-
1 interpretazione sf
[interpretat'tsjone] -
2 conscientia
conscĭentĭa, ae, f. [st1]1 [-] connaissance en commun, connaissance partagée, confidence, complicité, connivence. - gén. subj. hominum conscientia remota, Cic. Fin. 2, 28: toute possibilité pour le monde d'avoir une connaissance de la chose étant écartée (= sans que le monde puisse en prendre connaissance). - consilia seducta a plurium conscientia, Liv, 2, 54, 7: des assemblées qui ne sont dans la confidence que d'un petit nombre. - liberti unius conscientia utebatur, Tac. An. 6, 21: il n'admettait qu'un seul affranchi dans la confidence. - est tibi Augustae conscientia, Tac. An. 2, 77: tu as la connivence d'Augusta. - gén. obj. in conscientiam facinoris pauci adsciti, Tac. H. 1, 25: un petit nombre seulement furent mis dans la confidence du crime. - consilia conscientiaeque ejus modi facinorum, Cic. Clu. 56: les instigations et la complicité dans de tels forfaits. - propter conscientiam mei sceleris, Cic. Clu. 81: pour complicité dans mon crime, pour avoir été d'intelligence avec moi dans le crime. [st1]2 [-] claire connaissance qu'on a au fond de soi-même, sentiment intime. - mea conscientia copiarum nostrarum, Cic. Q. 2, 14, 2: le sentiment que j'ai de nos ressources. - conscientia virium et nostrarum et suarum, Liv. 8, 4, 10: la claire conscience qu'ils ont de nos forces comme des leurs. - conscientia quid abesset virium, Liv. 3, 60, 6: sentant bien l'infériorité de leurs forces. - inerat conscientia derisui fuisse nuper falsum e Germania triumphum, Tac. Agr. 39: il le savait bien: son faux triomphe au sortir de sa récente campagne de Germanie venait de le ridiculiser. - conscientia victoriae, Tac. Agr. 27: le sentiment de la victoire. - praecipitis ut nostram stabilem conscientiam contemnamus, aliorum errantem opinionem aucupemur, Cic. Fin. 2, 71: vous nous engagez à mépriser l'assurance que nous donne notre sentiment intime pour rechercher l'opinion flottante d'autrui. - salvā conscientiā, Sen. Ep. 117, 1: sans sacrifier mon sentiment intime (mes convictions). [st1]3 [-] sens moral sentiment intime de qqch, claire connaissance intérieure. - conscientia bene actae vitae, Cic. CM. 9: la conscience d'avoir bien rempli sa vie. - fretus conscientia officii mei, Cic. Fam. 3, 7, 6: fort du sentiment que j'ai d'avoir rempli mes devoirs. - conscientia optimae mentis, Cic. Br. 250: le sentiment d'avoir eu d'excellentes intentions. - mediocrium delictorum conscientia, Cic. Mil. 64: la conscience d'avoir commis de légères peccadilles. - cum conscientia scelerum tuorum agnoscas... Cic. Cat. 1, 17: du moment que, conscient de tes crimes, tu reconnais... - satisfactionem ex nulla conscientia de culpa proponere, Sall. C. 35, 2: présenter une justification tirée du fait de n'avoir pas conscience d'une faute (d'un sentiment de son innocence). [st1]4 [-] for intérieur, témoignage de la conscience, conscience (bonne ou mauvaise); remords. - conscientia animi, Cic. Fin. 2, 54; Caes. BC. 3, 60, 2: témoignage de la conscience, voix de la conscience. - recta conscientia, Cic. Att. 13, 20, 4: bonne conscience. - bona conscientia, Sen. Ep. 43, 5: bonne conscience. - mala conscientia, Sall. J. 8: mauvaise conscience. - abs. conscientia: bonne conscience. - nihil me praeter conscientiam meam delectavit, Cic. Att.: rien ne m'a fait plaisir à part la conscience d'avoir bien agi. - cf. Mil. 61; 83; Clu. 159; Tusc. 2, 64. - conscientia mille testes, Quint. 