-
1 interim
попередній; проміжний; тимчасовий; тимчасово виконуючий обов'язки- interim arrangementinterim ruling on the suspension of the consideration of a case — тимчасова постанова про призупинення розгляду справи
- interim certificate
- interim commission
- interim committee
- interim constitution
- interim custody
- interim decision
- interim due date
- interim government
- interim injunction
- interim measure
- interim officer
- interim order
- interim payment
- interim proceedings
- interim protection
- interim provision
- interim receipt
- interim relief
- interim report
- interim status -
2 interim
adj тимчасовий, попередній, проміжний- interim agreement тимчасова угода- interim certificate тимчасове посвідчення- interim commission тимчасова комісія- interim committee тимчасовий комітет- interim report попередня доповідь- interim secretary тимчасовий секретар- interim solution проміжне вирішення- to hold an interim appointment тимчасово займати посаду- I. Committee міжсесійний комітет (ООН) -
3 interim
1. n1) проміжок (період) часуin the interim — а) тим часом, у цей час; б) тимчасово
2) амер. період між сесіями законодавчих зборів3) тимчасова постанова; тимчасове розпорядження2. adjтимчасовий; попередній; проміжний* * *I n1) проміжок часу; проміжний періодin the interim — тим часом, між тим; у цей час тимчасово; період між сесіями
2) тимчасова постанова, розпорядження3) цepк.; icт. тимчасовий едикт, указII aтимчасовий; попередній; проміжний -
4 interim
['ɪntərɪm] 1. nвідрі́зок ча́су2. adjin the interim — тим ча́сом
промі́жний; тимчасо́вийInterim Committee — міжсесі́йний коміте́т ( ООН)
-
5 interim
I n1) проміжок часу; проміжний періодin the interim — тим часом, між тим; у цей час тимчасово; період між сесіями
2) тимчасова постанова, розпорядження3) цepк.; icт. тимчасовий едикт, указII aтимчасовий; попередній; проміжний -
6 interim agreement
попередня угода; тимчасова угода -
7 interim arrangement
-
8 interim certificate
тимчасове посвідчення; тимчасове свідоцтво -
9 interim commission
-
10 interim committee
тимчасова комісія, тимчасовий комітет -
11 interim constitution
-
12 interim custody
затримання, тимчасове утримання під вартою; тимчасова опіка, тимчасове опікування -
13 interim decision
проміжне рішення, тимчасове рішення -
14 interim due date
-
15 interim government
-
16 interim injunction
тимчасове припинення; попередня судова заборона; тимчасовий припис; тимчасова заборона норма -
17 interim measure
проміжний (тимчасовий) захід; тимчасовий засіб -
18 interim officer
особа, яка тимчасово виконує обов'язки; орган, що тимчасово виконує обов'язки -
19 interim order
-
20 interim payment
См. также в других словарях:
intérim — [ ɛ̃terim ] n. m. • 1412; lat. interim « pendant ce temps » 1 ♦ Intervalle de temps pendant lequel une fonction vacante est exercée par une autre personne que le titulaire. L intérim dura un mois. Fonction exercée par intérim. Le lieutenant «… … Encyclopédie Universelle
interim — in‧ter‧im [ˈɪntərɪm] adjective [only before a noun] 1. intended to be used or accepted for a short time only, until something final can be made: • an interim payment of £15,000 • an interim pay offer … Financial and business terms
Interim — Intérim Cette page d’homonymie répertorie les différents sujets et articles partageant un même nom … Wikipédia en Français
interim — in·ter·im 1 / in tə rəm/ n: an intervening time see also ad interim interim 2 adj: done, made, appointed, or occurring for an interim an interim disposition Merriam Webster’s Dictionary of Law. Merriam Webster … Law dictionary
interim — INTERIM. subst. m. Mot purement Latin, qu on employe quelquefois, pour dire, L entretemps. L Empereur Charles Quint pour pacifier les troubles de la Religion en Allemagne accorda un interim. les Princes qui joüissent de l interim. il devoit… … Dictionnaire de l'Académie française
Interim — (lat. „inzwischen, unterdessen“) bezeichnet u. a. allgemein eine vorübergehende Regelung für eine Übergangszeit (etwa als Interimslösung oder Übergangsregierung) ein Fachbegriff aus der Waffenkunde, siehe Ad interim (Waffe) oder auch… … Deutsch Wikipedia
Interim — Sn Übergangslösung per. Wortschatz fach. (17. Jh.) Entlehnung. Entlehnung und Substantivierung des Adverbs l. interim unterdessen, zwischenzeitlich (zu l. inter). Häufiger sind Komposita (Interims Regierung usw.). Adjektiv: interimistisch.… … Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache
INTERIM — nomen formulae Religionis, Protestantibus, post Obitum Lutheri, victis, a Cardo V. Germaniae obtrusae, cui quoscumque subscribere volebat, donec Conc. Generali religionis controversiae deciderentur A. C. 1548. Huius sententiam refutârunt scripris … Hofmann J. Lexicon universale
interim — / interim/ s.m. [dal lat. intĕrim, avv., frattanto, nel frattempo , der. di inter tra ]. 1. [incarico assunto provvisoriamente, in attesa dell insediamento del nuovo titolare: assumere l i. dell Interno ] ▶◀ interinato. ▲ Locuz. prep.: ad interim … Enciclopedia Italiana
interim — ínterim adv. Trimis de siveco, 10.08.2004. Sursa: Dicţionar ortografic ÍNTERIM s.n. (Rar) Interimat. [< fr. intérim]. Trimis de LauraGellner, 13.09.2007. Sursa: DN … Dicționar Român
ínterim — s. m. 1. Tempo durante o qual está interrompida a execução ou o funcionamento de alguma coisa, ou ela não é regida por aquele a quem incumbe. • adv. 2. Durante o tempo de espera ou de interrupção; no intervalo. = ENTREMENTES, ENTRETANTO 3. neste… … Dicionário da Língua Portuguesa