-
1 instrument
инструмент (контролен), помагало, алат, приборfig вршителдокумент, акт (правен), договор* * *инструмент; орудие -
2 instrument of payment
-
3 musical instrument
-
4 musical instrument digital interface (MIDI)
компј. дигитален интерфејс за музички инструменти. Протокол за размена на податоци меѓу музички инструмент и компјутер.. папо нано. Префикс со значење една милијардинка, 1/109 (+10-9). Види nanosecond.English-Macedonian dictionary > musical instrument digital interface (MIDI)
-
5 musical instrument digital interface (MIDI)
компј. дигитален интерфејс за музички инструменти. Протокол за размена на податоци меѓу музички инструмент и компјутер.. папо нано. Префикс со значење една милијардинка, 1/109 (+10-9). Види nanosecond.English-Macedonian dictionary > musical instrument digital interface (MIDI)
-
6 negotiable instrument
n. econ. меница, обврзница, хартија од вредност -
7 reed instrument
n. mus. дувачки инструмент со писка (кларинет, обоа) -
8 stringed instrument
n. mus. гудачки/жичен инструмент -
9 wind instrument
n. mus. дувачки инструмент -
10 appliance; device
справа; инструмент appliance; device; instrument инструмент; справа -
11 electric
adj. 1. електричен: electric musical instrument електричен музички инструмент2. наелектризиран: The atmosphere was electric Атмосферата беше наелектризирана; електричен -
12 sound card
компј. звучна картичка. Кај компјутерите за мултимедијална обработка, адаптер за генерирање на дигитален звук кај IBM РС компатибилните компјутери. Една звучна картичка содржи FM генератор, digital-to-analog конвертор за репродукција на дигитализиран звук, analog-to digital конвертор за конвертирање на аналогните звучни сигнали во дигитален формат, MIDI интерфејс, приклучоци за звучник и микрофон и друго. Види musical instrument digital interface (MIDI). -
13 winding
n. нешто завиткано;2. спирала;3. навиткувањеadj. извиткан;2. спирален; wind-instrument - n. дувачки инструмент; намотка, завојница
См. также в других словарях:
instrument — [ ɛ̃strymɑ̃ ] n. m. • 1365; estrument v. 1119; lat. instrumentum « ce qui sert à équiper », de instruere → instruire I ♦ 1 ♦ Objet fabriqué servant à exécuter qqch., à faire une opération. REM. Instrument est plus général et moins concret que… … Encyclopédie Universelle
instrument — in·stru·ment n 1: a means or implement by which something is achieved, performed, or furthered an instrument of crime 2: a document (as a deed, will, bond, note, certificate of deposit, insurance policy, warrant, or writ) evidencing rights or… … Law dictionary
instrument — INSTRUMÉNT, instrumente, s.n. 1. Unealtă, aparat cu ajutorul căruia se efectuează o anumită operaţie. ♦ Aparat construit pentru a produce sunete muzicale. 2. fig. Persoană, forţă, lucru, fapt de care se serveşte cineva pentru atingerea unui scop … Dicționar Român
instrument — INSTRUMENT. s. m. Outil, ce qui sert à l ouvrier, à l artisan pour faire manuellement quelque chose. Bon instrument. instrument necessaire. instrument de Chirurgie. instruments de Charpentier, de Maçon &c. un ouvrier fourni de tous ses… … Dictionnaire de l'Académie française
Instrument — may refer to:* Instrument (film) * Instruments (band), a Canadian recording ensemble * Instruments (application), a performance visualizer;Types of instruments * Musical instrument, a device designed to produce music * Financial instrument, a… … Wikipedia
Instrument — Instrument, und teils analog der Sammelbegriff Instrumentarium, steht: allgemein, im technischen und übertragenen Sinne, für ein Werkzeug für Musikinstrument, ein Gerät zur Erzeugung von Klängen für anzeigende Messgeräte, siehe Anzeige (Technik)… … Deutsch Wikipedia
Instrument — Sn std. (16. Jh.) Entlehnung. Entlehnt aus l. īnstrūmentum Gerät, Urkunde , Konkretum zu l. īnstrūere herrichten, ausrüsten , mit übertragener Bedeutung unterrichten (instruieren). Adjektiv: instrumental; Kollektivum: Instrumentarium. Ebenso… … Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache
Instrument — In stru*ment, n. [F. instrument, L. instrumentum. See {Instruct}.] [1913 Webster] 1. That by means of which any work is performed, or result is effected; a tool; a utensil; an implement; a device; as, the instruments of a mechanic; astronomical… … The Collaborative International Dictionary of English
instrument — (n.) late 13c., musical instrument, from O.Fr. instrument means, device; musical instrument (14c., earlier estrument, 13c.) and directly from L. instrumentem a tool, apparatus, furniture, dress, document, from instruere arrange, furnish (see… … Etymology dictionary
Instrument — In stru*ment, v. t. 1. To perform upon an instrument; to prepare for an instrument; as, a sonata instrumented for orchestra. [1913 Webster] 2. To furnish or equip with instruments; to attach instruments to; as, the fighter planes were heavily… … The Collaborative International Dictionary of English
instrument — instrùment m <G mn nātā> DEFINICIJA 1. a. pomagalo i oruđe za rad u laboratoriju ili u ordinaciji b. sprava za mjerenje, snimanje, pokazivanje određenih vrijednosti, posebno kao dio kontrolnog sustava [svi su instrumenti u avionu otkazali]… … Hrvatski jezični portal