5, 11, 41: conscience vaut mille témoins. - salvā bonā conscientiā, Sen. Nat. 4, pr. 15: en conservant la conscience pure. - mea mihi conscientia pluris est quam omnium sermo, Cic. Att. 12, 28, 2: ma conscience me parle davantage que tous les discours. - abs. conscientia: mauvaise conscience. - angor conscientiae, Cic. Leg. 1, 40: les tourments qu'inflige la conscience. - an te conscientia timidum faciebat? Cic. Verr. 5, 74: ou bien ta conscience te rendait-elle craintif? - cf. Cat. 2, 13; 3, 10; Leg. 2, 43, etc. - ex conscientia diffidens, Sall. J. 32, 5: défiant par suite de la conscience qu'il a de ses crimes. - ne quis modestiam in conscientiam duceret, Sall. J. 85, 26: pour empêcher qu'on n'interprétât ma réserve comme la conscience de mon indignité. - animi conscientiā excruciari, Cic. Fin. 2, 53: être tourmenté par le remords. - maleficii conscientiā perterritus, Cic. Clu. 38: effrayé par le remords de son crime. - te conscientiae stimulant maleficiorum tuorum, Cic. Par. 18: les remords de tes crimes t'aiguillonnent. - cf. Cic. Amer. 67. - conscientiā morderi, Cic. Tusc. 4, 45: souffrir des remords de conscience. - cf. Cic. Off. 3, 85; Sall. C. 15, 4. - ex conscientia ne... Tac. Agr. 42: par scrupule, de crainte que...* * *conscĭentĭa, ae, f. [st1]1 [-] connaissance en commun, connaissance partagée, confidence, complicité, connivence. - gén. subj. hominum conscientia remota, Cic. Fin. 2, 28: toute possibilité pour le monde d'avoir une connaissance de la chose étant écartée (= sans que le monde puisse en prendre connaissance). - consilia seducta a plurium conscientia, Liv, 2, 54, 7: des assemblées qui ne sont dans la confidence que d'un petit nombre. - liberti unius conscientia utebatur, Tac. An. 6, 21: il n'admettait qu'un seul affranchi dans la confidence. - est tibi Augustae conscientia, Tac. An. 2, 77: tu as la connivence d'Augusta. - gén. obj. in conscientiam facinoris pauci adsciti, Tac. H. 1, 25: un petit nombre seulement furent mis dans la confidence du crime. - consilia conscientiaeque ejus modi facinorum, Cic. Clu. 56: les instigations et la complicité dans de tels forfaits. - propter conscientiam mei sceleris, Cic. Clu. 81: pour complicité dans mon crime, pour avoir été d'intelligence avec moi dans le crime. [st1]2 [-] claire connaissance qu'on a au fond de soi-même, sentiment intime. - mea conscientia copiarum nostrarum, Cic. Q. 2, 14, 2: le sentiment que j'ai de nos ressources. - conscientia virium et nostrarum et suarum, Liv. 8, 4, 10: la claire conscience qu'ils ont de nos forces comme des leurs. - conscientia quid abesset virium, Liv. 3, 60, 6: sentant bien l'infériorité de leurs forces. - inerat conscientia derisui fuisse nuper falsum e Germania triumphum, Tac. Agr. 39: il le savait bien: son faux triomphe au sortir de sa récente campagne de Germanie venait de le ridiculiser. - conscientia victoriae, Tac. Agr. 27: le sentiment de la victoire. - praecipitis ut nostram stabilem conscientiam contemnamus, aliorum errantem opinionem aucupemur, Cic. Fin. 2, 71: vous nous engagez à mépriser l'assurance que nous donne notre sentiment intime pour rechercher l'opinion flottante d'autrui. - salvā conscientiā, Sen. Ep. 117, 1: sans sacrifier mon sentiment intime (mes convictions). [st1]3 [-] sens moral sentiment intime de qqch, claire connaissance intérieure. - conscientia bene actae vitae, Cic. CM. 9: la conscience d'avoir bien rempli sa vie. - fretus conscientia officii mei, Cic. Fam. 3, 7, 6: fort du sentiment que j'ai d'avoir rempli mes devoirs. - conscientia optimae mentis, Cic. Br. 250: le sentiment d'avoir eu d'excellentes intentions. - mediocrium delictorum conscientia, Cic. Mil. 64: la conscience d'avoir commis de légères peccadilles. - cum conscientia scelerum tuorum agnoscas... Cic. Cat. 1, 17: du moment que, conscient de tes crimes, tu reconnais... - satisfactionem ex nulla conscientia de culpa proponere, Sall. C. 35, 2: présenter une justification tirée du fait de n'avoir pas conscience