-
1 interrogatio
interrogatio interrogatio, onis f вопрос -
2 interrogatio
interrogatio interrogatio, onis f спрос -
3 interrogatio
interrogātio, ōnis f. [ interrogo ]1) вопрос, спрашивание ( responsio ab interrogatione dissentit Q)2) опрос, допрос ( testium T)3) запрос ( tribuni plebis L)4) ритор. постановка вопроса Q5) лог. заключение, выведенное из вопросов, умозаключение, вывод C, Sen -
4 interrogatio
см. interrogare.Латинско-русский словарь к источникам римского права > interrogatio
-
5 interrogatio
,onis fрасспрос -
6 interrogare
спрашивать, а) = consulere (1. 9 § 8. 1. 22 D. 12, 1. 1. 17 § 4 D. 21, 1);b) народ на = счет нового закона (§ 4 J. 1, 2); с) при заключении стипуляции вопрос стипулятора, верителя (1. 7 D. 3, 5. 1. 1 § 7 D. 44, 7. 1. 1 § 1. 1. 75 § 6. 1. 83 § 2. 1. 141 § 3 D. 45, 1. 1. 6 pr. § 2 D. 45, 2. 1. 1 D. 46, 4. 1. 7 D. 50. 16); отсюда interrogare = stipulari, rogare (1. 41 pr. D. 18, 1), interrogari = oblidari, spondere: fideiussor inlerrogatus pro magistratu (1. 3 § 4 D. 50. 8);
d) в производстве in iure: предлагать вопросы ответчику для разъяснения известных обстоятельств;
interrogatio s. interrogatus, такой допрос in iure перед магистратом (tit. D. 11, 1); напр. an heres vel quota ex parte sit? (1. 1 pr. 1. 2. 5. 6 § 1. 1. 9. 11. 12. eod. 1. 7 eod. 1. 10 eod.);
an fundum possideat? (1. 20 § 1 eod.);
interrogator, истец, предлагающий вопросы (1. 11 § 7 eod.);
interrogatoria actio, иск, основывающийся на признании со стороны ответчика или противника известных фактов или обстоятельств (1. 1 § 1. 1. 22 eod.). е) допрашивать свидетелей (1. 3 § 3 1. 24 D. 22, 5);
f) допрашивать ответчика;
interrogatio, допрос обвиняемого (1. 7 D. 22, 3. 1. 17 D. 29, 5. 1. 15 § 41 D. 47, 10. 1. 6 § 1 D. 48, 3. 1. 1 § 21. 22. 1. 18 § 6-8 D. 48, 18).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > interrogare
-
7 respondere
1) отвечать;responsum (subst.) responsio s. responsus, ответ; особ. a) об ответе, данном стипулятору на его interrogatio (1. 1. 7 D. 44, 7. 1. 52 § 2 eod. 1. 1 § 1 seq. D. 45, 1);
b) ответ на interrogatio in iure (1. 39 pr. D. 3, 3. 1. 26 § 3. 1. 27 § 1 D. 9, 4);
ex sua responsione, ex responso suo conveniri (1. 12 § 1. 1. 22 eod.);
c) показание свидетеля (1. 3 § 1. 1. 7 D. 22, 5. 1. 9 § 1 C. 4, 20);
d) ответ юристов на запросы о юридических случаях, судебных делах, спорных мнениях, постановленных решениях, consulentibus respondere;
publice respondendi ius (1. 2 § 47 D. 1, 2. cf. consulere s. 1);
responsa prudentium (§ 4. 8 I. 1, 2. Gai, I. 2. 7);
responsum Iuliani (1. 47 § 3 D. 38, 2);
ad consulutiones Legatorum resp. (1. 6 § 2 D. 1, 16. 1. 79 § 1 D. 5, 1. 1. 10 D. 49, 14. 1. 70 D. 23, 3);
e) о рескриптах императоров (1. 21 D. 26, 8. 1. 4 C. Th. 2; 4. 1. 8 § 1 C. Th. 11, 30);
2) отвечать ожиданиям, quod in sementem erogatur, si non responderint messes (в изобилии рождаться), ex vindemia deducetur (1. 8 § 1 D. 24, 3); удовлетворять кого, resp. creditoribus hereditariis (1. 10 D. 28; 8. 1. 1 C. 4, 39. 1. 72 pr. D. 23, 3. 1. 2 C. 9, 12);f) тк. ответ на предъявленный иск, защита перед судом, pro tribunali respondens aut defensus (1. 23 § 3 D. 49, 1. 1. 35 § 1 D. 3, 3. 1. 5 D. 46, 8. 1. 2 § 3 D. 5, 1. 1. 2 C. 2, 13. 1. 4 pr. C. 12, 26).
