-
1 interpretatio
interpretatio interpretatio, onis f толкование, интерпретация -
2 interpretatio
interpretātio, ōnis f. [ interpretor ]1) разъяснение, истолкование (somniorum PM; verborum, juris C)huc illuc trahere interpreta tionem T — толковать то так, то этак2) перевод ( de Graecis Tert) -
3 interpretatio
1) толкование, объяснение (1. 23 D. 1, 3);interpretatione suppleri (1. 13 eod.);
adiuvari (1. 64 § 1 D. 35, 1);
2) oграничение (1. 30 pr. C. 9, 9).coangustari (1. 120 D. 50, 16); (Gai. I. 165. 188. III. 15. 44. 54. 93. 109).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > interpretatio
-
4 Interpretatio abrogans
юр.Отменяющее толкование.Толкование какого-либо закона, лишающее его реального значения.Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Interpretatio abrogans
-
5 Отменяющее толкование
Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Отменяющее толкование
-
6 callidus
a, um [ calleo ]1) искусный, умный, ловкий, сведущий, знающий (c. in re aliquā C, Q, alicujus rei T, Col, Amm, alicui rei T, Ap и ad aliquid Pl, C); изобретательный ( naturā nihil est callidius C)2) хитрый, лукавый (inventum Nep; c. et versutus C) -
7 malitiosus
malitiōsus, a, um [ malitia ]злобный, коварный, лукавый (homo, interpretatio juris C) -
8 perdurus
per-dūrus, a, umочень жёсткий, крайне суровый ( interpretatio Dig) -
9 sinister
tra, trumrota sinisterior O — повозка, заехавшая слишком влево2) неправильный, неверный ( interpretatio T); превратный, испорченный ( mores V)3)а) неблагоприятный, несчастный ( pugna Prp); пагубный (arboribus Notus s. V)sinistro pede погов. — с левой ноги, т. е. в недобрый час ( proficisci Ap) -
10 dubius
(adi.);dubie (adv.) сомнитольный, de re dubia transigere (1. 1 D. 2, 15), (1. 192 § 1 D. 50, 17);
dubia interpretatio (1. 20 eod.); (1. 10 D. 49, 14);
non dubie (1. 13 § 1. D. 26, 5. 1. 65 § 3 D. 36, 1);
dubium (subst.) сомнение: dubio procul (1. 22 § 5 eod. 1. 30 § 2 D. 40, 9);
in dubio pendere (1. 9 D. 3, 5).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > dubius
-
11 humanus
1) человеческий, si aliquid mihi humanum contigent (см. humanitas);fatum humanae sortis (1. 21 pr. D. 21, 2);
res divini-humani iuris, res divinae - humanae (1. 1 pr. D. 1, 8 1. 1 pr. D. 43, 1);
capitatio hum. (см. sub. 1. a), in rebus hum. esse, быть, существовать, а) о вещах (1. 24 pr. D. 10, 2. 1. 3 D. 13, 3 1 91 § 1 D. 45, 1);
in rebus hum. manere (1. 31 pr. D. 46, 2);
b) о лицах - жить (1. 10 § 1 D. 28, 6. 1. 20 § 1 D. 33, 1. I. 8 § 5 D. 37, 4. 1. 1 § 8 D 38, 16); тк. in rebus hum. agere (1. 1 C. 3, 29. 1. 3 C. 8, 55), in reb. hum. non inveniri, не быть в живых (1. 3 C. 6, 55);
2) гуманный, справедливый (1. 10 § 1 D. 34, 5. cf. 1. 8 D. 2, 14);rebus hum. eximi, subtrahi, excedere, умереть (1. 16 C. 2, 3. 1 8 C. 4, 10. 1. 5. 6 C. 6, 53), reb. hum. se extrahere, отправляться на тот свет (1. 23 § 3 D. 21, 1).
