-
1 intercutitus
intercutītus (inter u. cutis) = vehementer cutitus, id est valde stupratus, Paul. ex Fest. 113, 3; vgl. inter cutem flagitatos dicebant antiqui mares, qui stuprum passi essent, Paul. ex Fest. 110, 23: u. intra cutem caesus, Tert. de pall. 4: u. intercutibus stupris obstinatus, Cato oratt. 8. fr. 2.
-
2 intercutitus
intercutītus (inter u. cutis) = vehementer cutitus, id est valde stupratus, Paul. ex Fest. 113, 3; vgl. inter cutem flagitatos dicebant antiqui mares, qui stuprum passi essent, Paul. ex Fest. 110, 23: u. intra cutem caesus, Tert. de pall. 4: u. intercutibus stupris obstinatus, Cato oratt. 8. fr. 2.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > intercutitus
-
3 intercutitus
intercŭtītus, a, um, adj. [intercus], greatly abused, dishonored, Paul. ex Fest. p. 113 Müll.; v. fullo. -
4 intercus
intercŭs, cŭtis [st1]1 [-] qui est sous la peau, sous-cutané. - aqua intercus: hydropisie. --- Plaut. Men. 891 ; Cic. Off. 3, 92; cf. Lucil. S. 28, 29. [st1]2 [-] fig. intérieur, caché. --- Cato, frg. 40, 3. - [v. intercutitus]; Gell. 13, 8. 5.* * *intercŭs, cŭtis [st1]1 [-] qui est sous la peau, sous-cutané. - aqua intercus: hydropisie. --- Plaut. Men. 891 ; Cic. Off. 3, 92; cf. Lucil. S. 28, 29. [st1]2 [-] fig. intérieur, caché. --- Cato, frg. 40, 3. - [v. intercutitus]; Gell. 13, 8. 5.* * *Intercus, huius intercutis, pen. corr. Adiectiuum. Plautus. Qui est entre cuir et chair.\Siquis medicamentum cuipiam dederit ad aquam intercutem. Cic. A l'hidropisie. -
5 intercus
inter-cus, cutis (inter u. cutis), I) unter der Haut befindlich, aqua, die Wassersucht, Plaut. Men. 891. Cic. de off. 3, 92: morbus aquae intercutis, Suet. Ner. 5, 2: Hieron. vit. Hilar. 37 M.: aquam in animo habere intercutem, Lucil. 764: ebenso subst., intercus, cutis, f., die Wassersucht, Cael. Aur. de morb. chron. 3, 8, 105: Plur., ibid. § 114. – intercutia stupra, v. der Päderastie, Cato oratt. 8. fr. 2 (vgl. intercutitus). – II) übtr., innerlich, inwendig, vitia, Gell. 13, 8, 5.
-
6 intercus
inter-cus, cutis (inter u. cutis), I) unter der Haut befindlich, aqua, die Wassersucht, Plaut. Men. 891. Cic. de off. 3, 92: morbus aquae intercutis, Suet. Ner. 5, 2: Hieron. vit. Hilar. 37 M.: aquam in animo habere intercutem, Lucil. 764: ebenso subst., intercus, cutis, f., die Wassersucht, Cael. Aur. de morb. chron. 3, 8, 105: Plur., ibid. § 114. – intercutia stupra, v. der Päderastie, Cato oratt. 8. fr. 2 (vgl. intercutitus). – II) übtr., innerlich, inwendig, vitia, Gell. 13, 8, 5.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > intercus
См. также в других словарях:
ENDROMIS — vestimentum fuit Chlaenae non dissimile, pingue, villosum densumqueve, cuius in palaestra praecipuus usus. Tertull. de Pallio, ubi de Cleomacho loquitur, qui ex pugile, turpiore palaestra, intercutitus factus erat: Utique, inquit, sicut vestigia… … Hofmann J. Lexicon universale