3) принадлежать, vicus reipubl. (1. 30 D. 50, 1). 4) обещать = spondere, promittere (1. 17 § 15 eod.).muneribus civilibus (1. 17 § 9 D. 50, 1. 1. 14 C. 6, 42. 1. 1 C. 5, 21); быть послушным, являться: si citatus ad edictum non responderit (1. 15 § 2. cf. 1. 42 § 1 D. 49, 14. 1. 20 D. 10, 3. 1. 4 § 10 D. 49, 16).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > respondere
-
8 angustus
a, um [ ango ]1) тесный, узкий (via L; aditus Cs; pons C)2) заострённый, остроконечный ( sagitta CC)3) худой, хилый или малорослый (sus PM; corpus V)4) слабый, малоощутительный ( odor PM)5) укороченный, натянутый ( habenae Tib)6) незаметный ( differentia PM)7) короткий (nox, dies O; tempus Q)a. spiritus C — короткое дыхание8) скудный, ограниченный ( res frumentaria Cs)9) плохой, недостаточный ( fides Cs); стеснённый, бедственный10) чёрствый, бездушный ( animus C); мелочный, педантичный (concertatio, interrogatio C)11) сжатый, краткий, уплотнённый (formula sponsionis, disputātio, oratio C), но -
9 circumspectus
I 1. a, umpart. pf. к circumspicio2. adj.тщательно обдуманный, взвешенный (judicium., interrogatio Q; verba non circumspecta O): осмотрительный, осторожный (modo c. et sagax, modo inconsultus et praeceps Su)II circumspectus, ūs m. [ circumspicio ]1) обозревание, возможность кругового обзора ( natura circumspectum omnium nobis dedit Sen)cervix flexīlis ad circumspectum PM — гибкая шея, позволяющая оглядываться (т. е. поворачивать голову)3) видin omnes partes c. est L — вид открывается во все стороны4) рассмотрение, созерцание ( sui mali O); обдумываниеdetinere aliquem ab circumspectu aliarum rerum L — отвлечь чьё-л. внимание от прочих дел -
10 interrogatiuncula
interrogātiuncula, ae f. [demin. к interrogatio ]вопросец C, Sen etc. -
11 domesticus
1) к дому принадлежащий, домашний, семейный, domestici, члены семейства (1. 31 § 15 D. 21, 1. 1. 1 pr. D. 29, 5);domest. persona (l. 6 pr. D. 3, 4), familia domest. (1. 31 § 10 § 24, 1); аmicus vel domest. (1. 4 § 3 D. 50, 4) funus domest. (1. 4 § 2 D. 2, 11), furtum domest., домашняя кража (1. 11 § 1 D. 48, 19), domest testimonium, свидетельство домашнего (1. 3 C. 4, 20), domest instrumenta (1. 5 C. 4, 19);
domest. cautio, частное обеспечение (1. 103 D. 30);
domest interrogatio servorum (1. 4 C. 9, 41);
2) домашние войска, при позднейших императорах (tit. C 12, 17);clandestinae ac domest. fraudes (1. 27 C. 8, 54)
3) чиновники, принадлежащие к officium наместников провинции (tit C. 1, 5. 1. 1. un. C. 5, 2).schola domesticorurum (1. 3 C. 3, 24), comites domestic. (I. 6 § 3 C. 3, 8).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > domesticus
См. также в других словарях:
Interrogatio — (lat. interrogare: fragen, befragen) ist eine musikalische Figur, die zur Untermalung einer Frage in der Musik dient. Interrogatio ist musikalisch durch eine steigende Melodie (Schritt oder Sprung, häufig eine Sekunde) definiert. Die steigende… … Deutsch Wikipedia