humanior interpretatio (1. 24 D. 13, 5 1. 3 D. 28, 4); (1. 84 pr. D. 28, 5);
humanius dicere, interpretari (1. 56 D. 24, 3. 1. 112 § 2 D. 35, 1).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > humanus
-
12 iustus
(adi.) iuste (adv.) сообразный с правом, а) законный, справедливый, основательный;iuste, не без основания, справедливо, напр. i. metus (1. 7 § 1 D. 4, 2. 1. 43 D. 39, 6);
i. timor mortis (1. 3 D. 4, 6);
vani timoris i. excusatio non est (1. 184 D. 50, 17);
i. dolor (1. 3 § 3 D. 29, 5. 1. 38 § 8 D. 48, 5. 1. 4 C. 9, 9);
i. causa errandi, erroris (1. 16 § 2 D. 38, 2. 1. 11 D. 41, 4);
i. error (1. 2 D. 4, 1. 1. 11 § 10 D. 11, 1. 1. 50 pr. D. 41, 2. 1. 44 pr. D. 41, 3);
i. causa ignorantiae, i. ignorantia (1. 66 § 1 D. 6, 1. 1. 89 § 7 D. 31. 1. 15 § 5 D. 43, 24. 1. 42 D. 50, 17);
i. ratione motum donare (1. 7 § 1 D. 39, 5);
i. ratione opinari (1. 11 § 3 D. 11, 1);
iuste putare, credere (1. 21 D. 15, 3. 1. 1 § 8 D. 25, 4);
ex i. causa abesse (1. 19 pr. 1. 20. 28 § 3. 1. 29. 36 D. 40, 5);
i. causa excusationis (1. 25 D. 17, 1. 1. 37 pr. D. 27, 1);
i. causa traditionis (1. 3 § 1 D. 6, 2. 1. 35 D. 10, 2. 1. 7 § 3. 4. 8 D. 10, 3. 1. 24 D. 41, 2. 1. 2. 3 pr. D. 43, 17);
b) на основании закона;
iuste, законно, i. possessor (1. 31 § 2 D. 5, 3. 1. 7 § 3 D. 6, 2);
iuste possidere (1. 22 § 1 D. 9, 4. 1. 3 § 5. 1. 11 D. 41, 2. 1. 4 § 12 D. 41, 3. 1. 1 pr. D. 41, 9);
i. retentio (1. 55 § 4 D. 47, 2);
repetitio (1. 31 § 1 D. 16, 3);
exceptio (1. 66 D. 50, 17);
i. rem postulare (1. 39 pr. D. 21, 2);
i. querela (1. 11 § 2 D. 48, 8);
iuste queri (1. 6 D. 38, 6);
deprecari (1. 2 D. 1, 6);
exigere (1. 24 D. 42, 8. 1. 24 pr. D. 22, 1);
contradicere (1. 14 D. 40, 5. 1. 3 C. 40, 16);
i. accusator (1. 2 § 9 D. 48, 5);
i. appellatio;
non iuste appellare (1. 21 § 2 D. 49, 1);
i. sententia (1. 21 D. 3, 2);
iustissime edicere (1. 7 pr. D. 3, 4);
i. interpretatio (1. 201 D. 50, 16);
i. pactum (1. 52 § 2 D. 2, 14);
i. conventio, i. causa conventionis (1. 5 § 2 D. 18, 5. 1. 18 D. 23, 4); особ. по гражданскому праву = legitimus, напр. iustas nuptias inter se cives Rom. contrahunt, qui secundum praecepta legum cogunt (pr. J. 1, 10);
i. matrimonium (1. 13 D. 34, 9. 1. un. pr. D. 38, 11. cf. Ulp. V, 3);
