-
1 Instrument
Instrument n -(e)s, -e инструме́нт (в разн. знач.); ору́дие; тех. прибо́рaufzeichnendes Instrument регистри́рующий [самопи́шущий] измери́тельный прибо́рeisengeschlossenes elektrodynamisches Instrument ферродинами́ческий измери́тельный прибо́рInstrument n -(e)s, -e перен. ору́дие, сре́дствоInstrument n -(e)s, -e уст. гра́мота, докуме́нт -
2 Instrument
ńприбор; инструмент- Instrument, aufzeichnendes самопишущий прибор, самописец
- Instrument, druckwassersicheres водозащищенный прибор
- Instrument, eisengeschirmtes прибор с магнитным экраном
- Instrument, elektronisches электронный прибор
- Instrument, registrierendes самопишущий прибор, самописец
- Instrument, schaufreies прямо показывающий прибор
- Instrument, selbstschreibendes самопишущий прибор, самописец
- Instrument, spritzwassersicheres брызгонепроницаемый прибор
- Instrument, tropensicheres прибор в тропическом исполнении
- Instrument, wasserdichtes водонепроницаемый прибор
-
3 Instrument
(n)прибор; инструментInstrument, aufzeichnendes — самопишущий прибор, самописец
Instrument, druckwassersicheres — водозащищенный прибор
Instrument, eisengeschirmtes — прибор с магнитным экраном
Instrument, elektronisches — электронный прибор
Instrument, registrierendes — самопишущий прибор, самописец
Instrument, schaufreies — прямо показывающий прибор
Instrument, selbstschreibendes — самопишущий прибор, самописец
Instrument, spritzwassersicheres — брызгонепроницаемый прибор
Instrument, tropensicheres — прибор в тропическом исполнении
Instrument, wasserdichtes — водонепроницаемый прибор
-
4 Instrument
1) Werkzeug; Musikinstrument инструме́нт. übertr: Mittel ору́дие. ein Instrument spielen игра́ть на како́м-н. инструме́нте. chirurgische [optische] Instrumente хирурги́ческие [опти́ческие] инструме́нты. der Staat ist ein Instrument der herrschenden Klasse госуда́рство явля́ется ору́дием < selten инструме́нтом> госпо́дствующего кла́сса. die Bibliographie ist ein Instrument der Forschung библиогра́фия явля́ется сре́дством нау́чных иссле́дований -
5 Instrument
ein Instrument spielen grać na instrumencie -
6 Instrument
n -(e)s, -e1) инструмент (в разн. знач.); орудие; тех. прибор -
7 Instrument
-
8 Instrument
-
9 Instrument
сущ.1) общ. прибор (тж. тех.)2) устар. грамота, документ3) перен. орудие4) тех. измерительный прибор, прибор (s. а. инструмент), инструмент (в разн. знач.), инструмент5) юр. средство6) электр. (измерительный) аппарат, (измерительный) инструмент, (измерительный) прибор7) выч. инструментальное средство (напр. манипулирования над данными в объектно-ориентированных диалоговых системах)8) автом. аппарат -
10 Instrument...
сущ.микроэл. приборный -
11 Instrument
-
12 Instrument
-
13 Instrument
(n)прибораппаратинструментDeutsch-Russische Wörterbuch der Automatisierung und Fernsteuerung > Instrument
-
14 Instrument
nинструмент; прибор; измерительный прибор -
15 Instrument
nприбор; измерительный прибор -
16 Instrument
артил. инструментартил. прибор -
17 Instrument
астр. инструмент астр. прибор -
18 Instrument
(n)измерительный приборинструмент -
19 Instrument
ńинструментDeutsch-Russisch Wörterbuch der Forstwirtschaft, Holz-und Möbelindustrie > Instrument
-
20 Instrument
авиа. прибор авиа. инструмент
См. также в других словарях:
instrument — [ ɛ̃strymɑ̃ ] n. m. • 1365; estrument v. 1119; lat. instrumentum « ce qui sert à équiper », de instruere → instruire I ♦ 1 ♦ Objet fabriqué servant à exécuter qqch., à faire une opération. REM. Instrument est plus général et moins concret que… … Encyclopédie Universelle
instrument — in·stru·ment n 1: a means or implement by which something is achieved, performed, or furthered an instrument of crime 2: a document (as a deed, will, bond, note, certificate of deposit, insurance policy, warrant, or writ) evidencing rights or… … Law dictionary
instrument — INSTRUMÉNT, instrumente, s.n. 1. Unealtă, aparat cu ajutorul căruia se efectuează o anumită operaţie. ♦ Aparat construit pentru a produce sunete muzicale. 2. fig. Persoană, forţă, lucru, fapt de care se serveşte cineva pentru atingerea unui scop … Dicționar Român
instrument — INSTRUMENT. s. m. Outil, ce qui sert à l ouvrier, à l artisan pour faire manuellement quelque chose. Bon instrument. instrument necessaire. instrument de Chirurgie. instruments de Charpentier, de Maçon &c. un ouvrier fourni de tous ses… … Dictionnaire de l'Académie française
Instrument — may refer to:* Instrument (film) * Instruments (band), a Canadian recording ensemble * Instruments (application), a performance visualizer;Types of instruments * Musical instrument, a device designed to produce music * Financial instrument, a… … Wikipedia
Instrument — Instrument, und teils analog der Sammelbegriff Instrumentarium, steht: allgemein, im technischen und übertragenen Sinne, für ein Werkzeug für Musikinstrument, ein Gerät zur Erzeugung von Klängen für anzeigende Messgeräte, siehe Anzeige (Technik)… … Deutsch Wikipedia
Instrument — Sn std. (16. Jh.) Entlehnung. Entlehnt aus l. īnstrūmentum Gerät, Urkunde , Konkretum zu l. īnstrūere herrichten, ausrüsten , mit übertragener Bedeutung unterrichten (instruieren). Adjektiv: instrumental; Kollektivum: Instrumentarium. Ebenso… … Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache
Instrument — In stru*ment, n. [F. instrument, L. instrumentum. See {Instruct}.] [1913 Webster] 1. That by means of which any work is performed, or result is effected; a tool; a utensil; an implement; a device; as, the instruments of a mechanic; astronomical… … The Collaborative International Dictionary of English
instrument — (n.) late 13c., musical instrument, from O.Fr. instrument means, device; musical instrument (14c., earlier estrument, 13c.) and directly from L. instrumentem a tool, apparatus, furniture, dress, document, from instruere arrange, furnish (see… … Etymology dictionary
Instrument — In stru*ment, v. t. 1. To perform upon an instrument; to prepare for an instrument; as, a sonata instrumented for orchestra. [1913 Webster] 2. To furnish or equip with instruments; to attach instruments to; as, the fighter planes were heavily… … The Collaborative International Dictionary of English
instrument — instrùment m <G mn nātā> DEFINICIJA 1. a. pomagalo i oruđe za rad u laboratoriju ili u ordinaciji b. sprava za mjerenje, snimanje, pokazivanje određenih vrijednosti, posebno kao dio kontrolnog sustava [svi su instrumenti u avionu otkazali]… … Hrvatski jezični portal