementem erogatur, si non responderint messes (в изобилии рождаться), ex vindemia deducetur (1. 8 § 1 D. 24, 3); удовлетворять кого, resp. creditoribus hereditariis (1. 10 D. 28; 8. 1. 1 C. 4, 39. 1. 72 pr. D. 23, 3. 1. 2 C. 9, 12);

    muneribus civilibus (1. 17 § 9 D. 50, 1. 1. 14 C. 6, 42. 1. 1 C. 5, 21); быть послушным, являться: si citatus ad edictum non responderit (1. 15 § 2. cf. 1. 42 § 1 D. 49, 14. 1. 20 D. 10, 3. 1. 4 § 10 D. 49, 16).

    3) принадлежать, vicus reipubl. (1. 30 D. 50, 1). 4) обещать = spondere, promittere (1. 17 § 15 eod.).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > respondere

  • 8 angustus

    a, um [ ango ]
    1) тесный, узкий (via L; aditus Cs; pons C)
    2) заострённый, остроконечный ( sagitta CC)
    3) худой, хилый или малорослый (sus PM; corpus V)
    4) слабый, малоощутительный ( odor PM)
    5) укороченный, натянутый ( habenae Tib)
    7) короткий (nox, dies O; tempus Q)
    8) скудный, ограниченный ( res frumentaria Cs)
    9) плохой, недостаточный ( fides Cs); стеснённый, бедственный
    10) чёрствый, бездушный ( animus C); мелочный, педантичный (concertatio, interrogatio C)
    11) сжатый, краткий, уплотнённый (formula sponsionis, disputātio, oratio C), но

    Латинско-русский словарь > angustus

  • 9 circumspectus

    I 1. a, um
    part. pf. к circumspicio
    2. adj.
    тщательно обдуманный, взвешенный (judicium., interrogatio Q; verba non circumspecta O): осмотрительный, осторожный (modo c. et sagax, modo inconsultus et praeceps Su)
    II circumspectus, ūs m. [ circumspicio ]
    1) обозревание, возможность кругового обзора ( natura circumspectum omnium nobis dedit Sen)
    cervix flexīlis ad circumspectum PM — гибкая шея, позволяющая оглядываться (т. е. поворачивать голову)
    4) рассмотрение, созерцание ( sui mali O); обдумывание
    detinere aliquem ab circumspectu aliarum rerum L — отвлечь чьё-л. внимание от прочих дел

    Латинско-русский словарь > circumspectus

  • 10 interrogatiuncula

    interrogātiuncula, ae f. [demin. к interrogatio ]
    вопросец C, Sen etc.

    Латинско-русский словарь > interrogatiuncula

  • 11 domesticus

    1) к дому принадлежащий, домашний, семейный, domestici, члены семейства (1. 31 § 15 D. 21, 1. 1. 1 pr. D. 29, 5);

    domest. persona (l. 6 pr. D. 3, 4), familia domest. (1. 31 § 10 § 24, 1); аmicus vel domest. (1. 4 § 3 D. 50, 4) funus domest. (1. 4 § 2 D. 2, 11), furtum domest., домашняя кража (1. 11 § 1 D. 48, 19), domest testimonium, свидетельство домашнего (1. 3 C. 4, 20), domest instrumenta (1. 5 C. 4, 19);

    domest. cautio, частное обеспечение (1. 103 D. 30);

    domest interrogatio servorum (1. 4 C. 9, 41);

    clandestinae ac domest. fraudes (1. 27 C. 8, 54)

    2) домашние войска, при позднейших императорах (tit. C 12, 17);

    schola domesticorurum (1. 3 C. 3, 24), comites domestic. (I. 6 § 3 C. 3, 8).

    3) чиновники, принадлежащие к officium наместников провинции (tit C. 1, 5. 1. 1. un. C. 5, 2).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > domesticus

См. также в других словарях:

  • Interrogatio — (lat. interrogare: fragen, befragen) ist eine musikalische Figur, die zur Untermalung einer Frage in der Musik dient. Interrogatio ist musikalisch durch eine steigende Melodie (Schritt oder Sprung, häufig eine Sekunde) definiert. Die steigende… …   Deutsch Wikipedia

  • INTERROGATIO — apud Rom. dicta est accusatio tota, cum Iudiciotum criminalium pars non minima rei interrogatio esset. Multum autem intererat in peragendis interrogationibus, quo animo esset is, qui interrogabat. Exemplum illustre in Aug. apud Suet. c. 33. qui… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Interrogatio Johannis — Die Interrogatio Johannis oder Das geheime Abendmahl ist ein neutestamentliches Apokryphon, das ein vertrauliches Gespräch des Apostels Johannes mit Jesus während des letzten Abendmahls wiederzugeben behauptet. Es bestreitet, dass die Welt von… …   Deutsch Wikipedia

  • ИНТЕРРОГАТИО —    • Interrogatio,        1. допрос свидетелей, см. Testis, Свидетели;        2. допрос обвиняемого истцом в присутствии претора. Если первый в ответе своем признавал право истца и давал удовлетворение, то процесс прекращался; если же отрицал, то …   Реальный словарь классических древностей

  • interrogation — [ ɛ̃terɔgasjɔ̃ ] n. f. • XIIIe; lat. interrogatio 1 ♦ Action de questionner, d interroger (qqn). ⇒ demande, question. « chez Blondet une pause équivalait à une interrogation » (Balzac). L interrogation des témoins. ♢ Spécialt Question, ensemble… …   Encyclopédie Universelle

  • CATHARES — D’origine grecque, le vocable «cathare» ( 見見福礼﨟, pur) désigne les hérétiques dualistes qui se manifestèrent en Occident dans la seconde moitié du XIIe siècle. Le plus ancien document où il apparaît est un acte de Nicolas, évêque de Cambrai (1164… …   Encyclopédie Universelle

  • interogaţie — INTEROGÁŢIE, interogaţii, s.f. (Rar) Interogare. ♢ (În sintagma) Interogaţie retorică = procedeu retoric constând în adresarea unor întrebări, nu pentru a obţine răspuns, ci pentru a comunica o idee, o atitudine. [var.: interogaţiúne s.f.] – Din… …   Dicționar Român

  • Interrobang — For the use of !? and ?! in chess notation, see Punctuation (chess). For the Italian television series, see Interbang. ‽ Interrobang …   Wikipedia

  • Albigenser — Der Begriff Katharer (die „Reinen“ – von griechisch: καθαρός / katharós = rein) bezeichnet eine christliche Glaubensbewegung vom 12. Jahrhundert bis zum 14. Jahrhundert, vornehmlich im Süden Frankreichs, aber auch in Italien, Spanien und… …   Deutsch Wikipedia

  • Albigénser — Der Begriff Katharer (die „Reinen“ – von griechisch: καθαρός / katharós = rein) bezeichnet eine christliche Glaubensbewegung vom 12. Jahrhundert bis zum 14. Jahrhundert, vornehmlich im Süden Frankreichs, aber auch in Italien, Spanien und… …   Deutsch Wikipedia

  • Apokryph — Apokryphen (auch: apokryphe Schriften; griechisch: ἀπόκρυφος „verborgen“, Plural ἀπόκρυφα) sind Texte, die im Entstehungsprozess der Bibel nicht in deren Kanon aufgenommen wurden: aus inhaltlichen Gründen, weil sie damals nicht allgemein bekannt… …   Deutsch Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»