i. uxor (1. 31 D. 23, 2. 1. 28 § 3. D. 28, 2. 1. 65 § 1 D. 23, 2. 1. 1 pr. D. 38, 4. 1. 6 C. 5, 5. 1. 5 § 2 D. 1, 5. 1. 17 § 3 D. 1, 7);
iuste procreati, i. liberi, прот. vulgo quaesiti (1. 4 § 3 D. 2, 4. 1. 2 § 1 D. 38, 17. 1. 12 D. 1, 5. 1. 2 pr. D. 1, 7);
i. pater (1. 44 § 3 D. 23, 2. 1. 9 D. 50, 1), tutor (1. 27 pr. D. 26, 2);
i. aetas, прот. pupillaris (1. 16 D. 49, 14. cf. 1. 50 § 6 D. 32. 1. 8 D. 12, 4. 1. 16 § 17 D. 36, 1. 1. 8 § 3 D. 40, 1. 1. 2 C. 7, 4. 1. 2 C. 3, 31. 1. 28 D. 9, 4. 1. 34 D. 45, 3. 1. 6 D. 1, 5. 1. 9 pr. D. 40, 2);
i. dominii exceptio (1. 16 D. 6, 2. 1. 57 D. 17, 1);
i. hereditas (1. 3 § 2 D. 17, 2);
non i. testamentum (1. 3 D. 26, 3. 1. 22 D. 29, 2. 1. 1 pr. D. 28, 1);
c) соответствующий, сообразный с обстоятельствами, напр. sumtus iusti (1. 6 § 1 D. 5, 4);
iustam sumtus rationem egredi (1. 14 § 6 D. 11, 7. 1. 39 eod.);
i. sepulcrum (1. 43 eod.);
iusta facere mortuo (1. 2 D. 2, 4. 1. 20 § 1 D. 29, 2);
d) соразмерный: iusto pretio rem aestimare (1. 10 § 2 D. 10, 3. 1. 16 § 9 D. 20, 1. 1. 36 pr. D. 24, 1. cf. 1. 3 § 5 D. 49, 14);
pluris iusto vendere (1. 31 § 4 D. 40, 5. 1. 12 § 1 D. 23, 3. 1. 54 D. 31);
e) справедливо поступающий: iudex i. (1. 14 § 13 D. 11, 7);
iustius facere (1. 12 D. 28, 6).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > iustus
-
13 latus
1) (subst.) бок, a) corporis: latus vel crus brevius (1. 12 § 1 D. 21, 1); тк. лицо: circa latus Principis agere, militari (1. 30. pr. D. 27, 1. 1. 25 C. 5, 62. 1. un. C. 12, 18);b) побочная линия родства (1. 1 pr. § 1. 1. 10 § 8 D. 38, 10. cf. pr. I. 3, 6);
ex latere (прот. ex gradu ascendentium vel descend.) uxorem ducere, contrahere matrimonium (1. 68 D. 23, 2. 1. 17 C. 5, 4);
de latere, прот. de descendentibus, adscendentibus (1. 6 C. 5, 5);
c) сторона, ex uno latere - alia parte (1. 7 § 4 D. 41, 1);
ex uno lat. constare contractum (1. 13 § 29 D. 19, 1);
2) (adi.)широкий, late (adv.) via latior - angustior (1. 23 pr. D. 8, 3. 1. 9 § 1 D. 8, 5. 1. 2 § 32 D. 43, 8);ex utroque lat. nasci actionem (1. 6 § 4 D. 3, 5. 1. 11 D. 39, 2. 1. 49 § 2 D. 46, l. cf. 1. 118 D. 45, 1).
latius iter (1. 11 pr. D. 8, 6. 1. 30 D. 8, 3);
2) просторный, late diffusum i. e. in diversis locis constitutum patrimonium (1. 3 C. 5, 36);latus clavus, широкая кайма пурпурового цвета (Ulp. VII. 1. 1. 42 D. 24, 1).