d'une faute (d'un sentiment de son innocence). [st1]4 [-] for intérieur, témoignage de la conscience, conscience (bonne ou mauvaise); remords. - conscientia animi, Cic. Fin. 2, 54; Caes. BC. 3, 60, 2: témoignage de la conscience, voix de la conscience. - recta conscientia, Cic. Att. 13, 20, 4: bonne conscience. - bona conscientia, Sen. Ep. 43, 5: bonne conscience. - mala conscientia, Sall. J. 8: mauvaise conscience. - abs. conscientia: bonne conscience. - nihil me praeter conscientiam meam delectavit, Cic. Att.: rien ne m'a fait plaisir à part la conscience d'avoir bien agi. - cf. Mil. 61; 83; Clu. 159; Tusc. 2, 64. - conscientia mille testes, Quint. 5, 11, 41: conscience vaut mille témoins. - salvā bonā conscientiā, Sen. Nat. 4, pr. 15: en conservant la conscience pure. - mea mihi conscientia pluris est quam omnium sermo, Cic. Att. 12, 28, 2: ma conscience me parle davantage que tous les discours. - abs. conscientia: mauvaise conscience. - angor conscientiae, Cic. Leg. 1, 40: les tourments qu'inflige la conscience. - an te conscientia timidum faciebat? Cic. Verr. 5, 74: ou bien ta conscience te rendait-elle craintif? - cf. Cat. 2, 13; 3, 10; Leg. 2, 43, etc. - ex conscientia diffidens, Sall. J. 32, 5: défiant par suite de la conscience qu'il a de ses crimes. - ne quis modestiam in conscientiam duceret, Sall. J. 85, 26: pour empêcher qu'on n'interprétât ma réserve comme la conscience de mon indignité. - animi conscientiā excruciari, Cic. Fin. 2, 53: être tourmenté par le remords. - maleficii conscientiā perterritus, Cic. Clu. 38: effrayé par le remords de son crime. - te conscientiae stimulant maleficiorum tuorum, Cic. Par. 18: les remords de tes crimes t'aiguillonnent. - cf. Cic. Amer. 67. - conscientiā morderi, Cic. Tusc. 4, 45: souffrir des remords de conscience. - cf. Cic. Off. 3, 85; Sall. C. 15, 4. - ex conscientia ne... Tac. Agr. 42: par scrupule, de crainte que...* * *Conscientia, huius conscientiae, a nomine Conscius. Cic. Le tesmoignage que son esprit et conscience porte à un chascun.\Conscientia bene actae vitae, et recordatio benefactorum. Cic. Tesmoignage en son esprit d'avoir bien vescu.\Quenque suae malae cogitationes conscientiaeque animi terrent. Cic. La conscience et le tesmoignage ou recordation qu'il ha en son esprit d'avoir mal faict, Le remors.\Conscientia sceleris, auaritiaeque suae. Cic. Remors.\Contagio conscientiae. Cic. Ad quos conscientiae contagio pertinebit. Ceulx qui en scauront quelque chose.\Conscientiae fide non commoueri. Cic. Estre seur de sa conscience.\A recta conscientia transuersum vnguem non oportet discedere. Cic. Il ne fault faire chose qui soit, laquelle estant faicte, nostre esprit nous tesmoigne d'avoir mal faict.\Exonerare conscientiam suam. Curtius. Descharger sa conscience.\Conscientiam habere conditionis suae. Plin. iunior. Avoir congnoissance de sa condition, Bien scavoir et entendre qu'elle est nostre condition.\Impeditur et opprimitur mens conscientia. Cic. Quand l'esprit n'est point à delivre, ne en repos, au moyen du remors et recordation qu'il ha de ses maulx.\Implorare conscientiam aliquorum. Cic. Les appeler en tesmoignage.\Hominum conscientia remota. Cic. Sans le sceu des hommes, Le tesmoignage des hommes arriere, Quand il n'y a nul qui scache ce que nous faisons.\Simulata conscientia adeant. Tacit. Faignans en scavoir quelque chose.\Mea mihi conscientia pluris est, quam omnium sermo. Cic. J'estime plus le tesmoignage de ma conscience que le parler de tous les hommes.\In conscientiam assumere aliquem. Tacitus. Luy descouvrir nostre entreprinse.\Ob conscientiam stupri accipere aliquid. Marcellus. Prendre argent pour avoir esté macquereau. -
3 interpretazione
