-
1 īnstaurātīvus
īnstaurātīvus adj. [instauro], instituted anew, begun afresh: ludi.* * *instaurativa, instaurativum ADJrenewed, repeated -
2 instaurativus
instaurātīvus, a, um, adj. [instauro], renewed, repeated:ludi,
Cic. Div. 1, 26, 55.
См. также в других словарях:
instaurativo — ► adjetivo Que tiene la propiedad de instaurar: ■ doctrinas instaurativas de nuevas costumbres. * * * instaurativo, va. (Del lat. instauratīvus). adj. Que tiene virtud de instaurar. U. t. c. s. m. * * * ► adjetivo sustantivo Díc. de lo que tiene… … Enciclopedia Universal
instaurativo — instaurativo, va (Del lat. instauratīvus). adj. Que tiene virtud de instaurar. U. t. c. s. m.) … Diccionario de la lengua española