lata fuga (1. 8 D. 48, 22); обширный: latiss. potestas (1. 120 D. 50, 16);
latior interpretatio (1. 1 § 3 D. 22, 1. 1. 9 D. 4, 6. 1. 7 § 5 D. 43, 24. 1. 2 pr. 1. 181 D. 50, 16);
late concipere verba (1. 99 pr. D. 45, 1);
3) значительный, большой: lata culpa (см.), lata negligentia (1. 7 § 1 D. 27, 10. 1. 6 D. 50, 8).latius porrigere iudicium (1. 5 § 2 D. 11, 6).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > latus
-
14 per
(praep.) 1) чрез или по, a) о месте, напр. ad hortum per domum aditus (1. 41 pr. D. 8, 2. 1. 4 § 5 D. 1, 16);b) о времени, к, во время, в продолжение, per id temporis etc. (1. 1 § 2 D. 2, 12);
per totam noctem vigilare (1. 3 § 3 D. 1, 15. 1. 35 D. 1, 3);
per singulos annos, menses, dies (1. 8 § 6 D. 2, 15);
c) чрез, посредством, при помощи, per iudicem reposcere (1. 13 D. 4, 2. 1. 3 § 1. 1. 9 pr. eod.);
per calumniam (см.); (1. 17 § 1. 2. 1. 40 § 3 D. 2, 14. 1. 5 D. 12, 1. 1. 57 D. 24, 1. 1. 23. 49 pr. D. 45, 1. 1. 49 § 1 et seq. 1. 50 pr. eod. 1. 22 D. 21, 1. 1. 1 § 2 D. 41, 2);
per servum aut filium (1. 5 eod. 1. 12 § 2 D. 49, 15. 1. 3 pr. D. 43, 24. 1. 1 § 3 D. 47, 10. 1. 18 § 5 eod.);
2) по причине, по, из, per imperitiam (vel rusticitatem) committere, facere aliquid (1. 6 § 7 D. 1, 18. 1. 7 § 4 D. 2, 1. 1. 53 D. 50, 17. 1. 26 § 4 D. 4, 6. 1. 9 § 5 D. 1, 16. 1. 9 pr. D. 28, 2. 1. 14 D. 1, 18. 1. 26 § 3. D. 12, 6. 1. 15 § 1 eod.). 3) по, на основании, amplius capere, quam per legem Falcidiam licuerit (1. 31 D. 35, 2. 1. 29 § 1 D. 22, 6. 1. 73 D. 45, 1. 1. 186 D. 50, 17);per se обоз. сам по себе, для себя, напр. per se partes suas vendere, прот. communiter cum aliquo (1. 62 D. 17, 2. 1. 10 § 1 D. 41, 3. 1. 3 § 1 D. 41, 2).
4) при клятвах - ради, напр. iurare per deum etc. (см. iurare). 5) очень, чрезвычaйно = perquam, в соединении с другими словами для усиления значения = пре, напр. interpretatio perdura et pernimium severa (1. 2 § 1 D. 48, 3);per contrarium = e contrario (1. 28 D. 3, 3).
periniquum (1. 29 D. 26, 7);
perabsurdum (1. 17 § 22 D. 47, 10. 1. 1 pr. D. 26, 10);
permodica dos (1. 20 § 1 D. 11, 7);
perraro (1. 5 D. 1, 3. 1. 3 pr. D. 4, 4. 1. 9 D. 1, 1. 1. 1 § 1 D. 1, 7. 1. 2 § 1 D. 37, 11).
-
15 redigere
1) опять приводить, обращать, in possessionem, potestatem suam redig. aliquid (1. 5 § 4 D. 37, 10. 1. 58 § 4 D. 47, 2. 1. 5 § 1. 1. 11 D. 1, 5. 1. 15 pr. 1. 33 D. 1, 7. 1. 17 § 2 eod. 1. 32 § 6 D. 24, 1. 1. 43 § 3 D. 28, 6. 1. 32 D. 38, 2. 1. 2 § 3 D. 38, 17. 1. 24 § 3 D. 40, 5): ad peregrinitatem (1. 10 § 6 D. 2, 4 1. 1 § 2 D. 48, 19);ad poenam (1. 1 § 1 D. 48, 7. 1. 50 § 1 D. 17. 1);
oграничивать, оставлять: redigi ad portionem virilem (1. 8 § 14 D. 37, 4. 1. 8 § 5 D. 37, 5); уменьшать, доводить: (1. 34 D. 50, 17); относиться;
2) выручать, издерживать (1. 2 pr. D. 14, 5. 1. 2 C. 4, 26). 3) redigi ad aliquem, дocmaваться, напр. fructus redigendi ad aliquem (1. 51 pr. D. 10, 2. 1. 62 D. 17, 2). 4) собирать, получать;ad id, quod actum est, interpretatio redigenda (1. 125 D. 50, 16).