INTERROGATIO — apud Rom. dicta est accusatio tota, cum Iudiciotum criminalium pars non minima rei interrogatio esset. Multum autem intererat in peragendis interrogationibus, quo animo esset is, qui interrogabat. Exemplum illustre in Aug. apud Suet. c. 33. qui… … Hofmann J. Lexicon universale
Interrogatio Johannis — Die Interrogatio Johannis oder Das geheime Abendmahl ist ein neutestamentliches Apokryphon, das ein vertrauliches Gespräch des Apostels Johannes mit Jesus während des letzten Abendmahls wiederzugeben behauptet. Es bestreitet, dass die Welt von… … Deutsch Wikipedia
ИНТЕРРОГАТИО — • Interrogatio, 1. допрос свидетелей, см. Testis, Свидетели; 2. допрос обвиняемого истцом в присутствии претора. Если первый в ответе своем признавал право истца и давал удовлетворение, то процесс прекращался; если же отрицал, то … Реальный словарь классических древностей
interrogation — [ ɛ̃terɔgasjɔ̃ ] n. f. • XIIIe; lat. interrogatio 1 ♦ Action de questionner, d interroger (qqn). ⇒ demande, question. « chez Blondet une pause équivalait à une interrogation » (Balzac). L interrogation des témoins. ♢ Spécialt Question, ensemble… … Encyclopédie Universelle
CATHARES — D’origine grecque, le vocable «cathare» ( 見見福礼﨟, pur) désigne les hérétiques dualistes qui se manifestèrent en Occident dans la seconde moitié du XIIe siècle. Le plus ancien document où il apparaît est un acte de Nicolas, évêque de Cambrai (1164… … Encyclopédie Universelle
interogaţie — INTEROGÁŢIE, interogaţii, s.f. (Rar) Interogare. ♢ (În sintagma) Interogaţie retorică = procedeu retoric constând în adresarea unor întrebări, nu pentru a obţine răspuns, ci pentru a comunica o idee, o atitudine. [var.: interogaţiúne s.f.] – Din… … Dicționar Român
Interrobang — For the use of !? and ?! in chess notation, see Punctuation (chess). For the Italian television series, see Interbang. ‽ Interrobang … Wikipedia
Albigenser — Der Begriff Katharer (die „Reinen“ – von griechisch: καθαρός / katharós = rein) bezeichnet eine christliche Glaubensbewegung vom 12. Jahrhundert bis zum 14. Jahrhundert, vornehmlich im Süden Frankreichs, aber auch in Italien, Spanien und… … Deutsch Wikipedia
Albigénser — Der Begriff Katharer (die „Reinen“ – von griechisch: καθαρός / katharós = rein) bezeichnet eine christliche Glaubensbewegung vom 12. Jahrhundert bis zum 14. Jahrhundert, vornehmlich im Süden Frankreichs, aber auch in Italien, Spanien und… … Deutsch Wikipedia
Apokryph — Apokryphen (auch: apokryphe Schriften; griechisch: ἀπόκρυφος „verborgen“, Plural ἀπόκρυφα) sind Texte, die im Entstehungsprozess der Bibel nicht in deren Kanon aufgenommen wurden: aus inhaltlichen Gründen, weil sie damals nicht allgemein bekannt… … Deutsch Wikipedia