f interpretation* * *interpretazione s.f.1 interpretation: interpretazione errata, misinterpretation (o misunderstanding); si possono dare due interpretazioni di questi versi, these lines may be given two interpretations; dare una falsa interpretazione di un brano, to misinterpret a passage; dare una falsa interpretazione alle azioni di qlcu., to put a wrong interpretation on s.o.'s actions // (dir.) interpretazione letterale, restrittiva, estensiva, literal, strict, liberal construction2 (teatr., mus.) interpretation, rendering; (cinem.) starring: la sua interpretazione dell'Amleto è stata osannata dalla critica, his interpretation of Hamlet was praised by the critics.* * *[interpretat'tsjone]sostantivo femminile1) (spiegazione) interpretation, reading2) cinem. teatr. (recitazione) acting, performance; (di ruolo) interpretation; mus. (esecuzione) performance* * *interpretazione/interpretat'tsjone/sostantivo f.1 (spiegazione) interpretation, reading2 cinem. teatr. (recitazione) acting, performance; (di ruolo) interpretation; mus. (esecuzione) performance. -
4 interpretor
interpretor, ātus sum, ārī (interpres), I) intr. den Mittler machen für usw., memoriae alcis, dem G. jmds. zu Hilfe kommen, Plaut. Epid. 552. – II) tr. auslegen, erklären, deuten, A) eig.: 1) im allg.: ius alci, Cic.: fulgura, somnia, Cic.: fallaciter portenta, Cic.: religiones, Auskunft geben über usw., Cic.: mit folg. Acc. u. Infin., pomoerium postmoerium interpretantur esse, Liv. – 2) insbes., übersetzen (doch mehr nach dem Sinne als wörtlich), epistulam, scriptores, Cic.: ubi ex Graeco carmine interpretata recitavit, Liv. – B) übtr.: 1) etwas im Urteile auslegen = verstehen, für das u. das ansehen, so u. so aufnehmen, beurteilen, male, Cic.: perperam, Sen.: in partem mitiorem, Cic.: ita de re, Cic.: alcis felicitatem grato animo, freudig anerkennen, Cic.: beneficia grate, Plin. ep. – sed eam sapientiam interpretantur, quam adhuc nemo mortalis est consecutus, aber das, was sie unter W. verstehen, hat usw., Cic.: vindemiarum maturitatem alii aliter interpretantur, unter der Reife usw. verstehen die einen dies, die andern etwas anderes, Colum.: victoriam ut suam, sich den Sieg anmaßen, Vell.: Othone id ut laetum interpretante, Tac.: alqm callidum et simulatorem, in jmd. einen Listigen u. Heuchler zu erkennen glauben, Tac.: clementiam pro sua virtute, sich die Gnade des Siegers als sein Verdienst anrechnen, Vell.: vitia pro virtutibus, Tac.: synodum Nicenam pro se (zu ihren Gunsten) interpretantes, Sulp. Sev. – mit folg. Acc. u. Infin., reditu in castra liberatum se esse iureiurando interpretabatur, er legte seine Rückkehr ins Lager so aus, als sei er dadurch seines Eides entbunden, Cic. – dah. etwas aus etwas od. von etwas auf etwas schließen, folgern, consilium ex necessitate, von der Notwendigkeit auf den Vorsatz, Cic. Rab. Post. 29. – 2) etwas mit dem Erkenntnisvermögen so u. so sich erklären = auffassen, begreifen, recte alcis sententiam, Cic.: cogitationem alcis assequi et voluntatem interpretari, Cic.: famam alcis, begreifen, sich erklären, Tac. – 3) über etwas sich bestimmt aussprechen, entscheiden, neque, recte an perperam, interpretor, Liv. 1, 23, 8. – / Aktive Nbf. interpretat, Ps. Cypr. de mont. Sina et Sion 2 u. 5 sqq.: als Passiv, im Perf. zB. Cic. de div. 1, 53 u. 118. Sall. Iug. 17, 7. Interpr. Iren. 3, 21, 2: im Präsens bei Cornif. rhet. 2, 14. Paul. dig. 8, 2, 20. § 2. Amm. 23, 5, 7; 24, 6, 1 u. bei a. Spät. (s. Bünem. Lact. 4, 7, 7); oft im Partic. Perf. b. Cic. u.a., s. Fabri Sall. Iug. 17, 7. Günther Latin. restit. part. 2. p. 676 sq. Duker de Latin. vett. ICt. p. 334. Vgl. Neue-Wagener Formenl.3 3, 49 u. Georges Lexik. der lat. Wortf. S. 359. – Parag. Infin. interpretarier, Pacuv. tr. 151.