5) собирать: redig. fructus (1. 46 D. 22, 1. 1. 5 § 22 D. 36, 4). 6) доставлять, предоставлять: redigi in fiscum (1. 1 C. 10, 4);redactus (subst.) доход, pecunia redacta ex venditione (1. 62 cit. cf. 1. 13 D. 3, 5. 1. 22 D. 31. 1. 20 § 15 D. 5, 3. cf. 1. 27 D. 42, 5. 1. 49 § 7 D. 47, 2. 1. 88 D. 46, 3. 1. 68 § 1 D. 46, 1. 1. 5 D. 42, 7. 1. 58 § 1 D. 7. 1. 1. 38 D. 33, 2. 1. 14 C. 4, 3).
redig. in commune (1. 52 § 6. 8. 1. 73 D. 17, 2. 1. 1 § 11 D. 37, 6).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > redigere
См. также в других словарях:
interpretatio — index construction, explanation, paraphrase Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
interpretatio — (s.f.) Se per sinonimia intendiamo l uso simultaneo di alcuni sinonimi (cioè di parole diverse che hanno o sembrano avere lo stesso significato e per le quali risulta in realtà una sfumatura di senso fissata in molti casi dall uso) al fine di … Dizionario di retorica par stefano arduini & matteo damiani
Interpretatio Celtica — Interpretatio Celtica, auch Interpretatio Gallica, ist die Bezeichnung für die „Keltisierung“ griechischer oder römischer zu keltisch/gallischen Gottheiten, Sie wurde vorwiegend im römischen Gallien angewandt und ist das lokale Gegenstück zur… … Deutsch Wikipedia
Interpretatio graeca — is a Latin term for the common tendency of ancient Greek writers to equate foreign divinities to members of their own pantheon. Herodotus, for example, refers to the ancient Egyptian gods Amon, Osiris and Ptah as Zeus , Dionysus and Hephaestus ,… … Wikipedia
Interpretatio graeca — es una expresión latina para designar a la frecuente tendencia de los antiguos escritores griegos de equiparar divinidades extranjeras con miembros de su propio panteón. Heródoto, por ejemplo, alude a los antiguos dioses egipcios Amón, Osiris y… … Wikipedia Español
Interpretatio Romana — Interpretatio Romana, Übertragung lateinischer (bei der Interpretatio Graeca griechischer) Götternamen auf die Gottheiten anderer Völker durch römische (griechische) Schriftsteller. Der Vorgang setzt die funktionale Identifikation römischer… … Universal-Lexikon
Interpretatio Graeca — et Interpretatio Romana sont deux locutions latines qui désignent la propension des Grecs et des Romains de l Antiquité à assimiler les divinités des barbares à leurs propres divinités. Un exemple cité par Hérodote est l assimilation des… … Wikipédia en Français
Interpretatio Christiana — bezeichnet die Umwandlung oder Umdeutung jüdischer oder heidnischer Bräuche und Überlieferungen in christlichem Kontext. Beispiele sind: Die Wintersonnwendfeier Sol Invictus wurde zu Weihnachten. Die Darstellung des griechische Hirtengottes Pan… … Deutsch Wikipedia
Interpretatio Romana — Als Interpretatio Romana (lat. etwa: „römische Übersetzung“) bezeichnet man die römische Sitte, fremde Gottheiten durch Identifikation mit römischen Gottheiten der eigenen Religion einzuverleiben. Der Begriff geht zurück auf Tacitus, der in… … Deutsch Wikipedia
Interpretatio Graeca — Unter Interpretatio Graeca (lateinisch für „griechische Übersetzung“) versteht man die Angewohnheit antiker griechischer Autoren, ihnen unbekannte Gottheiten nichtgriechischer Kulturen mit griechischen Göttern gleichzusetzen und sie entsprechend… … Deutsch Wikipedia
Interpretatio Graeca — In|ter|pre|ta|tio Grae|ca [ grɛ:ka] die; <aus lat. interpretatio Graeca »griech. Auslegung«> griech. Deutung u. Benennung nicht griech. Götter (z. B. Amon als Zeus) … Das große Fremdwörterbuch