-
1 interim
adj. tijdelijk, voorlopig, in de tussentijd--------adv. tussentijds--------n. tussentijd; intusseninterim1[ intərim] 〈 zelfstandig naamwoord〉♦voorbeelden:1 in the interim • intussen, ondertussen————————interim21 tijdelijk ⇒ voorlopig, tussentijds♦voorbeelden: -
2 interim agreement
-
3 interim decision
tijdelijke beslissing -
4 interim dividend
tussentijds dividend (gedeelte van winstopbrengst van een bedrijf verdeeld onder eigenaren van beleggingen gedurende het zakenjaar) -
5 interim financing
tussentijdse financieëring (een financieëring voor kort termijn om tekort aan contanten te dekken) -
6 interim injunction
tijdelijk uitdrukkelijk bevel -
7 interim negotiations
tijdelijke besprekingen -
8 interim order
tijdelijk bevel (tijdelijk bevel van gerechtshof tot verduidelijking van onderwerp) -
9 interim payment
tussentijdse betaling -
10 interim period
tussenperiode -
11 interim statement
tussentijds rapport (een verslag voor het verloop van een periode,een verslag met eerste details) -
12 interim period
tussenperiode -
13 an interim report
-
14 in the interim
voorlopig,ondertussenin the interimintussen, ondertussen -
15 United Nations Interim Force In Lebanon
n. UNIFIL, United Nations Interim Force In Lebanon (Engels), voorlopige strijdmacht van de Verenigde Naties in Libanon opgericht in 1978 om te verzekeren dat Israël zich zal terugtrekken uit Libanon en om de internationale vrede en veiligheid te herstellen en om de regering van Libanon bij te staan in de reconstructie van diens autoriteit in de regio, VN-vredesmachtEnglish-Dutch dictionary > United Nations Interim Force In Lebanon
-
16 UNIFIL
n. UNIFIL, United Nations Interim Force In Lebanon (Engels), voorlopige strijdmacht van de Verenigde Naties in Libanon opgericht in 1978 om te verzekeren dat Israël zich zal terugtrekken uit Libanon en om de internationale vrede en veiligheid te herstellen en om de regering van Libanon bij te staan in de reconstructie van diens autoriteit in de regio, VN-vredesmacht
См. также в других словарях:
intérim — [ ɛ̃terim ] n. m. • 1412; lat. interim « pendant ce temps » 1 ♦ Intervalle de temps pendant lequel une fonction vacante est exercée par une autre personne que le titulaire. L intérim dura un mois. Fonction exercée par intérim. Le lieutenant «… … Encyclopédie Universelle
interim — in‧ter‧im [ˈɪntərɪm] adjective [only before a noun] 1. intended to be used or accepted for a short time only, until something final can be made: • an interim payment of £15,000 • an interim pay offer … Financial and business terms
Interim — Intérim Cette page d’homonymie répertorie les différents sujets et articles partageant un même nom … Wikipédia en Français
interim — in·ter·im 1 / in tə rəm/ n: an intervening time see also ad interim interim 2 adj: done, made, appointed, or occurring for an interim an interim disposition Merriam Webster’s Dictionary of Law. Merriam Webster … Law dictionary
interim — INTERIM. subst. m. Mot purement Latin, qu on employe quelquefois, pour dire, L entretemps. L Empereur Charles Quint pour pacifier les troubles de la Religion en Allemagne accorda un interim. les Princes qui joüissent de l interim. il devoit… … Dictionnaire de l'Académie française
Interim — (lat. „inzwischen, unterdessen“) bezeichnet u. a. allgemein eine vorübergehende Regelung für eine Übergangszeit (etwa als Interimslösung oder Übergangsregierung) ein Fachbegriff aus der Waffenkunde, siehe Ad interim (Waffe) oder auch… … Deutsch Wikipedia
Interim — Sn Übergangslösung per. Wortschatz fach. (17. Jh.) Entlehnung. Entlehnung und Substantivierung des Adverbs l. interim unterdessen, zwischenzeitlich (zu l. inter). Häufiger sind Komposita (Interims Regierung usw.). Adjektiv: interimistisch.… … Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache
INTERIM — nomen formulae Religionis, Protestantibus, post Obitum Lutheri, victis, a Cardo V. Germaniae obtrusae, cui quoscumque subscribere volebat, donec Conc. Generali religionis controversiae deciderentur A. C. 1548. Huius sententiam refutârunt scripris … Hofmann J. Lexicon universale
interim — / interim/ s.m. [dal lat. intĕrim, avv., frattanto, nel frattempo , der. di inter tra ]. 1. [incarico assunto provvisoriamente, in attesa dell insediamento del nuovo titolare: assumere l i. dell Interno ] ▶◀ interinato. ▲ Locuz. prep.: ad interim … Enciclopedia Italiana
interim — ínterim adv. Trimis de siveco, 10.08.2004. Sursa: Dicţionar ortografic ÍNTERIM s.n. (Rar) Interimat. [< fr. intérim]. Trimis de LauraGellner, 13.09.2007. Sursa: DN … Dicționar Român
ínterim — s. m. 1. Tempo durante o qual está interrompida a execução ou o funcionamento de alguma coisa, ou ela não é regida por aquele a quem incumbe. • adv. 2. Durante o tempo de espera ou de interrupção; no intervalo. = ENTREMENTES, ENTRETANTO 3. neste… … Dicionário da Língua Portuguesa