-
5 interpretor
interpretor, ātus sum, ārī (interpres), I) intr. den Mittler machen für usw., memoriae alcis, dem G. jmds. zu Hilfe kommen, Plaut. Epid. 552. – II) tr. auslegen, erklären, deuten, A) eig.: 1) im allg.: ius alci, Cic.: fulgura, somnia, Cic.: fallaciter portenta, Cic.: religiones, Auskunft geben über usw., Cic.: mit folg. Acc. u. Infin., pomoerium postmoerium interpretantur esse, Liv. – 2) insbes., übersetzen (doch mehr nach dem Sinne als wörtlich), epistulam, scriptores, Cic.: ubi ex Graeco carmine interpretata recitavit, Liv. – B) übtr.: 1) etwas im Urteile auslegen = verstehen, für das u. das ansehen, so u. so aufnehmen, beurteilen, male, Cic.: perperam, Sen.: in partem mitiorem, Cic.: ita de re, Cic.: alcis felicitatem grato animo, freudig anerkennen, Cic.: beneficia grate, Plin. ep. – sed eam sapientiam interpretantur, quam adhuc nemo mortalis est consecutus, aber das, was sie unter W. verstehen, hat usw., Cic.: vindemiarum maturitatem alii aliter interpretantur, unter der Reife usw. verstehen die einen dies, die andern etwas anderes, Colum.: victoriam ut suam, sich den Sieg anmaßen, Vell.: Othone id ut laetum interpretante, Tac.: alqm callidum et simulatorem, in jmd. einen Listigen u. Heuchler zu erkennen glauben, Tac.: clementiam pro sua virtute, sich die Gnade des Siegers als sein Verdienst anrechnen, Vell.: vitia pro virtutibus, Tac.:————synodum Nicenam pro se (zu ihren Gunsten) interpretantes, Sulp. Sev. – mit folg. Acc. u. Infin., reditu in castra liberatum se esse iureiurando interpretabatur, er legte seine Rückkehr ins Lager so aus, als sei er dadurch seines Eides entbunden, Cic. – dah. etwas aus etwas od. von etwas auf etwas schließen, folgern, consilium ex necessitate, von der Notwendigkeit auf den Vorsatz, Cic. Rab. Post. 29. – 2) etwas mit dem Erkenntnisvermögen so u. so sich erklären = auffassen, begreifen, recte alcis sententiam, Cic.: cogitationem alcis assequi et voluntatem interpretari, Cic.: famam alcis, begreifen, sich erklären, Tac. – 3) über etwas sich bestimmt aussprechen, entscheiden, neque, recte an perperam, interpretor, Liv. 1, 23, 8. – ⇒ Aktive Nbf. interpretat, Ps. Cypr. de mont. Sina et Sion 2 u. 5 sqq.: als Passiv, im Perf. zB. Cic. de div. 1, 53 u. 118. Sall. Iug. 17, 7. Interpr. Iren. 3, 21, 2: im Präsens bei Cornif. rhet. 2, 14. Paul. dig. 8, 2, 20. § 2. Amm. 23, 5, 7; 24, 6, 1 u. bei a. Spät. (s. Bünem. Lact. 4, 7, 7); oft im Partic. Perf. b. Cic. u.a., s. Fabri Sall. Iug. 17, 7. Günther Latin. restit. part. 2. p. 676 sq. Duker de Latin. vett. ICt. p. 334. Vgl. Neue-Wagener Formenl.3 3, 49 u. Georges Lexik. der lat. Wortf. S. 359. – Parag. Infin. interpretarier, Pacuv. tr. 151.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > interpretor
-
6 interpretazione
interpretazioneinterpretazione [interpretat'tsio:ne]sostantivo Feminin1 (di testi, leggi) Interpretation Feminin, Auslegung; (di parole, azione) Deutung Feminin, Auslegung Feminin2 (attribuzione di un significato) Deutung Feminin3 musica Interpretation Feminin; film, teatro Darstellung FemininDizionario italiano-tedesco > interpretazione
7 interpreted language
s INFORM llenguatge de programació interpretat8 interpretazione
sf [interpretat'tsjone]9 interpretazione
См. также в других словарях:
traductibil — TRADUCTÍBIL, Ă, traductibili, e, adj. Care poate fi tradus dintr o limbă în alta. ♦ Care poate fi redat, explicat, interpretat. – Din traduce (după fr. traduisible). Trimis de RACAI, 13.09.2007. Sursa: DEX 98 Traductibil ≠ intraductibil,… … Dicționar Român
rol — ROL, roluri, s.n. I. 1. Partitură scenică ce revine unui actor într o piesă de teatru, unui cântăreţ într o operă etc. pentru interpretarea unui personaj. ♦ Personaj interpretat de un actor într o piesă, într o operă etc. 2. Atribuţie, sarcină… … Dicționar Român
cadenţă — CADÉNŢĂ, cadenţe, s.f. 1. Mişcare ritmică şi uniformă; ritm. ♢ loc. adv. În cadenţă = cu mişcări repetate la intervale egale. ♦ Numărul de lovituri pe care o armă de foc le trage pe minut. ♦ (fiz.) Frecvenţă; viteză de repetare a unui fenomen. 2 … Dicționar Român
catch — s.n. Gen de lupte libere în care sunt permise aproape orice mijloace pentru înfrângerea adversarului. [pr.: checi. – var.: catch can (pr.: checi chén) s.n.] cuv. engl. Trimis de valeriu, 03.03.2003. Sursa: DEX 98 CATCH [pr … Dicționar Român
chorus — CHÓRUS, chorusuri, s.n. (Jaz) Improvizaţie solistică legată de o temă principală. ♦ Improvizaţie colectivă, care urmează după improvizaţiile soliştilor. [pr.: co ] – Din fr., engl. chorus. Trimis de valeriu, 03.03.2003. Sursa: DEX 98 CHORUS s.n … Dicționar Român
echivoc — ECHIVÓC, Ă, echivoci, ce, adj., s.n. 1. adj. Care se poate interpreta în mai multe feluri, cu două înţelesuri; neclar, confuz, ambiguu. ♦ Suspect, îndoielnic. ♦ (Substantivat, n.) Expresie, atitudine, situaţie ambiguă. 2. s.n. Măsură a efectului… … Dicționar Român
interpretativ — INTERPRETATÍV, Ă, interpretativi, e, adj. Care serveşte la interpretare, care poate fi interpretat; care explică. – Din fr. interprétatif. Trimis de valeriu, 21.07.2003. Sursa: DEX 98 interpretatív adj. m., pl. interpretatívi; f. sg.… … Dicționar Român
travestiu — TRAVESTÍU s.n. v. travesti1. Trimis de LauraGellner, 13.09.2007. Sursa: DEX 98 TRAVESTÍU travestiuri n. rar Rol masculin interpretat de o femeie sau rol feminin interpretat de un bărbat. ♢ În travestiu deghizat pentru a interpreta rolul unui… … Dicționar Român
Proto-Romanian language — Proto Romanian (also known as Common Romanian , româna comună or Ancient Romanian , străromâna) is a Romance language evolved from Vulgar Latin and considered to have been spoken by the ancestors of today s Romanians and related Balkan Latin… … Wikipedia
Joe Lovano — Infobox Musical artist Name = Joe Lovano Img capt = Photo by Ed Newman Img size = Landscape = Background = non vocal instrumentalist Birth name = Alias = Born = birth date and age|1952|12|29 Cleveland, Ohio, United States Died = Origin =… … Wikipedia
Thraco-Roman — History of Romania This article is part of a series Prehistory … Wikipedia
Перевод: со всех языков на все языки
со всех языков на все языки- Со всех языков на:
- Все языки
- Со всех языков на:
- Все языки
- Английский
- Болгарский
- Каталанский
- Немецкий
- Французский